Νόσος Sever
Ονομάζεται επίσης και «Φλεγμονή της Πτερνιαίας Απόφυσης». Είναι μία οστεοχόνδρωση του οστού της πτέρνας, που σχετίζεται ενδεχομένως με την έλξη που προκαλείται από τον Αχίλλειο τένοντα.
Ονομάζεται επίσης και «Φλεγμονή της Πτερνιαίας Απόφυσης». Είναι μία οστεοχόνδρωση του οστού της πτέρνας, που σχετίζεται ενδεχομένως με την έλξη που προκαλείται από τον Αχίλλειο τένοντα.
Προκύπτει από επαναλαμβανόμενο τραύμα στο κέντρο οστεοποίησης του κνημιαίου κυρτώματος (μικρή οστέϊνη περιοχή στο ανώτερο τμήμα της κνήμης) από την ισχυρή έλξη που προκαλεί ο επιγονατιδικός τένοντας. Υπάρχει περίπου στο 1% των εφήβων και είναι πιο συχνή στα άτομα που αθλούνται.
Τι είναι;
Μη αγγειακή (άσηπτη) νέκρωση της μηριαίας κεφαλής (μέρος του μηριαίου οστού, που είναι το πιο κοντινό στο ισχίο).
Πόσο συχνή είναι;
Δεν είναι μία συνηθισμένη νόσος, εμφανίζεται σε 1 ανά 10.000 παιδιά. Είναι πιο συχνή στα αγόρια (4 ή 5 αγόρια για κάθε κορίτσι) μεταξύ των 3 και 12 ετών, ιδίως σε παιδιά 4 εως 9 ετών.
Η άρθρωση του ισχίου
Η άρθρωση του ισχίου (γοφός) είναι μία σφαιροειδής άρθρωση (Εικ. 1) και αποτελείται από την μηριαία κεφαλή (σφαίρα) η οποία αρθρώνεται με την κοτύλη (υποδοχή). Παίζει σημαντικό ρόλο δεχόμενη μεγάλα φορτία, καθώς το βάρος του σώματος μεταφέρεται στα κάτω άκρα μέσω αυτής. Από την άλλη, εμφανίζει αξιοσημείωτη σταθερότητα ώστε να εξασφαλίζεται η ασφαλής κίνηση των σκελών στη βάδιση.
Τι είναι;
Η αρθρίτιδα του Lyme είναι μία από τις νόσους που προκαλούνται από το μικρόβιο Βorrelia burgdorferi (νόσος του Lyme ή Μπορρελίωση) που μεταδίδεται με το τσίμπημα των τσιμπουριών (κροτώνων), μεταξύ των οποίων και το ixodes ricinus που θεωρείται υπεύθυνο για την αρθρίτιδα του Lyme. Ενώ ο στόχος της λοίμωξης με Βorrelia burgdorferi μπορεί να είναι το δέρμα, το κεντρικό νευρικό σύστημα, η καρδιά, ο οφθαλμός και άλλα όργανα, στην «αρθρίτιδα του Lyme» ο αποκλειστικός στόχος στις περισσότερες περιπτώσεις είναι οι αρθρώσεις.
Τι είναι;
Σε μερικές περιπτώσεις, η έναρξη των συμπτωμάτων πυροδοτείται από μικροβιακές λοιμώξεις του γαστρεντερικού ή ουροποιογεννητιού συστήματος (αντιδραστική αρθρίτιδα). Οι νεανικές σπονδυλοαρθροπάθειες είναι πολύ πιο συχνές σε άτομα που φέρουν τον HLA-B27, ένα γενετικό δείκτη που δημιουργεί προδιάθεση των ατόμων στη νόσο διαμέσου άγνωστων ακόμη μηχανισμών.
Τι είναι;
Η Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα (ΝΙΑ) είναι μία χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από επίμονη φλεγμονή των αρθρώσεων. Οι τυπικές ενδείξεις της αρθρικής φλεγμονής είναι ο πόνος, η διόγκωση και ο περιορισμός της κινητικότητας της άρθρωσης. «Ιδιοπαθής» σημαίνει ότι δε γνωρίζουμε την αιτία της και «νεανική», σε αυτήν την περίπτωση, σημαίνει ότι τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται πριν την ηλικία των 16 χρόνων.
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι μία κατάσταση κατά την οποία υπάρχει αυξημένη πίεση σε ένα νεύρο που διασχίζει την πρόσθια επιφάνεια του καρπού (μέσο νεύρο). Το νεύρο αυτό βρίσκεται σε έναν σωλήνα, μαζί με τους τένοντες που λυγίζουν τα δάκτυλα του χεριού. Εάν αυτός ο σωλήνας δεχτεί εξωτερική πίεση, ή εάν ο χώρος του σωλήνα μειωθεί από διάφορα αίτια, ασκείται αυξημένη πίεση στο νεύρο, που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα τον πόνο ή τις αιμωδίες (μουδιάσματα) στoν αντίχειρα, το δείκτη και το μέσο δάκτυλο του χεριού.
