Χολερυθρίνη

Πώς χρησιμοποιείται;
Όταν τα επίπεδα της χολερυθρίνης είναι υψηλά εμφανίζεται ίκτερος και απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις για να προσδιοριστεί η αιτία. Πάρα πολλή χολερυθρίνη μπορεί να σημαίνει υπερβολική παραγωγή της (συνήθης αιτία: αιμόλυση) ή ότι το ήπαρ δεν μπορεί να απομακρύνει επαρκώς και έγκαιρα την χολερυθρίνη (λόγω απόφραξης των χοληφόρων, ηπατικών νόσων (όπως κίρρωση, οξεία ηπατίτιδα) ή κληρονομούμενα προβλήματα μεταβολικού ελέγχου της χολερυθρίνης.
Τα επίπεδα χολερυθρίνης είναι συχνά πολύ υψηλά σε νεογνά, κυρίως 1 ως 3 ημερών. Αυτό καλείται μερικές φορές φυσιολογικός νεογνικός ίκτερος. Στις πρώτες 24 ώρες της ζωής περίπου το 50% των νεογνών και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό πρόωρων νεογνών μπορεί να εμφανίσουν υψηλό επίπεδο χολερυθρίνης. Αυτό οφείλεται στο ότι κατά τη γέννηση το ήπαρ του νεογνού δεν είναι πλήρως ώριμο και δεν έχει την ικανότητα να διαχειριστεί καλά την χολερυθρίνη. Αυτή η κατάσταση συνήθως θεραπεύεται από μόνη της σε λίγες ημέρες. Σε άλλες περιστάσεις, τα ερυθρά αιμοσφαίρια του νεογνού μπορεί να καταστρέφονται λόγω ασυμβατότητας του αίματος του νεογνού και της μητέρας κατάσταση που καλείται αιμολυτική νόσος των νεογνών.
Στους ενήλικες ή στα μεγαλύτερα παιδιάη χολερυθρίνη προσδιορίζεται για την διάγνωση ή και την παρακολούθηση ηπατικών νόσων, όπως κίρρωση, ηπατίτιδα ή πέτρες στην χοληδόχο κύστη. Ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο ή άλλες αιτίες αιμολυτικής αναιμίας μπορεί να έχουν επεισόδια όπου συμβαίνει υπερβολική καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων, αυξάνοντας τα επίπεδα της χολερυθρίνης.

[Back to top]

Πότε παραγγέλλεται ;
Ο ιατρός συνήθως θα παραγγείλει προσδιορισμό χολερυθρίνης μαζί με άλλες εργαστηριακές εξετάσεις (αλκαλική φωσφατάση, αμινοτρανσφεράση του ασπαρτικού οξέος, αμινοτρανσφεράση της αλανίνης) για ένα ασθενή που έχει συμπτώματα ανωμαλιών στην ηπατική λειτουργία. Προσδιορισμός χολερυθρίνης μπορεί να παραγγελθεί όταν ο ασθενής έχει ίκτερο (κιτρίνισμα των ματιών ή του δέρματος), ιστορικό υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, υπάρχει υποψία τοξικής επίδρασης φαρμάκων ή έχει εκτεθεί σε ιούς ηπατίτιδας. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν σκούρα ούρα, στο χρώμα του κεχριμπαριού, ναυτία, έμετο, πόνο στην κοιλία και/ή πρήξιμο. Εξάντληση και γενική κακουχία συχνά συνοδεύουν χρόνια ηπατική νόσο. Ο προσδιορισμός της χολερυθρίνης στα νεογνά θεωρείται υποχρεωτική ιατρική πρακτική.

