Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Γλυκόριζα η λεία
Ιδιότητες:
Η γλυκόριζα και το Reglisse είναι μαλακτικά και κατά του βήχα με γεύση γλυκόπικρη. Είναι διουρητική και ευεργετική στο στήθος, στο κρυολόγημα, στην πνευμονία και τον πλευρίτη. Βοηθά στις παθήσεις του στομάχου και τους ρευματισμούς. Βοηθά στο διαβήτη. Μερικοί πιστεύουν ότι τα συστατικά που περιέχει η γλυκόριζα θεραπεύουν τα έλκη.
Που τη συναντάμε:
Φυτό αυτοφυές που συναντάται στη Μακεδονία, τη Μικρά Ασία, τη Ρωσία, την Ισπανία την Ελλάδα και την Ιταλία.
Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκ., με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και σαρκώδεις. Αυτές είναι που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι βλαστοί του φυτού είναι όρθιοι, ραβδωτοί, ισχυροί και χνουδωτοί, τα φύλλα είναι πτεροειδή, τα άνθη του φυτού έχουν συνήθως χρώμα κυανό και εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού. Τη γλυκόριζα την συναντούμε σε μεγάλες αποικίες σε χαμηλό υψόμετρο και σε εδάφη χέρσα και ακαλλιέργητα. Βότανο γνωστό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην κινέζικη ιατρική την χρησιμοποιούν εδώ και 3000 χρόνια.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, είναι αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό. Το βότανο είναι ωφέλιμο σε προβλήματα σπλήνας, γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, κολικούς και πρωτοπαθή αδρενοκορτικοειδική ανεπάρκεια. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. Επίσης, επενεργεί θετικά σε προβλήματα στρες. Σε προβλήματα αρθρίτιδας όπου λαμβάνονται κορτικοειδή σκευάσματα, βοηθά για την καλύτερη λειτουργία των επινεφριδίων. Είναι διουρητική και συστήνεται κατά του διαβήτη και της χοληστερίνης.
Χρήση: Παρασκευάζεται ως αφέψημα( Ρίχνουμε μισό έως ένα κουταλάκι του τσαγιού από τη ρίζα σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10-15 λεπτά ). Ωστόσο, δεν πρέπει να παίρνεται από υπερτασικά άτομα.
Θεραπείες
* Πνεύμονες
* Στρές Τμήμα που χρησιμοποιείται: Ολόκληρη η ρίζα, σε κομματάκια ή σε σκόνη.
Η γλυκόριζα είναι μαλακτικό, εμετικό και με ήπια χαλαρωτική δράση. Περιέχει (όπως και το φασκόμηλο) ουσίες που μοιάζουν με οιστρογόνα. Στην κινέζικη ιατρική το βότανο αυτό έχει το παρατσούκλι «ο συμφιλιωτής», γιατί μπορεί να συνδυαστεί με όλα τα υπόλοιπα βότανα. Αυξάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες των υπόλοιπων βοτάνων και μειώνει την πικρή γεύση μερικών από αυτά.
Αφέψημα: Σιγόβρασε 30 γρ. γλυκόριζας επί 20 λεπτά σε 2 κούπες νερό. Πάρε τρεις ή τέσσερις φορές τη μέρα από 1/4 της κούπας. Μπορείς να προσθέσεις την ίδια ποσότητα και σε άλλου είδους τσάι ή αφέψημα.
Χαλαρωτικό: 1 κουταλάκι του τσαγιού σκόνη γλυκόριζας αναμειγμένη με ζάχαρη.
Για τη ρύθμιση πεπτικών προβλημάτων μάσησε την αποξηραμένη ρίζα.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Περιέχει ρητίνη, στεραρίνη, χλωροφύλλη, λάδι και αιθέριο έλαιο και ασβέστιο. Ιδιότητες:
Καλό τονωτικό και κατά της ατονίας του πεπτικού συστήματος. Λικέρ από σπόρους γλυκάνισου που θα μουσκέψουν σε αραιό οινόπνευμα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, βοηθά στην καταπολέμηση της δυσπεψίας. Βοηθά στις παθήσεις του στομάχου και έχει διουρητικές ιδιότητες. Έχει και αντισπασμωδικές ιδιότητες.
Ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδοφόρων. Είναι φυτό ποώδες, μονοετές που καλλιεργείται από την αρχαία εποχή. Το γλυκάνισο έχει άνθη μικρά λευκά σε σκιάδια αρκετά μεγάλα, φύλλα με μεγάλες στρογγυλές περιφέρεις και τρεις λοβούς, στέλεχος με λεπτές ραβδώσεις, διακλαδιζόμενο, καρπό αυγοειδή και χνουδωτό. Ανθίζει από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Φτάνει σε ύψος τους 50 πόντους. Χρησιμεύει ο σπόρος του που μαζεύεται ώριμος τον Σεπτέμβριο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι ένα θερμαντικό, διεγερτικό χόρτο, το οποίο βελτιώνει την πέψη, δρα ευεργετικά στο συκώτι και το κυκλοφοριακό σύστημα και έχει αποχρεμπτική και οιστρογονική δράση. Είναι αρκετά αποτελεσματικό μέσο ενάντια στους σπασμούς-κολικούς των εσωτερικών μυών (του στομάχου και των εντέρων), αυξάνει την αποβολή αερίων των εντέρων και την περισταλτικότητα τους, χρησιμοποιείται ενάντια στο άσθμα,στον βήχα και τον ερεθισμό των άνω αναπνευστικών οδών, στην βραχνάδα της φωνής, σαν εφιδρωτικό και αντιπυρετικό μέσο. Συστήνεται στις μητέρες που θηλάζουν γιατί αυξάνει το γάλα αλλά και σαν διουρητικό μέσο στις ασθένειες των νεφρών, του συκωτιού και του παγκρέατος. Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της ψώρας.
Χρήση: Βράζοντας αποξηραμένους καρπούς από γλυκάνινσο σε νερό μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα αφέψημα το οποίο αποτελεί ένα ήπιο καθαρτικό. Επίσης, παρασκευάζεται ως έγχυμα (Πριν τη χρήση συνθλίβουμε ελαφρά τους σπόρους για να ελευθερωθούν τα πτητικά έλαια. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού σπόρους και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10-15 λεπτά). Αλλά και με την κατάλληλη πολτοποίηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξωτερικά. Θεραπείες=Αναπνοή, Πνεύμονες
http://www.votana.eu/anapnoi/an-glikanisos.html?
Η ημερήσια πρόσληψη μιας πολυβιταμίνης για 3 χρόνια συνδέεται με επιβράδυνση της γνωστικής γήρανσης κατά 60%, με τις επιδράσεις να είναι ιδιαίτερα [...]
Eρευνητές απέδειξαν για πρώτη φορά σε μια επιτόπια μελέτη, ότι η χρήση ιωδιούχου επιτραπέζιου αλατιού ενισχυμένου με φολικό οξύ μπορεί να αποτρέψει [...]
Ο όρος δισκοπάθεια αναφέρεται σε μια μορφή βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία μπορεί να προκύψει είτε ως κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, [...]
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Η βαλεριάνα είναι γνωστή ως φαρμακευτικό παρασκεύασμα με μεγάλη χρήση. Το γεγονός αυτό της προσδίδει εξαιρετικό ενδιαφέρον από θεραπευτική και εμπορική άποψη. Ιδιότητες:
Το τσάι της βοηθάει στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Έχει ιδιότητες κατά της επιληψίας (ελαφριάς μορφής), της υστερίας ενώ έχει ευεργετική δράση σε περιπτώσεις παραλύσεων, καούρας και τυμπανισμού Η ρίζα της είναι αντισπασμωδική και κατά του λόξιγκα. Που το συναντάμε:
Συναντάται αυτοφυής στη Βόρεια Ελλάδα και στη Θεσσαλία σε τόπους υγρούς. Μπορεί να καλλιεργηθεί στα ψυχρότερα μέρη της χώρας μας.
