Γεώργιος Παπανικολάου:1883-19 Φεβρουαρίου 1962
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ένας αναμφισβήτητα μεγάλος Έλληνας επιστήμονας και όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο τον κόσμο, είναι ο Γεώργιος Παπανικολάου. Ο εφευρέτης του τεστ-παπ, γεννήθηκε το 1883 στην Κύμη και πέθανε τον Φεβρουάριο του 1962,στις 19 του μηνα, στο Μαϊάμι της Φλώριδας. Ήταν γιος του Κουμιώτη γιατρού, δημάρχου και βουλευτού της Κύμης Νικολάου Γ. Παπανικολάου.
Ο πατέρας του τον ήθελε στρατιωτικό γιατρό ή έναν καλό γιατρό στον τόπο του. Αυτά φαινόντουσαν πολύ λίγα στον νεαρό επιστήμονα. Ο ίδιος είχε φιλοδοξίες και όνειρα. ‘Αλλωστε, ήταν η εποχή της περισσότερης φιλοσοφίας και της λιγότερης ιατρικής. Μέσα σε αυτό το κλίμα διάβασε Niche, Kahn, Schopenhauer, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά, μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση και απέκτησε μια πολύπλευρη εσωτερική καλλιέργεια, η οποία και του έδωσε τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις πιο δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του.
Ο Γεώργιος Παπανικολάου για καλύτερη εκπαίδευση μετέβη για τις γυμνασιακές σπουδές του στην Αθήνα. Εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τελείωσε ιατρός στην ηλικία των 21 ετών με βαθμό άριστα.
Ο πατέρας του τον ήθελε στρατιωτικό γιατρό ή έναν καλό γιατρό στον τόπο του. Αυτά φαινόντουσαν πολύ λίγα στον νεαρό επιστήμονα. Ο ίδιος είχε φιλοδοξίες και όνειρα. ‘Αλλωστε, ήταν η εποχή της περισσότερης φιλοσοφίας και της λιγότερης ιατρικής. Μέσα σε αυτό το κλίμα διάβασε Niche, Kahn, Schopenhauer, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά, μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση και απέκτησε μια πολύπλευρη εσωτερική καλλιέργεια, η οποία και του έδωσε τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις πιο δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του.
Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία και παρά τις αντιρρήσεις των γονέων του έφυγε για περισσότερες σπουδές. Η μετριότης ήταν ξένη για τις φιλοδοξίες του νεαρού ιατρού που αναζητούσε ευρύτερους επιστημονικούς ορίζοντες. Με παρρησία είπε στους γονείς του πως θέλει να υπηρετήσει την ζωή και όχι να την απολαύσει. Ήθελε να νιώσει τη χαρά που η μάχη της ζωής προσφέρουν.
Η Γερμανία υπήρξε η πρώτη χώρα που τον γοήτευσε. Εκεί, εκτός από την Φιλοσοφία είχε μεγαλύτερες δυνατότητες να επιδοθεί στη Βιολογία, που κατ’ εξοχήν τον ενδιέφερε. Ήταν οι μέρες της ανακαλύψεως του ωαρίου των θηλαστικών και των παραγόντων μεταβίβασης της κληρονομικότητος.
Ο Hangeul, O Weismann, O Hertwig δίδασκαν τις γενετικές θεωρίες τους. Μαθήτευσε σε όλους αυτούς για να εργαστεί τέλος στο ζωολογικό κέντρο ερευνών του Μονάχου πάνω στον καθορισμό του φύλου και τη γονιμοποίηση των ψαριών και ύστερα με πολύ ενθουσιασμό συνέχισε τις έρευνές του στο περίφημο Ωκεανογραφικό Μουσείο του Μονακό και στην Ville-France.
Στο σημείο αυτό ευρισκόμενος, ξαφνικά αναγκάστηκε να σταματήσει τις δραστηριότητές του. Ξέσπασε ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος που τον επανέφερε στην Ελλάδα για να την υπερασπιστεί πλην όμως του έδωσε και την αποφασιστική για την καριέρα του ευκαιρία να γνωρίσει ελληνοαμερικανούς στρατιώτες, οι οποίοι και τον παρακίνησαν να επισκεφθεί την Αμερική, την χώρα που αργότερα έγινε η δεύτερη πατρίδα του.
Εδώ ο φτωχός άγνωστος μετανάστης εξελίσσεται ραγδαίως σε ηρωική μορφή από υπάλληλος σε κατάστημα και δημοσιογράφος σε ελληνική εφημερίδα στην αρχή, με δυσκολία κέρδισε μια θέση στο Εργαστήριο Ανατομικής του Πανεπιστημίου Columbia και αργότερα μια άλλη θέση στο Cornell της Ν. Υόρκης. Εργάζεται νυχθημερόν βάζοντας σε ενέργεια όλες τις απεριόριστες ικανότητές του.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θυσιάζει πολλά από όσα αγάπησε στο βωμό της επιστήμης. Ξεχνά τους δεσμούς του με τη φύση και τα σπορ, την απόλαυση του φυσικού ανθρώπου τους καλούς του φίλους ακόμα και την ίδια του την οικογένεια. Αρχίζει να αγωνίζεται με μόνο συμπαραστάτη την αφοσιωμένη συζυγό του Μάχη, για μια παγκόσμια υπόθεση που του απαιτεί να μείνει τελείως απερίσπαστος.
