Η μακροχρόνια φροντίδα των ασθενών με άνοια

Οι υπηρεσίες που απευθύνονται σε ασθενείς με άνοια συνήθως ξεκινούν από τον κοινωνικό τους περίγυρο και, για ένα σημαντικό αριθμό ασθενών σταματούν εκεί. Η φροντίδα από εξειδικευμένους φορείς αποτελεί σημαντικό τμήμα της φροντίδας της άνοιας και ορισμένες μορφές της παρατείνουν το χρονικό διάστημα παραμονής του ασθενή στο σπίτι. Τα κέντρα ημέρας και τα νοσοκομεία ημέρας, παρέχοντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους ασθενείς και υποστήριξη στα άτομα που τους φροντίζουν, δεν βελτιώνουν μόνο το επίπεδο ζωής των ατόμων αλλά και διασφαλίζουν τη συνύπαρξη μέσα στην κοινότητα.

Διαταραχή της συμπεριφοράς ασθενών με Άνοια

Τι είναι διαταραχή συμπεριφοράς;

Το φάσμα των συμπτωμάτων της νόσου Alzheimer (Alzheimer’s Disease, AD) συχνά προκαλεί έκπληξη σε όσους τη συναντούν για πρώτη φορά. Ίσως όμως δεν θα έπρεπε. Το πρώτο καταγεγραμμένοimgp2680 περιστατικό Alzheimer ήταν μιας γυναίκας που δεν είχε μόνο τη χαρακτηριστική απώλεια μνήμης αλλά και αυτό που σήμερα αποκαλούμε μη γνωστικά νευροψυχιατρικά συμπτώματα ή συμπεριφορικές επιπλοκές. Αυτά τα συμπτώματα δεν καταλήγουν απαραίτητα σε διαταραχή της συμπεριφοράς.

Γιατί εμφανίζονται κιρσοί στην εγκυμοσύνη;

Κιρσοί στην εγκυμοσύνη – όσα πρέπει να ξέρετε

Οι κιρσοί στην εγκυμοσύνη συνιστούν ένα συχνό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές γυναίκες στην πιο χαρούμενη περίοδο της ζωής τους. Τα φλεβικά [...]

Κολικός Χοληφόρων – Χολολιθίαση.

ΚΟΛΙΚΟΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ Ο κολικός χοληφόρων είναι το πλεόν συχνό σύμπτωμα της χολολιθίασης με το 75% των συμπτωματικών ασθενών να αναζητούν ιατρική βοήθεια [...]

Τι είναι η Μεταβολομική Ανάλυση;

Τι είναι η Μεταβολομική Ανάλυση;

Ο μεταβολισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την υγεία και με τις ανθρώπινες ασθένειες. Η υψηλής ποιότητας αναπαράσταση του μεταβολισμού σε κλίμακα [...]

Μη φαρμακευτικές θεραπείες της νόσου Alzheimer – Δομές και υπηρεσίες για ανοϊκούς ασθενείς στην Ελλάδα

Στην Ευρώπη υπάρχουν 7.300.000 ανοϊκοί ασθενείς και στην Ελλάδα 160.000. Παγκοσμίως οι ανοϊκοί ασθενείς αναμένεται να ξεπεράσουν τα 100 εκατομμύρια μέχρι το 2050. Ο προγραμματισμός, οι επενδύσεις και η συνεργασία στον συγκεκριμένο τομέα σήμερα είναι ζωτικής σημασίας, τόσο για την επιστημονική έρευνα και τον έλεγχο του κοινωνικού κόστους των ασθενειών αυτών, όσο και για την προσφορά ελπίδας, αξιοπρέπειας και ποιότητας ζωής στα εκατομμύρια των πασχόντων και στις οικογένειές τους με τη δημιουργία εξειδικευμένων δομών και υπηρεσιών.