Περιγραφή : Ανήκει στην οικογένεια των Βαλεριανιδών Η βαλεριάνα είναι φυτό με ρίζωμα πολυετές που μένει ζωντανό όταν ξεραίνονται οι βλαστοί και τα φύλλα. Το ύψος της κυμαίνεται από 40 εκατοστά έως 2 μέτρα. Έχει φύλλα σύνθετα πτεροειδή και τα άνθη της είναι μικρά άσπρα ή ρόδινα που σχηματίζουν πυκνές ταξιανθίες. Προτιμά τα υγρά και ψυχρά κλίματα και είναι αυτοφυές σε κάποιες περιοχές της Ελλάδος. Ανθίζει το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούμε την ρίζα του φυτού, αλλά και τα ξεραμένα φύλλα που με αυτά φτιάχνουμε τσάι.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Συνιστάται για την αρθρίτιδα, την κολίτιδα, τη διάρροια, τον πονοκέφαλο και την υπέρταση, το σύνδρομο του ευερέσθιτου εντέρου, την εμμηνόπαυση, την ψωρίαση, τους ρευματισμούς, τη νευρική υπερένταση, τον πονόδοντο, την ισχιαλγία, τους πόνους περιόδου. Η βαλεριάνα έχει χρησιμοποιηθεί για υστερικές καταστάσεις, υπερδιέγερση, αϋπνία, ημικρανία, κράμπες, κολικούς του εντέρου, ρευματικούς πόνους, δυσμηνόρροια, νευρικές καταστάσεις. Οι κύριες χρήσεις της είναι για ηρεμιστικούς και υπνωτικούς λόγους, ενώ χρησιμοποιείται παράλληλα σαν αντισπασμωδικό και ηρεμιστικό. Προτείνεται επίσης για ανησυχία και νευρολογικές διαταραχές του ύπνου. Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται σαν ηρεμιστικό ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας σε περιπτώσεις υπερέντασης.
Χρήση: Σαν ήπιο κατευναστικό, η βαλεριάνα πρέπει να λαμβάνεται 30-45 λεπτά πριν τον ύπνο. Με τη μορφή αφεψήματος ξηρής ρίζας, σε δοσολογία 1-2γραμ. ανά φλιτζάνι, προσέχοντας την υπερβολική θέρμανση γιατί είναι πολύ πτητική. Πρέπει να προστατεύεται από το φώς. Με το αφέψημά της επίσης γίνονται μπάνια κατά των σπασμών των νεογέννητων βρεφών. Αποφεύγετε τις μεγάλες δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θεραπείες
* Αναπνοή
* Ημικρανίες
* Υπέρταση
Τμήμα που χρησιμοποιείται: Ρίζα
Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις άγχους, κατάθλιψης, πεπτικές και κυκλοφορικές διαταραχές. Βοηθά στην καταπολέμηση προβλημάτων που προκύπτουν από άγχος, κράμπες, τρέμουλο, ακαμψία, επιληψία, νευραλγία. Χρησιμοποιείται επίσης για να διευκολύνει τον ύπνο, σε περιπτώσεις πονοκεφάλων ή πόνου γενικότερα.
Φτιάξε τσάι βαλεριάνας, ποτέ αφέψημα. Μην αφήνεις ποτέ τις ρίζες να μουσκέψουν πάνω από 2 ώρες. Λόγω της πικρής γεύσης και της άσχημης μυρωδιάς συνίσταται να αναμείξεις το τσάι βαλεριάνας με ένα από τα παρακάτω βότανα: Κανέλα ή καγιέν (για τις κράμπες), γλυκάνισο (για πεπτικά προβλήματα), ή τζίντζερ (για ακανόνιστη περίοδο). Τσάι: μια χούφτα ρίζας βαλεριάνας, δύο κούπες βραστό νερό, άφησε να τραβήξουν για 45 λεπτά με κλειστό το καπάκι. Πιες 1/4 της κούπας τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Βάμμα: 10 με 15 σταγόνες σε λίγο νερό, 3 με 4 φορές ημερησίως.
http://www.hotpants.gr/ http://www.votana.eu/imikranies/ik-valeriana.html
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Συναντάται και αυτοφυές και καλλιεργούμενο, αφού είναι χρήσιμο στην ποτοποιία.
Ιδιότητες:
Στη θεραπευτική, χρησιμοποιούνται οι σπόροι Αψιθιάς. Βοηθά στην πέψη και στο αδυνάτισμα. (λιώνει τα λίπη). Έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και βοηθά στην καταπολέμηση των ρευματισμών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της αναιμίας, ως αντιπυρετικό, ενώ έχει και διουρητικές ιδιότητες. Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως αντισηπτικό.