[Back to top]

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν είναι διαθέσιμο ένα τυπικό εύρος αναφοράς για αυτή την εξέταση. Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, που περιλαμβάνουν την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, την πληθυσμιακή ομάδα και την μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα έχουν διαφορετική σημασία από εργαστήριο σε εργαστήριο. Το απαντητικό σας πρέπει να περιλαμβάνει το εύρος αναφοράς για την εξέταση, που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο εργαστήριο. Το Lab Tests Online συνιστά θερμά να συζητήσετε τα αποτελέσματα της εξέτασης σας με τον γιατρό σας. Για περισσότερες πληροφορίες για το εύρος αναφοράς παρακαλούμε να διαβάσετε το άρθρο Εύρος Αναφοράς και Τι Σημαίνει. Reference Ranges and What They Mean

Νεογνά: Υπερβολική χολερυθρίνη μπορεί να καταστρέψει τα αναπτυσσόμενα εγκεφαλικά κύτταρα στα μωρά και να προκαλέσει πνευματική καθυστέρηση, φυσικές ανωμαλίες ή τύφλωση. Είναι πολύ σημαντικό η χολερυθρίνη στα νεογνά να μην αυξηθεί πολύ. Όταν το επίπεδο της χολερυθρίνης είναι πάνω από κάποιο κρίσιμο όριο ενεργοποιούνται ειδικά θεραπευτικά σχήματα για να το μειώσουν. Υπερβολικά επίπεδα χολερυθρίνης μπορεί να είναι αποτέλεσμα καταστροφής ερυθρών αιμοσφαιρίων, λόγω ασυμβατότητας του παράγοντα Ρέζους (Η μητέρα είναι Ρέζους αρνητική [ Rh -], ο πατέρας είναι Ρέζους θετικός [ Rh +] και το έμβρυο είναι Rh +. Τότε η μητέρα αναπτύσσει αντισώματα εναντίον των ερυθρών αιμοσφαιρίων του νεογνού, που τα καταστρέφουν.)
Ενήλικες και παιδιά: Τα επίπεδα χολερυθρίνης μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την διάγνωση ηπατικής βλάβης/νόσου ή για την παρακολούθηση της πορείας του ίκτερου. Αν η έμμεση χολερυθρίνη είναι αυξημένη, μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους απόφραξη του ήπατος ή των χοληφόρων, ηπατίτιδα, τραυματισμός του ήπατος, αντίδραση στη λήψη φαρμάκων ή μακροχρόνια κατάχρηση οινοπνευματος. Αυξημένα επίπεδα χολερυθρίνης παρατηρούνται και σε κληρονομούμενες διαταραχές που προκαλούνται από ανώμαλο μεταβολισμό της χολερυθρίνης (σύνδρομα Gilbert, Rotor, Dubin – Johnson, Crigler – Najjar).

[Back to top]

Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;
Τα κλινικά εργαστήρια προσδιορίζουν την άμεση χολερυθρίνη, παράλληλα με την ολική. Η σχέση των επιπέδων ολικής και άμεσης χολερυθρίνης δίδει πολύτιμες πληροφορίες για την αιτία του υψηλού επιπέδου ολικής χολερυθρίνης.
Αν και η χολερυθρίνη μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των νεογνών (μέχρι την ηλικία των 2–4 εβδομάδων περίπου), η υψηλή χολερυθρίνη σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες δεν παρουσιάζει τον ίδιο κίνδυνο. Σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες ο «φραγμός αίματος εγκεφάλου» είναι καλύτερα ανεπτυγμένος και δεν επιτρέπει στη χολερυθρίνη να τον διασχίσει. Αυξημένα επίπεδα σε παιδιά και ενήλικες, εντούτοις, υποδεικνύουν ιατρική κατάσταση που πρέπει να αξιολογηθεί και να αντιμετωπιστεί.
Τα επίπεδα της χολερυθρίνης τείνουν να είναι λίγο υψηλότερα στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες. Οι Αφρικανοί έχουν χαμηλότερες τιμές. Έντονη φυσική άσκηση μπορεί επίσης να αυξήσει τα επίπεδα της χολερυθρίνης.
http://www.labtestsonline.gr

