Πρόκειται για το συχνότερο καλοήθη όγκο του μαστού. Ανευρίσκεται συνηθέστερα σε νεαρές γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας. Μπορεί να είναι ένας ή όχι σπάνια πολλαπλά ογκίδια μπορεί να υπάρχουν στον ένα ή και τους δύο μαστούς. Κατά κανόνα πρόκειται για ογκίδιο σφαιρικό, σχετικά σκληρό, με ομαλή, λεία επιφάνεια, που δε συμφύεται με τους γύρω ιστούς, αλλά μετακινείται εύκολα, χαρακτήρες διαφορετικοί από αυτούς που χαρακτηρίζουν ογκίδια κακοήθους φύσεως.
Ένα ινοαδένωμα αποτελείται από στοιχεία ινώδη, προερχόμενα από ιστό που προορίζεται για την υποστήριξη του μαστικού αδένα και αδενικά, προερχόμενα από υπερπλασία λοβίων αυτού του ίδιου του αδένα.
Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας, ο οποίος παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 και Τ4 και την καλσιτονίνη. Η τελευταία παρεμβαίνει στην ομοιόσταση του ασβεστίου και το μεταβολισμό των οστών, ενώ οι θυρεοειδικές ορμόνες δρουν σε πλήθος οργάνων – στόχων, με κρίσιμη δράση γενικά στο μεταβολισμό του ανθρωπίνου σώματος.
Θυρεοειδεκτομή
Πρόκειται για τη χειρουργική εξαίρεση τμήματος ή ολόκληρου του αδένα. Ανάλογα με την παθολογία του αδένα εφαρμόζονται:
Όσοι κατανάλωναν 12 αβγά την εβδομάδα είχαν τελικά -μετά από τέσσερις μήνες- παρόμοια επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με όσους έτρωγαν δύο αυγά την [...]
H κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας. Ποιες τροφές αποτελούν πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και σε τι [...]
Δύο πολυαγαπημένα Ελληνικά λευκά τυριά είναι το ανθότυρο και η φέτα. Μάλιστα, είναι τόσο λατρευτά από μικρούς και μεγάλους που δεν λείπουν από κανένα [...]
Γενικά
Τη δεκαετία του ογδόντα συνέβη μία επανάσταση στον τομέα της χειρουργικής με την εμφάνιση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Καταργήθηκαν οι μεγάλες τομές και πλέον οι επεμβάσεις άρχισαν να πραγματοποιούνται διαμέσου πολλαπλών μικρών οπών στην κοιλιά, προσφέροντας έτσι σημαντικά οφέλη στο χειρουργημένο ασθενή: σημαντικά καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, ταχύτερη ανάρρωση, αποφυγή επιπλοκών από το χειρουργικό τραύμα, όπως μετεγχειρητικές κήλες, ενδοκοιλιακές συμφύσεις, επιμολύνσεις, κα.
Στις μέρες μας, προσπαθώντας η χειρουργική να γίνει ακόμη λιγότερο επεμβατική, πραγματοποιείται η νεότερη εξέλιξη στη λαπαροσκοπική χειρουργική, η λεγόμενη “Single Incision Laparoscopic Surgery” (SILS). Βασικό χαρακτηριστικό της, που τη διαφοροποιεί από την κλασική λαπαροσκοπική χειρουργική, είναι η χρησιμοποίηση ενός και μοναδικού σημείου εισόδου στην κοιλιά και συγκεκριμένα του ομφαλού. Η χρήση του σημείου αυτού δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Ο ομφαλός αποτελεί από κατασκευής του μία “φυσική οπή” της κοιλιάς,
Ο ομφαλός
Είναι μία αδύναμη και λεπτή σε πάχος θέση της κοιλιάς, από όπου κατά την εγκυμοσύνη εισχωρούν στο σώμα μας τα αγγεία, που φέρουν οξυγόνο και τροφή από τον πλακούντα της μητέρας μας. Αμέσως μετά τη γέννηση, ο γυναικολόγος δένει κόμπο τον ομφαλό μας, με αποτέλεσμα τα αγγεία αυτά να ατροφούν σιγά σιγά και να εξαφανίζονται, αφήνοντας στη θέση τους μία ουλή, τον ομφαλό. Αμέσως κάτω από τη μικρή αυτή ουλή, δηλαδή το δέρμα, δεν υπάρχουν μυς, όπως συμβαίνει στα υπόλοιπα μέρη της κοιλιάς. Παραμένει δηλαδή για πάντα μία μικρή “τρύπα”, η οποία και μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον θέση ευάλωτη για τη δημιουργία κήλης.
Ομφαλοκήλη
Πρόκειται για την είσοδο εντός του ομφαλικού δακτυλίου και την προβολή του κάτω από το δέρμα
Η παρουσία αίματος στο χαρτί ή τη λεκάνη της τουαλέτας είναι ένα σημάδι, ότι “κάτι δεν πάει καλά ” στο σώμα μας. Η συνήθης αντίδραση είναι να θελήσουμε να αγνοήσουμε το σημάδι και να ελπίζουμε για το καλύτερο. Αυτή η αντίδραση όμως μπορεί να αποβεί μοιραία.