Ο οστέινος σκελετός του αυχένα είναι η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης που αποτελείται από 7 σπονδύλους, οι οποίοι αρθρώνονται μεταξύ τους ενώ η σταθερότητά τους εξασφαλίζεται με την ύπαρξη των συνδέσμων και μυών που τους περιβάλλουν. Στο κέντρο της αυχενικής μοίρας σχηματίζεται ένα κανάλι που ονομάζεται νωτιαίος σωλήνας, και μέσα σ’ αυτό βρίσκεται ο νωτιαίος μυελός, ο νευρικός δηλαδή ιστός που ενώνει τον εγκέφαλο με το υπόλοιπο σώμα. Τα τμήματα των νεύρων που εξέρχονται της αυχενικής μοίρας ονομάζονται νευρικές ρίζες και νευρώνουν περιοχές των ώμων, του αυχένα και το ανώτερο τμήμα της ράχης.
Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν δύσκαμπτο και επώδυνο αυχένα χωρίς σαφή αίτια.
Τα παιδιά σε σε σύγκριση με τους ενήλικες παρουσιάζουν αυξημένη πρόσθια στροφή του μηριαίου αυχένα ,η οποία αναγκάζει το παιδί να βαδίζει με το πόδι σε έσω στροφή (anteversion),το παιδι όμως για να για να αποφύγει το σκόνταμμα ασυναίσθητα γυρίζει το πόδι προς τα εξω.
Σε προηγούμενο άρθρο παρουσιάσαμε το σύνδρομο κακής στάσης του αυχένα και της πλάτης και περιγράψαμε τα στοιχεία του συνδρόμου αλλά και το πώς μπορεί η Χειροπρακτική να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα..
Μια παρόμοια διαμόρφωση είναι πολύ συχνή και εμφανίζεται με ανάλογο τρόπο στην οσφυϊκή περιοχή (μέση) και στην περιοχή της λεκάνης. Εδώ έχουμε και πάλι έναν συνδυασμό σφιγμένων και αδύναμων / ατροφικών μυών τους οποίους αναπτύσσει το σώμα σύμφωνα με μια συγκεκριμένη τάση για λανθασμένη στάση.
Αν ταλαιπωρείτε συστηματικά τους καρπούς, τους αγκώνες ή τους ώμους σας (για παράδειγμα, κάνοντας ένα συγκεκριμένο σπορ, δουλειές στο σπίτι, γράφοντας πολλές ώρες στον υπολογιστή κλπ.), είναι πολύ πιθανό να καταπονείτε και τους τένοντες, δηλαδή τους ινώδεις ιστούς που συνδέουν τους μυς με τα οστά.
Η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα χαρακτηρίζεται από μια αγκύλωση της σπονδυλικής στήλης. Διακρίνονται δύο τύποι. Ο οστεοποιός τύπος με κύρια χαρακτηριστικά την τάση οστεοποιήσεως, ο τύπος αυτός προσβάλλει κυρίως άνδρες και ο αρθριτικός τύπος που προσβάλλει κυρίως γυναίκες. Η πάθηση αρχίζει στις περισσότερες περιπτώσεις στην ηλικία 20-30 χρόνων. Προσβάλλει κατά κανόνα άνδρες παρά γυναίκες σε αναλογία 9 : 1 .
Αιτιοπαθογένεια
Οι φλεγμονώδεις αλλοιώσεις αρχίζουν συνήθως στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις και στις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Ο αρθρικός χόνδρος ατροφεί και οι αρθρώσεις αγκυλώνονται. Στη συνέχεια ακολουθούν ασβεστοποιήσεις των συνδέσμων της σπονδυλικής στήλης, που έχουν σαν επακόλουθο την αγκύλωση του τμήματος αυτής που έχει προσβληθεί από την πάθηση.
Η σπαστική κύφωση ή σύνδρομο κακής στάσης (Αγγλ. Upper crossed syndrome) είναι μια διαμόρφωση του άνω μέρος του σώματος που χαρακτηρίζεται από έναν συνδυασμό σφιγμένων και αδύναμων / ατροφικών μυών τους οποίους αναπτύσσει το σώμα σύμφωνα με μια συγκεκριμένη τάση για λανθασμένη στάση. Το πιο συχνό χαρακτηριστικό ενός ασθενούς που πάσχει από σύνδρομο κακής στάσης είναι οι σφιγμένοι άνω τραπεζοειδείς μύες (οι μύες ανάμεσα στο έσω άκρο του ώμου και τον αυχένα) και κάποιες φορές οι μύες στο πίσω μέρος και την βάση του κρανίου.