Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα. Χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες θρομβώσεις τόσο στις αρτηρίες όσο και στις φλέβες, που προκαλούνται από αντισώματα που στρέφονται κατά των φωσφολιπιδίων και των πρωτεϊνών.
Την τελευταία δεκαετία το φαινόμενο της ηθικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας όλο και αυξάνεται με αποτέλεσμα να απασχολεί τόσο την επιστημονική κοινότητα όσο και την κοινή γνώμη.
Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα όπου αρκετοί το έχουν βιώσει στο εργασιακό τους περιβάλλον με αντίκτυπο την εμφάνιση πολλών προβλημάτων υγείας.
Τα άτομα με υψηλότερη διατροφική πρόσληψη ψευδαργύρου έχουν σχεδόν 30% χαμηλότερο κίνδυνο ημικρανίας από εκείνους που παίρνουν λίγο ψευδάργυρο στη [...]
Η φαινοπροφαίνη, ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, φάνηκε ότι ανακουφίζει τον πόνο σε ποντίκια με ενδομητρίωση. Αμερικανοί ερευνητές επέλεξαν [...]
Η βρογχίτιδα είναι μια αναπνευστική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή και οίδημα του βλεννογόνου του βρογχικού δέντρου. Μπορεί να εκδηλωθεί με δύο μορφές, [...]
Τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, η ταχύτητα των κοινωνικών αλλαγών, η φτώχια, η ανεργία και η γήρανση του πληθυσμού, είναι παράγοντες που συμβάλουν σημαντικά στην αύξηση των ψυχικών διαταραχών.
Καταλυτικό ρόλο αποτελεί η αναγνώριση και η εκτίμηση της ψυχικής νοσηρότητας, ώστε να προληφθεί κάποιο οξύ επεισόδιο, το οποίο θα φέρει μετέπειτα σε ¨δύσκολη¨ θέση το άτομο εκείνο.
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα. Χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες θρομβώσεις τόσο στις αρτηρίες όσο και στις φλέβες, που προκαλούνται από αντισώματα που στρέφονται κατά των φωσφολιπιδίων και των πρωτεϊνών.
Την τελευταία δεκαετία το φαινόμενο της ηθικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας όλο και αυξάνεται με αποτέλεσμα να απασχολεί τόσο την επιστημονική κοινότητα όσο και την κοινή γνώμη.
Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα όπου αρκετοί το έχουν βιώσει στο εργασιακό τους περιβάλλον με αντίκτυπο την εμφάνιση πολλών προβλημάτων υγείας.
Τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, η ταχύτητα των κοινωνικών αλλαγών, η φτώχια, η ανεργία και η γήρανση του πληθυσμού, είναι παράγοντες που συμβάλουν σημαντικά στην αύξηση των ψυχικών διαταραχών.
Καταλυτικό ρόλο αποτελεί η αναγνώριση και η εκτίμηση της ψυχικής νοσηρότητας, ώστε να προληφθεί κάποιο οξύ επεισόδιο, το οποίο θα φέρει μετέπειτα σε ¨δύσκολη¨ θέση το άτομο εκείνο.