Που το συναντάμε:
Στα ορεινά, κυρίως δάση της Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας.
: Η Αψιθιά ή Αμπιστιά ανήκει στην οικογένεια των Compositae (Σύνθετα). Πολυετές σπάνιο, φρυγανώδες αυτοφυές σε άγονους και βραχώδεις τόπους φυτό, φτάνει μέχρι το 1μ. ύψος, με γκριζοπράσινους μίσχους και φύλλα, που καλύπτονται από αργυρόχρωμο χνούδι, και κίτρινα μικρά άνθη. Στη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιούνται τα φύλλα, οι ανθισμένες κορυφές και οι ρίζες. Είναι πικρό, συναντάται σε περιοχές της Μεσογείου και σε όλα τα εύκρατα μέρη ανά τον κόσμο και υπάρχουν περίπου 300 είδη Αψιθιάς. Φημίζεται για την πλούσια περιεκτικότητά της σε αιθέρια έλαια.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Θεωρείται αγχολυτικό, τονωτικό, αντιπυρετικό, αντισηπτικό, εμμηναγωγό, αντιφλεγμονώδες, παυσίπονο. Συνίσταται ως τονωτικό κατά της δυσπεψίας(σαν ήπιο καθαρτικό), της γαστραλγίας, της γαστρίτιδας, της μερικής ανεπάρκειας του ήπατος. Βοηθά σε γυναικολογικά προβλήματα, μητρορραγίες και λευκόρροια. Είναι καλό αντιπυρετικό και αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις κρυολογημάτων, δύσπνοιας, φλεγμονών των άνω αναπνευστικών οδών και στο βήχα. Χρησιμοποιείται επίσης, σαν χολαγωγό, στην χρυσή και στις δηλητηριάσεις, για την αποβολή των πετρών από το ουρικό σύστημα, ενάντια στα οιδήματα αλλά και κατά του διαβήτη και συμβάλλει στον μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων).
Χρήση: Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως αφέψημα ή έγχυμα. Για να παρασκευάσουμε την Αψιθιά ως έγχυμα ρίχνουμε σε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε 1-15 λεπτά. Σε περιπτώσεις επιληψίας και σπασμών χρησιμοποιείται σκόνη από τις θρυμματισμένες ρίζες της Αψιθιάς, από 1- 3 κουταλάκια του καφέ την ημέρα, μόνη της ή με λίγη ζάχαρη. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παίρνεται σε μικρές δόσεις και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η διάρκεια της θεραπείας με Αψιθιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2 βδομάδες.
Θεραπείες
• Πέτρες στα Νεφρά
http://www.votana.eu
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Ευρέως γνωστή με την ονομασία χιλιόφυλλο, αγριαψιθιά, σμεσάντα. Καλλωπιστικό φυτό, το οποίο συναντάμε πολύ συχνά σε κήπους.
Ιδιότητες:
Τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς και των νεφρών. Βοηθά στο άνοιγμα της όρεξης όπως το χαμομήλι. Σταγόνες κρύου αφεψήματος στα αυτιά πιστεύεται ότι βοηθούν στην καταπολέμηση των παθήσεων τους. Θεωρείται ευεργετικό φυτό για την καταπολέμηση της κολίτιδας και τη δυσκοιλιότητα. Καταπολεμά τους πόνους των ρευματισμών και της αρθρίτιδας. Καθαρίζει το λιπαρό δέρμα. Με εντριβές στο κεφάλι εμποδίζει την τριχόπτωση. (τονώνει τα μαλλιά). Θεραπεύει τα “σκασίματα” των χεριών. Βοηθά στην καλύτερη λειτουργία των αδένων και συντελεί στη διατήρηση του κανονικού βάρους του σώματος. Ευεργετικές ιδιότητες στη διανοητική κατάσταση.
Που το συναντάμε:
Καλλωπιστικό φυτό, το οποίο συναντάμε πολύ συχνά σε κήπους.
