Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η κίρρωση αποτελεί εξέλιξη της χρόνιας ηπατικής νόσου και χαρακτηρίζεται από την αντικατάσταση του ηπατικού παρεγχύματος με ουλώδη ιστό και την παρουσία αναγεννητικών οζιδίων. Μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια. Η λέξη «κίρρωση» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «κιρρός» που σημαίνει κιτρινωπός και αφορά το χρώμα του ασθενούς με ίκτερο.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση προκαλείται από τον Epstein-Barr virus (EBV), ο οποίος ανήκει στην ομάδα των ερπητοϊών. Ο Epstein-Barr μεταδίδεται με το σάλιο, γι’ αυτό και η νόσος αποκαλείται και «νόσος του φιλιού». Προσβάλλει τα β-λεμφοκύτταρα. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV), ο οποίος μπορεί να προκαλέσει περίπου τα ίδια συμπτώματα με τον ιό (EBV). Φαίνεται να υπάρχει σχέση με την παθογένεια δύο μορφών κακοήθειας, του λεμφώματος Burkitt και του καρκίνου του ρινοφάρυγγα.
Οι πολυβιταμίνες, αλλά όχι το κακάο, συνδέεται με την επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου
Η ημερήσια πρόσληψη μιας πολυβιταμίνης για 3 χρόνια συνδέεται με επιβράδυνση της γνωστικής γήρανσης κατά 60%, με τις επιδράσεις να είναι ιδιαίτερα [...]
Έρευνα: Το φολικό οξύ στο επιτραπέζιο αλάτι προλαμβάνει γενετικές ανωμαλίες
Eρευνητές απέδειξαν για πρώτη φορά σε μια επιτόπια μελέτη, ότι η χρήση ιωδιούχου επιτραπέζιου αλατιού ενισχυμένου με φολικό οξύ μπορεί να αποτρέψει [...]
Δισκοπλαστική | Δισκοπάθεια
Ο όρος δισκοπάθεια αναφέρεται σε μια μορφή βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία μπορεί να προκύψει είτε ως κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, [...]
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η λοίµωξη από τον ιό του ∆υτικού Νείλου (West Nile virus, WNV) είναι ένα νόσηµα που µεταδίδεται κυρίως από το τσίµπηµα του κουνουπιού και προσβάλλει ζώα (άλογα, άγρια πτηνά), αλλά και τον άνθρωπο.
Ονοµάστηκε έτσι, διότι αναγνωρίστηκε πρώτη φορά σε μία επαρχία του ∆υτικού Νείλου, στην Ουγκάντα το 1937.
Ο κύριος τρόπος µετάδοσης είναι µέσω τσιµπήµατος µολυσµένου κουνουπιού. Τα κουνούπια µολύνονται από άρρωστα πτηνά.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η σαρκοείδωση είναι μία συστηματική κοκκιωματώδης νόσος άγνωστης αιτιολογίας. Παρατηρείται συνήθως σε νέους ενήλικες και εκδηλώνεται με πυλαία πνευμονική λεμφαδενοπάθεια, πνευμονικές διηθήσεις και λοιπές συστηματικές εκδηλώσεις.
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ
Παράγοντες όπως η φυλή, η ηλικία, η εθνικότητα και το γένος, φαίνεται ότι επηρεάζουν τη συχνότητα της σαρκοείδωσης.
ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η ηπατίτιδα Ε είναι μια ζωοανθρωπονόσος, η οποία οφείλεται στον ιό HEV και μεταδίδεται στον άνθρωπο κυρίως μέσω της κοπρανοστοματικής οδού. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η νόσος είναι αυτοπεριοριζόμενη, με χαμηλά ποσοστά θνητότητας. Υπάρχουν αναφορές κεραυνοβόλου και χρόνιας ηπατίτιδας Ε σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες, όπως ανοσοκατασταλμένοι και μεταμοσχευμένοι ασθενείς.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειϊτιδα (PSC) κατατάσσεται στα αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος, μαζί με την αυτοάνοση ηπατίτιδα (ΑΗ) και την πρωτοπαθή χολική χολαγγειϊτιδα (PBC).