Πειραματίσθηκε με τα ωάρια ινδικών χοιριδίων και ύστερα από χιλιάδες δυσκολίες ανακάλυψε την ύπαρξη ενός ορισμένου γεννητικού κύκλου στα ζώα. Το μεγάλο βήμα είχε γίνει στην ορμονική κυτταρολογία. Δεν απέμενε παρά η αντίστοιχη έρευνα και στον άνθρωπο.
Πλην όμως του ορμονικού προσδιορισμού του γεννητικού κύκλου των γυναικών δια των επιχρισμάτων επεξετάθει και σε παθολογικές καταστάσεις, ώσπου πέτυχε την πράγματι συγκλονιστική ανακάλυψη της υπάρξεως καρκινικών κυττάρων σε περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε επιχρίσματα.
Το 1943 δημοσιεύει τη μνημειώδη μονογραφία του «Διάγνωση του καρκίνου δια του κολπικού επιχρίσματος» την οποία εκτός από τα χαρακτηριστικά των καρκινωματωδών κυττάρων ετονίζετο ότι και προκαρκινωματώδεις ακόμα καταστάσεις μπορούν να διευρευνηθούν έγκαιρα και να θεραπευτούν.
Σε μια εποχή που συζητείτο ακόμα και το αν θα ήταν σωστό οι καρκινοπαθείς να εισάγονται σε νοσοκομεία, εκείνος πάλευε ενσυνείδητα για να θέσει υπό έλεγχο την αρρώστια και να λιγοστέψει τον ανθρώπινο πόνο.
Οι νέες δυνατότητες της μεθόδου του για την έγκαιρο διάγνωση του καρκίνου που επεξετάθει και εις όλα τα όργανα του ανθρωπίνου σώματος ήταν ολοφάνερες, αν και συνάντησαν τα πρώτα εκείνα χρόνια πολλές δυσκολίες αποδοχής από πολλούς προκατειλημμένους γιατρούς. Όμως ο Παπανικολάου περιμένει τη νίκη της αλήθειας με αισιοδοξία.
Αγωνίζεται πολλά χρόνια για να διαδοθεί η σωτήρια μέθοδος με σειρά ειδικών μαθημάτων του ίδιου τότε στο Cornell και με χρηματική επιχορήγηση από την American Cancer Society, της οποίας πρόεδρος ήταν ο φωτισμένος Cameron.
Έχουμε αρκετά ήδη πλησιάσει στα εντελώς τελευταία χρόνια. Η προσφορά του πήρε εξαιρετικά μεγάλη πρακτική εφαρμογή. Η Ευρώπη τον προσκαλεί τότε να γίνει επίτιμο μέλος σε επιστημονικές Εταιρείες, Νοσοκομεία και Ιατρικές Σχολές. Μεταξύ των πρώτων συγκαταλέγεται φυσικά και η Ελλάς όπου δυστυχώς τα φιλόδοξα σχέδια του ’57 για ίδρυση Ινστιτούτου Παπανικολάου δεν μπόρεσαν να γίνουν πράξη.
Το όλο επιστημονικό έργο του συμπεριλαμβάνεται σε 158 πρωτοποριακές εργασίες. Τι ωφέλησε την ανθρωπότητα ο μόχθος έρευνας μιας ολόκληρης ζωής;
Αναφέρω μια σύγχρονη στατιστική: Μετά την εφαρμογή του τεστ Παπανικολάου μόνον στις Η.Π.Α οι θάνατοι από τον καρκίνο του ραχήλου της μήτρας εμειώθησαν κατά 70% την τελευταία πεντηκονταετία. Ως σήμερα τίποτα δεν έχει προστεθεί στην κυτταρολογία απ’ όσα της έδωσε ο ιδρυτής της. Βρήκε τα μέσα και τον τρόπο μελέτης και ερμηνείας των ευρημάτων, την όλη μέθοδο που πήρε το όνομά του, το Α και το Ω.
Για την προσφορά του έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.
Προτάθηκε μάλιστα για το βραβείο Nobel. Μήπως όμως όλα αυτά έχουν στην πραγματικότητα να προσθέσουν έστω και το ελάχιστο σε μια εκλεκτή μορφή αρετής και επιστημονικού μεγαλείου όπως είναι ο Γεώργιος Παπανικολάου;
Τον Μάϊο του ’62 έλεγε ο στενός φίλος του Cameron σε μια εκδήλωση προς τιμήν του «είμαι ευτυχισμένος που τον γώρισα» Κι εμείς οι Έλληνες από κοντά ή από μακριά γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε τον Γεώργιο Παπανικολάου.
