Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
ΠΡΟΣΟΧΗ: Φυτό δηλητηριώδες. Αυτοφυές σε υγρά μέρη. Χρησιμοποιούνται η ρίζα και τα φύλλα του. Η ιατρική οδηγία είναι άκρως απαραίτητη.
Ιδιότητες:
Βοηθά στις ημικρανίες νευραλγικής φύσεως, στις νευραλγίες του προσώπου και τις οδονταλγίες. Συνιστάται κατά των παθήσεων των πνευμόνων, της υδρωπικίας, των οξέων ρευματισμών και του αρθριτικών.
Που το συναντάμε:
Στην Ελλάδα και τη Μακεδονία, συναντάται το είδος ρανουνκουλόφυλλο.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η κοινή του ονομασία είναι μουτσούνα, τσουλαδίτσα, μουτρέρα, απόρακας. Αναπτύσσεται χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Ιδιότητες:
Τα φύλλα του έχουν μαλακτικές ιδιότητες.
Που το συναντάμε:
Συναντάται ευρέως στην Ελλάδα
Κάπνισμα & γονιμότητα
Το αν το κάπνισμα είναι ή δεν είναι η αιτία της γυναικείας υπογονιμότητας, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε μετρήσιμο βαθμό. Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, [...]
Περιφερική Αρτηριακή Νόσος
Με τον όρο «Περιφερική αρτηριακή νόσος» (περιφερική αγγειακή νόσος / περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια) αναφερόμαστε στη στένωση ή την απόφραξη των [...]
Καινοτόµος αντικατάσταση και επιδιόρθωση της αορτικής βαλβίδας χωρίς διάνοιξη του στέρνου
Η σύγχρονη καρδιοχειρουργική συνδυάζει πλέον το άριστο χειρουργικό αποτέλεσµα µε την απαράµιλλη αισθητική, χωρίς τα µειονεκτήµατα της µέσης [...]
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Φυτό αειθαλές με δυσάρεστη οσμή.
Ιδιότητες:
Χρησιμοποιείται στη βρογχίτιδα, την πνευμονία τον κοκίτη και είναι κατά της διάρροιας. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης και κατά της ισχιαλγίας και σε ορισμένες δερματοπάθειες. Θεωρείται επίσης και καθαρτικό, διεγερτικό, εμετικό και διουρητικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μούσκεμα των φύλλων του . Η σκόνη της ρίζας και των φύλλων του χρησιμοποιείται όπως ο ταμπάκος για φτέρνισμα και σαν εμετικό.
Που το συναντάμε:
Το συναντούμε σε δάση της Βορείου Ελλάδος, της Πελοποννήσου και της Κεφαλληνίας. Φυτρώνει σε μέρη σκιερά και στα ορεινά δάση.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Φυτό με μυρωδιά που μοιάζει με πράσο και γενικά είναι δυσάρεστη.
Ιδιότητες:
Χρησιμοποιούμε τη γκόμα του φυτού η οποία είναι γνωστή και ως Αζαφαίτιντα. Είναι χωνευτική και αντισπασμωδική. Συνιστάται στις παθήσεις του αναπνευστικού. (άσθμα βήχας σπασμωδικός, στηθάγχη, κοκίτης, καταρροή). Φαρμακευτικά γίνεται γαλάκτωμα, χάπια.
Που το συναντάμε:
Το συναντάμε στην Περσία, το Θιβέτ και το Βελουχιστάν. Στην Ελλάδα συναντάται ως η Asa η Communis ή Ferula communis. Είναι γνωστή επίσης και με τα ονόματα Νάρθηκας και Βανούκα
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Χρησιμοποιείται το μέρος του φυτού που βρίσκεται εκτός εδάφους.
Ιδιότητες:
Είναι τονωτικό, καρδιοαγγειακό και διουρητικό. Μπορεί ωστόσο κάποιες φορές να προκαλεί διάρροια και εμετό.
Που το συναντάμε:
Είναι φυτό που καλλιεργείται και μπορεί να καλλιεργηθεί στην Ελλάδα.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Αδίαντο, ή κόμη της Αφροδίτης. Πρόκειται για το γνωστό πολυτρίχι.