Κλινική εικόνα και διάγνωση
Ένας ασθενής με PSC είναι συνήθως αρσενικού φύλου και μέσης ηλικίας. Κατά την λήψη του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης αναδεικνύεται κνησμός, κόπωση, πιθανόν ίκτερος, ηπατομεγαλία και σπληνομεγάλια, ενώ συχνή είναι και η συνύπαρξη ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νόσου του εντέρου (ελκώδης κολίτιδα). Από τα εργαστηριακά ευρήματα αναμένεται αυξημένη γ-GT, αλκαλική φωσφατάση και μικρή αύξηση τρανσαμινασών.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η νόσος Wilson ή ηπατοφακοειδής εκφύλιση είναι μια σπάνια κληρονομική νόσος.
Κληρονομείται με αυτοσωμικό υπολειπόμενο χαρακτήρα.
Ο επιπολασμός της νόσου είναι παγκοσμίως 3 ασθενείς/100.000 πληθυσμού. Μπορούν να παρουσιαστούν ηπατικές, νευρολογικές και ψυχιατρικές εκδηλώσεις, ενώ σχετίζεται με υψηλή θνητότητα.
Πρώτος περιέγραψε τη νόσο το 1912 ο Kinnier Wilson, το όνομα και του οποίου έλαβε.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Οι αγγειακές παθήσεις του ήπατος παρουσιάζουν ιδιαίτερο κλινικό ενδιαφέρον. Είναι γνωστό ότι το ήπαρ αρδεύεται μέσω της ηπατικής αρτηρίας και πυλαίας φλέβας με ποσότητα αίματος, η οποία ισοδυναμεί με το 25% του κατά λεπτού όγκου αίματος.
Η απορροή του φλεβικού αίματος από τα ηπατικά κολποειδή γίνεται μέσω κεντρικών φλεβών σε υπολοβιδιακές φλέβες και εν συνεχεία στη δεξιά, μέση και αριστερή ηπατική φλέβα, που εκρέουν στην κάτω κοίλη φλέβα.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η ηπατική εγκεφαλοπάθεια (Η.Ε) αποτελεί μία δυσλειτουργία του εγκεφάλου, που οφείλεται σε ηπατική ανεπάρκεια ή/και πυλαιοσυστηματική αναστόμωση. Μπορεί να εκφράζεται με ένα ευρύ φάσμα νευρολογικών και ψυχιατρικών εκδηλώσεων από υποκλινικές μορφές ως κώμα.
Σε κιρρωτικούς ασθενείς, η υποκλινική Η.Ε εμφανίζεται σε ποσοστό 60-80% , ενώ η κλινικά έκδηλη Η.Ε σε ποσοστό 30-50%. Η ετήσια πιθανότητα για ανάπτυξη Η.Ε σε κιρρωτικούς ασθενείς, ανέρχεται στο 20% παγκοσμίως. Επιπλέον, αποτελεί ένα σημαντικό προγνωστικό παράγοντα επιβίωσης (αρνητικό) σε ασθενείς με ηπατική νόσο τελικού σταδίου.
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η ηπατίτιδα Α είναι μια οξεία, συνήθως αυτοπεριοριζόμενη νόσος και έχει παγκόσμια κατανομή. Ετησίως εμφανίζονται περίπου 1,5 εκατ. νέες περιπτώσεις ηπατίτιδας Α σε όλο τον κόσμο. Η νόσος έχει ενδημικό χαρακτήρα και σχετίζεται με τις συνθήκες διαβίωσης, όπως το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο του πληθυσμού και τις συνθήκες ύδρευσης και αποχέτευσης.
Ο ιός της ηπατίτιδας Α είναι ένας RNA ηπατοϊός που ανήκει στην οικογένεια των πικορναϊών (Picornaviridae).
Συγγραφέας Νικόλαος Δ. Καρακούσης Γράφτηκε στις ,
Η ασκιτική συλλογή αποτελεί τη συλλογή υγρού στην περιτοναϊκή κοιλότητα.
Η προέλευση του υγρού σχετίζεται με την εξαγγείωση του από τα τριχοειδή των σπλάχνων ή του περιτοναίου ή από τα ηπατικά κολποειδή. Η συλλογή είναι εμφανής στην κλινική εξέταση, όταν η ποσότητα του υγρού είναι μεγαλύτερη από 1,5 L.
Τα αίτια του ασκίτη αναφέρονται παρακάτω.
