Άρθρα Συγγραφέα

avatar

Μαρία Προκοπίου

Ενδοκρινόλογος -Διαβητολόγος, Φοινικιάς 10, Γέρακας ,15344 , Βασ. Σοφίας 98Α, Αθήνα, 11528, +30 211 770 11 02 , +30 694 77 22 756

Bιταμίνη D

Ως έλλειψη βιταμίνης D έχουν οριστεί τα επίπεδα βιταμίνης 25(OH)VitD < 20ng/ml και ως ανεπάρκεια τα επίπεδα βιταμίνης 25(OH)VitD μεταξύ 21 και 29 ng/ml . Περίπου το 20-100% των ηλικιωμένων στις USA, στον Καναδά και στην Ευρώπη  έχουν έλλειψη βιταμίνης D. Τα παιδιά και οι ενήλικες αποτελούν εξίσου ομάδες υψηλού κινδύνου για έλλειψη ή ανεπάρκεια βιταμίνης D.

Θυροειδιτίδα Hashimoto

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα στην περίπτωση αυτή παράγει αντισώματα που επιτίθενται στον θυρεοειδή αδένα. Στην πορεία της νόσου, ο θυρεοειδής δυσκολεύεται να παράγει τις ορμόνες του (Τ4 και Τ3) και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποθυρεοειδισμό. Η θυρεοειδίτιδα είναι η πιο συχνή αιτία υποθυροειδισμού στις ανεπτυγμένες χώρες,  είναι συχνότερη στις γυναίκες και σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδίτιδας, αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

ενδομητρίωση

Φάρμακο για την αρθρίτιδα είναι αποτελεσματικό στην ενδομητρίωση

Η φαινοπροφαίνη, ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, φάνηκε ότι ανακουφίζει τον πόνο σε ποντίκια με ενδομητρίωση. Αμερικανοί ερευνητές επέλεξαν [...]

Βρογχίτιδα: Αίτια, συμπτώματα και τρόποι αντιμετώπισης

Οξεία Βρογχίτιδα

Η βρογχίτιδα είναι μια αναπνευστική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και οίδημα του βλεννογόνου του βρογχικού δέντρου. Μπορεί να εκδηλωθεί με δύο μορφές, [...]

Πρωτεΐνη αρακά vs πρωτεΐνη ορού γάλακτος

Πρωτεΐνη αρακά vs πρωτεΐνη ορού γάλακτος

Αρχικά, η πρωτεΐνη αποτελεί ένα από τα τρία απαραίτητα μακροθρεπτικά συστατικά για το ανθρώπινο οργανισμό.  Ειδικότερα, αποτελεί κύριο δομικό συστατικό [...]

Όζοι Θυρεοειδούς

Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι ένα κοινό κλινικό πρόβλημα.Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η συχνότητα εμφάνισης ενός ψηλαφητού όζους του θυρεοειδούς να είναι περίπου 5% στις γυναίκες και 1% σε άνδρες που ζουν σε ιώδιο-επαρκή μέρη του κόσμου.

Οι όζοι του θυροειδούς αποτελούν τυχαίο εύρημα συνήθως μετά από κάποιο υπέρηχο ή αξονική.  Αποτελούν διογκώσεις του αδένα, συμπαγείς, κυστικές ή μικτές. Οι όζοι είναι πολύ συχννοί και μετά τα 60 έτη, το 50% των ενηλίκων μπορεί να έχει όζους. Ο ασθενής ο ίδιος μπορεί να πιάσει τον λαιμό του ή να δει μια διόγκωση στον καθρέπτη.

Διαταραχές Παραθυρεοειδών:Υπερπαραθυρεοειδισμός-Υποπαραθυρεοειδισμός

Παραθυρεοειδείς αδένες

Οι παραθυρεοειδείς είναι τέσσερις  αδένες που βρίσκονται κοντά στην οπίσθια όψη του θυρεοειδούς αδένα. Παράγουν την παραθορμόνη, η οποία βοηθά στην διατήρηση της ομοιόστασίας  του ασβεστίου.
Η παραθορμόνη δρα στα νεφρά, στον σκελετό και ενεργοποιεί την βιταμίνη D.
Υπερπαραθυρεοειδισμός

Ο  Πρωτοπαθής Υπερπαραθυρεοειδισμός είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική έκκριση παραθορμόνης. Στο 85% των περιπτώσεων, ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός οφείλεται σε ένα μονήρες αδένωμα, ενώ στο 15% συμμετέχουν πολλαπλοί αδένες (είτε με την εμφάνιση πολλαπλών αδενωμάτων είτε με υπερπλασία).

