Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πως χρησιμοποιείται;
Ο προσδιορισμός της γλυκόζης στο αίμα ζητείται για να μετρηθεί η ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα τη στιγμή ακριβώς της συλλογής του αίματος. Χρησιμοποιείται για να εντοπίσει την υπεργλυκαιμία (hyperglycemia) και την υπογλυκαιμία (hypoglycemia) και για να συμβάλλει στη διάγνωση του διαβήτη (diabetes). Η γλυκόζη του αίματος μπορεί να μετρηθεί μετά από νηστεία (το δείγμα συλλέγεται μετά από νηστεία 8 έως 10 ωρών), τυχαία (οποτεδήποτε), μετά από γεύμα, και/ή στα πλαίσια μίας καμπύλης ζαχάρου. Μία καμπύλη ζαχάρου είναι μία σειρά προσδιορισμών γλυκόζης αίματος. Συλλέγεται δείγμα γλυκόζης μετά από νηστεία.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Η διόγκωση ενός ή περισσοτέρων λεμφαδένων σε μία ή περισσότερες περιοχές του σώματος αποτελεί το κύριο σύμπτωμα του λεμφώματος – του πέμπτου πιο συχνού καρκίνου στην Ευρώπη.
Σε πολλές περιπτώσεις, η διόγκωση συνοδεύεται από χαμηλή πυρετική κίνηση (37,4-38 βαθμούς Κελσίου) ή και γενικά συμπτώματα αδιαθεσίας, κούρασης, ανορεξίας και εφιδρώσεων.
Πανελλαδική έρευνα που διενήργησε το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ), σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.490 ατόμων, ηλικίας άνω των 18 χρόνων, έδειξε ότι μόνον ένας στους πέντε Έλληνες έχει κάποια εικόνα για τη συχνότητα εμφάνισης του λεμφώματος, τα συμπτώματα και τις δυνατότητες θεραπείας του.
Η συμπλήρωση βιταμίνης D έχει τη δυνατότητα να είναι μια βιώσιμη στρατηγική πρόληψης της άνοιας, ειδικά όταν ξεκινά νωρίς, σύμφωνα με νέα έρευνα. Σε μια [...]
Η Αναθεώρηση Ολικής Αρθροπλαστικής είναι η χειρουργική επέμβαση για διόρθωση αποτυχημένης αρθροπλαστικής και αντικατάσταση της με νέα υλικά. Έχει [...]
Η απώλεια έστω και του 5% του σωματικού βάρους για ένα παχύσαρκο άτομο μπορεί να αποδώσει σημαντικά οφέλη για την υγεία, δείχνει αμερικανική μελέτη που [...]
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
γνωστό ως: Hct, Crit, Packed cell volume (PCV)
Πώς χρησιμοποιείται?
Η εξέταση χρησιμεύει για να εκτιμήσουμε:
την αναιμία,
την πολυερυθραιμία,
την ανταπόκριση στη θεραπεία της αναιμίας ή της πολυερυθραιμίας
την αφυδάτωση,
αποφάσεις σχετικές με τη μετάγγιση αίματος σε σοβαρές συμπτωματικές αναιμίες, και
την αποτελεσματικότητα των μεταγγίσεων
Πότε ζητείται
Ο αιματοκρίτης ζητείται ως εξέταση που περιλαμβάνεται στη γενική αίματος. Η μέτρηση του επαναλαμβάνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα σε αρκετές καταστάσεις, όπως για:
τη διάγνωση της αναιμίας και της πολυερυθραιμίας
την παρακολούθηση της θεραπείας της αναιμίας
την επιτυχή αντιμετώπιση της αφυδάτωσης και
την παρακολούθηση μιας συνεχιζόμενης αιμορραγίας και τον έλεγχο της σοβαρότητάς της.
Τί σημαίνει το αποτέλεσμα
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν είναι διαθέσιμο ένα κοινά αποδεκτό εύρος τιμών αναφοράς (φυσιολογικές τιμές, φτ). Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες που περιλαμβάνουν την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, την πληθυσμιακή ομάδα και την μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα έχουν διαφορετική σημασία σε κάθε Εργαστήριο. Σε κάθε περίπτωση στην απάντησή δίπλα στο αποτέλεσμα πρέπει να αναγράφεται το εύρος των τιμών αναφοράς (φυσιολογικές τιμές, φτ) που έχει το Εργαστήριο για την συγκεκριμμένη εξέταση.
Χαμηλή τιμή αιματοκρίτη υποδεικνύει αναιμία που μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου ή κάποια άλλη αιτία. Για να διευκρινήσουμε με ακρίβεια τους λόγους μιας αναιμίας απαιτούνται και άλλες εξετάσεις.
Η χαμηλή τιμή του αιματοκρίτη μπορεί να οφείλεται και σε άλλες καταστάσεις, όπως σε έλλειψη βιταμινών ή ιχνοστοιχείων, σε πρόσφατη αιμορραγία, κίρρωση του ήπατος ή παρουσία κακοήθειας.
