Η παιδική αυτοπειθαρχία συντελεί σε καλύτερη ενήλικη ζωή
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τα παιδιά που έχουν χαμηλό σκορ στο σύστημα μέτρησης αυτο-ελέγχου σε ηλικία τριών ετών, είναι πιθανότερο να έχουν προβλήματα υγείας, οικονομικά, χρήσης ουσιών και παραβατικότητας, μέχρι να συμπληρώσουν το 32ο έτος ζωής.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Proceedings of the National Academy of Sciences, η μακροπρόθεσμη μελέτη που διενήργησε διεθνής επιστημονικής ομάδα με επικεφαλής την Δρ Τέρι Μοφφιτ από το Πανεπιστήμιο Ντιουκ, εστίασε σε 1.000 παιδιά από τη Νέα Ζηλανδία.
Στη μελέτη πήραν μέρος εκτός από τα παιδιά και δάσκαλοι, γονείς, παρατηρητές. Έγιναν μετρήσεις για δείκτες όπως : χαμηλή ανοχή της απογοήτευσης, έλλειψη επιμονής ως προς την επίτευξη στόχων, δυσκολία συγκέντρωσης σε μια εργασία, υπερκινητικότητα, ανησυχία, μη ευσυνειδησία, ανυπομονυσία και απερισκεψία.
Η γρήγορη ενηλικίωση και το χαμηλό σκορ των παιδιών στις προαναφερόμενες παραμέτρους σχετίστηκαν με υψηλότερο σκορ σε ζητήματα όπως: αναπνευστικά προβλήματα, περιοδοντική νόσο, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, φλεγμονή, περιττά κιλά, υψηλή χοληστερόλη και αρτηριακή πίεση.
Η παρορμητικότητα και η σχετική ανικανότητα σκέψης σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα εξωθούσε τα παιδιά με χαμηλό αυτο-έλεγχο σε περισσότερες δυσκολίες οικονομικής φύσης όπως: αποταμίευση, ιδιοκτησία ακινήτου και χρέη πιστωτικών καρτών. Επίσης ήταν πιθανότερο να έχουν μονογονεϊκές οικογένειες, ιστορικό καταδίκης για εγκληματική πράξη και να εξαρτώνται από το αλκοόλ, το τσιγάρο, την ινδική κάνναβη και πιο εθιστικά ναρκωτικά.
«Τα αποτελέσματα αυτά ήταν προβλέψιμα σε όλο το εύρος του φάσματος αυτο-ελέγχου, από το χαμηλότερο μέχρι το υψηλότερο.», σημειώνει η Δρ Μόφφιτ.
Ωστόσο, οι συμμετέχοντες που βρήκαν κάποιον τρόπο να βελτιώσουν τον αυτο-έλεγχό τους καθώς μεγάλωναν είχαν καλύτερα αποτελέσματα στην ενήλικη ζωή τους, απ’ ότι είχε προβλεφθεί βάσει του παιδικού σκορ αυτο-ελέγχου.
Ο αυτο-έλεγχος είναι κάτι που διδάσκεται και σίγουρα μπορεί να ωφελήσει τόσο το σύστημα υγείας, όσο και το δικαστικό και να επιφέρει σημαντικές μειώσεις στα προβλήματα κατάχρησης ουσιών που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες.
Για να αναδειχθεί η σημασία του αυτο-ελέγχου, οι ερευνητές επανέλαβαν την ανάλυση και σε δείγμα 500 ζευγαριών διζυγωτών διδύμων στην Μ.Βρετανία και διαπίστωσαν ότι το μέλος του ζεύγους με χαμηλότερο σκορ αυτο-ελέγχου σε ηλικία πέντε ετών, ήταν πιθανότερο να εξελιχθεί σε καπνιστή, να έχει κακές σχολικές επιδόσεις και να εμπλακεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές μέχρι την συμπλήρωση του 12ου έτους ζωής.
«Αυτό αποδεικνύει ότι ο αυτο-έλεγχος είναι σημαντικός από μόνος του, εκτός δηλαδή από άλλα κοινά στοιχεία που μοιράζονται τα αδέρφια μεταξύ τους, όπως οι γονείς και η οικογενειακή ζωή», εξηγούν οι επιστήμονες.
Τα παιδιά από τη Νέα Ζηλανδία με χαμηλό αυτο-έλεγχο ήταν πιθανότερο να κάνουν κακές επιλογές ως έφηβοι, περιλαμβανομένου του καπνίσματος, απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη και διακοπή του σχολείου. Φυσικά αυτό τους έβαζε σε δυσκολότερα μονοπάτια. Πάντως, ακόμη και τα παιδιά με χαμηλό αυτο-έλεγχο που τελείωσαν το Γυμνάσιο χωρίς να είναι καπνιστές και χωρίς απογόνους, είχαν επίσης χειρότερα αποτελέσματα σε ηλικία 32 ετών.
Και λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας μονογονεϊκής οικογένειας και περιορισμένου εισοδήματος, είναι επίσης αναμενόμενο «ο χαμηλός αυτο-έλεγχος της μιας γενιλας να γίνεται τροχοπέδη για την επόμενη», σύμφωνα με την Δρ Μόφφιτ.