AST

γνωστό ως: Γλουταμική – οξαλοξεική τρανσαμινάση του ορού, SGOT, GOT, Τρανσαμινάση Ο
Επιστημονική ονομασία: Αμινοτρανσφεράση του ασπαρτικού οξέος
Ο προσδιορισμός της AST συνήθως χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ηπατικής βλάβης. Τα επίπεδα της AST συχνά συγκρίνονται με τα επίπεδα άλλων ηπατικών ενζύμων, αλκαλική φωσφατάση (ALP) και αμινοτρανσφεράση της αλανίνης (ALT), για τον καθορισμό της φύσης της ηπατικής νόσου.
Αν και η AST βρίσκεται στην καρδιά και άλλους μύες, ένα άλλο ένζυμο, η κινάση της κρεατίνης (CK) είναι παρόν εκεί σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα και χρησιμοποιείται κυρίως για την ανίχνευση βλάβης στην καρδιά ή τους μύες.

Πότε παραγγέλλεται;
Μία εξέταση AST παραγγέλλεται μαζί με διάφορες άλλες εξετάσεις για την αξιολόγηση ενός ασθενή που φαίνεται να έχει συμπτώματα ηπατικής διαταραχής. Σε αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνονται ίκτερος(κιτρίνισμα των ματιών και του δέρματος), σκούρα ούρα, ναυτία, έμετος, πρήξιμο της κοιλίας, ασυνήθιστη αύξηση του βάρους και πόνος στην κοιλία. Η AST επίσης παραγγέλλεται μόνη της ή με άλλες εξετάσεις για:
· Πρόσωπα που μπορεί να έχουν εκτεθεί σε ιούς ηπατίτιδας,
· Εκείνους που καταναλώνουν πολύ οινόπνευμα,
· Πρόσωπα που έχουν ιστορικό ηπατικής νόσου στην οικογένεια, ή
· Πρόσωπα που παίρνουν φάρμακα που μπορεί να βλάψουν το ήπαρ.
Πρόσωπα με ήπια συμπτώματα όπως εξάντληση, μπορεί να ελεγχθούν για AST για να αποκλειστεί η περίπτωση χρόνιας ηπατικής νόσου. Η AST συχνά προσδιορίζεται επίσης για την παρακολούθηση της θεραπείας ασθενών με ηπατική βλάβη και μπορεί να παραγγέλλεται μόνη της ή μαζί με διάφορες άλλες εξετάσεις.

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν είναι διαθέσιμο ένα τυπικό εύρος αναφοράς για αυτή την εξέταση. Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, που περιλαμβάνουν την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, την πληθυσμιακή ομάδα και την μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα έχουν διαφορετική σημασία από εργαστήριο σε εργαστήριο. Το απαντητικό σας πρέπει να περιλαμβάνει το εύρος αναφοράς για την εξέταση, που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο εργαστήριο.

Πολύ υψηλά επίπεδα AST (πάνω από 10-πλάσια του άνω ορίου του εύρους αναφοράς) συνήθως απαντώνται σε οξεία ηπατίτιδα, συχνά λόγω ιογενούς μόλυνσης. Στην οξεία ηπατίτιδα τα επίπεδα AST συνήθως παραμένουν υψηλά για περίπου 1-2 μήνες, αλλά μπορεί να χρειαστούν ως και 3-6 μήνες ωσότου να επιστρέψουν σε φυσιολογικό επίπεδο. Στην χρόνια ηπατίτιδα τα επίπεδα της AST συνήθως δεν είναι τόσο υψηλά, συχνά κάτω από 4-πλάσια του άνω ορίου του εύρους αναφοράς. Στην χρόνια ηπατίτιδα η AST συχνά ποικίλλει από φυσιολογικά ως ελαφρά αυξημένα επίπεδα, έτσι οι ιατροί τυπικά χρειάζεται να παραγγείλουν συχνότερα την εξέταση.
Σε κάποιες ηπατικές νόσους, ειδικά αν τα χοληφόρα έχουν φράξει και δεν μεταφέρεται χολή στο δωδεκαδάκτυλο ή σε κίρρωση και κάποιους καρκίνους του ήπατος τα επίπεδα της AST μπορεί να είναι σχεδόν φυσιολογικά, αλλά αυξάνονται συχνότερα από τα επίπεδα της ALT. Όταν η ηπατική βλάβη οφείλεται σε κατανάλωση οινοπνεύματος, η AST συχνά αυξάνεται πολύ περισσότερο από την ALT (κατάσταση που απαντάται με λίγες άλλες ηπατικές νόσους). Η AST επίσης αυξάνεται μετά από καρδιακά επεισόδια και σε τραυματισμούς των μυών, συνήθως σε χαμηλότερα επίπεδα απ’ ότι η ALT.

Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;
Κατά την κύηση τα επίπεδα AST μπορεί να μειωθούν. Μία ενδομυϊκή ένεση ή ακόμη και έντονη φυσική άσκηση μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα AST. Σε σπάνιες περιπτώσεις κάποια φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στο ήπαρ ή τους μύες, αυξάνοντας τα επίπεδα της AST. Αυτό μπορεί να συμβεί και με κάποια πρόσθετα διατροφής ή κάποια προϊόντα”υγιεινής διατροφής”. Αν ο ιατρός σας διαπιστώσει ότι έχετε αυξημένα επίπεδα AST αναφέρετε όλα τα φάρμακα και είδη υγιεινής διατροφής που παίρνετε.

Βρογχίτιδα: Αίτια, συμπτώματα και τρόποι αντιμετώπισης

Οξεία Βρογχίτιδα

Η βρογχίτιδα είναι μια αναπνευστική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και οίδημα του βλεννογόνου του βρογχικού δέντρου. Μπορεί να εκδηλωθεί με δύο μορφές, [...]

Πρωτεΐνη αρακά vs πρωτεΐνη ορού γάλακτος

Πρωτεΐνη αρακά vs πρωτεΐνη ορού γάλακτος

Αρχικά, η πρωτεΐνη αποτελεί ένα από τα τρία απαραίτητα μακροθρεπτικά συστατικά για το ανθρώπινο οργανισμό.  Ειδικότερα, αποτελεί κύριο δομικό συστατικό [...]

Κάπνισμα & γονιμότητα

Κάπνισμα & γονιμότητα

Το αν το κάπνισμα είναι ή δεν είναι η αιτία της γυναικείας υπογονιμότητας, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε μετρήσιμο βαθμό.  Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, [...]

Ηπατίτιδα Β

Πώς χρησιμοποιείται;

Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις οι οποίες μπορούν να ανιχνεύσουν την παρουσία των αντισωμάτων του ιού της Ηπατίτιδας Β. Τα αντισώματα παράγονται από τον οργανισμό για να τον προστατεύσουν από τα αντιγόνα (ξένες πρωτεΐνες). Υπάρχουν επίσης εξετάσεις οι οποίες ανιχνεύουν την παρουσία ιικών αντιγόνων.

Τριγλυκερίδια

Πως χρησιμοποιείται η εξέταση;
Η εξέταση του αίματος για τριγλυκερίδια συνήθως αποτελεί τμήμα ενός λιπιδικού προφίλ που χρησιμοποιείται για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου. Αν είστε διαβητικός, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μετράτε τα τριγλυκερίδια κάθε φορά που ελέγχετε τα λιπίδιά σας, αφού τα τριγλυκερίδια αυξάνονται σημαντικά όταν δεν έχει ρυθμιστεί το σάκχαρο του αίματος.

Πότε ζητείται η εξέταση;
Ενα λιπιδικό προφίλ που περιλαμβάνει τα τριγλυκερίδια, συνιστάται ως εξέταση ρουτίνας για την εκτίμηση του κινδύνου ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου σε υγιείς ενήλικες. Η εξέταση για τριγλυκερίδια δεν ζητείται συνήθως μόνη της γιατί ο κίνδυνος ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου βασίζεται στις τιμές της χοληστερόλης (βλέπε χοληστερόλη, HDL, LDL) και όχι των τριγλυκεριδίων. Ωστόσο αν σας έχουν βρει υψηλά τριγλυκερίδια και υποβάλλεστε σε θεραπεία, η εξέταση των τριγλυκεριδίων μπορεί να ζητηθεί για να εκτιμηθεί αν η θεραπεία έχει αποτέλεσμα.

