Χρόνιο Πυελικό Άλγος
Συγγραφέας Κωνσταντίνος Καλύβας Γράφτηκε στις ,
Στην ιατρική ως Χρόνιο Πυελικό Άλγος ορίζεται ο πόνος διάρκειας 6 μηνών η παραπάνω, ο οποίος εντοπίζεται στην περιοχή της πυέλου, και είναι τέτοιας βαρύτητας ώστε να απαιτείται θεραπεία με φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση.
Με απλά όμως λόγια και προς χάρη της κατανόησης , Χρόνιο Πυελικό Άλγος είναι το άλγος που εντοπίζεται από το επίπεδο του ομφαλού μέχρι το άνω μέρος των κάτω άκρων, δηλαδή στη “λεκάνη” και στη περιοχή γύρω από αυτή.
Το Χρόνιο Πυελικό Άλγος ανάλογα με τον ασθενή, μπορεί να είναι το σύμπτωμα μιας νόσου ή να αποτελεί αυτό κάθε αυτό μια νόσος ξεχωριστή.
Η περιοχή αυτή αποτελεί το «σταυροδρόμι» πολλών οργανικών συστημάτων του ανθρώπου, όπως του ουροποιητικού, γεννητικού, πεπτικού, μυοσκελετικού και νευρικού συστήματος, τα οποία λόγω της όρθιας θέσης και της συχνής χρησιμοποίησης αυτών, αλληλεπιδρούν για την δημιουργία πόνου, για τον οποίο είναι συχνά δύσκολο να απομονωθεί η αιτία.
Το σύμπλεγμα των νόσων που είναι η αιτία του χρόνιου πυελικού άλγους είναι ευρύ και περίπλοκο.
Η διάγνωση των αιτιών του πυελικού πόνου είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα δυσκολότερα θέματα στην Ιατρική. Κάποιες φορές δεν μπορεί να βρεθεί η αιτία. Αυτή η πιθανότητα μειώνεται όσο πιο έμπειρος είναι ο ιατρός σε αυτό το θέμα και όσο μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον του για το σύνδρομο του Χρόνιου Πυελικού Άλγους.
Όταν βρεθεί η αιτία του συνδρόμου, τότε η θεραπεία κατευθύνεται σε αυτή τη νόσο, αλλά όταν δε μπορεί να βρεθεί αιτία τότε ο ιατρός είναι υποχρεωμένος να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση του πόνου για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Ειδικότερα το Χρόνιο Πυελικό Άλγος μπορεί να έχει χαρακτήρες δυνατού και σταθερού πόνου, πόνου που έρχεται και φεύγει, βαθέως πόνου, οξέως πόνου (σαν μαχαιριά), η σαν αίσθημα πίεσης και βάρους βαθιά στην πύελο.
Επιπροσθέτως ο/η ασθενής με Χρόνιο Πυελικό Άλγος μπορεί να εμφανίζει πόνο κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, κατά την διάρκεια της εκκένωσης το εντέρου, ή ακόμα και όταν απλά είναι καθήμενος.
Ο πόνος μπορεί να γίνει έντονος όταν ο ασθενής στέκεται για πολύ ώρα, και να ηρεμίσει όταν αυτός ξαπλώσει.
Τα χαρακτηριστικά του πόνου του συνδρόμου του Χρόνιου Πυελικού Άλγους μπορεί να είναι από ήπια μέχρι πολύ βαριά, και από απλώς ενοχλητικά σε τέτοια που να καθιστούν τον η την ασθενή πρακτικά ανάπηρο.
Μερικές φορές ο πόνος είναι τέτοιος, που ο ασθενής χάνει τον ύπνο του, την ικανότητα να ασκηθεί, η ακόμα και την δουλειά του.
Οι αιτίες του Χρόνιου Πυελικού Άλγους αναλύονται εδώ.
Το να διαγνωσθεί η αιτία του Χρόνιου Πυελικού Άλγους, το οποίο όπως είπαμε κάθε άλλο παρά εύκολο είναι, είναι μια διαδικασία σταδιακού αποκλεισμού των πολλών νόσων που μπορούν να το προκαλέσουν. Το είδος του πόνου, η διάρκεια, η ώρα που συμβαίνει, η ένταση αυτού, και τι τον δημιουργεί ή τον επιδεινώνει είναι μερικά θεμελιώδη ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από κοινού από τον ιατρό και τον ασθενή. Όλα τα παρά πάνω βέβαια συνδυάζονται με την λήψη ενός καλού ατομικού και οικογενειακού ιστορικού, και μια λεπτομερή κλινική εξέταση των συστημάτων του οργανισμού που πιθανώς να εμπλέκονται στη δημιουργία του Χρόνιου Πυελικού Άλγους.