Οι υψηλές τιμές αιματοκρίτη οφείλονται κυρίως στην αφυδάτωση – οι τιμές επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από επαρκή πρόσληψη υγρών. Πιο σπάνια η υψηλή τιμή αιματοκρίτη συνδέεται με αυξημένο αριθμό ερυθροκυττάρων σε επίπεδα πάνω από τα φυσιολογικά. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται γνήσια ερυθραιμία και προκύπτει, είτε γιατί υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο μυελό των οστών, είτε, συνηθέστερα, σαν εξισορρόπηση του οργανισμού στην ανεπαρκή πνευμονική λειτουργία(ο μυελός των οστών παράγει περισσότερα ερυθροκύτταρα ώστε να μεταφέρουν επαρκές οξυγόνο σε όλο το σώμα). Στις περιπτώσεις που σε επανειλημμένες εξετάσεις ο αιματοκρίτης βρίσκεται αυξημένος, η διερεύνηση της αιτίας πρέπει να γίνεται με τη βοήθεια γιατρού.
Σχετικά με τις μεταγγίσεις αίματος σε κατά τα άλλα υγιή άτομα, κριτικό όριο αποτελούν επίπεδα αιμοσφαιρίνης πάνω από 8 γραμμάρια ανά dl ή αίματοκρίτης μεγαλύτερος από 24%.
Τί άλλο πρέπει να γνωρίζω
Ο αιματοκρίτης κατά την κύηση είναι συνήθως ελαφρά χαμηλότερος λόγω του επιπλέον υγρού στο αίμα.
Οι κάτοικοι σε περιοχές με υψηλό υψόμετρο παρουσιάζουν αυξημένο αιματοκρίτη ως φυσική αντίδραση του σώματος στο μειωμένο οξυγόνο που υπάρχει στα μεγάλα υψόμετρα.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Γνωστό ως: EPO Πώς χρησιμοποιείται;
Η ερυθροποιητίνη δεν αποτελεί ιατρική εξέταση ρουτίνας. Αρχικά παραγγέλνεται, ώστε να συμβάλλει στη διαφοροποίηση των τύπων αναιμίας καθώς και να καθορίσει αν η ποσότητα της παραγόμενης ερυθροποιητίνης είναι συμβατή με τα υφιστάμενα επίπεδα αναιμίας. Η εξέταση, συνήθως, παραγγέλνεται έπειτα από μη φυσιολογικά ευρήματα σε μια μέτρηση ολικού αίματος, σε μια ομάδα εξετάσεων που περιλαμβάνει μέτρηση και αξιολόγηση ερυθροκυττάρων, αιμοσφαιρίνης και αιματοκρίτη. Οι παραπάνω εξετάσεις αποδεικνύουν την παρουσία και ορίζουν το βαθμό σοβαρότητας της αναιμίας, καθοδηγούν το γιατρό στον προσδιορισμό των πιθανών αιτιών της αναιμίας. Η εξέταση της ερυθροποιητίνης συμβάλλει να προσδιοριστεί τυχόν ορμονική ανεπάρκεια που μπορεί να προκαλεί και/ή να επιτείνει την αναιμία.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
BRCA Πως χρησιμοποιείται;
Οι εξετάσεις για τα BRCA-1 και BRCA-2 μπορούν να δείξουν αν έχετε μεταλλάξεις σε οποιοδήποτε από αυτά τα δύο γονίδια που έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη καρκίνου μαστού και ωοθηκών. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι φορείς BRCA μετάλλαξης (μόνο περίπου 1 στους 800 ανθρώπους στον γενικό πληθυσμό θα φέρει κάποια μετάλλαξη) για αυτό και η Αμερικανική Υπηρεσία Πρόληψης έχει προτείνει (Σεπτέμβριος 2005) ότι δεν πρέπει οι BRCA γενετικές εξετάσεις να συστήνονται για τον έλεγχο γυναικών που δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό με καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών.
Οι εξετάσεις για τα γονίδια BRCA πρέπει να γίνονται στην περίπτωση όπου υπάρχει κοντινός συγγενής (γυναίκα ή άντρας) με διεγνωσμένο καρκίνο του μαστού και/ή κοντινός συγγενής γυναίκα με καρκίνο των ωοθηκών
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Γονοτύπωση Απολιποπρωτεΐνης Ε
Πως χρησιμοποιείται; Στα καρδιαγγειακά νοσήματα
Η γονοτύπωση του ApoE μερικές φορές χρησιμοποιείται σαν επιπλέον εξέταση όταν βρεθούν υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων, για να ελεγχθεί η κληρονομικότητα σε μη φυσιολογικές τιμές λιπιδίων. Δεν χρησιμοποιείται ευρέως αλλά, όταν ζητείται, μπορεί να είναι σε συνδυασμό με άλλες εξετάσεις, όπως την ηλεκτροφόρηση λιποπρωτεϊνών.