: Η Αχιλλαία ή χιλιόφυλλο ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων (Asteraceae) και κατάγεται από την Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, αρωματικό φυτό με γκριζοπράσινα φύλλα, το χρώμα των ανθών του ποικίλει από λευκό έως ροζ, ανθίζει καλοκαιρινούς μήνες και το ύψος της φτάνει τα έως και 60 εκ. Χρήσιμα μέρη είναι κυρίως τα άνθη και τα φρέσκα βλαστάρια και η γεύση του πικρίζει.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Η Αχιλλέα είναι ένα από τα καλύτερα εφιδρωτικά και αντιπυρετικά βότανα κατάλληλο για εμπύρετες ιώσεις, κρυολογήματα. Έχει τονωτικές, ηρεμιστικές ,αντισπασμωδικές αλλά και αντιφλεγμονώδες, απολυμαντικές ιδιότητες. Βοηθά στην μείωση της υψηλής πίεσης και των θρόμβων τονώνοντας τα αιμοφόρα αγγεία, σε προβλήματα στην πέψη, σε ενοχλήσεις και έλκη του στομάχου, του εντέρου, της χολής ή σε περιπτώσεις ανορεξίας. Συνιστάται επίσης, για την θεραπεία της αμηνόρροιας και άλλων ενοχλήσεων του γυναικείου υπογαστρίου, εσωτερικής αιμορραγίας των αιμορροΐδων, αποστημάτων, ως αντισηπτικό του ουροποιητικού ενδείκνυται για λοιμώξεις όπως η κυστίτιδα.
Χρήση: Χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως. Ένα ζεστό αφέψημα προξενεί θεραπευτικό ιδρώτα που δροσίζει τον πυρετό και απομακρύνει τις τοξίνες. Χρησιμοποιείται φρέσκια ως κατάπλασμα για την επούλωση των πληγών. Λουτρά με χιλιόφυλλο συνιστώνται κυρίως σε περίπτωση αρθρίτιδας, ρευματικών, αιμορροΐδων και ως συμπληρωματικά της θεραπείας με τσάι σε περίπτωση ενοχλήσεων κατά την εμμηνόρροια. Τα φρέσκα ψιλοκομμένα βλαστάρια του χιλιόφυλλου είναι επίσης γευστικά σε σαλάτες.
Θεραπείες
• Αιμοροϊδες
Τμήμα που χρησιμοποιείται: Άνθη και φύλλα.
Η αχιλλέα είναι καθαρτικό. Χρησιμοποιείται στο κρυολόγημα και στη γρίπη, για κολπικές και ουρητικές λοιμώξεις, προβλήματα περιόδου, αιμορροΐδες και προβλήματα με την κυκλοφορία του αίματος.
Τσάι: Ετοίμασε ένα αφέψημα σύμφωνα με τη συνταγή. Πιες καθημερινά 3 με 4 κούπες.
Αφέψημα:Ξεκίνησε με ένα απλό τσάι. Σούρωσέ το. Σιγόβρασε μέχρι να μείνει το μισό υγρό από την αρχική ποσότητα. Τρεις φορές τη μέρα από μισή κούπα κρύο αφέψημα.
Για το κρυολόγημα και τη γρίπη: Πιες 1 με 2 κούπες καυτό τσάι. Επιπλέον, για το κρυολόγημα, τυλίξου σε μια κουβέρτα μέχρι να ιδρώσεις και μετά κάνε ένα μπάνιο.
Για τη δυσμηνόρροια: Καυτό τσάι λίγο πριν την έναρξη της περιόδου ή αν έχεις κράμπες.
http://www.hotpants.gr/
http://www.votana.eu
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Είναι κοινώς γνωστή ως δενδρομολόχα. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι πασίγνωστες. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη και οι ρίζες της. Η καλλιέργεια της με σπόρο είναι εύκολη την Ανοιξη.
Ιδιότητες:
Είναι πολύ γνωστή η ιδιότητα της σαν καλό μαλακτικό και αντιβηχικό. Είναι επίσης κατά των δερματικών παθήσεων.. Η ρίζα της χρησιμοποιείται κατά του πνευμονικού κατάρρου, του πλευρίτη, της δυσεντερίας και του νεφρίτη. Εσωτερικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν άνθη δενδρομολόχας. Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ρίζα (20 γραμμάρια σε ένα λίτρο νερό) για γαργαρισμούς, πλύσεις. Επουλώνει τις πληγές των ούλων και είναι καταπραϋντικό της στηθάγχης.
