Μητρώο για την Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία από τον ΕΟΠΥΥ

O Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ)σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πελοποννήσου αναπτύσσει μητρώο ασθενών για τη Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία (ΧΜΛ), με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών για τα

Διάγνωση της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας

Για την αρχική διάγνωση της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας (ΧΜΛ) μπορούν να πραγματοποιηθούν 3 τύποι εξετάσεων:

Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής

Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής

Το Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής αποτελεί μία τοπική διάταση της κοιλιακής αορτής, η οποία οφείλεται στην εξασθένηση του αορτικού τοιχώματος. Η αορτή [...]

ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ-ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ

Κυστίτιδα (Ουρολοίμωξη) – Προφυλάξου

Με τον όρο λοίμωξη του ουροποιητικού χαρακτηρίζεται η παρουσία σημαντικού αριθμού παθογόνων βακτηρίων σε οποιοδήποτε τμήμα του ουροποιητικού [...]

Η αρτηριακή υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση  είναι μία χρόνια νόσος κατά την οποία η πίεση στο εσωτερικό του τοιχώματος των αρτηριων είναι σταθερά αυξημένη. Την διακρίνουμε σε [...]

Μοριακές εξετάσεις στη διάγνωση ( ΧΜΛ)

Κατά τη διάγνωση, οι μοριακές εξετάσεις μετρούν την παραγωγή παθολογικών πρωτεϊνών bcr-abl, που με τη σειρά τους προκαλούν ανεξέλεγκτη παραγωγή των κυττάρων της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας ( ΧΜΛ).

Κυτταρογενετικές εξετάσεις στη διάγνωση ΧΜΛ,

Κατά τη διάγνωση, οι κυτταρογενετικές εξετάσεις θα υποδείξουν την παρουσία του χρωμοσώματος Φιλαδέλφειας στα λευκά αιμοσφαίρια της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας.

Αιματολογικές εξετάσεις στη διάγνωση (ΧΜΛ)

Οι αιματολογικές εξετάσεις είναι απλές εξέτασεις αίματος.

Πώς πραγματοποιείται η εξέταση;

Συμπτώματα της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας

Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ) εξελίσσεται συνήθως πολύ αργά και συχνά παραμένει σταθερή για μεγάλο χρονικό διάστημα (2-3 χρόνια χωρίς αγωγή). Είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα στη διάρκεια αυτής της φάσης της νόσου, αλλά πολλά άτομα δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα και έχουν μια φυσιολογική ζωή.

Κορεσμός ή πόνος στην κοιλιά

Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ) μπορεί να προκαλέσει διόγκωση, πόνο ή οίδημα του σπλήνα. Ο σπλήνας είναι ένα όργανο που φιλτράρει το αίμα και προστατεύει τον οργανισμό από λοιμώξεις.

Υπερβολική εφίδρωση, ειδικά τη νύχτα

Θεραπεία Υπεριδρωσίας,

Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ) μπορεί να προκαλέσει νυχτερινή εφίδρωση – επεισόδια νυχτερινού ιδρώτα που μουσκεύει το κρεβάτι. Η εφίδρωση μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:

Ανεξήγητοι μώλωπες

Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ) επηρεάζει τα κύτταρα του αίματος που παράγονται στο μυελό των οστών. Η νόσος μπορεί να προκαλέσει τόσο υπερβολική όσο και ελάχιστη παραγωγή αιμοπεταλίων.

Παθολογική απώλεια βάρους

Η απώλεια βάρους είναι ένα κοινό σύμπτωμα σε πολλές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης και της Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας (ΧΜΛ). Συμβαίνει όταν χάνετε βάρος χωρίς να προσπαθήσετε ή χωρίς να έχετε κάνει κάποια ιδιαίτερη δίαιτα.

Δύσπνοια

Η δύσπνοια (ή δυσκολία στην αναπνοή) είναι το αίσθημα της αναπνοής με δυσκολία, κόπο ή δυσφορία και συμβαίνει όταν δεν λαμβάνεται αρκετό οξυγόνο στον οργανισμό. Ο οργανισμός προσπαθήσει να λάβει περισσότερο αέρα για να αναπληρώσει την έλλειψη οξυγόνου.

Κόπωση, κούραση που εμμένει ή/και δεν υποχωρεί

Το αίσθημα της ανεξήγητης κούρασης μπορεί επίσης να είναι σύμπτωμα Χρόνιας Μυελογενούς Λευχαιμίας (ΧΜΛ) και είναι συνήθως αυτό που κάνει τους ασθενείς να απευθυνθούν στο γιατρό τους.

Παθολογικός αριθμός αιμοσφαιρίων.

Αιμοσφαίρια

Η διαδικασία σχηματισμού των αιμοσφαιρίων ονομάζεται “αιμοποίηση”. Πραγματοποιείται στο μυελό των οστών όταν μια μικρή ομάδα κυττάρων, που λέγονται βλαστικά κύτταρα, αναπτύσσεται σε όλα τα αιμοσφαίρια του μυελού των οστών με μια διαδικασία που λέγεται «διαφοροποίηση».

Τι προκαλεί τα Μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα (ΜΥΝ)

Κανείς δεν ξέρει στην πραγματικότητα τι προκαλεί τα Μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα (ΜΥΝ). Δεν υπάρχει ένας μεμονωμένος παράγοντας που προκαλείΑληθή Πολυκυτταραιμία (ΑΠ) ή Ιδιοπαθή Θρομβοκυττάρωση (ΙΘ), συνήθως προκαλούνται από συνδυασμό διαφορετικών παραγόντων. Η Μυελοΐνωση διαφέρει ελαφρώς διότι μπορεί να εξελιχθεί μόνη της (ιδιοπαθής) ή σε ορισμένες περιπτώσεις αναπτύσσεται από την ΙΘ ή από (ΑΠ), γνωστή και ως δευτεροπαθής Μυελοΐνωση.