Διαταραχές Θυροειδούς:Θυρεοειδιτίδες

Ο Θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος αδένας που βρίσκεται στον τράχηλο. Έχει σχήμα πεταλούδας και αποτελείται απο 2 λοβούς (δεξιό ,αριστερό) που συνδεόνται με τον ισθμό, βρίσκεται μπροστά και εκατέρωθεν της τραχείας, ενώ ενίοτε υπάρχει και ένας ακόμα λοβός που ξεκινάει απο τον ισθμό πρός τα άνω και λέγεται πυραμοειδής.

Υπέρταση

ΥΠΕΡΤΑΣΗ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΩ;

Η Υπέρταση επηρεάζει έναν στους τέσσερις ενήλικες στον ανεπτυγμένο κόσμο σήμερα. Αν και η υπέρταση είναι ιδιοπαθής στις περισσότερες περιπτώσεις, άλλες αιτίες μπορεί να ανιχνευτούν στο 15% περίπου του πληθυσμού των υπερτασικών ασθενών. Οι δευτερογενείς αιτίες της υπέρτασης μπορεί να χωριστούν σε νεφρολογικές (π.χ., νεφρική αγγειακή ή παρεγχυματική νόσος) και ενδοκρινικές αιτίες. Υπάρχουν τουλάχιστον 14 ενδοκρινικές διαταραχές στις οποίες η υπέρταση μπορεί να είναι η αρχική κλινική παρουσίαση. Η διάγνωση της υπέρτασης ενδοκρινολογικής αιτιολογίας,  δίνει στον κλινικό τη δυνατότητα να παράσχει θεραπεία με μια χειρουργική επέμβαση ή με στοχευμένη φαρμακολογική θεραπεία.

Ανδρική Ενδοκρινολογία/Γυναικομαστία

Η γυναικομαστία είναι η διόγκωση του μαζικού αδένα και του περιμαστικού λίπους στους άνδρες. Πρόκειται για την πιο συχνή διαταραχή του ανδρικού μαστού και ευθύνεται για το 85% των διογκώσεων του μαζικού αδένα στον ανδρικό πληθυσμό.
H γυναικομαστία στη βρεφική ηλικία και στην ήβη απαντά σε μεγάλη συχνότητα, ενώ στην παιδική ηλικία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Πολύ συχνά αποτελεί το σύμπτωμα ενδοκρινολογικών νοσημάτων, μπορεί όμως να οφείλεται και σε παρενέργεια φαρμάκων ή τοξικών ουσιών.

Ανδρική Ενδοκρινολογία

Η  τεστοστερόνη είναι η πιο σημαντική φυλετική ορμόνη που έχουν οι άνδρες. Αυτή είναι υπεύθυνη για τα τυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά και είναι απαραίτητη για την διατήρηση της παραγωγής σπέρματος, της τριχοφυϊας, της μυϊκής δύναμης, της υγείας των οστών και της σεξουαλικής επιθυμίας .

H τεστοστερόνη στους άνδρες παράγεται από τους όρχεις, αλλά τον έλεγχο της παραγωγής της έχει η υπόφυση, ο κεντρικός αδένας στον εγκέφαλο, μέσω της παραγωγής των γοναδοτροπινών, οι οποίες στους άνδρες ενεργοποιούν την λειτουργία των όρχεων για την παραγωγή ορμονών και σπέρματος από την εμβρυϊκή ηλικία.

Θυρεοειδής και κύηση

Ένας αριθμός θυρεοειδικών παραμέτρων αλλάζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.  Υπάρχει μια αύξηση στην κάθαρση ιωδίου, και σε περιοχές με φτωχή πρόσληψη σε ιώδιο, μπορεί να διαγνωσθεί βρογχοκήλη ή υποθυρεοειδισμός στην έγκυο.