Σε περιπτώσεις υψηλών επιπέδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων, οι στατίνες συνήθως θεωρούνται θεραπεία επιλογής για τα καρδιαγγειακά νοσήματα ( CVD). Οι στατίνες παρόλα αυτά,
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Γνωστό ως: Β-τύπου Νατριουρητικό Πεπτίδιο, proBNP Επιστημονική ονομασία: Εγκεφαλικό Νατριουρητικό Πεπτίδιο, N-αμινοτελικό άκρο της προορμόνης του Εγκεφαλικού Νατριουρητικού Πεπτιδίου Πώς χρησιμοποιείται;
Τόσο το BNP όσο και το NT-proBNP μπορεί να παραγγελθούν επικουρικά στην διάγνωση της καρδιακής ανεπάρκειας και στην εκτίμηση της βαρύτητας αυτής. Υπάρχουν ποικίλα αίτια εκδήλωσης καρδιακής ανεπάρκειας. Επί του παρόντος, η κατάσταση αυτή διαγνώσκεται από συμπτώματα όπως πρήξιμο στα πόδια (οίδημα), δυσκολία στην αναπνοή, λαχάνιασμα, και κόπωση, εκ παραλλήλου με ακτινογραφία θώρακος και έναν υπερηχογραφικό έλεγχο που ονομάζεται ηχοκαρδιογράφημα. Ακόμη όμως και αν διαθέτει κανείς τις πληροφορίες αυτές, η καρδιακή ανεπάρκεια συχνά συγχέεται με άλλες καταστάσεις. Ο προσδιορισμός των επιπέδων τόσο του BNP όσο και του NT-proBNP μπορεί να βοηθήσει στην διαφορική διάγνωση μεταξύ της καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων προβλημάτων, όπως μια πνευμονία. Μια ακριβής διάγνωση είναι σημαντική γιατί η καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να διαχειρισθεί επιτυχώς χωρίς πολλές θεραπευτικές αγωγές και παρεμβάσεις.
Άλλος ένας λόγος για τη χρήση του BNP και του NT-proBNP είναι η αξιολόγηση του κινδύνου σε άτομα που εμφανίζονται με πόνο στο στήθος. Έχει βρεθεί ότι υψηλά επίπεδα του BNP αποτελούν προγνωστικό δείκτη υψηλού κινδύνου θανάτου ή επακόλουθου καρδιακού εμφράγματος σε ασθενείς με οξέα στεφανιαία σύνδρομα.
Πότε παραγγέλλεται;
Ο προσδιορισμός του BNP ή του NT-proBNP μπορεί να παραγγελθεί στις εξής περιπτώσεις:
* Στο ιατρείο, εάν υπάρχουν συμπτώματα που μπορεί να οφείλονται σε καρδιακή ανεπάρκεια.
* Στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, εάν σε μια κρίσιμη κατάσταση ο γιατρός πρέπει να καθορίσει επακριβώς εάν ο ασθενής υποφέρει από καρδιακή ανεπάρκεια ή από κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.
* Στην παρακολούθηση του αποτελέσματος μιας θεραπείας για καρδιακή ανεπάρκεια.
Τι σημαίνει το αποτέλεσμα αυτού του προσδιορισμού?
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πρότυπα όρια αναφοράς για αυτόν τον προσδιορισμό δεν είναι διαθέσιμα. Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως ηλικία, φύλο, πληθυσμιακό δείγμα και μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα του προσδιορισμού έχουν διαφορετική σημασία σε διαφορετικά εργαστήρια. Το δικό σας εργαστηριακό αποτέλεσμα πρέπει να περιλαμβάνει τα επακριβή όρια αναφοράς για τον δικό σας προσδιορισμό. Τα “Lab Tests Online” ιδιαιτέρως συστήνουν να συζητάτε τα αποτελέσματα σας με τον γιατρό σας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με όρια αναφοράς, διαβάστε το σχετικό “Όρια αναφοράς και τι σημαίνουν”.
Αποτελέσματα υψηλότερα-από-τα φυσιολογικά υποθέτουν ότι ένας ασθενής πάσχει από καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ τα επίπεδα του BNP ή του NT-proBNP στο αίμα σχετίζονται με το βαθμό της βαρύτητας αυτής. Αυξημένα επίπεδα του BNP ή του NT-proBNP μπορεί επίσης να σχετίζονται με επιδείνωση της κατάστασης του ασθενή.
Υπάρχει τίποτε άλλο που θα έπρεπε να γνωρίζω;
Τα επίπεδα του BNP και του NT-proBNP μειώνονται στους περισσότερους ασθενείς που έχουν υποστεί κάποια θεραπευτική αγωγή για καρδιακή ανεπάρκεια, όπως αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης, beta blockers, και διουρητικά. Τα επίπεδα του BNP και του NT-proBNP τείνουν να αυξηθούν με την ηλικία. Τα επίπεδα του BNP και του NT-proBNP αυξάνονται σε άτομα με νεφρική νόσο.
Εφόσον τόσο το BNP όσο και το NT-proBNP αυξάνονται με την δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας και τα δύο επίσης μπορεί να μετρηθούν, τα επίπεδα του ενός δεν επηρεάζουν τα επίπεδα του άλλου, και τα αποτελέσματα αυτών δεν μπορούν να συγκριθούν άμεσα.
http://www.labtestsonline.gr/
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πώς χρησιμοποιείται?