Ιδιότητες:
Τονωτικό των μαλλιών. Το τσάι του χρησιμοποιείται κατά του κρυολογήματος και της καταρροής.
Που το συναντάμε:
Φυτρώνει όπου υπάρχουν νερά, κυρίως τρεχούμενα.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Αγρόπυρον τον έρπον, ανήκει στην οικογένεια των Αγροστωδών, (gramineae). Είναι η γνωστή αγριάδα, η οποία πολλαπλασιάζεται σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα και δυσχεραίνει την καλλιέργεια των χωραφιών.
Ιδιότητες
Το ρίζωμα του, χρησιμοποιείται ως δροσιστικό, διουρητικό, αντιφλογιστικό, διαλυτικό και κατά των παθήσεων της χολής και των ρευματισμών. Χρησιμοποείται για τις ασθένεις του συκωτιού, την κιτρινάδα και τους χολόλιθους. Θεωρείται ότι δρα κατά των πόνων των νεφρών και των φλογώσεων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι γάτες και σκύλοι τρώνε τα φύλλα της αγριάδας για να κάνουν εμετό και για να ενεργηθούν. Το ρίζωμα του αγρόπυρου με ζύμωση και απόσταξη δίνει οινόπνευμα. Χρησιμοποείται επίσης και ως αφέψημα. Φαρμακευτικά γίνεται εκχύλισμα , χάπια και χυμός των νεαρών φύλλων και του στελέχους.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η κοινή ονομασία του αγριμόνιου είναι ασπροζάκι ή φωνόχορτο. Έχει κίτρινα άνθη (το καλοκαίρι) και μεγάλα οδοντωτά φύλλα, λιγάκι χνουδωτά.Η συγκομιδή του γίνεται τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο, ενώ χρησιμοποιούνται τα φύλλα αλλά και τα στελέχη του.
Ιδιότητες:
Το αγριμόνιο είναι στυπτικό και επουλωτικό των πληγών. Αποτελεί φάρμακο κατά της χρόνιας φαρυγγίτιδας και κατά της διάρροιας, ενώ θεωρείται ότι είναι και κατά του διαβήτη. Με αφέψημα του αγριμονίου γίνονται γαργάρες. Το τσάι των φύλλων του είναι κατά της ημικρανίας, της δυσπεψίας και της διάρροιας. Συνιστάται επίσης και ως αποτελεσματικό φάρμακο για τα πρηξίματα, στραμπουλήγματα, και για τους μώλωπες. Για τις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να παρασκευασθεί μία πάστα με ξίδι, πίτουρα και φύλλα αγριμονίου.
Το αγριμόνιο χρησιμοποείται επίσης κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα. Το αφέψημα, είναι επίσης χρήσιμο και για τους ασθματικούς και κατά της νεφρίτιδος και του χρόνου πνευμονικού κατάρρου. Είναι επίσης κατά της αιματουρίας και των δερματικών παθήσεων. Λειτουργεί ευεργετικά στις παθήσεις του συκωτιού και της σπλήνας.
Που το συναντάμε:
Το συναντάμε στην Ελλάδα, σε μέρη που υπάρχει υγρασία.
Περιγραφή: Η κοινή ονομασία του είναι ασπροζάκι ή φωνόχορτο. Έχει κίτρινα άνθη, τα φύλλα του είναι οδοντωτά και χνουδωτά. Η συγκομιδή του γίνεται τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο. Το συναντάμε σε μέρη που υπάρχει υγρασία.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Είναι ειδικό για τις φλεγμονές του λαιμού και του βλεννογόνου της στοματικής κοιλότητας. Από την αρχαιότητα ακόμα το χρησιμοποιούσαν για την επούλωση πληγών. Θυμηθείτε το σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, σε προβλήματα του φάρυγγα, άφθες και μυκητιάσεις. Τα φύλλα του είναι εξαιρετικά για την αναιμία και χρησιμοποιούνται με επιτυχία στους ρευματισμούς, στο λουμπάγκο, στα πεπτικά προβλήματα, στην κίρρωση του ύπατος και στις παθήσεις της σπλήνας. Συνίσταται επίσης κατά των κολικών, των εμετών και κατά του βήχα.
