Γιατί παχαίνουμε, όταν διακόπτουμε το κάπνισμα;
Συγγραφέας Νικόλαος Κριαράς Γράφτηκε στις ,
Γιατί η διακοπή του καπνίσματος οδηγεί συχνά σε αύξηση του βάρους?
Η απάντηση ίσως, είναι στο μικροβίωμα!
Το κάπνισμα, που ασκείται από περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως, θεωρείται η κύρια αιτία ασθενειών, με πάνω από έξι εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο.
Πολλοί άνθρωποι δεν κόβουν το κάπνισμα, παρά το γεγονός ότι εκφράζουν την επιθυμία να το κάνουν, επειδή ανησυχούν για την σημαντική αύξηση βάρους που συχνά συνοδεύει τη διακοπή του καπνίσματος.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature, ερευνητές του Ινστιτούτου Επιστημών Weizmann αναφέρουν ότι η παχυσαρκία που αναπτύσσεται μετά τη «διακοπή του καπνίσματος» στα ποντίκια μπορεί να οφείλεται στις ενώσεις που ρυθμίζουν το βάρος που απελευθερώνονται από τα μικρόβια του εντέρου τους.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν πώς ο ξενιστής και το μικροβίωμα ενεργούν ως συνεργάτες στη ρύθμιση του βάρους και του μεταβολισμού», ανέφερε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Οι ενώσεις που εντοπίσαμε μπορεί να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να αποφύγουν την αύξηση βάρους όταν κόψουν το κάπνισμα. Επιπλέον, αυτές οι ενώσεις μπορούν να αναπτυχθούν περαιτέρω σε θεραπείες για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας ακόμη και μεταξύ των μη καπνιστών».
Μπορεί η νικοτίνη να δρα στον υποθάλαμο με αποτέλεσμα να μειώνει την όρεξη, αλλά το μικροβίωμα οφείλεται στην αύξηση του σωματικού βάρους κατά την διακοπή του καπνίσματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που εκτέθηκαν τακτικά στον καπνό του τσιγάρου δεν κατάφεραν να κερδίσουν βάρος, παρά το γεγονός ότι κατανάλωναν δίαιτα πλούσια σε λιπαρά και ζάχαρη.
Όταν σταμάτησε η έκθεση στον καπνό, τα ποντίκια κέρδισαν γρήγορα βάρος, όπως συμβαίνει συχνά σε ανθρώπους που έκοψαν το κάπνισμα. Αλλά, όταν στα ποντίκια δόθηκαν αντιβιοτικά ευρέως φάσματος που εξάντλησαν το μικροβίωμά τους, κέρδισαν πολύ λιγότερο βάρος μετά τη «διακοπή του καπνίσματος», παραμένοντας αδύνατοι για μήνες ανεξάρτητα από τη διατροφή τους.
Προφανώς, ενώσεις που σχετίζονται με το κάπνισμα, όπως η νικοτίνη, διείσδυσαν στο έντερο των «καπνιστών» ποντικών από την κυκλοφορία του αίματος, αλλοιώνοντας έτσι τη βακτηριακή σύνθεση του εντέρου και, κατά συνέπεια, τον μεταβολισμό του σώματος.
Ο δεύτερος βιοενεργός μεταβολίτης, η ακετυλογλυκίνη ή ACG, ακολούθησε ένα μοτίβο κατοπτρικής εικόνας με αυτό του DMG: τα επίπεδά του μειώθηκαν κατά την ενεργή έκθεση στον καπνό και μετά τη διακοπή της έκθεσης, αυξήθηκαν μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.
Όταν σε «πρώην καπνιστές» ποντικών (που συνήθως έχουν χαμηλά επίπεδα ACG) δόθηκε συμπλήρωμα ACG, απέτυχαν να κερδίσουν βάρος μετά τη «διακοπή του καπνίσματος», υποδηλώνοντας ότι το ACG δρούσε σε αυτό το πλαίσιο ως μεταβολίτης μείωσης του βάρους.
Μια γονιδιωματική ανάλυση του λιπώδους ιστού του ποντικού έδειξε ότι το DMG και το ACG παρήγαγαν αντίθετα αποτελέσματα – το ένα ενεργοποιούσε ένα γενετικό πρόγραμμα που σχετίζεται με την παχυσαρκία και το άλλο, ένα πρόγραμμα που σχετίζεται με την απώλεια βάρους.
Τέλος, οι ερευνητές αξιολόγησαν τα μικροβιώματα 96 καπνιστών και μη καπνιστών. Βρήκαν αξιοσημείωτες αλλαγές στο μικροβίωμα των καπνιστών, καθώς και αλλαγές μικροβιακού μεταβολίτη που ήταν παρόμοιες με αυτές που βρέθηκαν στους «καπνιστές» ποντικιών, συμπεριλαμβανομένων αυξημένων επιπέδων DMG και των ενδιάμεσων προϊόντων του.
Τα ευρήματά, ρίχνουν νέο φως στο πώς το μικροβίωμα αλληλεπιδρά με το ανθρώπινο σώμα στη ρύθμιση του βάρους και του μεταβολισμού μας, με τρόπους που μπορούν να αξιοποιηθούν θεραπευτικά!
