CARDIO ATHENA 2010
Συγγραφέας Χριστόδουλος Στεφανάδης Γράφτηκε στις ,
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου Καρδιαγγειακής Ιατρικής CARDIO ATHENA 2010, το οποίο διεξάγεται στο ξενοδοχείο DIVANI Caravel της Αθήνας στις 19 και 20 Απριλίου 2010, και το οποίο διοργανώνεται από την Α΄ Καρδιολογική Κλινική και το Ομώνυμο Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιπποκράτειο Γ.Ν.Α., υπό την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, θα αναπτυχθούν ιδιαιτέρως τα παρακάτω θέματα:
ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟΣ
• Η βέλτιστη αντιμετώπιση των ασθενών με χρόνια στεφανιαία νόσο αποτελεί αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος. Η επιλογή της μεθόδου επαναιμάτωσης με αγγειοπλαστική στεφανιαίων ή αορτοστεφανιαία παράκαμψη εξατομικεύεται ανάλογα με τα αντικειμενικά ευρήματα και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενή, ακολουθώντας βασικούς κανόνες. Καινούριες μελέτες σε μεγάλο αριθμό ασθενών, που έχουν πρόσφατα ανακοινωθεί, προσπαθούν να δώσουν απάντηση σε μια σειρά από ερωτήματα. Η αγγειοπλαστική φαίνεται ότι έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε ασθενείς με πολυαγγειακή στεφανιαία νόσο (στενώσεις σε περισσότερες από μια στεφανιαίες αρτηρίες) που συναγωνίζονται αυτά της χειρουργικής αντιμετώπισης, έτσι ώστε η τελευταία να είναι απαραίτητη σε λιγότερες, σύμπλοκες μόνο περιπτώσεις.
ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑ
• Η αγγειοπλαστική των στεφανιαίων στη νόσο του στελέχους, φαίνεται κερδίζει συνεχώς έδαφος ως εναλλακτική της χειρουργικής αντιμετώπισης.
• Νεότερα δεδομένα δείχνουν ότι τα επικεκαλυμένα stent (DES) είναι εξίσου ασφαλή και πιο αποτελεσματικά από τα μεταλλικά stent. Νεότερης γενιάς επικαλυμένα στεντ βρίσκονται ήδη στην αγορά με ελπιδοφόρα μηνύματα σχετικά με το προφίλ αποτελεσματικότητας και ασφάλειάς τους.
• Η διαδερμική εμφύτευση της αορτικής βαλβίδας έχει πλέον καθιερωθεί ως εναλλακτική της χειρουργικής αντιμετώπισης σε ασθενείς με υψηλό χειρουργικό κίνδυνο λόγω συνυπαρχουσών παθήσεων. Η νέα αυτή διαδερμική επέμβαση εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και στην χώρα μας. Στην Α΄ Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών η αυξανόμενη εμπειρία από τη διαδερμική τοποθέτηση αορτικής βαλβίδας σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο για χειρουργική επέμβαση δίνει νέες προοπτικές στην αντιμετώπιση της στένωσης αορτής. Τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά, με εμφανή κλινική και υπερηχογραφική βελτίωση των ασθενών. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει την γρήγορη επιστροφή του ασθενή στην καθημερινότητα του, ενώ μειώνει και τις επιπλοκές που ενέχει η επέμβαση ανοικτής καρδιάς.
• Μια επαναστατική τεχνική διαδερμικής τοποθέτησης μιας συσκευής (clip) στη μιτροειδή βαλβίδα για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας αυτής έχει δώσει πολύ καλά αποτελέσματα και εφαρμόζεται σε επιλεγμένους ασθενείς, οι οποίοι έτσι αποφεύγουν το χειρουργείο.
• Η «ευάλωτη» αθηρωματική πλάκα, δηλαδή η αθηρωματική πλάκα που έχει υψηλό κίνδυνο να ραγεί και να προκαλέσει καρδιακό επεισόδιο, έχει ορισμένα μορφολογικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά. Για την ανίχνευση αυτών των χαρακτηριστικών έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι. που περιλαμβάνουν την ενδοστεφανιαία θερμομέτρηση, την οπτική συνεκτική τομογραφία (OCT) και την εικονική ιστολογία (VH). Η τελευταία παρέχει εικόνες εν ζωή που μοιάζουν με αυτές της ιστολογικής εξέτασης ενός ανατομικού παρασκευάσματος. Ο συνδυασμός αυτών των τεχνικών αυξάνει τη διαγνωστική δυνατότητα για την εύρεση των επικίνδυνων αθηρωματικών πλακών με απώτερο στόχο τη μείωση του ποσοστού των οξέων εμφραγμάτων του μυοκαρδίου και της θνητότητας της στεφανιαίας νόσου. Οι τεχνικές αυτές, που περνούν σταδιακά από την ερευνητική εφαρμογή στην καθημέρα κλινική πράξη, εφαρμόζονται στην Α΄ Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, με σκοπό τη βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών.
ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ
• Η νέες εξελίξεις στην αντιαιμοπεταλιακή και αντιθρομβωτική αγωγή διαδέχονται η μία την άλλη και νέοι αλγόριθμοι αντιμετώπισης των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων έρχονται στο προσκήνιο. Νέες φαρμακευτικές ουσίες εισέρχονται στην κλινική πράξη και προσδίδουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων. Η μελέτη PLATO έδειξε μείωση κατά 16% των καρδιαγγειακών θανάτων με έναν αντιαιμοπεταλιακό παράγοντα νεότερης γενιάς σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.
ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
• Νεότερες μελέτες δείχνουν ότι οι ασθενείς που έχουν στυτική δυσλειτουργία έχουν κατά 40% αυξημένο κίνδυνο για μελλοντικό καρδιακό επεισόδιο σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν. Νέες μελέτες της Μονάδας Σεξουαλικής Υγείας και Καρδιαγγειακών Νόσων της Α΄ Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχουν δείξει ότι τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία έχουν, μεταξύ των άλλων, και αντιφλεγμονώδη δράση.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟ
• Η περιοδοντική νόσος αυξάνει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο κατά 30%. Πέρα από τους παράγοντες κινδύνου που πολλοί από αυτούς είναι κοινοί για τις δύο νόσους, φαίνεται ότι η χρόνια φλεγμονή που προκαλεί η περιοδοντίτιδα μπορεί να ευθύνεται για την ανάπτυξη και αποσταθεροποίηση της αθηρωματικής πλάκας. Είναι επίσης σημαντικό ότι η εντατική περιοδοντική θεραπεία προκαλεί υποστροφή της αθηρωμάτωσης.
ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ
• Οι νεότερες εφαρμογές των υπερήχων μπορούν να επιτύχουν μέτρηση σημαντικών δεικτών για τη λειτουργικότητα των στεφανιαίων αρτηριών, όπως η στεφανιαία εφεδρεία ροής, που στο παρελθόν μπορούσαν να γίνουν μόνο επεμβατικά.
• Οι νεότερες εξελίξεις και η ευρεία εφαρμογή των απεικονιστικών τεχνικών, όπως η ηχοκαρδιογραφία, η πυρηνική καρδιολογία, ο μαγνητικός συντονισμός και η αξονική στεφανιαιογραφία έχουν προσδώσει στην καρδιαγγειακή απεικόνιση κεντρικό ρόλο στη διαχείριση των ασθενών. Η ταυτόχρονη ή διαδοχική απεικόνιση με πολλές τεχνικές σε έναν ασθενή μπορεί να προσφέρει συμπληρωματικές πληροφορίες και να βοηθήσει στην αντιμετώπισή του. Η λογική όμως χρήση τους «επί ενδείξεων» είναι επιβεβλημένη, ώστε να προκύπτει το μέγιστο όφελος με το μικρότερο κίνδυνο για τον ασθενή.
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ
• Νεότερα δεδομένα για την αντιμετώπιση των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή έχουν έρθει πρόσφατα στο προσκήνιο. Νεότερα αντιαρρυθμικά φάρμακα, που έχουν ήδη κυκλοφορήσει στην αγορά, φαίνονται το ίδιο αποτελεσματικά με ευνοϊκότερο, όμως, προφίλ ασφάλειας σε σχέση με παλαιότερες καθιερωμένες θεραπείες. Ο πολύ αυστηρός έλεγχος της συχνότητας (ώστε να μην υπάρχει ταχυκαρδία) δεν φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικός από έναν πιο χαλαρό έλεγχο της συχνότητας σε ασθενείς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή, κάτι που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που χειριζόμαστε τους ασθενείς αυτούς. Νεότεροι αντιθρομβωτικοί παράγοντες παρέχουν ισάξια ή και μεγαλύτερη προστασία από εγκεφαλικά επεισόδια σε σχέση με την κλασική από του στόματος αντιθρομβωτική αγωγή σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, με καλό προφίλ ασφάλειας.
• Στο παρόν συνέδριο θα υπάρχει κοινή συνεδρία με τη Διεθνή Εταιρεία Holter και μη Eπεμβατικής Ηλεκτροκαρδιολογίας
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ
• Στο παρόν συνέδριο θα γίνει ανασκόπηση των κυριότερων θεμάτων που αναπτύχθηκαν στο πρόσφατο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας ως προς τις αρρυθμίες, την καρδιακή ανεπάρκεια, το έμφραγμα του μυοκαρδίου και την επεμβατική καρδιολογία.
