Άρθρα Συγγραφέα

avatar

Γιάννης Ξηντάρας

Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

To stress δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό!

Ας ξεκινήσουμε από μία μη-αφοριστική διαπίστωση: To stress δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό! Stress μπορεί να έχουμε σε διάφορες στιγμές της ζωής μας, ακόμα και ολόκληρες φάσεις, όπως μία περίοδος εξετάσεων, πριν ή μετά από μία σημαντική ανακοίνωση, κατά την διάρκεια ενός αγώνα ή μίας κινητοποίησης… Το σώμα και ο νους μας είναι σε εγρήγορση, μας κρατούν έτοιμους να αντιδράσουμε σε ό,τι χρειαστεί. Αυτή μπορεί να είναι μία στρεσογόνα συνθήκη και δεν είναι απαραίτητα αρνητική.

Μένουμε μαζί από ανάγκη, μην έχοντας άλλη επιλογή ή… για τα παιδιά.

Στο κείμενο που ακολουθεί θα διαβάσετε –από την ανάποδη- όλες τις συμβουλές που βοηθούν για μια επιτυχημένη και αρμονική σχέση.

Αντιστρέφοντας τους όρους απλώς… ρίχνουμε λάδι στη φωτιά και αυτή νομοτελειακά φουντώνει! Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, ένας αυτόανατροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος που οδηγεί με ακρίβεια στη διάλυση του συστήματος.

Ακολουθούν οι κανόνες προς αποφυγή:

Δισκοπλαστική | Δισκοπάθεια

Δισκοπλαστική | Δισκοπάθεια

Ο όρος δισκοπάθεια αναφέρεται σε μια μορφή βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία μπορεί να προκύψει είτε ως κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, [...]

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΛΙΠΑΡΑ

Μύθοι και Αλήθειες για τα Λιπαρά

Λιπαρά: Μειώστε Τα «Κακά», Αυξήστε Τα «Καλά» Τα λιπαρά δεν είναι όλα επιβαρυντικά για την υγεία. Διαβάστε ποια χρειάζεστε και ποια όχι και αυξήστε μόνο [...]

Οικογένειες παιδιών με αναπηρία

Οικογένειες παιδιών με αναπηρία

Οι οικογένειες παιδιών με αναπηρία βιώνουν Υψηλότερα ποσοστά συναισθηματικής και σωματικής εξουθένωσης σε σύγκριση με κάθε άλλο τύπο οικογενειακής [...]

Η διαμάχη ανάμεσα στην ΄΄ποιότητα΄΄ και την ΄΄ποσότητα΄΄.

Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν την ευτυχία στα λεφτά. Τον πλούτο κάθε μορφής, στα υλικά αγαθά, στην συσσώρευση κάθε λογής… Άλλοι πάλι θέλουν λίγα και καλά, θέλουν την ησυχία τους, να μην ξοδεύονται στα πολλά, στις πολλές συναναστροφές ΄΄την πολλή συνάφεια του κόσμου,
τις πολλές κινήσεις κι ομιλίες΄΄… Είναι όμως απαραίτητα κάτι καλύτερο και κάτι χειρότερο; Και το ΄΄καλό΄΄, το ΄΄σωστό΄΄, είναι το ίδιο για όλους;

Η αποκατάσταση των συγκρούσεων στην οικογένεια

Μην ανησυχείτε όταν οι σχέσεις σας με τα παιδιά σας ταλανίζονται!

Έτσι είναι οι σχέσεις… Κάθε φυσιολογική σχέση, κάθε ανθρώπινη κατάσταση, εκτός από τις θετικές, έχει και τις αρνητικές στιγμές. Το ίδιο αναπόφευκτα συμβαίνει και στις σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να αποφύγουμε τα προβλήματα, αυτό είναι φύση αδύνατο, αλλά πως θα επανακάμψουμε, πως θα επανέλθουμε σε μία συνθήκη ισορροπίας. ”Το θέμα δεν είναι αν θα πέσουμε, όλοι θα πέσουμε και μια και δυο φορές, το θέμα είναι αν θα ξανασηκωθούμε!”

5 τρόποι για να βελτιωθεί η επικοινωνία στη σχέση.

Οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε προβλήματα  επικοινωνίας στην σχέση μας και (δυστυχώς) δεν σκεφτόμαστε να δώσουμε μία λύση, παρά τα αφήνουμε και διογκώνονται. Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητα και οι πολλές υποχρεώσεις,  όπως είναι λογικό και αναμενόμενο,  φθείρουν μία σχέση. Τα προβλήματα επικοινωνίας όμως θα μπορούσαμε να τα βελτιώσουμε με απλούς τρόπους:

    Η μοναξιά των ανθρώπων

    Ας ξεκινήσουμε με μία λεξιλογική διάκριση : Αυτή ανάμεσα στις έννοιες της μοναξιάς και της μοναχικότητας.
    Η μοναχικότητα αναφέρεται στο να είναι κανείς μόνος, χωρίς συντροφιά, συνήθως με την θέληση του, επειδή επιλέγει να ζει μόνος του, χωρίς παρέα, η τάση απομόνωσης από το κοινωνικό περιβάλλον…

    Από την άλλη η έννοια της μοναξιάς είναι περισσότερο αναφορική μιας εσωτερικής κατάστασης. Είναι μία αίσθηση για το πως νοιώθουμε, πως βιώνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Γι αυτό και μπορεί να νιώθουμε μοναξιά ακόμα κι αν έχουμε σχέσεις ( φίλους, σύζυγο, παιδιά, συνεργάτες..).

    Ξαναδιαβάζοντας τον “Αλυσοδεμένο Ελέφαντα”.

    ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, σου λέω”!!!

    Πόσες φορές το ένιωσα , πόσες φορές το είπα στον εαυτό μου. Άλλα… στο τέλος δειλά, αργά, πάντα κάτι κατάφερνα.
    Τώρα???? Γιατί με τρομάζει τόσο? Γιατί έστω και στη σκέψη μόνο το πρώτο πράγμα που μου έρχεται είναι αυτό : ¨ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ¨.
    Τι πραγματικά με φοβίζει? Γιατί δεν μπορώ? Γιατί δε θέλω ούτε καν να προσπαθήσω? Γιατί τα παρατάω τόσο εύκολα?
    Φοβάμαι την αποτυχία? Ή μήπως την απογοήτευση? Ή δεν ξέρω και γω τι?

    Ποιο είναι το δικό μου παλούκι, που με κρατάει αλυσοδεμένη?

    ΦΟΒΟΣ, ΚΟΥΡΑΣΗ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΘΛΙΨΗ, ΠΟΝΟΣ?
    Πως ακριβώς να το ονομάσω? Δε θα το ονομάσω. Πολύ φοβάμαι ότι δε θα καταφέρω και να λυθώ ποτέ.
    Ή μήπως δεν θέλω?
    Όχι, θέλω. Θέλω να λυθώ.
    ΘΕΛΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ????

    Να μπορείς να λες, όχι!

    Ας πάρουμε πρώτα το παράδειγμα ανάποδα:

    Αν δεν μπορείς να πεις όχι, σημαίνει ότι όλο λες ναι (!), σημαίνει ότι δεν μπορείς να χαλάσεις χατίρι, να αρνηθείς μια χάρη ή μια βοήθεια, ακόμη και αν χρειαστεί να δώσεις από το υστέρημά σου (του χρόνου, του κόπου, των χρημάτων, των αξιών σου). Αυτό βέβαια, δεν απαραίτητα αρνητικό. Αν θες και μπορείς, πολύ καλά θα κάνεις να δώσεις.
    Θα νοιώσεις και εσύ ευχαριστημένος και όλα θα είναι μια χαρά. Για εσένα και για τους άλλους. Αν δεν θέλεις;

    Αν δεν μπορείς; Μπορείς τότε να πεις όχι; Μπορείς να αντέξεις έναν εαυτό που αρνείται; Μπορείς να σεβαστείς την αδυναμία σου ή την έλλειψη επιθυμίας;

    Έχεις το δικαίωμα να έχεις όρια, να μην θέλεις να τα υπερβείς είτε επειδή δεν μπορείς είτε επειδή απλώς δεν έχεις όρεξη; Ή μήπως σκέφτεσαι τι θα πει ο άλλος, «τι θα πει ο κόσμος»; Ότι δεν είσαι καλό παιδί, ότι δεν ενδιαφέρεσαι, ότι δεν καταλαβαίνεις, ότι δεν νοιάζεσαι, ότι…