Ο προσδιορισμός της τροπονίνης παραγγέλλεται κυρίως σε ασθενείς με πόνο στο στήθος, με σκοπό να ελεγχθεί εάν αυτοί εμφανίζουν καρδιακό έμφραγμα (heartattack) ή κάποια άλλη καρδιακή βλάβη. Κατά την παραγγελία του προσδιορισμού της τροπονίνης μπορεί να εκτελεστεί ο προσδιορισμός είτε της τροπονίνης I είτε της τροπονίνης T; ένα εργαστήριο
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πως χρησιμοποιείται η εξέταση;
Η μέτρηση των επιπέδων της φαινυτοΐνης γίνεται για να ρυθμιστεί η δόση του χορηγούμενου φαρμάκου ώστε να διατηρηθεί η συγκέντρωσή της μέσα στο θεραπευτικό παράθυρο. Η εξέταση γίνεται λίγες ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας ώστε να ρυθμιστεί η συγκέντρωση της φαινυτοΐνης στα επιθυμητά επίπεδα. Εν συνεχεία η εξέταση επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα καθώς και όποτε χρειάζεται να ελέγχονται τα επίπεδα της στο αίμα για την σωστή ρύθμιση της δόσης της φαινυτοΐνης. Αν προστεθούν καινούργια φάρμακα ή διακοπεί η χορήγηση κάποιων άλλων, θα πρέπει να επαναληφθεί η μέτρηση των επιπέδων της φαινυτοΐνης ώστε να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις των άλλων φαρμάκων στα επίπεδα της φαινυτοΐνης. Η εξέταση επαναλαμβάνεται επίσης εάν ο ασθενής παρουσιάσει επιληπτική κρίση ή αν ο γιατρός έχει ενδείξεις τοξικότητας.
Πότε ζητείται η εξέταση;
Συνήθως ζητείται η μέτρηση της ολικής φαινυτοΐνης. Η φαινυτοΐνη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις πρωτεΐνες του αίματος. Φαρμακολογικά δραστικό είναι μόνον το κλάσμα της φαινυτοΐνης που είναι «ελεύθερο», δηλαδή δεν έχει συνδεθεί με πρωτεΐνες. Υπό κανονικές συνθήκες η ισορροπία μεταξύ της «ελεύθερης», και της δεσμευμένης φαινυτοΐνης παραμένει σχετικά σταθερή, γι’ αυτό και η μέτρηση της ολικής φαινυτοΐνης, που ισούται με το άθροισμα της «ελεύθερης» και της δεσμευμένης είναι επαρκής για τη ρύθμιση των επιπέδων της. Όμως σε μερικές ασθένειες η ισορροπία αυτή διαταράσσεται και το ποσοστό της δραστικής «ελεύθερης» φαινυτοΐνης αυξάνει και ο ασθενής παρουσιάζει τοξικές παρενέργειες ακόμη και αν η συγκέντρωση της ολικής φαινυτοΐνης βρίσκεται μέσα στο θεραπευτικό παράθυρο. Σε αυτή την περίπτωση ίσως κριθεί σκόπιμη η μέτρηση της «ελεύθερης» φαινυτοΐνης.
Η μέτρηση του κλάσματος της «ελεύθερης» φαινυτοΐνης γίνεται όταν η «ελεύθερη» φαινυτοΐνη ίσως έχει αυξηθεί. Αυτό μπορεί να συμβαίνει σε:
Νεφρική ανεπάρκεια
Νόσο του ήπατος
Υποαλβουμιναιμία (Χαμηλή συγκέντρωση μιας πρωτεΐνης του αίματος, της αλβουμίνης)
Αν ο ασθενής παίρνει και άλλα φάρμακα, όπως ασπιρίνη, naproxen ή ibuprofen
Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Για τους ενήλικες, το θεραπευτικό παράθυρο της φαινυτοΐνης είναι 10.0 – 20.0 µ g / mL για την ολική φαινυτοΐνη ( το άθροισμα της «ελεύθερης» και της δεσμευμένης) και 1.0-2.0 µ g / mL για την «ελεύθερη» φαινυτοΐνη. Το κλάσμα της «ελεύθερης» φαινυτοΐνης είναι 8-14%. Όταν η συγκέντρωση του φαρμάκου βρίσκεται σε αυτή την περιοχή, συνήθως δεν παρουσιάζονται παρενέργειες, όμως η δράση και η τοξικότητα του φαρμάκου ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Κάποια άτομα των οποίων τα επίπεδα της φαινυτοΐνης είναι στο χαμηλότερο θεραπευτικό όριο μπορεί να εμφανίσουν επιληπτικά επεισόδια, ενώ αντίθετα κάποια άλλα που τα επίπεδα τους βρίσκονται στο υψηλότερο όριο του θεραπευτικού παραθύρου ίσως εμφανίσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ο καθορισμός της δοσολογίας που οδηγεί σε θεραπευτικές συγκεντρώσεις και βέλτιστο φαρμακολογικό αποτέλεσμα προκύπτει μετά από στενή συνεργασία γιατρού και ασθενούς.
Εν γένει, εάν η τιμή της φαινυτοΐνης βρίσκεται μέσα στο θεραπευτικό παράθυρο και ο ασθενής δεν έχει επιληπτικά επεισόδια ή παρενέργειες από το φάρμακο, η λαμβανόμενη δόση θεωρείται επαρκής. Οι ασθενείς δεν θα πρέπει να διακόπτουν ή να αυξομειώνουν το χορηγούμενο φάρμακο χωρίς να προηγηθεί επικοινωνία με το γιατρό τους, γιατί μπορεί να αυξηθούν οι πιθανότητες ενός επιληπτικού επεισοδίου ή να επηρεαστεί η δράση άλλων φαρμάκων που λαμβάνουν. Η ρύθμιση της δόσης είναι εξατομικευμένη και αφορά κάθε άτομο προσωπικά.