Επίσης, την Παρασκευή 19 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί Παράλληλη Εκδήλωση αφιερωμένη στην Υπέρταση στην οποία θα αναπτυχθούν τα παρακάτω θέματα:
ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΣΤΟΧΩΝ ΓΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ: ΑΝ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΌ 140/90 mmHg ΜΗΝ ΠΑΣ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ
Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης ACCORD η οποία συνέκρινε δυο στρατηγικές θεραπείας της υπέρτασης σε ασθενείς υψηλού κινδύνου με σακχαρώδη διαβήτη: τη συνήθη θεραπευτική αντιμετώπιση (<140/90 mm Hg) η οποία ισχύει μέχρι σήμερα και μια επιθετική αναφορικά με τα επίπεδα στόχου πίεσης (<120/70 mm Hg). Παραδόξως δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στο πρωταρχικό σημείο της μελέτης (καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα) με την υιοθέτηση των χαμηλότερων ορίων αρτηριακής πίεσης όπως αναμενόταν με την μέχρι τώρα θεώρηση. Η μόνη διαφορά αφορούσε την επίπτωση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων στην ομάδα ασθενών με την χαμηλότερη αρτηριακή πίεση. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν ισχύει η ρήση «όσο χαμηλότερα τόσο καλύτερα» αλλά «όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα», δηλαδή όσο πιο γρήγορα αντιμετωπίζεται η υπέρταση πριν γίνουν βλάβες στα όργανα στόχους τόσο καλύτερα για τον ασθενή.
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ
Σε περιπτώσεις ανθεκτικής υπέρτασης που δεν ελέγχεται με τη χορήγηση 3 ή περισσότερων αντιυπερτασικών φαρμάκων συμπεριλαμβανομένου διουρητικού στη μέγιστη δοσολογία έχουν εφαρμοσθεί με επιτυχία είτε χειρουργική επέμβαση για απολίνωση συμπαθητικών γαγγλίων είτε διαδερμική εφαρμογή συσκευών που ερεθίζοντας τον καρωτιδικό κόλπο μειώνουν την αρτηριακή πίεση. Ωστόσο οι συγκεκριμένες μέθοδοι αποτελούν ουσιαστικά χειρουργικές επεμβάσεις με ότι αυτό συνεπάγεται για την αντιμετώπιση ενός ασθενή με υποκείμενη νοσολογική οντότητα την υπέρταση. Το 2009 ανακοινώθηκαν τα πρόδρομα αποτελέσματα μίας νέας μεθόδου επεμβατικής αντιμετώπισης της ανθεκτικής υπέρτασης που ουσιαστικά που έχει διττό χαρακτήρα: αυτό της αγγειοπλαστικής (μπαλονάκι) και της κατάλυσης (ablation), τεχνικές οι οποίες αποτελούν για τον επεμβατικό καρδιολόγο πράξεις ρουτίνας. Με χρήση μόνο τοπικής αναισθησίας καθετηριάζουμε τις νεφρικές αρτηρίες και ακολούθως χορηγούμε χαμηλής έντασης ηλεκτρική ενέργεια οπότε με στόχο την αναστολή της συμπαθητικής διέγερσης που προέρχεται από τους νεφρούς. Η Α΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική σε στενή συνεργασία με Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον συμμετέχει στις πρώτες δοκιμές ενός πολλά υποσχόμενου νέου καθετήρα με σκοπό τη βελτίωση της τεχνικής και τη μείωση των επιπλοκών.
ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ
• Η υπέρταση σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα είναι συχνότερη από όσο πιστεύουν οι περισσότεροι και μάλιστα δεν είναι αθώα αφού συνδυάζεται πολύ συχνά με παχυσαρκία και καθεστηκυία ζωή.
• Στην Ελλάδα σύγχρονα δεδομένα από τη μελέτη 3L (Lyceum Leontio Albuminuria) που διεξήγαγε η Μονάδα Υπέρτασης της Α΄ Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών ανέδειξαν ότι τα παιδιά ηλικίας 12-17 ετών παρουσίαζαν κατά 37% πιο συχνά παχυσαρκία. Στο ίδιο πλαίσιο στο σύνολο των μαθητών που εξετάστηκαν προέκυψε ότι το 22% των μαθητών είναι υπέρβαρα ενώ η υιοθέτηση του μεσογειακού τρόπου διατροφής αφορούσε μόνο στο 7% των παιδιών επιβεβαιώνοντας την απομάκρυνση των νεανικών πληθυσμών της λεκάνης της Μεσογείου από αυτό τον παραδοσιακό και υγιεινό τρόπο διατροφής.