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Οι φυσιολογικές τιμές τριγλυκεριδίων μετά από νηστεία είναι μικρότερες από 150 mg/dL (1.70 mmol/L). Είναι ασύνηθες να έχει κάποιος υψηλά τριγλυκερίδια χωρίς να έχει και υψηλή χοληστερόλη. Οι περισσότερες θεραπείες για τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου έχουν ως στόχο την ελάτωση της LDL χοληστερόλης. Ομως το είδος της θεραπείας που χρησιμοποιείται για την ελάτωση της LDL χοληστερόλης μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το αν τα τριγλυκερίδια είναι υψηλά ή φυσιολογικά.
Οταν τα τριγλυκερίδια είναι πολύ αυξημένα (περισσότερο από 1000 mg/dL (11.30 mmol/L)), υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης παγκρεατίτιδας. Στην περίπτωση αυτή η θεραπεία για τη μείωση των τριγλυκεριδίων θα πρέπει να αρχίσει το συντομότερο δυνατό.
Τι άλλο πρέπει να γνωρίζω;
Εάν είστε διαβητικός και το σάκχαρο του αίματος δεν έχει ρυθμιστεί, τα τριγλυκερίδια θα είναι πολύ αυξημένα.

Τα τριγλυκερίδια αλλάζουν πάρα πολύ μετά από ένα γεύμα, καθώς αυξάνουν 5 έως 10 φορές σε σχέση με τα επίπεδα μετά από νηστεία, λίγες μόνον ώρες μετά το φαγητό. Αλλά ακόμα και οι τιμές μετά από νηστεία διαφέρουν σημαντικά από μέρα σε μέρα. Γι αυτό και μικρές διαφορές στις τιμές των τριγλυκεριδίων μετά από νηστεία που μετρώνται σε διαφορετικές μέρες δεν θεωρούνται παθολογικές.

Υπάρχουν ορισμένες μελέτες που υποδηλώνουν πως η εξέταση των τριγλυκεριδίων μετά από γεύμα μπορεί να βοηθήσει στην εκτίμηση των κινδύνων ανάπτυξης καρδιαγγειακής βλάβης, αλλά επί του παρόντος δεν υπάρχουν οδηγίες για την πρακτική εφαρμογή αυτών των εξετάσεων.

Χοληστερόλη

Η χοληστερόλη διαφέρει από τις περισσότερες εξετάσεις επειδή δεν χρησιμοποιείται για την διάγνωση ή την παρακολούθηση μιας νόσου αλλά για την εκτίμηση του κινδύνου να αναπτυχθεί μία νόσος – και ειδικότερα μία καρδιαγγειακή νόσος. Επειδή η αυξημένη χοληστερόλη του αίματος έχει συσχετισθεί με τη σκλήρυνση των αρτηριών, την καρδιαγγειακή νόσο και έναν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρδιακά συμβάματα, η εξέταση της χοληστερόλης θεωρείται ως έλεγχος ρουτίνας στα πλαίσια των προληπτικών μέτρων που θα πρέπει να λαμβάνονται για την υγεία.

Πότε ζητείται η εξέταση;
Η εξέταση χοληστερόλης συνιστάται ως περιοδικός έλεγχος ρουτίνας για όλους τους ενήλικες τουλάχιστον μία φορά κάθε πέντε χρόνια. Πολύ συχνά γίνεται σε συνδυασμό με μία ιατρική εξέταση ρουτίνας. Συνήθως παραγγέλλεται σε συνδυασμό μαζί με άλλες εξετάσεις στις οποίες περιλαμβάνονται HDL, LDL και τριγλυκερίδια – κάτι που αποκαλείται συχνά και λιπιδικό προφίλ.
Η χοληστερόλη θα πρέπει να ελέγχεται σε συχνότερα χρονικά διαστήματα (μερικές φορές το χρόνο) σε ασθενείς που βρίσκονται υπό συγκεκριμένη διατροφική ή φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να μειώσουν τη χοληστερόλη τους. Η εξέταση χρησιμοποιείται για να ελέγξει πόσο αυτά τα μέτρα έχουν επιτύχει τη μείωση της χοληστερόλης σε επιθυμητά επίπεδα με στόχο την ελάττωση του κινδύνου ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου.

