Συγγραφέας Δήμητρα Βαΐτσου Γράφτηκε στις ,
…… «Ο γάμος μας ήταν υπέροχος. Νόμιζα ότι ζούσα ένα παραμύθι! Έπειτα από λίγο καιρό όμως, όλα άλλαξαν. Αισθάνομαι προδομένη….». Τελικά στην ζωή του καθενός τίποτα δεν είναι σίγουρο και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι άνθρωποι όταν αποφασίζουν να παντρευτούν λαμβάνουν υπόψιν τον ενθουσιασμό που επικρατεί ακριβώς εκείνη την περίοδο.
Συγγραφέας Ασπασία Μητρακάκη Γράφτηκε στις ,
Ποια σημάδια θα έπρεπε να προσέξουμε στο μικρό μας παιδί που μπορεί να αποτελούν ενδείξεις για μετέπειτα δυσκολίες στη μάθηση;
Τα αβγά δεν ανεβάζουν την χοληστερίνη, τι δείχνει νέα έρευνα
Όσοι κατανάλωναν 12 αβγά την εβδομάδα είχαν τελικά -μετά από τέσσερις μήνες- παρόμοια επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με όσους έτρωγαν δύο αυγά την [...]
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και υγεία
H κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας. Ποιες τροφές αποτελούν πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και σε τι [...]
Ανθότυρο vs φέτα
Δύο πολυαγαπημένα Ελληνικά λευκά τυριά είναι το ανθότυρο και η φέτα. Μάλιστα, είναι τόσο λατρευτά από μικρούς και μεγάλους που δεν λείπουν από κανένα [...]
Συγγραφέας Ευαγγελία Σούπη Γράφτηκε στις ,
Τα προβλήματα άρθρωσης είναι πολύ κοινά στα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Ανάλογα με την ηλικία, συγκεκριμένα αρθρωτικά λάθη θεωρούνται τυπικά και δε χρήζουν θεραπείας. Όμως, όσο χαριτωμένη μπορεί να ακούγεται η αλλοίωση μιας λέξης από ένα παιδί 2-3 ετών, τόσο ανησυχητική μπορεί να γίνει όταν το παιδί είναι δυσκατάληπτο πλέον από τρίτους στα 5-6 χρόνια.
Έχουν τεθεί, λοιπόν κάποια αναπτυξιακά όρια για την κατάκτηση των φθόγγων που φτάνουν τα 6-7 έτη. Βέβαια, όπως συμβαίνει και σε άλλους ψυχοκινητικούς τομείς, πολλά παιδιά κατακτούν κάποια στάδια ανάπτυξης νωρίτερα από άλλα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι διαθέτουν υψηλότερη διανοητική ικανότητα.
Συγγραφέας Μαρία Αντωνίου Γράφτηκε στις ,
Πολλοί γάμοι αποτυχαίνουν και δεν είναι δυνατόν να επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση. Το διαζύγιο είναι μια απόφαση που έχει επιπτώσεις σε όλα τα μέλη της οικογένειας και όχι μόνο στους συντρόφους.
Συγγραφέας Μιχαήλ Ιασονίδης Γράφτηκε στις ,
Η ήβη είναι μια από τις πιο σημαντικές περιόδους της ζωής του ανθρώπου. Κατά την εποχή της ήβης εμφανίζεται για πρώτη φορά στον ανθρώπινο οργανισμό μια λειτουργία, η οποία προκαλεί θεαματικές μορφολογικές και λειτουργικές μεταβολές, που δίνουν σε μερικά χρόνια την τελική ώριμη μορφή του ατόμου. Κατά την ήβη επίσης συμπληρώνεται και η αύξηση του σκελετού. Τα άτομο αποκτά το τελικό του ύψος και συγχρόνως ολοκληρώνεται η ανάπτυξη των οργάνων.
