Λαπαροσκοπική αποκατάσταση βουβωνοκήλης. Γιατί να την επιλέξω!
Συγγραφέας Δημήτριος Α. Φλώρος Γράφτηκε στις ,
Οι ασθενείς με βουβωνοκήλη που χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα της κλασσικής ανοικτής έναντι της σύγχρονης λαπαροσκοπικής αποκατάστασης.
Στην ιατρική βιβλιογραφία, τα ποσοστά επιπλοκών και υποτροπής είναι όμοια και για τις δύο προσεγγίσεις. Αυτό σημαίνει ότι ανεπιθύμητα συμβάματα ή το να ξαναπαρουσιαστεί κήλη στην χειρουργημένη πλευρά έχει την ίδια πιθανότητα είτε στην ανοικτή τεχνική με πλέγμα όπως περιγράφηκε από τον Lichtenstein και τις παραλλαγές της, είτε στην λαπαροσκοπική αποκατάσταση TAPP ή TEP.
Η λαπαροσκοπική προσπέλαση όμως, πλεονεκτεί σημαντικά στο μικρότερο τραύμα. Με αυτό εννοείται όχι μόνο η τομή στο δέρμα, αλλά κατά κύριο λόγο οι τομές στις απονευρώσεις. Με την δημιουργία των οπών εργασίας το μέγιστο προκαλούμενο τραύμα είτε στο δέρμα είτε στις απονευρώσεις είναι αθροιστικά 2cm το μέγιστο. Αντίθετα στην ανοικτή αποκατάσταση είναι πολλαπλάσιο.
Επιπρόσθετα, το πλέγμα λαπαροσκοπικά τοποθετείται στην έσω επιφάνεια του στομίου της κήλης. Αναλογιζόμενοι ότι κήλη είναι η εκ των έσω προβολή περιεχομένου της κοιλίας διαμέσου ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος προς τα έξω, γίνεται αντιληπτό ότι η λαπαροσκοπική αποκατάσταση πλεονεκτεί μηχανικά αφού στοχεύει στο γενεσιουργό αίτιο.
Αθροιστικά λοιπόν, ο ασθενής υποβάλλεται σε μικρότερο χειρουργικό stress και με την τεχνική τοποθέτησης του πλέγματος μπορεί να φορτίσει συντομότερα με βάρος το σώμα του.
Λιγότερος πόνος, συντομότερη ανάρρωση, ταχύτερη κινητοποίηση και φόρτιση με βάρος ωφελούν τον ασθενή που θα επιλέξει την λαπαροσκοπική προσπέλαση για την βουβωνοκήλη του.
Γενικός Χειρουργός,