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Σε ένα έλεγχο ρουτίνας, όταν η εξέταση γίνεται για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος καρδιακής νόσου, τα αποτελέσματα κατατάσσονται σε τρείς κατηγορίες κινδύνου:

* Επιθυμητά: Μία τιμή χοληστερόλης μικρότερη από 200 mg/dL (5.18 mmol/L) θεωρείται επιθυμητή και αντιπροσωπεύει μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
* Οριακά αυξημένα: Μία τιμή χοληστερόλης από 200 έως 240 mg/dL (5.18 έως 6.22 mmol/L) θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει μέτριο κίνδυνο. Στην περίπτωση αυτή, ο ιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει ένα λιπιδικό προφίλ για να δεί αν η αυξημένη χοληστερόλη σας είναι κακή χοληστερόλη (υψηλή LDL) ή καλή χοληστερόλη (υψηλή HDL).

Με βάση τα αποτελέσματα του λιπιδικού προφίλ (και όποιων άλλων παραγόντων κινδύνου που μπορεί να έχετε) ο ιατρός σας θα αποφασίσει τι πρέπει να κάνετε.

* Υψηλού κινδύνου: Τιμή χοληστερόλης μεγαλύτερη από 240 mg/dL (6.22 mmol/L) θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει υψηλό κίνδυνο. Ο ιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει ένα λιπιδικό προφίλ (μαζί με άλλες εξετάσεις) για να εντοπίσει τα αίτια της αυξημένης χοληστερόλης σας. Οταν γίνει γνωστή η αιτία, θα σας συστήσει μία κατάλληλη θεραπεία.

Στα πλαίσια μίας θεραπείας η εξέταση είναι χρήσιμη για να δείξει πόσο μειώθηκε η χοληστερόλη μετά τη φαρμακευτική αγωγή. Το πόσο θα πρέπει να μειωθεί και που θα πρέπει να φτάσει η τιμή της χοληστερόλης σας θα καθοριστεί από τον ιατρό σας. Ο στόχος αυτός βασίζεται συνήθως στην τιμή της LDL.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζω;
Η χοληστερόλη θα πρέπει να μετράται όταν ένα άτομο είναι υγιές. Η χοληστερόλη αίματος είναι παροδικά ελαττωμένη κατά την διάρκεια οξείας ασθένειας, αμέσως μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου, ή κατά την διάρκεια stress (π.χ. μετά από χειρουργείο ή από ατύχημα). Θα πρέπει να περιμένετε τουλάχιστον 6 εβδομάδες μετά από οποιαδήποτε ασθένεια για να μετρήσετε την χοληστερόλη σας.
Είναι υπό συζήτηση το κατά πόσο η πολύ χαμηλή χοληστερόλη είναι κακή. Χαμηλή χοληστερόλη (μικρότερη από 100 mg/dL (2.59 mmol/L)) εμφανίζεται συχνά όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα όπως κακή διατροφή, ηπατική νόσος, ή καρκίνος. Ομως δεν υπάρχει ένδειξη ότι η χαμηλή χοληστερόλη προκαλεί κάποιο από αυτά τα προβλήματα.
Η χοληστερόλη είναι αυξημένη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αφού γεννήσουν, οι γυναίκες θα πρέπει να περιμένουν τουλάχιστον 6 εβδομάδες για να μετρήσουν τη χοληστερόλη τους.
Στα φάρμακα που είναι γνωστό ότι αυξάνουν την χοληστερόλη περιλαμβάνονται τα αναβολικά, τα στεροειδή, οι βήτα αναστολείς, η επινεφρίνη, τα αντισυλληπτικά χάπια και η βιταμίνη D.

HDL Χοληστερόλη

Επιστημονική ονομασία: High-density lipoprotein cholesterol
Πως χρησιμοποιείται η εξέταση;
Η εξέταση της HDL χοληστερόλης χρησιμοποιείται μαζί με άλλες εξετάσεις λιπιδίων για να προσδιορισθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου.