Τι άλλο πρέπει να γνωρίζω;
Η μακροχρόνια χορήγηση φαινυτοΐνης μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια βιταμίνης D και εξ αιτίας της οστεομαλάκυνση, περιφερική νευροπάθεια ( αδυναμία ή μούδιασμα των άκρων), ακμή και οίδημα του προσώπου. Σε σπάνιες περιπτώσειςο ασθενής μπορεί να εμφανίσει εξανθήματα ή δερματίτιδα αντιμετωπίσιμα μόνο στο νοσοκομείο.
Η χορήγηση φαινυτοΐνης στην εγκυμοσύνη οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο ανωμαλιών στο έμβρυο. Οι υποψήφιες μητέρες που λαμβάνουν φαινυτοΐνη θα πρέπει να συνεννοούνται με το γιατρό τους.
Μερικές φορές η φαινυτοΐνη συνταγογραφείται για θεραπεία της νευραλγίας του τριδύμου, (η οποία προκαλεί οξύ πόνο στο πρόσωπο) ή γιαάλλα είδη νευραλγίας. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει επίσης να ρυθμίζουν τα επίπεδα του φαρμάκου.
Μια σειρά από φάρμακα και συμπληρώματα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή μπορεί να προκαλέσουν μεταβολή των επιπέδων της χορηγούμενης φαινυτοΐνης στο αίμα. Αύξηση των επιπέδων της φαινυτοΐνης μπορεί να προκαλέσουν η διαζεπάμη, η καρβαμαζεπίνη ( που μπορεί επίσης και να μειώσει τα επίπεδα της φαινυτοΐνης), το αλκοόλ, οι μεγάλες δόσεις ασπιρίνης, η χλωραμφαινικόλη, τα οιστρογόνα, η ισονιαζίδη, η ομεπραζόλη, η τριμεθοπρίμη και η βαρφαρίνη. Μείωση των επιπέδων της φαινυτοΐνης μπορεί να προκαλέσουν τα αντιόξινα, όταν λαμβάνονται ταυτόχρονα με τη φαινυτοΐνη, το φυλλικό οξύ, η ριφαμπίνη και η μεθοτρεξάτη. Η ίδια η φαινυτοΐνη μεταβάλλει τη δραστικότητα άλλων φαρμάκων. Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνουν τον θεράποντα ιατρό σχετικά με τα φάρμακα και τα συμπληρώματα που λαμβάνουν. Η φαινυτοΐνη δεν είναι αποτελεσματική για κάθε τύπο επιληπτικών κρίσεων, συνεπώς δεν είναι το κατάλληλο αντιεπιληπτικό για όλους τους ασθενείς με επιληψία.
http://www.labtestsonline.gr
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
γνωστό ως: Depakote, Depakine Πως χρησιμοποιείται η εξέταση;
Η εξέταση αυτή γίνεται για να μετρηθούν τα επίπεδα του φαρμάκου στο αίμα και να ρυθμισθούν ανάλογα οι δόσεις του βαλπροϊκού, που λαμβάνει ο ασθενής. Αναλόγως με τα αποτελέσματα της ανάλυσης η δόση πιθανόν να τροποποιηθεί.
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πώς χρησιμοποιείται;
Κάθε μία από τις πέντε εξετάσεις έχει έναν διαφορετικό στόχο:
* Anti-HCV εξέταση: Ανιχνεύει την παρουσία αντισωμάτων για τον ιό, που δείχνουν έκθεση στην Ηπατίτιδα C. Αυτές οι εξετάσεις δεν μπορούν να δείξουν εάν ακόμα έχετε μία ενεργό ιική λοίμωξη, αλλά μόνον ότι έχετε εκτεθεί στο παρελθόν στον ιό. Συνήθως το αποτέλεσμα της εξέτασης αναφέρεται ως θετικό ή
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πώς χρησιμοποιείται;
Υπάρχουν δύο εξετάσεις για την Ηπατίτιδα Α οι οποίες ανιχνεύουν αντισώματα. Τα αντισώματα παράγονται από τον οργανισμό για να τον προστατέψουν από τα αντιγόνα (ξένες πρωτείνες).Τα αντισώματα IgM (Ανοσοσφαιρίνη Μ) είναι τα πρώτα που παράγει ο οργανισμός αν εκτεθεί σε έναν ιό και η ανίχνευσή τους καταδεικνύει πρόσφατη λοίμωξη. Η εξέταση για IgM αντισώματα της Ηπατίτιδας Α γίνεται σε ασθενείς που έχουν συμπτώματα οξείας Ηπατίτιδας Α, όπως ίκτερο, σκουρόχρωμα ούρα, ανοικτόχρωμα κόπρανα, πυρετό και ανορεξία. Τα αντισώματα IgG (ανοσοσφαιρίνη G) αναπτύσσονται αργότερα παραμένουν για πολλά χρόνια και προστατεύουν τα άτομα από μια μελλοντική λοίμωξη από τον ίδιο ιό. Μια εξέταση για τα ολικά αντισώματα της Ηπατίτιδας Α, η οποία ανιχνεύει τα IgM και τα IgG αντισώματα ταυτόχρονα, προσδιορίζει την τρέχουσα λοίμωξη ή την λοίμωξη στο παρελθόν από την Ηπατίτιδα Α, καθώς επίσης θα είναι θετική μετά από επιτυχή εμβολιασμό για την ηπατίτιδα Α.
