Πριν από 20 περίπου χρόνια, η «γόνιμη » συνεργασία του Robert Edwards και του Patrick Steptoe είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση του πρώτου παιδιού ύστερα από εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF). Από τότε, έχει αλλάξει ριζικά η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Σήμερα, η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μία διαδικασία ρουτίνας και αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιτυχία την υπογονιμότητα που οφείλεται σε σαλπιγγικό παράγοντα, σε ενδομητρίωση, σε ανεξήγητες αιτίες και σε περιπτώσεις ανδρικού παράγοντα.
Η στιγμή που εξετάζουμε τα σπερματοζωάρια και αποφασίζουμε αν θα χρησιμοποιήσουμε μικρογονιμοποίηση ή απλή γονιμοποίηση για την εξωσωματική, είναι καθοριστική για την μετέπειτα επιτυχία.
ICSI
Από την αρχή της εφαρμογής της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) έγινε εμφανές ότι τα ζευγάρια με υπογονιμότητα που οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα δεν μπορούσαν να βοηθηθούν από τις τότε υπάρχουσες τεχνικές, λόγω του χαμηλού αριθμού σπερματοζωαρίων, της μειωμένης κινητικότητας και της φτωχής μορφολογίας , που δεν έκαναν δυνατή τη γονιμοποίηση σε μια προσπάθεια IVF.
Η φαινοπροφαίνη, ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, φάνηκε ότι ανακουφίζει τον πόνο σε ποντίκια με ενδομητρίωση. Αμερικανοί ερευνητές επέλεξαν [...]
Η βρογχίτιδα είναι μια αναπνευστική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και οίδημα του βλεννογόνου του βρογχικού δέντρου. Μπορεί να εκδηλωθεί με δύο μορφές, [...]
Αρχικά, η πρωτεΐνη αποτελεί ένα από τα τρία απαραίτητα μακροθρεπτικά συστατικά για το ανθρώπινο οργανισμό. Ειδικότερα, αποτελεί κύριο δομικό συστατικό [...]
Η βασική εξέταση για την αξιολόγηση της γονιμότητας του άνδρα είναι η ανάλυση του σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα). Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνει το σπερμοδιάγραμμα με σωστό τρόπο, για να είναι ακριβής ο προσδιορισμός της ποιότητας του δείγματος, ώστε να χαραχθεί η κατάλληλη στρατηγική, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την υπογονιμότητα το ζευγάρι και να αποκτήσει το παιδί που θέλει.
Πότε πρέπει ένας άνδρας να κάνει σπερμοδιάγραμμα;
Το σπερμοδιάγραμμα, στο πλαίσιο της διερεύνησης της γονιμότητας ενός ζευγαριού που προσπαθεί να αποκτήσει παιδί, πρέπει να γίνεται:
πριν και μετά από θεραπευτικές αγωγές που μπορεί να επηρεάσουν το σπέρμα
Το δόγμα της αναπτυξιακής βιολογίας είναι ότι η γυναίκα γεννιέται με συγκεκριμένο αριθμό ωαρίων (που καθορίζεται κατά τη διάρκεια του σχηματισμού των ωοθηκών, πριν καν γεννηθεί) τα οποία κάποτε στη ζωής της -στην εμμηνόπαυση- τελειώνουν και τότε δεν μπορεί πλέον η γυναίκα να τεκνοποιήσει.
Όταν γίνεται έλεγχος των χρωμοσωμάτων του εμβρύου πριν το μεταφέρουμε στη μητέρα του, εκτός από τις πιθανές γενετικές ανωμαλίες, είναι δυνατόν να δούμε και το φύλο του εμβρύου.
Η φαρμακευτική αγωγή για την κατάθλιψη μπορεί να είναι μία από τις αιτίες υπογονιμότητας ενός άνδρα. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Fertility & Sterility, περίπου ο ένας στους δύο άνδρες που παίρνουν συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά, έχει μειωμένη γονιμότητα, καθώς αυτά αυξάνουν τον κατακερματισμό του DNA μειώνοντας τις πιθανότητες φυσικής σύλληψης.
«Θέλω να γίνω μητέρα, αλλά φοβάμαι μήπως, επειδή στην οικογένειά μας υπάρχει ιστορικό καρδιοπαθειών, τις κληρονομήσει και το παιδί μου. Πως μπορώ να μειώσω τις πιθανότητες;»
Τι είναι και πότε εφαρμόζεται η τεχνική της προεμφυτευτικής διάγνωσης;
Η 10λεπτη ανάπαυση αμέσως μετά τη διαδικασία της εμβρυομεταφοράς φαίνεται πως δεν αυξάνει τα ποσοστά κύησης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Fertility and Sterility.
Η προεκλαμψία παρουσιάζεται στο 2-5% των εγκύων και συνήθως συνδέεται με υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένη ποσότητα πρωτεΐνης στα ούρα. Είναι μία από τις κύριες αιτίες επιπλοκών στην εγκυμοσύνη. Η διάγνωση της προεκλαμψίας γίνεται πολλές φορές όταν είναι πλέον πολύ αργά και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη μητέρα και το μωρό.
Οι πιθανότητες ενός ζευγαριού να συλλάβει φυσιολογικά είναι περίπου 20% κάθε μήνα, εάν το ζευγάρι είναι νεαρής ηλικίας.
Για τα ζευγάρια που δεν έχουν θέμα υπογονιμότητας, σε ένα χρόνο οι πιθανότητες σύλληψης φτάνουν το 90% και το ένα στα δύο ζευγάρια που δεν έχουν συλλάβει τον πρώτο χρόνο, θα συλλάβει την επόμενη χρονιά.
Η σπερματέγχυση είναι η πιο απλή μέθοδος της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Κατά την σπερματέγχυση, επεξεργαζόμαστε το σπέρμα, επιλέγουμε τα καλύτερα σπερματοζωάρια κι αυτά τοποθετούμε στη μήτρα.
Σε μια προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) δημιουργούνται πολλά ωάρια για να έχουμε μεγαλύτερη πιθανότητα εγκυμοσύνης. Όταν πρόκειται να γίνει η εμβρυομεταφορά, επιλέγουμε να μεταφέρουμε στη μαμά τα καλύτερα σε ποιότητα έμβρυα.
Από την αρχή της εφαρμογής της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) έγινε εμφανές ότι τα ζευγάρια με υπογονιμότητα που οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα δεν μπορούσαν να βοηθηθούν από τις τότε υπάρχουσες τεχνικές, λόγω του χαμηλού αριθμού σπερματοζωαρίων, της μειωμένης κινητικότητας και της φτωχής μορφολογίας , που δεν έκαναν δυνατή τη γονιμοποίηση σε μια προσπάθεια IVF.