Συγγραφέας Ευφροσύνη Μήτσιου Γράφτηκε στις ,
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί να διαβάζει μόνο του
Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο αλλά κυρίως στην εικόνα και στη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουν οι γονείς ότι δεν «διαβάζουμε» όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης μέρας αλλά στην ουσία βοηθάμε ή καλύτερα μαθαίνουμε το παιδί (ιδίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού) να οργανώνει τη μελέτη του ώστε να είναι αποδοτική και όσο το δυνατόν λιγότερο κουραστική. Αυτό ενισχύει την αίσθηση της υπευθυνότητας στο παιδί και του δίνει μια εικόνα για τις δυνατότητες, τις αδυναμίες του και τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτείται. Στόχος του γονέα είναι να επιτύχει το παιδί αυτό που ονομάζουμε αυτορρύθμιση.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Είναι Δευτέρα πρωί. Εσείς ξυπνάτε το παιδί σας με χαρά γιατί είναι «Ώρα για σχολείο!». Όμως αυτό αρνείται να σηκωθεί. Πονάει την κοιλιά του, έχει τάση για εμετό ή κάτι παρόμοιο. Είναι πράγματι άρρωστο ή βρίσκει κάποια πρόφαση για να γλιτώσει το σχολείο; Τι κάνουμε οι γονείς σε τέτοια περίπτωση;
Η πρώτη σας αντίδραση φυσικά είναι να ανησυχήσετε (ή να τρομάξετε, ανάλογα με την… ηθοποιία). Κοιτάτε τα συμπτώματα και συμβουλεύεστε τον παιδίατρο. Τι γίνεται όμως όταν ο γιατρός σάς διαβεβαιώνει ότι το παιδί είναι υγιέστατο, αλλά τα συμπτώματα επιμένουν; Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ως δια μαγείας εξαφανίζονται μόλις το παιδί μείνει στο σπίτι. Όχι, το παιδί σας δεν υποφέρει από κάποια σοβαρή σωματική ασθένεια, αλλά πάσχει από σχολική φοβία, την πιο γνωστή και πονηρή αιτία απουσιών, αφού παρουσιάζει συμπτώματα που δύσκολα επαληθεύονται.
Συγγραφέας Μαρία Αντωνίου Γράφτηκε στις ,
Το παιδί που δεν ξέρει να παίζει μόνο του
Το παιδί είναι απαραίτητο να έχει λίγο χρόνο για τον εαυτό του. Όλα τα παιδιά επιζητούν την παρουσία των γονιών τους στο παιχνίδι τους. ΄Εχουν, όμως, εξίσου ανάγκη και από τον δικό τους χρόνο, πέρα από αυτόν που μοιράζονται με τους άλλους. Αυτές οι μοναχικές στιγμές είναι σημαντικές για να εξασκήσουν τις νέες ικανότητες που έχουν αποκτήσει και να τις αφομοιώσουν.
Παράλληλα, αποτελούν θαυμάσιο μέσον για να «παίξουν» όσα έχουν ζήσει μέσα στην ημέρα και να τους δώσουν νόημα. Ωστόσο ορισμένα παιδιά απαιτούν συνεχώς την παρουσία ή την παρέμβαση και δείχνουν ανίκανα να παίξουν μόνα τους, γεγονός που τελικά αποδεικνύεται ιδιαίτερα κουραστικό
Συγγραφέας Ευφροσύνη Μήτσιου Γράφτηκε στις ,
“Βοηθήστε το παιδί σας!”
Πάλι δεν διάβασες; Μια ερώτηση-επίκριση, που βασανίζει παιδιά και γονείς και σίγουρα έχει σχέση με την επίδοση και με τη σχέση του μαθητή με το σχολείο.
Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο, όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο, αλλά κυρίως στην εικόνα και τη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα.
Συγγραφείς: Αλεξάνδρα Καππάτου & Αμαλία Κοτρονιά Γράφτηκε στις ,
«Πρωτάκια»: Δύσκολη, αλλά εφικτή η προσαρμογή στο σχολείο
«Κάθε αρχή και δύσκολη», λέει ο λαός και τα παιδιά βιώνουν το αληθές της ρήσης στη μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό.