Πότε ζητείται;
Η εξέταση για IgM αντισώματα της Ηπατίτιδας Α γίνεται αν έχετε συμπτώματα της Ηπατίτιδας Α ή εάν έχετε εκτεθεί στον ιό της Ηπατίτιδας Α. Εάν θέλετε να εμβολιαστείτε για την Ηπατίτιδα Α μπορείτε να κάνετε την εξέταση για τα ολικά αντισώματα της ηπατίτιδας Α, πριν κάνετε το εμβόλιο για να διαπιστωθεί εάν χρειάζεσθε τον εμβολιασμό (εάν τα αντισώματα υπάρχουν ήδη στον οργανισμό σας ο εμβολιασμός είναι περιττός).
Επίσης όταν συμπληρωθεί ο εμβολιασμός με τις δύο δόσεις του εμβολίου, με την εξέταση των ολικών αντισωματων για την Ηπατίτιδα Α θα διαπιστωθεί αν ο εμβολιασμός είναι επιτυχής.
Τί σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Εάν το αποτέλεσμα της εξέτασης είναι θετικό και δεν έχετε εμβολιαστεί για την Ηπατίτιδα Α, αυτό σημαίνει ότι είχατε μολυνθεί στο παρελθόν από τον ιό ακόμα και εάν δεν το είχατε αντιληφθεί. Περίπου το 30% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 40 έχουν αντισώματα για τον ιό της Ηπατίτιδας Α. Εάν έχετε εμβολιαστεί, το θετικό αποτέλεσμα της εξέτασης σημαίνει ότι έχετε ανοσία για τον ιό και δεν είναι δυνατόν να μολυνθείτε από Ηπατίτιδα Α.
Τί άλλο πρέπει να γνωρίζω;
Η λοίμωξη από την Ηπατίτιδα Α προκαλεί ανοσία και παρέχει προστασία από μελλοντικές λοιμώξεις, από τον ίδιο τον ιό.
http://www.labtestsonline.gr
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πώς χρησιμοποιείται;
Ο προσδιορισμός της GGT βοηθά στην διάγνωση βλαβών στο ήπαρ και τα χοληφόρα. Πολλοί ιατροί χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό της GGT όποτε υποπτεύονται ηπατική νόσο, άλλοι όμως τον χρησιμοποιούν για να εξηγήσουν τα αίτια άλλων αλλαγών ή εάν υποπτεύονται κατάχρηση οινοπνεύματος. Για παράδειγμα, τόσο η ALP όσο και η GGT αυξάνουν σε νόσους των χοληφόρων και σε κάποιες ηπατικές νόσους, αλλά μόνο η ALP αυξάνει σε νόσους των οστών. Αν το επίπεδο της GGT είναι φυσιολογικό σε ένα ασθενή με υψηλή ALP, η αιτία είναι πιθανότατα νόσος στα οστά. Η GGT επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάγνωση χρόνιας κατάχρησης αλκοόλ (τρεις στους τέσσερις χρόνιους πότες έχουν αυξημένα επίπεδα GGT).
Πότε παραγγέλλεται;
Μία εξέταση GGT παραγγέλλεται μαζί με διάφορες άλλες εξετάσεις για την αξιολόγηση ενός ασθενή που φαίνεται να έχει συμπτώματα ηπατικής διαταραχής. Σε αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνονται ίκτερος (κιτρίνισμα των ματιών και του δέρματος), σκούρα ούρα, ναυτία, έμετος, πρήξιμο της κοιλίας, ασυνήθιστη αύξηση του βάρους, πόνος στην κοιλία, κνησμός (έντονη φαγούρα) και εξάντληση.
Η GGT είναι αυξημένη στις περισσότερες νόσους που προξενούν οξεία βλάβη στο ήπαρ ή τα χοληφόρα, αλλά συνήθως δεν βοηθά στην διαφορική διάγνωση μεταξύ των διάφορων αιτίων ηπατικής βλάβης. Για αυτό τον λόγο, η χρήση της GGT είναι αμφιλεγόμενη και οι κατευθυντήριες οδηγίες, που έχουν δημοσιευτεί από την Εθνική Ακαδημία Κλινικής Βιοχημείας των Η.Π.Α. και την Αμερικανική Ένωση για την Μελέτη Ηπατικών Νοσημάτων δεν συνιστούν τον προσδιορισμό GGT σε χρήση ρουτίνας. Αυτές οι οδηγίες προτείνουν τον προσδιορισμό GGT ως χρήσιμο για τον προσδιορισμό της αιτίας αύξησης των επιπέδων της ALP. Σε ασθενείς με ιστορικό κατάχρησης οινοπνευματος, που έχουν συμπληρώσει την αντιαλκοολική θεραπεία τους, ο προσδιορισμός της GGT μπορεί να χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης τους με το θεραπευτικό πρόγραμμα.
Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν είναι διαθέσιμο ένα τυπικό εύρος αναφοράς για αυτή την εξέταση. Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, που περιλαμβάνουν την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, την πληθυσμιακή ομάδα και την μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα έχουν διαφορετική σημασία από εργαστήριο σε εργαστήριο. Το απαντητικό σας πρέπει να περιλαμβάνει το εύρος αναφοράς για την εξέταση, που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο εργαστήριο. Το Lab Tests Online συνιστά θερμά να συζητήσετε τα αποτελέσματα της εξέτασης σας με τον γιατρό σας. Για περισσότερες πληροφορίες για το εύρος αναφοράς παρακαλούμε να διαβάσετε το άρθρο Εύρος Αναφοράς και Τι Σημαίνει.
Οι ιατροί συνήθως δεν ανησυχούν με χαμηλά ή φυσιολογικά επίπεδα GGT, θεωρούν ότι είναι μάλλον απίθανο ο ασθενής να έχει ηπατική νόσο.
Αυξημένα επίπεδα GGT δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει στο ήπαρ, αλλά δεν δείχνουν τι ακριβώς συμβαίνει. Σε γενικές γραμμές όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα της GGT, τοσο πιο εκτεταμένη η βλάβη. Τα αυξημένα επίπεδα μπορεί να οφείλονται σε ηπατική νόσο, αλλά μπορεί και να προκαλούνται από αποφρακτική καρδιακή ανεπάρκεια, κατανάλωση οινοπνευματος και χρήση πολλών συνταγογραφούμενων και μη φαρμάκων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ), φάρμακα για μείωση των λιπιδίων, αντιβιοτικά, αποκλειστές ισταμίνης (χρησιμοποιούνται για την θεραπεία υπερβολικής παραγωγής οξέος στο στομάχι), αντιμυκητικοί παράγοντες, αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά και ορμόνες, όπως η τεστοστερόνη. Τα από του στόματος αντισυλληπτικά χάπια και η κλοφιμπράτη μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα της GGT.
Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;
Ακόμα και μικρές ποσότητες αλκοόλ στις προηγούμενες 24 ώρες από την δειγματοληψία μπορεί να προκαλέσουν βραχυχρόνια αύξηση της GGT. Αν συμβεί αυτό, ο ιατρός μπορεί να ζητήσει επανάληψη της εξέτασης.
Το κάπνισμα μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της GGT.
Τα επίπεδα της GGT αυξάνουν με την ηλικία στις γυναίκες αλλά όχι στους άνδρες, αλλά είναι πάντα κάπως υψηλότερες στους άνδρες απ΄ ότι στις γυναίκες. Οι τιμές στα νεογνά είναι ως πέντε φορές υψηλότερες απ΄ ότι στους ενήλικες.
Τα επίπεδα της GGT είναι περίπου διπλάσια στους Αφρικανούς απ΄ ότι στους Ευρωπαίους.
http://www.labtestsonline.gr
Πληροφορίες: Ιάτωρ
"ο γιατρός, θεραπευτής"
Διαδικτυακό Περιοδικό ΥγείαςΠροβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις ,
Πώς χρησιμοποιείται;
Όταν τα επίπεδα της χολερυθρίνης είναι υψηλά εμφανίζεται ίκτερος και απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις για να προσδιοριστεί η αιτία. Πάρα πολλή χολερυθρίνη μπορεί να σημαίνει υπερβολική παραγωγή της (συνήθης αιτία: αιμόλυση) ή ότι το ήπαρ δεν μπορεί να απομακρύνει επαρκώς και έγκαιρα την χολερυθρίνη (λόγω απόφραξης των χοληφόρων, ηπατικών νόσων (όπως κίρρωση, οξεία ηπατίτιδα) ή κληρονομούμενα προβλήματα μεταβολικού ελέγχου της χολερυθρίνης.
Τα επίπεδα χολερυθρίνης είναι συχνά πολύ υψηλά σε νεογνά, κυρίως 1 ως 3 ημερών. Αυτό καλείται μερικές φορές φυσιολογικός νεογνικός ίκτερος. Στις πρώτες 24 ώρες της ζωής περίπου το 50% των νεογνών και ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό πρόωρων νεογνών μπορεί να εμφανίσουν υψηλό επίπεδο χολερυθρίνης. Αυτό οφείλεται στο ότι κατά τη γέννηση το ήπαρ του νεογνού δεν είναι πλήρως ώριμο και δεν έχει την ικανότητα να διαχειριστεί καλά την χολερυθρίνη. Αυτή η κατάσταση συνήθως θεραπεύεται από μόνη της σε λίγες ημέρες. Σε άλλες περιστάσεις, τα ερυθρά αιμοσφαίρια του νεογνού μπορεί να καταστρέφονται λόγω ασυμβατότητας του αίματος του νεογνού και της μητέρας κατάσταση που καλείται αιμολυτική νόσος των νεογνών.
Στους ενήλικες ή στα μεγαλύτερα παιδιάη χολερυθρίνη προσδιορίζεται για την διάγνωση ή και την παρακολούθηση ηπατικών νόσων, όπως κίρρωση, ηπατίτιδα ή πέτρες στην χοληδόχο κύστη. Ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο ή άλλες αιτίες αιμολυτικής αναιμίας μπορεί να έχουν επεισόδια όπου συμβαίνει υπερβολική καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων, αυξάνοντας τα επίπεδα της χολερυθρίνης.