Χρήση: Το τσάι των φύλλων του είναι κατά της ημικρανίας, της δυσπεψίας και της διάρροιας. Σε περιπτώσεις με πρηξίματα, στραμπούληγμα ή μώλωπες, μπορεί να παρασκευασθεί μία πάστα με ξίδι, πίτουρα και φύλλα αγριμονίου. Επίσης με αφέψημα του αγριμονίου προτείνονται οι γαργάρες για τον καθαρισμό της φωνής.
Θεραπείες
• Πεπτικά Προβλήματα
• Συκώτι
http://www.votana.eu/
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae)
Ιδιότητες:
Πέρα από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο. Τα συστατικά της αγγινάρας είναι χολαγωγά και διουρητικά. Πιστεύεται επίσης ότι έχουν την εξαιρετική ιδιότητα να απομακρύνουν τη χοληστερίνη από το αίμα!
Η αγκινάρα, θεωρείται ότι είναι κατά της αρτηριοσκλήρωσης και της ανεπάρκειας συκωτιού. Είναι επίσης τονωτική, κατά των διαλειπόντων πυρετών, κατά του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, κατά των παθήσεων του συκωτιού και κατά των ρευματισμών. Έχει επίσης ιδιότητες κατά της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Στο εμπόριο συναντάμε φάρμακα που έχουν παρασκευασθεί με τα συμπυκνωμένα συστατικά της αγγινάρας (extrait de cynara), σε μορφή δισκίων και σε υγρή μορφή, σε σταγόνες ακόμα και σε αμπούλες για ενέσεις ενδοφλέβιες ή ενδομυϊκές. Σε αυτές τις μορφές, είναι απαραίτητη η ιατρική υπόδειξη. Η αγγινάρα περιέχει βιταμίνες A, B, C και ασβέστιο και φώσφορο. Πράσινα φύλλα αγγινάρας με πολύ λίγο νερό που θα φθάσει στο σημείο του βρασμού (χωρίς να βράσει), για τρεις ώρες και εν συνεχεία θα σουρωθεί βοηθούν για την τόνωση των μαλλιών. ( με μασάζ).
Που τη συναντάμε:
Καλλιεργείται ευρέως σε πολλές περιοχές της Ελλάδας
Περιγραφή: Πολυετές λαχανικό σε σχήμα θάμνου, ανήκει στην οικογένεια των συνθέτων (compositae). Καλλιεργείται σε μέρη προφυλαγμένα από το δυνατό ψύχος και χωρίς πολύ υγρασία, τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Η αγκινάρα είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και C, ασβέστιο και φώσφορο. Εκτός από εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί επίσης και ένα πολύτιμο φάρμακο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Τα φύλλα της αγκινάρας είναι χολαγωγά, τονωτικά και διουρητικά, τα φύλλα της θεωρείται ότι έχουν ιδιότητες κατά της αρτηριοσκλήρωσης, της χοληστερίνης και της ανεπάρκειας συκωτιού, των ρευματισμών, της πέτρας των νεφρών, του ίκτερου, των διαλειπόντων πυρετών, του τερτατέου πυρετού, κατά της ιδρωπικίας, και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος. Επίσης το μασάζ με νερό από ζεσταμένα φύλλα αγκινάρας βοηθά στην τόνωση των μαλλιών.
Χρήση: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική αλλά μπορεί να καταναλωθεί και ως συστατικό σε χυμούς ή ροφήματα.
Θεραπείες
* Πέτρες στα Νεφρά
* Συκώτι
* Ρευματισμοί
* Πυρετός
* Καρδιά
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ανήκει στην οικογένεια των κολοκυνθωδών.
