Οστική ανακατασκευή
Συνεχής, δια βίου διαδικασία κατά την οποία ώριμος οστίτης ιστός απομακρύνεται από το σκελετό και παράγεται νέος οστίτης ιστός.
Συνεχής, δια βίου διαδικασία κατά την οποία ώριμος οστίτης ιστός απομακρύνεται από το σκελετό και παράγεται νέος οστίτης ιστός.
Η διάσπαση του οστού από τους οστεοκλάστες που έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση μεταλλικών στοιχείων και τη μεταφορά ασβεστίου από το οστό στο αίμα.
Μέτρηση της οστικής πυκνότητας που βασίζεται στην περιεκτικότητα σε ασβέστιο και άλλα μέταλλα ενός συγκεκριμένου τμήματος του οστού. Η BMD είναι ενδεικτική της οστικής αντοχής και αντικατοπτρίζει τον κίνδυνο μελλοντικού κατάγματος.
Όταν τα νύχια αναπτύσσονται προς τα μέσα, μπορεί να τρυπήσουν το δέρμα και να αναπτυχθεί μόλυνση, κατάσταση ιδιαιτέρως επώδυνη. Ένας γιατρός μπορεί με μια εύκολη μικροεπέμβαση να σταματήσει τον πόνο και να διορθώσει το πρόβλημα.
Πάντοτε χρειάζονται ιατρικό έλεγχο, ειδάλλως αυξάνεται ο κίνδυνος επαναλαμβανόμενης κάκωσης και ανάπτυξης χρόνιας αστάθειας της ποδοκνημικής άρθρωσης.
Συνήθως αναπτύσσεται με το πέρασμα του χρόνου, καθώς εκφυλίζεται ο χόνδρος, και τελικά οδηγεί σε αρθρίτιδα. Όσο νωρίτερα διαγνωστεί, τόσο καλύτερα αντιμετωπίζεται.
Τύπος ελαφρού πορώδους οστού με όψη κηρήθρας, που αποτελεί την πλειονότητα του εσωτερικού οστίτη ιστού, συμπεριλαμβανομένου του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης.
ΑΝΩΤΕΡΗ AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΣΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ, Η ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΛΕΤΗ ΒΙΟΨΙΩΝ ΟΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ!
Το ρανελικό στρόντιο, σε σχέση με άλλες θεραπείες, μειώνει ουσιαστικά τον κίνδυνο κατάγματος, χάρη στη μοναδική διπλή του δράση τόσο στην παραγωγή του οστού όσο και στην απορρόφηση, που είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε αντιοστεοπορωτικής αγωγής.
Η αρθροσκόπηση γόνατος είναι μία μικρής επεμβατικότητας τεχνική κατά την οποία μέσω μικρών οπών του δέρματος (περίπου 1 εκ) εισάγεται στην άρθρωση μία κάμερα, μέσω της οποίας γίνεται η επισκόπηση και η εύρεση της πιθανής βλάβης, και εργαλεία, με τα οποία διενεργούνται οι θεραπευτικές τεχνικές.
Ο επιχείλιος χόνδρος της κοτύλης (labrum) έχει ρόλο – κλειδί στην άρθρωση του ισχίου. Διατηρεί την επαλληλία των αρθρικών επιφανειών, ενισχύει τη σταθερότητα της άρθρωσης και συμβάλλει στην σταθερότητα του γειτνιάζοντα αρθρικού χόνδρου. Ο επιχείλιος χόνδρος αποτελεί την ανατομική συνέχεια του αρθρικού χόνδρου της κοτύλης, ώστε βλάβη αυτού φέρνει σε κίνδυνο τον αρθρικό χόνδρο με κίνδυνο αποκόλλησής του και την εμφάνιση των πρώιμων οστεοαρθριτικών βλαβών.
Τα κατάγματα σπονδυλικά ή μη αποτελούν τη συμαντικότερη επιπλοκή της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης. Συνδέονται με αυξημένη θνησιμότητα και νοσηρότητα, χρόνιο πόνο στην πλάτη και επιδείνωση της υγείας αλλά και της ποιότητας ζωής των ασθενών με οστεοπόρωση. Η επιπλοκή αυτή αποτελεί, εκτός από πρόβλημα υγείας, ένα συνολικό κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα, αφού υπολογίζεται ότι περίπου 9 εκατομμύρια κατάγματα ανά έτος παρουσιάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότερα από τα οποία συμβαίνουν στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το κόστος για την αντιμετώπισή τους στην Ευρώπη μόνο υπολογίζεται ότι θα υπερβαίνει τα 76 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2050.
Ερευνητές του University College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή Ανδρέα Δημοσθένους, υποστηρίζουν ότι ένα μικροσκοπικό εμφυτεύσιμο τσιπ, το οποίο στέλνει ηλεκτρικούς παλμούς, μπορεί να βοηθήσει στην άσκηση των παράλυτων άκρων.
Το νέο τσιπ είναι το πρώτο που έχει τόσο μικρό μέγεθος -μικρότερο από εκείνο ενός παιδικού νυχιού- ώστε να μπορεί να εμφυτευτεί στη σπονδυλική στήλη.
Η νόσος Scheuermann ή «νεανική κύφωση (κυρτή πλάτη)» είναι μία οστεονέκρωση της δακτυλιοειδούς απόφυσης του σπονδυλικού σώματος. Είναι πιο συνηθισμένη σε αγόρια στην εφηβεία. Πολλά παιδιά εξ’αιτίας αυτής της πάθησης έχουν κακή στάση, με ή χωρίς πόνο στην πλάτη. Ο πόνος σχετίζεται με τη δραστηριότητα και μπορεί να ανακουφιστεί με ξεκούραση. Η υποψία της διάγνωση μπορεί να τεθεί με την εξέταση (οξεία γωνίωση στην πλάτη) και επιβεβαιώνεται με ακτινογραφίες.