Περιγραφή: Η αλθαία ( ή δενδρομολόχα ή νερομολόχα ) ανθίζει το καλοκαίρι για μεγάλη χρονική περίοδο, αντέχει στη ζέστη και στην ξηρασία και συναντάται παντού στην Ελλάδα. Έχει χνου¬δωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γκριζοπράσινα φύλλα, κοκκινωπά ή λευκά λουλούδια.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Είναι χρήσιμη σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειάζεται μαλακτική επίδραση Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για πεπτικά προβλήματα και συστήνεται ιδιαίτερα σε όλες τις φλεγμονές του πεπτικού σωλήνα , όπως φλεγμονές του στόματος, ουλίτιδα, γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, εντερίτιδα και κολίτιδα καθώς επίσης καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, το βή¬χα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Επίσης βοηθά σε δερματικές παθήσεις και διαταραχές, πόνους μυών και τενόντων. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται για τους πνεύμονες και το ουροποιητικό σύστημα. Για την ουρηθρίτιδα και την άμμο στο ουροποιητικό σύστημα τα φύλλα της Αλθαίας είναι πολύ καταπραϋντικά. Γενικά αυτό το φυτό είναι πολύ καταπραϋντικό για οποιονδήποτε ερεθισμό των βλεννογόνων μεμβρανών του σώματος. Στην αλθαία αποδίδονται και ανοσοποιητικές ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέ¬φουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό.
Χρήση: Λαμβάνεται τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Οι ρίζες της διαθέτουν μία κολλώδη ουσία, η οποία απορροφά το νερό, διογκώνεται και σχηματίζει μια προστατευτική ζελατίνη. Η ζελατίνη αυτή ανα¬κουφίζει και προστατεύει από τα κοψίματα, τις εκδορές, τα εγκαύματα και τις πληγές, ενδείκνυται για τις κιρσώδεις φλέβες και τα εξωτερικά έλκη όπως αποστήματα και δοθιήνες. Οι πολτοποιημένες ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιη¬θούν εξωτερικά ως επουλωτικό και ξηραντικό κατάπλα¬σμα το οποίο α¬πλώνεται στην πάσχου¬σα περιοχή ζεστό, συμ¬βάλλοντας στη θεραπεία των φλεγμονών.
Θεραπείες
• Δερματικά Προβλήματα
• Πνεύμονες
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Η κοινή ονομασία του αγριμόνιου είναι ασπροζάκι ή φωνόχορτο. Έχει κίτρινα άνθη (το καλοκαίρι) και μεγάλα οδοντωτά φύλλα, λιγάκι χνουδωτά.Η συγκομιδή του γίνεται τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο, ενώ χρησιμοποιούνται τα φύλλα αλλά και τα στελέχη του.
Ιδιότητες:
Το αγριμόνιο είναι στυπτικό και επουλωτικό των πληγών. Αποτελεί φάρμακο κατά της χρόνιας φαρυγγίτιδας και κατά της διάρροιας, ενώ θεωρείται ότι είναι και κατά του διαβήτη. Με αφέψημα του αγριμονίου γίνονται γαργάρες. Το τσάι των φύλλων του είναι κατά της ημικρανίας, της δυσπεψίας και της διάρροιας. Συνιστάται επίσης και ως αποτελεσματικό φάρμακο για τα πρηξίματα, στραμπουλήγματα, και για τους μώλωπες. Για τις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να παρασκευασθεί μία πάστα με ξίδι, πίτουρα και φύλλα αγριμονίου.
Το αγριμόνιο χρησιμοποείται επίσης κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα. Το αφέψημα, είναι επίσης χρήσιμο και για τους ασθματικούς και κατά της νεφρίτιδος και του χρόνου πνευμονικού κατάρρου. Είναι επίσης κατά της αιματουρίας και των δερματικών παθήσεων. Λειτουργεί ευεργετικά στις παθήσεις του συκωτιού και της σπλήνας.
Που το συναντάμε:
Το συναντάμε στην Ελλάδα, σε μέρη που υπάρχει υγρασία.