Ο έλεγχος του θυρεοειδούς δεν περιλαμβάνεται στις απαραίτητες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν με την διαπίστωση της εγκυμοσύνης. Ωστόσο,  από τους περισσότερους ιατρούς θεωρείται τουλάχιστον ο έλεγχος της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) αν δεν υπάρχει κάποιος πρόσφατος έλεγχος.

Υπογλυκαιμία

Ως Υπογλυκαιμία στο Σακχαρώδη Διαβήτη ορίζεται η οξεία κατάσταση η οποία εκδηλώνεται με συμπτώματα οφειλόμενα στην σημαντική μείωση των επιπέδων γλυκόζης του αίματος. Η πτώση της  γλυκόζης πλάσματος σε επίπεδα κάτω των 70mg % επέρχεται συνήθως ως αποτέλεσμα μεγαλύτερης απελευθέρωσης ποσοτήτων ινσουλίνης στην κυκλοφορία του αίματος.

Η υπογλυκαιμία είναι ο κύριος περιοριστικός παράγοντας στη γλυκαιμική διαχείριση του  Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου1 και του ινσουλινοθεραπευόμενου διαβήτη τύπου 2.

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Διάγνωση και θεραπεία της ενδομητρίωσης του αιδοίου και του περινέου

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) είναι μια ορμονική ανισορροπία, η οποία θεωρείται ότι γενικά επηρεάζει περίπου το 5-10% του γυναικείου πληθυσμού που βρίσκεται στην αναπαραγωγική ηλικία. Ο επιπολασμός της νόσου είναι υψηλότερος σε υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες.

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών ΔΕΝ είναι η παρουσία κύστεων στις ωοθήκες.

Νόσος Cushing

Τα αδενώματα της υπόφυσης που υπερεκκρίνουν ACTH αποτελούν το 10% περίπου των αδενωμάτων της υπόφυσης. Πρόκειται κυρίως για μικροαδενώματα. Η υπερέκκριση ACTH έχει ως αποτέλεσμα την υπερέκκριση κορτιζόλης η οποία κλινικά εκδηλώνεται με το σύνδρομο Cushing. Οι κλινικές εκδηλώσεις των τυχαιωμάτων της υπόφυσης που υπερεκκρίνουν κορτιζόλη, είναι αυτές του συνδρόμου Cushing.

Περιλαμβάνουν την εμφάνιση κεντρικής παχυσαρκίας, πανσεληνοειδούς προσωπείου, υπέρτασης, ακμής, λέπτυνσης του δέρματος με αποτέλεσμα την πρόκληση εύκολα εκχυμώσεων και ερυθροϊωδών ραβδώσεων και εγγύς μυοπάθειας. Συχνά εμφανίζονται ψυχιατρικές εκδηλώσεις. Στις γυναίκες παρατηρούμε επίσης, υπερτρίχωση και διαταραχές της έμμηνου ρύσεως.

Υποφυσίτιδα

Η υποφυσίτιδα είναι μία διάγνωση αποκλεισμού. Αναφέρεται σαν αυτοάνοση υποφυσίτιδα ή λεμφοκυτταρική υποφυσίτιδα. Υπάρχουν πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς μορφές.

Η αυτοάνοση ή λεμφοκυτταρική υποφυσίτιδα είναι η πιο συχνή  πρωτοπαθής μορφή.
Η αυτοάνοση υποφυσίτιδα μπορεί να προσβάλλει την αδενοϋπόφυση, τη νευροϋπόφυση ή και τα δύο.

Μεγαλάκρια

Η μεγαλακρία

Η υπερέκκριση αυξητική ορμόνης μετά τη σύγκλειση των επιφύσεων των μακρών οστών έχει ως συνέπεια την εμφάνιση ενός συνδρόμου που ονομάζεται μεγαλακρία. Η μεγαλακρία λόγων των δυσμενών μεταβολικών και καρδιαγγειακών διαταραχών που συνεπάγεται, έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και μειώνει σημαντικά το προσδόκιο επιβίωσης των πασχόντων.
Η υπερέκκριση της αυξητικής ορμόνης μπορεί να οφείλεται σε αδένωμα της υπόφυσης, σε καρκίνωμα της υπόφυσης ή και σε γενετικά σύνδρομα όπως ΜΕΝ1, ΜcCune Albright, σύμπλεγμα Carney.