Τι είναι η χολή;
Πρόκειται για ένα υγρό, που παράγεται στο ήπαρ, διά λεπτών σωλήνων μεταφέρεται στη χοληδόχο κύστη, όπου αποθηκεύεται για να μεταφερθεί μετά το γεύμα στον εντερικό σωλήνα, όπου συμβάλλει στην πέψη των τροφών.
Τι είναι η χολολιθίαση;
Για όχι απόλυτα διευκρινισμένους λόγους – διαταραχή στη σύσταση της χολής – η χολή συμπυκνώνεται, δημιουργεί κρυστάλλους και στη συνέχεια λάσπη και πέτρες. Ιδιαίτερα ευπαθείς είναι γυναίκες άνω των 40 ετών, παχύσαρκες, πολυτόκες (fat, fertile, female, forty: 4f). Η παρουσία λίθων στη χοληδόχο κύστη προδιαθέτει σε ποικίλες παθολογικές καταστάσεις:
Πρόκειται για σοβαρότατη, οξεία κατάσταση, λόγω διάχυτης φλεγμονής της κοιλιάς, συνήθως από βακτηριακή λοίμωξη προερχόμενη από ενδοκοιλιακά όργανα. Το περιτόναιο είναι μια μεμβράνη που καλύπτει εξωτερικά τα ενδοκοιλιακά σπλάχνα παρέχοντάς τους ασπίδα προστασίας έναντι των λοιμώξεων.
Συνηθέστερη οδός εισόδου μικροβίων στην περιτοναϊκή κοιλότητα (κοιλιά) είναι οποιαδήποτε ρήξη (διαρροή) κατά μήκος του γαστρεντερικού σωλήνα ή επέκταση φλεγμονής κατά συνέχεια ιστού από ενδοκοιλιακά σπλάχνα, όπως χοληδόχος κύστη, πάγκρεας, σάλπιγγες, ουροδόχος κύστη, νεφροί, κ.α.
Καθώς γενικεύεται η λοίμωξη ελεύθερα στην κοιλιά, παραλύουν οι μύες των εντέρων, με αποτέλεσμα να σταματά η προώθηση του περιεχομένου τους κι εγκαθίσταται παραλυτικός ειλεός.
Τα κονδυλώματα είναι σχετικά συχνές δερματικές βλάβες, που εντοπίζονται συνήθως στη γεννητική χώρα, την περιπρωκτική χώρα ή/και τη στοματική κοιλότητα. Αρχικά εμφανίζονται ως πολύ μικρές αλλοιώσεις μεγέθους κεφαλής καρφίτσας, ενώ με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να μεγαλώσουν στο μέγεθος μπιζελιού ή και περισσότερο. Συνήθως δεν προκαλούν πόνο ή άλλα ενοχλήματα, με αποτέλεσμα οι πάσχοντες να αγνοούν την ύπαρξή τους.
Από πού προέρχονται;
Γενεσιουργός αιτία θεωρείται ο ανθρώπινος ιός Papilloma (HPV),
Ορισμός
Είναι ο πρώτος λεμφαδένας-σταθμός, που θεωρητικά μεταναστεύουν καρκινικά κύτταρα από έναν πρωτοπαθή όγκο.
Φυσιολογία
Οι λεμφαδένες είναι μικροί σχηματισμοί μεγέθους ολίγων χιλιοστών, οι οποίοι φιλτράρουν υγρά, που κυκλοφορούν στο σώμα κι έτσι αποτελούν σταθμοί συλλογής ξένων σωμάτων, όπως βακτηρίων ιών ή καρκινικών κυττάρων. Στη συνέχεια λευκά αιμοσφαίρια επιτίθενται επί των συλλεχθέντων ξένων σωμάτων εντός των λεμφαδένων και τα εξολοθρεύουν.
Σε κάποιες μορφές καρκίνου η μετανάστευση (μετάσταση) των καρκινικών κυττάρων γίνεται αρχικά προς τους επιχώριους (γειτονικούς) λεμφαδένες κι εν συνεχεία προς τους πιο απομακρυσμένους σταθμούς λεμφαδένων.
Είναι συγκεντρώσεις ασβεστίου μέσα στον αδενικό ιστό του μαστού. Εμφανίζονται ως λευκά στίγματα στη μαστογραφία και συνήθως είναι τόσο μικρές σε μέγεθος, ώστε δε γίνονται αντιληπτές στην ψηλάφηση του μαστού.
Είναι συχνές σε όλες τις γυναίκες, αλλά περισσότερο διαδεδομένες στις μετεμμηνοπαυσιακές. Αν και συνήθως είναι καλοήθεις, οι συρρέουσες μικροαποτιτανώσεις σε ανώμαλα σχήματα συχνά υποκρύπτουν καρκίνο του μαστού.
Στη μαστογραφία μπορεί να εμφανίζουν όψη μεγάλων λευκών κουκκίδων ή παύλας (μακροαποτιτανώσεις) ή λεπτής λευκής κηλίδας παρόμοιας με κόκκους άλατος (μικροαποτιτανώσεις).