[Back to top]
Πότε παραγγέλλεται ;
Ο ιατρός συνήθως θα παραγγείλει προσδιορισμό χολερυθρίνης μαζί με άλλες εργαστηριακές εξετάσεις (αλκαλική φωσφατάση, αμινοτρανσφεράση του ασπαρτικού οξέος, αμινοτρανσφεράση της αλανίνης) για ένα ασθενή που έχει συμπτώματα ανωμαλιών στην ηπατική λειτουργία. Προσδιορισμός χολερυθρίνης μπορεί να παραγγελθεί όταν ο ασθενής έχει ίκτερο (κιτρίνισμα των ματιών ή του δέρματος), ιστορικό υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, υπάρχει υποψία τοξικής επίδρασης φαρμάκων ή έχει εκτεθεί σε ιούς ηπατίτιδας. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν σκούρα ούρα, στο χρώμα του κεχριμπαριού, ναυτία, έμετο, πόνο στην κοιλία και/ή πρήξιμο. Εξάντληση και γενική κακουχία συχνά συνοδεύουν χρόνια ηπατική νόσο. Ο προσδιορισμός της χολερυθρίνης στα νεογνά θεωρείται υποχρεωτική ιατρική πρακτική.
[Back to top]
Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν είναι διαθέσιμο ένα τυπικό εύρος αναφοράς για αυτή την εξέταση. Επειδή οι τιμές αναφοράς εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, που περιλαμβάνουν την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, την πληθυσμιακή ομάδα και την μέθοδο προσδιορισμού, τα αριθμητικά αποτελέσματα έχουν διαφορετική σημασία από εργαστήριο σε εργαστήριο. Το απαντητικό σας πρέπει να περιλαμβάνει το εύρος αναφοράς για την εξέταση, που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο εργαστήριο. Το Lab Tests Online συνιστά θερμά να συζητήσετε τα αποτελέσματα της εξέτασης σας με τον γιατρό σας. Για περισσότερες πληροφορίες για το εύρος αναφοράς παρακαλούμε να διαβάσετε το άρθρο Εύρος Αναφοράς και Τι Σημαίνει. Reference Ranges and What They Mean
Νεογνά: Υπερβολική χολερυθρίνη μπορεί να καταστρέψει τα αναπτυσσόμενα εγκεφαλικά κύτταρα στα μωρά και να προκαλέσει πνευματική καθυστέρηση, φυσικές ανωμαλίες ή τύφλωση. Είναι πολύ σημαντικό η χολερυθρίνη στα νεογνά να μην αυξηθεί πολύ. Όταν το επίπεδο της χολερυθρίνης είναι πάνω από κάποιο κρίσιμο όριο ενεργοποιούνται ειδικά θεραπευτικά σχήματα για να το μειώσουν. Υπερβολικά επίπεδα χολερυθρίνης μπορεί να είναι αποτέλεσμα καταστροφής ερυθρών αιμοσφαιρίων, λόγω ασυμβατότητας του παράγοντα Ρέζους (Η μητέρα είναι Ρέζους αρνητική [ Rh -], ο πατέρας είναι Ρέζους θετικός [ Rh +] και το έμβρυο είναι Rh +. Τότε η μητέρα αναπτύσσει αντισώματα εναντίον των ερυθρών αιμοσφαιρίων του νεογνού, που τα καταστρέφουν.)
Ενήλικες και παιδιά: Τα επίπεδα χολερυθρίνης μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την διάγνωση ηπατικής βλάβης/νόσου ή για την παρακολούθηση της πορείας του ίκτερου. Αν η έμμεση χολερυθρίνη είναι αυξημένη, μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους απόφραξη του ήπατος ή των χοληφόρων, ηπατίτιδα, τραυματισμός του ήπατος, αντίδραση στη λήψη φαρμάκων ή μακροχρόνια κατάχρηση οινοπνευματος. Αυξημένα επίπεδα χολερυθρίνης παρατηρούνται και σε κληρονομούμενες διαταραχές που προκαλούνται από ανώμαλο μεταβολισμό της χολερυθρίνης (σύνδρομα Gilbert, Rotor, Dubin – Johnson, Crigler – Najjar).
[Back to top]
Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;
Τα κλινικά εργαστήρια προσδιορίζουν την άμεση χολερυθρίνη, παράλληλα με την ολική. Η σχέση των επιπέδων ολικής και άμεσης χολερυθρίνης δίδει πολύτιμες πληροφορίες για την αιτία του υψηλού επιπέδου ολικής χολερυθρίνης.
Αν και η χολερυθρίνη μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των νεογνών (μέχρι την ηλικία των 2–4 εβδομάδων περίπου), η υψηλή χολερυθρίνη σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες δεν παρουσιάζει τον ίδιο κίνδυνο. Σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες ο «φραγμός αίματος εγκεφάλου» είναι καλύτερα ανεπτυγμένος και δεν επιτρέπει στη χολερυθρίνη να τον διασχίσει. Αυξημένα επίπεδα σε παιδιά και ενήλικες, εντούτοις, υποδεικνύουν ιατρική κατάσταση που πρέπει να αξιολογηθεί και να αντιμετωπιστεί.
Τα επίπεδα της χολερυθρίνης τείνουν να είναι λίγο υψηλότερα στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες. Οι Αφρικανοί έχουν χαμηλότερες τιμές. Έντονη φυσική άσκηση μπορεί επίσης να αυξήσει τα επίπεδα της χολερυθρίνης.
http://www.labtestsonline.gr