Ιδιότητες:
Το αγγούρι είναι διουρητικό, δροσιστικό καθώς και υπακτικό σε μεγάλη ποσότητα. Ωφελεί το δέρμα και κόβει τη δίψα. Πέρα από σαλάτα, το αγγούρι χρησιμοποιείται επίσης και για εξωτερική χρήση (παρασκευάσματα με γλυκερίνη, οινόπνευμα)
Που το συναντάμε:
Καλλιεργείται ευρέως σε πολλές περιοχές της Ελλάδας
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η Αγγελική είναι φυτικό αρωματικό, με δυνατή και επίμονη μυρωδιά. Το στέλεχος της είναι κυλινδρικό, γραμμωτό, σκεπασμένο με γαλάζια σκόνη. Έχει φύλλα μεγάλα, αντικρυστά. Οι καρποί της είναι ωοειδείς μακρουλοί και έχουν μεγάλους σπόρους. Με τη ρίζα της γίνεται τσάι, όπως και με τους σπόρους της (20γραμμάρια σε ένα λίτρο νερό).
Ιδιότητες:
Γενικά έχει τονωτικές ιδιότητες. Είναι εμμηναγωγός, καθαρτική των αερίων, διεγερτική αντισπασμωδική και τονωτική της πέψης. Χρησιμοποιείται και ως καρδιοτονωτική ενώ είναι και ευεργετική στα μάτια. Ως αφέψημα είναι καταπραϋντική στις ξινίλες του στομαχιού. Είναι κατά της δυσπεψίας αλλά και κατά του βήχα. Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται για καταπλάσματα στις περιπτώσεις που έχουμε μώλωπες.
Που τη συναντάμε:
Την Αγγελική τη συναντάμε σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, κυρίως το είδος Angelica Silvestris. Είναι φυτό που καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα, γιατί χρησιμοποιείται πολύ συχνά στη φαρμακευτική αλλά και στη ζαχαροπλαστική και στην ποτοποιΐα.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Είναι γνωστή στη χώρα μας με τα ονόματα (αβρωνιά ή αβρουνιά, βρυωνιά, ή οβριά ή αδρανιά). Είναι φυτό που ζει πολλά χρόνια με στέλεχος, το οποίο τυλίγεται όπως αυτό του αμπελιού. Αναπτύσσεται αρκετά μέχρι τρία μέτρα και τα φύλλα του έχουν σχήμα καρδιάς που στενεύουν στην άκρη όπου γίνονται μυτερά.Τα άνθη του έχουν χρώμα κιτρινοπράσινο, πάνω σε αραιά τσαμπιά.
Ιδιότητες:
Η Αβρωνία, είναι φυτό καθαρτικό, διουρητικό και επουλωτικό. Οι κόνδυλοί του (πατατοειδείς) γίνονται καταπλάσματα στις περιπτώσεις εγκαυμάτων. Τα τρυφερά βλαστάρια του αφού ξεπικρανθούν, παρέχουν τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Που τη συναντούμε:
Η Αβρωνία είναι φυτό αρκετά κοινό στην Ελλάδα και τη συναντάμε σε φράκτες, δασότοπους, θαμνότοπους.
Συγγραφέας Ελένη Σάπικα Γράφτηκε στις ,
ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η καρυδιά είναι αυτοφυές δέντρο της Ασίας και κατατάσσεται στα φαρμακευτικά φυτά. Αξιοποιούνται σχεδόν όλα τα μέρη της (ρίζα, κορμός, φύλλα, καρποί, άνθη), τόσο για θεραπευτικούς και διατροφικούς σκοπούς, όσο και σε διάφορες βιομηχανίες. Διακρίνεται για την υψηλή διατροφικής της αξία και για τη συμβολή της σε διάφορες ασθένειες.
Συγγραφέας Ζαχαρίας Σινάκος Γράφτηκε στις ,
Για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου μίλησε σε ημερίδα με Θέμα «Καρδιά και διατροφή» στο Ηράκλειο της Κρήτης, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2004 από το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ηρακλείου, ο καθηγητής Αιματολογίας του Α.Π.θ. κ Ζαχαρίας Σινάκος.
«Ο κρόκος θεωρείται ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαρμακευτικά φυτά. Για τις θεραπευτικές του εφαρμογές υπάρχουν αναφορές ήδη 1.500 χρόνια π.χ. σε Αιγυπτιακό πάπυρο. Ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και άλλοι στην αρχαιότητα τον συνιστούν ως παυσίπονο, αντιπυρετικό, υπναγωγό, εμμηναγωγό, επουλωτικό.
