Η ρευματολογία είναι μια υπο-ειδικότητα της παθολογίας που ασχολείται με τα νοσήματα του μυοσκελετικού συστήματος (μύες, αρθρώσεις, οστά, περιφερικά, νεύρα) Επειδή ο χαρακτηριστικός ιστός σε αυτό το σύστημα είναι ο συνδετικός ιστός (Σ.Ι.) που όμως υπάρχει σε όλα τα όργανα, τα συμπτώματα δεν περιορίζονται μόνο στο μυοσκελετικό (πόνος, πρήξιμο, δυσκαμψία) αλλά πολλές φορές εκδηλώνονται σε όλα σχεδόν τα συστήματα.
Ο όρος περιγράφει την αρθρίτιδα που οφείλεται βακτήρια [μικρόβια]. Είναι σοβαρή μορφή γιατί μπορεί να προκαλέσει γρήγορα καταστροφικές αλλοιώσεις στην άρθρωση. Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες
α) Η γονοκοκκική αρθρίτιδα που οφείλεται στον γονόκοκκο και
β) Μηγονοκοκκική αρθρίτιδα που συνήθως οφείλεται σε σταφυλόκοκκο αλλά και σε άλλα βακτήρια όπως τα αναερόβια, το κολοβακτηρίδιο ο πρωτέας κ.α.
Η ημερήσια πρόσληψη μιας πολυβιταμίνης για 3 χρόνια συνδέεται με επιβράδυνση της γνωστικής γήρανσης κατά 60%, με τις επιδράσεις να είναι ιδιαίτερα [...]
Eρευνητές απέδειξαν για πρώτη φορά σε μια επιτόπια μελέτη, ότι η χρήση ιωδιούχου επιτραπέζιου αλατιού ενισχυμένου με φολικό οξύ μπορεί να αποτρέψει [...]
Ο όρος δισκοπάθεια αναφέρεται σε μια μορφή βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία μπορεί να προκύψει είτε ως κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, [...]
Ο πόνος και η δυσκαμψία στις αρθρώσεις είναι συμπτώματα που ταλαιπωρούν συχνά άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας και τα αναγκάζουν να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Πολύ συχνά τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στην οστεοαρθρίτιδα.
Ο όρος αναφέρεται σε προσβολή της άρθρωσης που οφείλεται σε προοδευτική φθορά του αρθρικού χόνδρου και βλάβη του υποκείμενου οστού με δημιουργία οστεοφύτων (αλάτων)
Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ σύνθεσης – αποδόμησης του χόνδρου με πολύπλοκους βιοχημικούς μηχανισμούς που καταλήγουν σε δομικές και μηχανικές αλλαγές στην άρθρωση. Η νόσος λέγεται και εκφυλιστική αρθροπάθεια ή, εκλαϊκευμένα, γεροντική αρθρίτιδα, όπου τονίζεται ο ρόλος της ηλικίας στην πάθηση. Εκτός όμως από την ηλικία και άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνισή της:
Ο πόνος, το πρήξιμο, η δυσκαμψία είναι συχνά συμπτώματα από τις αρθρώσεις που ταλαιπωρούν και ανησυχούν τους πάσχοντες και τους αναγκάζουν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Μία από τις πρώτες ερωτήσεις είναι εάν πρόκειται για ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Δεν είναι κάθε «ρευματισμός» (αρθρικός πόνος) ρευματοειδής αρθρίτιδα – παρότι είναι αρκετά συχνή νόσος, που πλήττει το 1% των ατόμων. Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία, γιατί πρόκειται για μία σοβαρή χρόνια συστηματική φλεγμονώδη αρθρίτιδα. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία καταλήγει σε προοδευτική καταστροφή των αρθρώσεων, ανικανότητα, αναπηρία και κακή ποιότητα ζωής των ασθενών, όχι μόνο λόγω των λειτουργικών προβλημάτων αλλά και λόγω του έντονου και βασανιστικού πόνου.
Η ρευματολογία είναι μια υπο-ειδικότητα της παθολογίας που ασχολείται με τα νοσήματα του μυοσκελετικού συστήματος (μύες, αρθρώσεις, οστά, περιφερικά, νεύρα) Επειδή ο χαρακτηριστικός ιστός σε αυτό το σύστημα είναι ο συνδετικός ιστός (Σ.Ι.) που όμως υπάρχει σε όλα τα όργανα, τα συμπτώματα δεν περιορίζονται μόνο στο μυοσκελετικό (πόνος, πρήξιμο, δυσκαμψία) αλλά πολλές φορές εκδηλώνονται σε όλα σχεδόν τα συστήματα.
Ο όρος περιγράφει την αρθρίτιδα που οφείλεται βακτήρια [μικρόβια]. Είναι σοβαρή μορφή γιατί μπορεί να προκαλέσει γρήγορα καταστροφικές αλλοιώσεις στην άρθρωση. Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες
α) Η γονοκοκκική αρθρίτιδα που οφείλεται στον γονόκοκκο και
β) Μηγονοκοκκική αρθρίτιδα που συνήθως οφείλεται σε σταφυλόκοκκο αλλά και σε άλλα βακτήρια όπως τα αναερόβια, το κολοβακτηρίδιο ο πρωτέας κ.α.
Ο πόνος και η δυσκαμψία στις αρθρώσεις είναι συμπτώματα που ταλαιπωρούν συχνά άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας και τα αναγκάζουν να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Πολύ συχνά τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στην οστεοαρθρίτιδα.
Ο όρος αναφέρεται σε προσβολή της άρθρωσης που οφείλεται σε προοδευτική φθορά του αρθρικού χόνδρου και βλάβη του υποκείμενου οστού με δημιουργία οστεοφύτων (αλάτων)
Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ σύνθεσης – αποδόμησης του χόνδρου με πολύπλοκους βιοχημικούς μηχανισμούς που καταλήγουν σε δομικές και μηχανικές αλλαγές στην άρθρωση. Η νόσος λέγεται και εκφυλιστική αρθροπάθεια ή, εκλαϊκευμένα, γεροντική αρθρίτιδα, όπου τονίζεται ο ρόλος της ηλικίας στην πάθηση. Εκτός όμως από την ηλικία και άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνισή της:
Ο πόνος, το πρήξιμο, η δυσκαμψία είναι συχνά συμπτώματα από τις αρθρώσεις που ταλαιπωρούν και ανησυχούν τους πάσχοντες και τους αναγκάζουν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Μία από τις πρώτες ερωτήσεις είναι εάν πρόκειται για ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Δεν είναι κάθε «ρευματισμός» (αρθρικός πόνος) ρευματοειδής αρθρίτιδα – παρότι είναι αρκετά συχνή νόσος, που πλήττει το 1% των ατόμων. Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία, γιατί πρόκειται για μία σοβαρή χρόνια συστηματική φλεγμονώδη αρθρίτιδα. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία καταλήγει σε προοδευτική καταστροφή των αρθρώσεων, ανικανότητα, αναπηρία και κακή ποιότητα ζωής των ασθενών, όχι μόνο λόγω των λειτουργικών προβλημάτων αλλά και λόγω του έντονου και βασανιστικού πόνου.