    Ο μύθος του τέλειου γονέα

    Τα καλά σενάρια έχουν σασπένς και αφήνουν το καλό για το τέλος. Σ’αυτό το σημείωμα θα πούμε την κατάληξη στην αρχή και το μυστήριο θα λυθεί μία και καλή : Δεν υπάρχει τέλειος γονιός!!! Αυτό ήταν… Τώρα που μάθαμε την αλήθεια μπορούμε να απενεχοποιηθούμε και να δράσουμε χωρίς προσχήματα. Μπορούμε να υψώσουμε τη φωνή μας, μπορούμε να πούμε “όχι”, μπορούμε ακόμα και να τα στεναχωρήσουμε… Μπορούμε να βγάλουμε το “κοστούμι” από την αποστείρωση, να βρούμε ρόλο στα μέτρα μας, να είμαστε επιτέλους ο εαυτός μας. Αυθεντικά!

    Οδηγός (επι)βίωσης για παντρεμένα ζευγάρια.

    Ο γάμος είναι η τελετουργική κορύφωση μιας σχέσης. Το επίσημο άνοιγμά της στην κοινωνία: Το ζευγάρι ενώπιον θεού και ανθρώπων δεσμεύεται πίστη και αφοσίωση. Και μετά ακολουθεί ο έγγαμος βίος. Συχνά μια φυλακή, ένας εγκλωβισμός για δυο ανθρώπους, όταν δεν καταφέρνουν να συμβιώσουν αρμονικά. Αντιθέτως όσα ζευγάρια πετυχαίνουν την αρμονική συμβίωση μας βεβαιώνουν ότι είναι υπέροχο. Σαν το καλό κρασί που όσο παλιώνει τόσο καλύτερο γίνεται.

    Τι κάνει όμως το κρασί να παλιώνει με επιτυχία; Τι κάνει τον χρόνο σύμμαχο αντί για εχθρό;

    Η αξία και η σημασία της συναισθηματικής έκφρασης

    Θα ήθελα προκαταβολικά να αφιερώσω τις παρακάτω σημειώσεις σε όλους τους άνδρες αναγνώστες. Δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Ως άνδρας και ο ίδιος ομολογώ ότι μπορώ να καταλάβω μία παραπάνω δυσκολία των ανδρών σε αυτό το θέμα: Την δυσκολία να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Να εκφραστούν συναισθηματικά.

    4 Απλοί Τρόποι για το Χτίσιμο της Αυτοπεποίθησης

    Η αυτοπεποίθηση είναι κατά μια έννοια “η πίστη στον εαυτό μας”. Η πίστη ότι αξίζουμε, ότι μπορούμε, ότι η γνώμη μας, ο λόγος μας, η άποψή μας έχουν σημασία και… κατά συνέπεια, αυτοπεποίθηση σημαίνει να μπορούμε να εκφραζόμαστε, ελεύθερα, χωρίς φόβο, χωρίς την ανασφάλεια της επίκρισης, της απόρριψης και της μη- αποδοχής…

    Mάθε να αλλάζεις…

    Πραγματικά αναρωτιέμαι, μερικές φορές, τι μας κρατάει σταθερούς (άλλοι θα πουν αλυσοδεμένους) και δεν αλλάζουμε; Κατανοώ βέβαια τη δύναμη της συνήθειας, και των βιωμάτων μας… Την δύναμη που έρχεται με φόρα από το παρελθόν, συμπαρασύροντας στο πέρασμα της κάθε τι νέο, κάθε τι διαφορετικό…

    Αρκεί όμως αυτό; Αρκούν τα υπάρχοντα βιώματα του παρελθόντος για να διαμορφωθεί το εκάστοτε παρόν και μέλλον μας…; Μας αρκεί μια τέτοια ζωή, μια ζωή με τόσους περιορισμούς;

    4 Λόγοι που βάζουμε εμπόδιο στην ανάπτυξη των παιδιών!

    Πολλές φορές οι γονείς θέλοντας να κάνουν καλό στα παιδιά τους, συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που επιτυγχάνουν δυστυχώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Συνήθως αυτός ο τρόπος αφορά διάφορες υπερβολικές μορφές διαπαιδαγώγησης κι όχι τις προθέσεις καθ’αυτές. Οι προθέσεις – μπορεί κανείς να υποθέσει – ότι είναι a priori καλές. Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται στην υπερβολή.