Πότε ζητείται η εξέταση;
Η HDL ζητείται συνήθως μαζί με άλλες εξετάσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η χοληστερόλη, η LDL και τα τριγλυκερίδια στα πλαίσια ενός λιπιδικού προφίλ. Ένα πλήρες λιπιδικό προφίλ απαιτεί να είστε νηστικός τουλάχιστον 12 ώρες πριν την εξέταση. Εάν η εξέταση γίνει χωρίς να έχει προηγηθεί νηστεία, τότε μόνον η HDL

ALP

Επίσης γνωστό ως: ALK POS, Αλκαλική Φωσφατάση
Επιστημονική ονομασία: Αλκαλική Φωσφατάση

Γιατί γίνεται η εξέταση;
Για την διάγνωση ή την παρακολούθηση θεραπείας ηπατικής διαταραχής ή νόσου των οστών.

Πότε πρέπει να γίνεται η εξέταση;
Στα πλαίσια εξέτασης ρουτίνας του ηπατικού προφίλ ή όταν κάποιος έχει συμπτώματα ηπατικής διαταραχής ή νόσου των οστών.
Πώς χρησιμοποιείται;
Όταν κάποιος έχει συμπτώματα ηπατικής νόσου liver disease, πολύ υψηλά επίπεδα ALP θα δώσουν

CK

Επίσης γνωστό ως: Φωσφοκινάση της κρεατίνης, Ολική CK, CPK
Επιστημονική ονομασία: Creatine Kinase

Πώς χρησιμοποιείται;
Τα επίπεδα της CK στο αίμα αυξάνουν όταν τραυματίζονται κύτταρα της καρδιάς ή των μυών. Ο ιατρός μπορεί να ζητήσει μέτρηση της CK αν εμφανιστεί πόνος στο στήθος ή άλλες ενδείξεις ή συμπτώματα καρδιακού εμφράγματος. Στις πρώτες 4 ως 6 ώρες μετά το καρδιακό έμφραγμα, η συγκέντρωση της CK στο αίμα αρχίζει να αυξάνεται. Φθάνει το υψηλότερο επίπεδο σε 18 ως 24 ώρες και επιστρέφει σε κανονικά επίπεδα μέσα σε 2 ως 3 ημέρες. Η ποσότητα της CK στο αίμα επίσης αυξάνεται όταν γίνεται βλάβη σε σκελετικούς μύες (έντονη άθληση, τραυματισμοί).

Πότε παραγγέλλεται;

GH, Ανθρώπινη αυξητική ορμόνη (HGH), Σωματοτροπίνη,

Επιστημονική ονομασία: Αυξητική ορμόνη

Πώς χρησιμοποιείται;
Η αυξητική ορμόνη δεν αποτελεί εξέταση ρουτίνας. Αρχικά παραγγέλνεται για άτομα με συμπτώματα ανώμαλης ανάπτυξης είτε ως επακόλουθη εξέταση σε μη φυσιολογικά αποτελέσματα ορμονικών εξετάσεων είτε ως επιπλέον εξέταση αξιολόγησης της υποφυσιακής λειτουργίας.

CK-MB

Επίσης γνωστό ως: CK MB, CPK MB
Επιστημονική ονομασία: Κρεατινοκινάση –MB

Πώς χρησιμοποιείται?
Τα επίπεδα του CK–MB, σε συνδυασμό με τα επίπεδα του ολικού CK, προσδιορίζονται σε ασθενείς με πόνο στο στήθος με σκοπό να διαγνωσθεί εάν αυτοί εμφανίζουν καρδιακό έμφραγμα. Επίσης, εφόσον υψηλά επίπεδα του ολικού CK υποδεικνύουν βλάβη είτε στον καρδιακό είτε σε άλλους μυς, ο προσδιορισμός των επιπέδων του CK–MB βοηθά στην διάκριση μεταξύ των δύο αυτών πηγών. Εάν ο θεράπων ιατρός θεωρεί ότι υπάρχει καρδιακό έμφραγμα σε εξέλιξη και χορηγεί θρομβολυτικό φάρμακο, ο προσδιορισμός των επιπέδων του CK–MB μπορεί να τον βοηθήσει στην παρακολούθηση της λειτουργικότητας του φαρμάκου. Όταν υφίσταται θρομβόλυση, τα επίπεδα του CK–MB τείνουν να αυξάνονται και να μειώνονται ταχύτερα. Έχοντας, λοιπόν, πολλές συνεχόμενες μετρήσεις των επιπέδων του CK–MB στο αίμα,

