Αντιμετώπιση της υπογονιμότητας με σπερματέγχυση!
Συγγραφέας Παναγιώτης Καλιαντζής Γράφτηκε στις ,
Είναι μία μέθοδος η οποία είναι ανώδυνη, οικονομική και η γυναίκα δεν λαμβάνει ορμόνες ή λαμβάνει σε μικρή δόση. Μπορεί να επαναληφθεί άμεσα σε περίπτωση αποτυχίας και με σωστή επιλογή περιστατικών έχει αξιόλογα ποσοστά επιτυχίας.
Σαν μέθοδος εφαρμόζεται στις κάτωθι περιπτώσεις υπογονιμότητας.
-Ιδιοπαθής (ανεξήγητη υπογονιμότητα)
-Ανωοθυλακιορηξία
-Μέτρια ολιγοασθενοσπερμία
-Υπογονιμότητα που οφείλεται στον τραχηλικό παράγοντα
-Ελαφριού βαθμού ενδομητρίωση.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;
Εάν η γυναίκα κάνει ωορηξία άπο μόνη της τότε μπορεί να γίνει χωρίς φάρμακα. Στην περίπτωση που η γυναίκα πάσχει από ανωοθυλακιορηξία τότε χορηγούμε είτε κλομιφαίνη από το στόμα είτε γοναδοτροφίνες υπό την μορφή ενέσεων. Στην συνέχεια παρακολουθούμε υπερηχογραφικά την ανάπτυξη των ωοθυλάκιων ώστε η σπερματέγχυση να συμπέσει με την ωορρηξία.
Ο σύζυγος την ημέρα που πρόκειται να γίνει η σπερματέγχυση δίνει σπέρμα με αποχή 3-4 ημερών. Στην συνέχεια γίνεται επεξεργασία του σπέρματος στο εργαστήριο η οποία διαρκεί περίπου 60 λεπτά. Μετά εισάγουμε το επεξεργασμένο σπέρμα με έναν ειδικό καθετήρα στην μήτρα και η γυναίκα παραμένει ξαπλωμένη για είκοσι λεπτά.
Τα ποσοστά επιτυχίας διεθνώς κυμαίνονται μεταξύ 15-20%.Παρατηρούμε μεγαλύτερα ποσοστά όταν χορηγούμε στις γυναίκες κλομιφαίνη ή γοναδοτροφίνες.
Σε ποιες περιπτώσεις δεν πρέπει να γίνεται σπερματέγχυση;
Απόφραξη σαλπίγγων
Ωοθηκική ανεπάρκεια
Σοβαρή ολιγοασθενοσπερμία
Σοβαρού βαθμού ενδομητρίωση
Η σπερματέγχυση (έκχυση επεξεργασμένου σπέρματος στην μήτρα) είναι μία παλιά μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής η οποία ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην δεκαετία του 1940.