Οι πρώτες τάξεις του σχολείου, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι κομβικό σημείο στη ζωή των παιδιών, αφού βρίσκονται αντιμέτωπα με μία νέα πραγματικότητα. Σε αρκετά ο φόβος και η ανασφάλεια προκαλούν άρνηση για το σχολείο και το ζητούμενο είναι πώς πρέπει να χειριστούν την κατάσταση γονείς και δάσκαλοι.
Συγγραφέας Μαρία Αντωνίου Γράφτηκε στις ,
Σχολική Φοβία :κάποιος έντονος ή παράλογος φόβος σχετικά με κάποιες πτυχές της σχολικής ζωής. Εμφανίζεται σε κάθε ηλικία σε ποσοστό 80% των παιδιών, με ιδιαίτερη συχνότητα στα αγόρια. Ευτυχώς όμως οι πρώιμοι φόβοι και ανησυχίες εξαφανίζονται γρήγορα καθώς τα παιδιά εξοικειώνονται με τις ρουτίνες και τις απαιτήσεις της σχολικής ζωής.
Η είσοδος του παιδιού στο σχολείο «αναγκάζει» το παιδί
Συγγραφέας Μαριάνθη Σπουργίτη Γράφτηκε στις ,
Όταν ακούτε για “άτομα με ειδικές ανάγκες” ή για “ειδική αγωγή”, ποιες περιπτώσεις σας έρχονται στο μυαλό; Σίγουρα οι μαθησιακές δυσκολίες, οι αναπτυξιακές διαταραχές, οι κινητικές δυσκολίες κ.τ.λ. Θα σκεφτόσασταν ποτέ ότι ένα παιδί με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, με άλλα λόγια, εξαιρετικά ευφυές θα μπορούσε ποτέ να ανήκει σε αυτήν την ομάδα; Και, όμως, ναι! Σύμφωνα με το νόμο 3699/2008 (Κεφάλαιο Α: Γενικές διατάξεις, Άρθρο 3: Μαθητές με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες), “μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι και οι μαθητές που έχουν μία ή περισσότερες νοητικές ικανότητες ή ταλέντα ανεπτυγμένα σε βαθμό που υπερβαίνει κατά πολύ τα προσδοκώμενα για την ηλικιακή τους ομάδα”!
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Το αρχικό επίπεδο μόρφωσης των γονιών είναι καθοριστικός παράγοντας για τη συμπεριφορά, το επίπεδο εκπαίδευσης, την επαγγελματική πορεία και την κοινωνική εξέλιξη των παιδιών τους. Πράγματι, οι έρευνες έδειξαν ότι η γονική μόρφωση αποτελεί ένα σημαντικό και μοναδικό παράγοντα που προλέγει τα επιτεύγματα των παιδιών.
Συγγραφέας Απόστολος Μαυρομάτης Γράφτηκε στις ,
Τα παιδιά, που συνήθως μαλώνουν οι γονείς τους επειδή είναι πολύ “ζωηρά”, παρουσιάζουν όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου υπερκινητικότητας με ή χωρίς διαταραχή της προσοχής, και όσο προσοχή δεν δίνουν αυτά, άλλη τόση χρειάζεται να δώσουν οι γονείς τους για την αντιμετώπιση του.
Τα συμπτώματα αυτά ταλαιπωρούν το 3-7% των παιδιών σήμερα, στα οποία μπορεί να τοποθετηθεί ξεκάθαρη διάγνωση στην ηλικία των 6-7 χρόνων, σημάδια όμως παρουσιάζουν ακόμη απ’ την ηλικία των 2 χρόνων. Τα παιδιά δείχνουν να έχουν υψηλά επίπεδα απροσεξίας, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά.
Άν είστε γονέας και κάνετε υποθέσεις ότι το παιδί σας ταλαιπωρείται απο αυτό, το πρώτο που πρέπει να ξέρετε είναι ότι, το σύνδρομο υπερκινητικότητας με ή χωρίς διάταραχη προσοχής είναι ιατρικής φύσης με πραγματικές νευρολογικές αιτίες και δεν είναι αποτέλεσμα κακής διαπαιδαγώγησης.
