Ιός του Δυτικού Νείλου
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τι είναι ο Ιός Δυτικού Νείλου & πώς μεταδίδεται;
Ο ιός του Δυτικού Νείλου βρέθηκε για πρώτη φορά, το 1937, σε μια γυναίκα με εμπύρετο νόσημα στην Ουγκάντα, στην επαρχία του Δυτικού Νείλου απ’ όπου και πήρε το όνομά του.
Η πρώτη μεγάλη επιδημία στην Αμερική έλαβε χώρα το 1999. Στην Ευρώπη, η πρώτη μεγάλης κλίμακας επιδημία συνέβη το 1996 στο Βουκουρέστι και η δεύτερη στη Ρωσία, το 1999.
Ο ιός μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος του κοινού κουνουπιού (Culex spp) το οποίο προηγουμένως είχε τσιμπήσει ένα άρρωστο από τον ιό πτηνό.
Προσβάλλει κυρίως τα πτηνά, τα άλογα και τον άνθρωπο.
Λιγότερο συχνός τρόπος μετάδοσης είναι μέσω μετάγγισης μολυσμένου αίματος, ενώ έχουν παγκοσμίως αναφερθεί μεμονωμένα περιστατικά μετάδοσης μέσω μεταμόσχευσης, από τη μητέρα στο έμβρυο, με το θηλασμό, με το χειρισμό άρρωστων ζώων ή μολυσμένων δειγμάτων από άτομα που δουλεύουν σε εργαστηριακό περιβάλλον.
Ο ιός του Δυτικού Νείλου ΔΕ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Δε μεταδίδεται με την κοινωνική ή σεξουαλική επαφή.
Το 80% των ατόμων που μολύνονται με τον ιό του Δυτικού Νείλου παραμένουν ασυμπτωματικοί, το 20% εμφανίζουν ήπια συμπτωματολογία, ενώ λιγότεροι από το 1% εμφανίζουν σοβαρή κλινική νόσο με προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
– Ασυμπτωματικοί: Το 80% των ατόμων που μολύνονται από τον ιό, δηλαδή οι 4 στους 5, δεν εκδηλώνουν κανένα απολύτως σύμπτωμα οπότε μπορεί να έχουν μολυνθεί με τον ιό κάποια στιγμή στη ζωή τους και να μην το γνωρίζουν.
– Ήπια νόσος: Το 20% αυτών που μολύνονται εμφανίζουν ήπια κλινικά συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, πόνο στους μυς και τα κόκκαλα, δερματικά εξανθήματα συνήθως στον κορμό και διόγκωση των λεμφαδένων. Από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι τη στιγμή της εμφάνισης των συμπτωμάτων, μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα 2- 14 ημερών, περίοδος που μπορεί να παραταθεί σε ασθενείς με διαταραχές του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Τα συμπτώματα διαρκούν 5- 7 ημέρες και υποχωρούν.
– Σοβαρή νόσος: Λιγότερο του 1% των ατόμων που μολύνονται από τον ιό, θα εμφανίσουν σοβαρή κλινική εικόνα με συμμετοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος (μηνιγγίτιδα/ εγκεφαλίτιδα). Τα συμπτώματα της σοβαρής νόσου περιλαμβάνουν τον υψηλό πυρετό και έντονο πονοκέφαλο, τον αποπροσανατολισμό και τις διαταραχές συμπεριφοράς, τους σπασμούς, την παράλυση, το κώμα.
Τα άτομα που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρή νόσο και θάνατο είναι οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς και οι άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών, που λόγω και άλλων νοσημάτων, έχουν επιβαρυμένο ιστορικό.
Κύκλος μετάδοσης του ιού
Ο φορέας μετάδοσης του ιού είναι το κοινό κουνούπι (Culex spp).
Το κουνούπι μολύνεται όταν τσιμπήσει ένα πτηνό (άγρια ή οικόσιτο) που νοσεί από τον ιό. Στη συνέχεια, αν το μολυσμένο πλέον κουνούπι τσιμπήσει κάποιο άλλο πτηνό ή θηλαστικό (σε αυτή την κατηγορία ανήκουν κατά βάση οι άνθρωποι και τα άλογα), θα μεταφέρει σε αυτό τον ιό.
Ο ιός στα πτηνά: όταν ένα πτηνό νοσήσει από τον ιό, μπορεί να εμφανίσει κατάπτωση, διαταραχές βάδισης, αδυναμία πτήσης, ανορεξία, μειωμένη αφόδευση, αιμορραγίες από το γαστρεντερικό σύστημα, θάνατο.
Μέτρα προστασίας από τα κουνούπια
Ατομικά μέτρα προστασίας
- αποφυγή παραμονής σε εξωτερικούς χώρους τις ώρες αυξημένης δραστηριότητας των κουνουπιών (από το σούρουπο ως την αυγή)
- χρήση εντομοαπωθητικών στα ακάλυπτα μέρη του σώματος ή ακόμη και ψεκασμός των ρούχων
- χρήση προστατευτικού ρουχισμού, δηλαδή μακριά και φαρδιά μανίκια και παντελόνια
Μέτρα προστασίας στο σπίτι
- χρήση προστατευτικών πλεγμάτων (σιτών) σε πόρτες και παράθυρα
- χρήση κουνουπιέρων, ιδιαίτερα για την προστασία των μικρών παιδιών
- χρήση εντομοκτόνων (αεροζόλ, ταμπλέτες, φιδάκια)
- αποφυγή δημιουργίας εστιών στάσιμων νερών:
άδειασμα νερού από πιάτα γλαστρών
αποφυγή αλόγιστης χρήσης νερού
απομάκρυνση παλαιών λάστιχων, δοχείων, καλαθιών
καθαρισμός και αποσυμφόρηση υδρορροών
- αποφυγή ποτίσματος τις βραδινές ώρες
- τακτικό κούρεμα του γρασιδιού