ACE- Μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης

Γιατί γίνεται η εξέταση;
Για να βοηθήσει στη διάγνωση και παρακολούθηση της σαρκοείδωσης, για την διαφορική διάγνωση αυτής της συστηματικής κατάστασης από παθήσεις, που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.
Πότε γίνεται η εξέταση;

ANA

Επίσης γνωστό ως: Δοκιμασία αντιπυρηνικών αντισωμάτων, Φθορίζοντα αντιπυρηνικά αντισώματα, FANA, Εκχυλίσιμα αντισώματα έναντι πυρηνικών αντιγόνων, ENA
Επιστημονική ονομασία: Δοκιμασία αντιπυρηνικών αντισωμάτων

Γιατί γίνεται αυτή η εξέταση;
Για να εξετασθώ για ορισμένες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η πολυμυοσίτιδα, ορισμένες άλλες.

Πότε πρέπει να γίνεται αυτή η εξέταση;
Αν ο γιατρός σας νομίζει ότι έχετε συμπτώματα αυτοάνοσης διαταραχής.
Πώς χρησιμοποιείται ;
Η εξέταση ΑΝΑ παραγγέλλεται για να βοηθήσει για τον έλεγχο για αυτοάνοσα νοσήματα και χρησιμοποιείται κατ’ εξοχήν ως μία από τις εξετάσεις για τη διάγνωση του συστηματικού ερυθηματώδους λύκου (ΣΕΛ). Ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς και τη διάγνωση που υποπτεύεται ο γιατρός τα ΑΝΑ μπορεί να παραγγελθούν μαζί με μία ή περισσότερες εξετάσεις αυτοαντισωμάτων. Άλλες εργαστηριακές εξετάσεις που σχετίζονται με την παρουσία φλεγμονής, όπως η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) ή (ESR) ή και η C -αντιδρώσα πρωτεΐνη ( CRP)

ALT

Επίσης γνωστό ως: Γλουταμική – πυροσταφυλική τρανσαμινάση του ορού, SGPT, GPT, Τρανσαμινάση P
Επιστημονική ονομασία: Αμινοτρανσφεράση της αλανίνης

Γιατί γίνεται η εξέταση ;
Για την ανίχνευση ηπατικής βλάβης.

Πότε πρέπει να γίνεται η εξέταση ;
Αν ο γιατρός σας πιστεύει ότι έχετε συμπτώματα ηπατικής διαταραχής.
Πώς χρησιμοποιείται ;
Ο προσδιορισμός της ALT συνήθως χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ηπατικής βλάβης. Τα επίπεδα της ALT συχνά συγκρίνονται με τα επίπεδα άλλων ηπατικών ενζύμων, αλκαλική φωσφατάση (ALP)και αμινοτρανσφεράση του ασπαρτικού οξέος (AST), για τον καθορισμό της φύσης της ηπατικής νόσου.

Το CEA Καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο,

Επιστημονική ονομασία: Καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο

Πώς χρησιμοποιείται;

Το CEA είναι εξαιρετικά χρήσιμο στην παρακολούθηση της θεραπείας ασθενών με καρκίνο. Χρησιμοποιείται σε ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί για να εκτιμηθεί η απόκρισή τους στη θεραπεία και για την ανίχνευση υποτροπής της νόσου. Το CEA συχνά χρησιμοποιείται ως καρκινικός δείκτης. Οι θεράποντες ιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα αποτελέσματα των μετρήσεων του CEA για να προσδιορίσουν το στάδιο και την έκταση της νόσου.