Το άσθμα και οι στόχοι της θεραπείας του σε γενικές γραμμές δεν διαφέρουν στους ηλικιωμένους σε σχέση με τους νεότερους ασθενείς. Μερικές βασικές διαφορές είναι οι παρακάτω:

• Οι ασθενείς μεγάλης ηλικίας εμφανίζουν συχνά συνυπάρχοντα νοσήματα, όπως καρδιολογικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη ή νευρολογικές παθήσεις. Συχνά τα φάρμακα του άσθματος αλληλεπιδρούν με τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων και δημιουργούν παρενέργειες (π.χ. αρρυθμίες) πιο συχνά από τους νεότερους ασθενείς.
• Το άσθμα στους ηλικιωμένους συχνά δεν σχετίζεται με αλλεργίες και η αντιμετώπισή του είναι δυσκολότερη σε σχέση με τους νεότερους ασθενείς. Συχνά, επίσης, η ανταπόκριση στα φάρμακα είναι περισσότερο περιορισμένη.
• Φάρμακα που μπορεί να επιδεινώνουν το άσθμα (όπως β-αποκλειστές, ασπιρίνη και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) θα πρέπει να αποφεύγονται. Είναι απαραίτητο να ενημερώνεται ο γιατρός για όλα τα φάρμακα που λαμβάνει ο ασθενής ώστε να αποφεύγονται πιθανές αλληλεπιδράσεις.
• Συχνά οι ηλικιωμένοι ασθενείς πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και όχι από άσθμα. Η ΧΑΠ είναι μια τελείως διαφορετική πάθηση που οφείλεται κυρίως στο κάπνισμα και δεν πρέπει να συγχέεται με το άσθμα.
• Η δύσπνοια μπορεί να οφείλεται στο άσθμα, αλλά πολλές φορές έχει άλλη αιτιολογία (π.χ. καρδιολογικές παθήσεις). Η καλή συνεργασία του ασθενούς με το γιατρό θα βοηθήσει να ξεχωρίσει κανείς τα διαφορετικά αίτια δύσπνοιας και τα μέτρα που θα πρέπει να λάβει κάθε φορά.
• Οι ερεθιστικοί παράγοντες στο περιβάλλον (π.χ. το κάπνισμα, ενεργητικό ή παθητικό) θα πρέπει να αποφεύγονται, όπως και στους ασθενείς με άσθμα κάθε ηλικίας.

Σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας είναι συχνά απαραίτητη η συνεργασία γιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων για την καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του άσθματος σε συνδυασμό με τις συνυπάρχουσες παθήσεις.

 

 

http://www.myasthma.gr/