Τα διαγνωστικά τεστ εξατομικεύονται σε κάθε περίπτωση και εξαρτώνται από το φύλο και τα ιδιαιτέρα συμπτώματα του ασθενούς. Αυτά περιλαμβάνουν απλές ή εξειδικευμένες μικροβιολογικές και ακτινολογικές εξετάσεις , και κυρίως εξειδικευμένες παρεμβάσεις διαγνωστικές ή θεραπευτικές με τον εξοπλισμό που διαθέτουμε.
Το εύρος των θεραπευτικών δυνατοτήτων είναι πραγματικά μεγάλο αλλά η αποτελεσματικότητα αυτών εξαρτώνται από την καλή συνεργασία του ιατρού με τον ασθενή.
Παρακάτω παραθέτουμε μερικές κύριες κατηγορίες θεραπευτικών δυνατοτήτων στο Χρόνιου Πυελικού Άλγους.
α. Φαρμακευτική θεραπεία
Παυσίπονα
Από απλά παυσίπονα όπως οι ασπιρίνες και η παρακεταμόλη (πχ Depon), μέχρι πιο εξελιγμένα όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (πχ Voltaren) μπορεί να χρησιμοποιηθούν στο χρόνιο πυελικό άλγος αλλά η αποτελεσματικότητα τους δεν είναι εγγυημένη αν τα χορηγήσουμε ως μονοθεραπεία.
Ορμονοθεραπεία
Αυτή η θεραπεία απευθύνεται σε γυναίκες που εμφανίζουν περιοδική μορφή χρόνιου πυελικού άλγους. Η ορμονοθεραπεία με μορφή παραδείγματος χάριν αντισυλληπτικών χαπιών μπορεί να βοηθήσει.
Αντιβιοτικά
Με κύριο αντιπρόσωπο την χρόνια προστάτιδα στους άνδρες, αλλά και άλλες λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων των ανδρών και των γυναικών, η σωστή χρήση των αντιβιοτικών μπορεί να φέρει τα κατάλληλα αποτελέσματα.
Αντικαταθλιπτικά
Σε κάποιες περιπτώσει η σωστή χορήγηση κάποιου αντικαταθλιπτικού ή ηρεμιστικού φαρμάκου, πάντα υπό την εποπτεία του ιατρού, μπορεί να βοηθήσει. Η χορήγηση αυτών των φαρμάκων για το πυελικό άλγος δεν σημαίνει ότι ο ασθενής πάσχει από κατάθλιψη η άλλη ψυχιατρική νόσο, αλλά χορηγούνται για τις καταπραϋντικές και αναλγητικές ιδιότητες τους.
δ. Φυσιοθεραπεία
Οι τεχνικές εφαρμογής θερμής ή ψυχρής ενέργειας στις επώδυνες περιοχές, ασκήσεις διατάσεως ή χαλαρώσεως των μυών, και η χρήση μηχανημάτων όπως η ηλεκτροδιέγερση πυελικού εδάφους, η Βιοανάδραση (Biofeedback), και η Διαθερμική Νευρική Διέγερση Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation (TENS), είναι κάποιες από τις τεχνικές φυσιοθεραπείας για την θεραπεία του πυελικού άλγους που χρησιμοποιούνται στο κέντρο μας. αυτές οι τεχνικές και μέθοδοι εφαρμόζονται από τον συνεργάτη φυσιοθεραπευτή υπό την επίβλεψη του Ουρολόγου-Χειρουργού κ. Κωνσταντίνου Καλύβα.
γ. Χειρουργική θεραπεία
Οι χειρουργικές επεμβάσεις για την θεραπεία του πυελικού άλγους χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
• Τις ελάσσονες επεμβάσεις
Η διήθηση των επώδυνων μυικών σημείων με μακράς διάρκειας τοπικά αναισθητικά (Trigger point injections) είναι συνήθως το πρώτο είδος επεμβατικής θεραπείας που χρησιμοποιούμε για να απαλύνουμε τον πόνο στο σύνδρομο του Χρόνιου Πυελικού Άλγους. Είναι υψηλής αποτελεσματικότητας, αρκεί να ακολουθηθεί η κατάλληλη διαδικασία.
• Τις μείζονες επεμβάσεις
Αν οι παραπάνω θεραπείες δεν φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα τότε ένας αριθμός χειρουργικών επεμβάσεων μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Οι κυριότερες που χρησιμοποιούνται για την θεραπεία του Χρόνιου Πυελικού Άλγους είναι η ενδοκυστική έγχυση Αλλαντικής τοξίνης, η χειρουργική τοποθέτηση της ηλεκτρονικής συσκευής Interstim, η λαπαροσκοπική συμφισιόλυση, και η επιλεκτική χειρουργική καταστροφή νευρικών στοιχείων.