Εκείνος ηγήθηκε κι άνοιξε ένα δρόμο. Έδωσε το λυκαυγές κι ονειρεύτηκε ένα θαυμάσιο όνειρο. Εμάς να προχωρούμε ακόμα μακρύτερα για να δρέψουμε τους καρπούς του ήλιου του μεσημεριάτικου, που θα μεστώσει την επιστημονική πρόοδο και την ανθρώπινη ευτυχία.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ μερικές από τις τιμητικές διακρίσεις στην πατρίδα:
Η Ελλάδα τον τίμησε αποτυπώνοντας τη μορφή του σε χαρτονόμισμα των δέκα χιλιάδων δραχμών και σε γραμματόσημα. Γραμματόσημα επίσης εξέδωσαν η Κύπρος και οι Η.Π.Α. tooltip
Υπάρχουν προτομές του στο προαύλιο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Πλατεία Κύμης, στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αγ. Σάββας, το οποίο φέρει το όνομά του, όπως και τα Νοσοκομεία της Κύμης, και της Θεσσαλονίκης. Η ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας επίσης ονομάζεται «Γεώργιος Παπανικολάου» και εκεί υπάρχει ο ανδριάντας του.
Το «Παπ-Τεστ» καθιέρωσε τον Γεώργιο Παπανικολάου σαν έναν από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους ευεργέτες της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
Το Χρονικό του…
13 Μαΐου 1883 γεννήθηκε στην Κύμη Ευβοίας.
1904 Πτυχίο Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών.
1910 Πτυχίο Φιλοσοφίας (τμήμα Ζωολογίας) Πανεπιστημίου Μονάχου.
10 Σεπτεμβρίου 1910 παντρεύτηκε την Ανδρομάχη Μαυρογέννους (απόγονο της Μαντώς Μαυρογέννους).
1911 Ερευνητής στο Ωκεανογραφικό μουσείο του Μονακό.
1912 -1913 Υπηρέτησε τον Ελληνικό στρατό στους Βαλκανικούς πολέμους ως γιατρός.
1913 Αναχωρεί για Αμερική όπου και εργάζεται με μερική απασχόληση στο τμήμα παθολογίας του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης.
1914 Ερευνητής Βιολόγος στο τμήμα Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1916 Εισηγητής του τμήματος Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1923 Επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Ανατομίας του πανεπιστημίου Cornell.
1925 Ξεκινάει δοκιμές της τεχνικής «παπ-τεστ» σε ασθενείς του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης.
1938 Αναπληρωτής Καθηγητής του τμήματος Ανατομίας.
1939 – 1940 Αφιερώνεται ολοκληρωτικά την μελέτη κυτταρολογικών μεθόδων με τους Dr. Herbert F. Traut.
1941 Λαμβάνει επιχορήγηση από το ταμείο της Κοινοπολιτείας, 1800 δολαρίων.
1943 Δημοσιεύει (μαζί με τον F. Traut) την «Διάγνωση του καρκίνου δια του κολπικού επιχρίσματος».
1951 Ανακηρύσσεται Ομότιμος Καθηγητής της κλινικής ανατομίας.
1954 Δημοσιεύει τον Άτλα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας
1961 Μετακομίζει στο Μαϊάμι όπου αναλαμβάνει Διευθυντής της Ερευνητικής Κλινικής Καρκίνου «Παπανικολάου».
18 Φεβρουαρίου 1962 πεθαίνει στο σπίτι του στο Μαϊάμι από μυοκαρδιακό έμφραγμα.
Διακρίσεις
1948 Βραβείο Borden
1950 Βραβείο Amory
1950 Βραβείο Lasker της Αμερικάνικης Ένωσης Δημόσιας Υγείας.
1951 Πρώτο Βραβείο από το ΑΧΕΠΑ
1952 Μετάλλιο τιμής από την Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία.
1953 Βραβείο Κυτταρολογίας της Βιέννης
1953 Τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ελλάδας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
1954 Βραβείο σύγχρονης Ιατρικής για διακεκριμένο επίτευγμα.
1955 Βραβείο Bertner
1956 Βραβείο Passano
1957 Μετάλλιο τιμής του Γεωργίου του 1ου από την Ελληνική Κυβέρνηση.
1960 Βραβείο Clement Cleveland
Ο Γεώργιος Παπανικολάου είχε προταθεί δύο φορές για το βραβείο Νόμπελ. Η επιτροπή δεν έκανε δεκτή την πρόταση αφού θεώρησε ότι θα μπορούσε να βραβεύσει την ανακάλυψη μίας θεραπείας άλλα όχι μίας διαγνωστικής μεθόδου. Το λάθος της επιτροπής, σήμερα είναι ολοφάνερο, σύμφωνα με στατιστικές μετρήσεις, τα περιστατικά θανάτου λόγο καρκίνου της μήτρας μειώθηκαν κατά 70% μετά την εφαρμογή του τεστ Παπανικολάου.
Υπάρχουν προτομές του στο προαύλιο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Πλατεία Κύμης, στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αγ. Σάββας, το οποίο φέρει το όνομά του, όπως και τα Νοσοκομεία της Κύμης, και της Θεσσαλονίκης. Η ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας επίσης ονομάζεται «Γεώργιος Παπανικολάου» και εκεί υπάρχει ο ανδριάντας του.
http://www.daypress.gr/