Περιγραφή: Η κοινή ονομασία του είναι ασπροζάκι ή φωνόχορτο. Έχει κίτρινα άνθη, τα φύλλα του είναι οδοντωτά και χνουδωτά. Η συγκομιδή του γίνεται τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο. Το συναντάμε σε μέρη που υπάρχει υγρασία.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι ειδικό για τις φλεγμονές του λαιμού και του βλεννογόνου της στοματικής κοιλότητας. Από την αρχαιότητα ακόμα το χρησιμοποιούσαν για την επούλωση πληγών. Θυμηθείτε το σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, σε προβλήματα του φάρυγγα, άφθες και μυκητιάσεις. Τα φύλλα του είναι εξαιρετικά για την αναιμία και χρησιμοποιούνται με επιτυχία στους ρευματισμούς, στο λουμπάγκο, στα πεπτικά προβλήματα, στην κίρρωση του ύπατος και στις παθήσεις της σπλήνας. Συνίσταται επίσης κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα.
Χρήση: Το τσάι των φύλλων του είναι κατά της ημικρανίας, της δυσπεψίας και της διάρροιας. Σε περιπτώσεις με πρηξίματα, στραμπούληγμα ή μώλωπες, μπορεί να παρασκευασθεί μία πάστα με ξίδι, πίτουρα και φύλλα αγριμονίου. Επίσης με αφέψημα του αγριμονίου προτείνονται οι γαργάρες για τον καθαρισμό της φωνής.
Θεραπείες
• Πεπτικά Προβλήματα
• Συκώτι
http://www.votana.eu/
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae)
Ιδιότητες:
Πέρα από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο. Τα συστατικά της αγγινάρας είναι χολαγωγά και διουρητικά. Πιστεύεται επίσης ότι έχουν την εξαιρετική ιδιότητα να απομακρύνουν τη χοληστερίνη από το αίμα!
Η αγκινάρα, θεωρείται ότι είναι κατά της αρτηριοσκλήρωσης και της ανεπάρκειας συκωτιού. Είναι επίσης τονωτική, κατά των διαλειπόντων πυρετών, κατά του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, κατά των παθήσεων του συκωτιού και κατά των ρευματισμών. Έχει επίσης ιδιότητες κατά της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Στο εμπόριο συναντάμε φάρμακα που έχουν παρασκευασθεί με τα συμπυκνωμένα συστατικά της αγγινάρας (extrait de cynara), σε μορφή δισκίων και σε υγρή μορφή, σε σταγόνες ακόμα και σε αμπούλες για ενέσεις ενδοφλέβιες ή ενδομυϊκές. Σε αυτές τις μορφές, είναι απαραίτητη η ιατρική υπόδειξη. Η αγγινάρα περιέχει βιταμίνες A, B, C και ασβέστιο και φώσφορο. Πράσινα φύλλα αγγινάρας με πολύ λίγο νερό που θα φθάσει στο σημείο του βρασμού (χωρίς να βράσει), για τρεις ώρες και εν συνεχεία θα σουρωθεί βοηθούν για την τόνωση των μαλλιών. ( με μασάζ).
Που τη συναντάμε:
Καλλιεργείται ευρέως σε πολλές περιοχές της Ελλάδας
Περιγραφή: Πολυετές λαχανικό σε σχήμα θάμνου, ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae). Καλλιεργείται σε μέρη προφυλαγμένα από το δυνατό ψύχος και χωρίς πολύ υγρασία, τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Η αγκινάρα είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και C, ασβέστιο και φώσφορο. Εκτός από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Τα φύλλα της αγκινάρας είναι χολαγωγά, τονωτικά και διουρητικά, τα φύλλα της θεωρείται ότι έχουν ιδιότητες κατά της αρτηριοσκλήρωσης, της χοληστερίνης και της ανεπάρκειας συκωτιού, των ρευματισμών, της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου, των διαλειπόντων πυρετών, του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Επίσης το μασάζ με νερό από ζεσταμένα φύλλα αγκινάρας βοηθά στην τόνωση των μαλλιών.
Χρήση: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική αλλά μπορεί να καταναλωθεί και ως συστατικό σε χυμούς ή ροφήματα.
Θεραπείες