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ALZHEIMER – ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Η πρόοδος των γνώσεών μας στον τομέα της νόσου Alzheimer (NA) και των άλλων ανοιών οδήγησε στην ανάπτυξη ουσιών με θετικά αποτελέσματα επί των γνωστικών και άλλων συμπτωμάτων της άνοιας. Όμως τα συμβατικά αυτά φάρμακα δεν επιφέρουν ίαση ούτε σταματούν την εξέλιξη της νόσου. Με την έννοια αυτή, οι θεραπείες αυτές θεωρούνται «συμπτωματικές». Ανοιχτό παραμένει το θέμα εάν μπορεί να θεωρηθούν ότι τροποποιούν την εξέλιξη της νόσου.
Με την ουσιαστικότερη κατανόηση της παθοφυσιολογίας της νόσου, νέες πρωτότυπες, αν και πειραματικές ακόμα, θεραπείες εμφανίζονται, που θα στοχεύουν πλέον «αιτιολογικά» στη νόσο. Από τις νεότερες αυτές εξελίξεις στον τομέα της φαρμακευτικής αντιμετώπισης της ΝΑ αναφέρουμε:

21η Σεπτεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Alzheimer ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ THΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ΑLZHEIMER. ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΑ ΤESTS ΜΝΗΜΗΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ?

Η νευροψυχολογική εκτίμηση (εκτίμηση των γνωστικών λειτουργιών) κατέχει κεντρικό ρόλο, τόσο στα αρχόμενα στάδια, όσο και κατά την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου (follow-up) Alzheimer.
Οι στόχοι της νευροψυχολογικής εκτίμησης είναι η εκτίμηση της γνωστικού προφίλ , η διαφορική διάγνωση, ο καθορισμός ενός γνωστικού διαγράμματος για σχέδιο αποκατάστασης, η αξιολόγηση της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας. Επίσης, βασικός στόχος της νευροψυχολογικής εκτίμησης είναι η βοήθεια της οικογένειας, έτσι, ώστε να αποσαφηνίζονται τα δυνατά και αδύνατα σημεία, τόσο στον ασθενή, όσο και στον συγγενή, για να μπορέσουν να χειριστούν πιο αποτελεσματικά την καθημερινότητα, να έχουν τις ανάλογες προσδοκίες και να μειωθεί το άγχος και η κατάθλιψη.

Σήμερα, διαθέτουμε πληθώρα δοκιμασιών για την εκτίμηση των γνωστικών λειτουργιών και είναι σημαντικό να έχουμε τα κατάλληλα κριτήρια για το ποιές δοκιμασίες θα χρησιμοποιήσουμε.

Νοητική Καθυστέρηση

Η νοητική καθυστέρηση αποτελεί την πιο πολυμελετημένη, αλλά και ταυτόχρονα την πιο πολύπαθη διαταραχή. Πρόκειται για την πιο ανομοιογενή ομάδα ως προς την αιτιολογία, το δείκτη νοημοσύνης, την κοινωνική προσαρμογή, την ύπαρξη και άλλων συνοδών προβλημάτων κ.ο.κ.

Η διάγνωση ασθενών με Άνοια

Συζητώντας για τη διάγνωση με ασθενείς και φροντιστές

Όσον αφορά την άνοια, έχει γίνει σαφές μέσα από πολυάριθμες οδηγίες (Post και Whitehouse, 1995), στρατηγικές εφαρμογής (Fisk et al, 1998) και έρευνες ότι ο ασθενής έχει δικαίωμα στη διάγνωση, εκτός αν ο ίδιος παραιτηθεί του δικαιώματος αυτού. Εντούτοις, στην πράξη προκύπτουν πολλά ζητήματα που απαιτούν ευελιξία από το θεράποντα γιατρό (Johnson et al, 2000). Το κεφάλαιο αυτό θα σκιαγραφήσει κάποια από αυτά τα ζητήματα και θα προτείνει πρακτικές λύσεις, με γνώμονα μια ειλικρινή παρουσίαση των πληροφοριών που διαθέτουμε στα διάφορα στάδια της διαδικασίας εκτίμησης (Drickamer και Lacks, 1992).

Βασικά Στοιχεία για τη νόσο Aλτσχάιμερ

Με τον όρο άνοια εννοούμε την έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων του ατόμου, κατ’ αρχήν της μνήμης, της κρίσης, του λόγου, της προσωπικότητας και την έκπτωση της καθημερινής λειτουργικότητας. Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η συχνότερη μορφή άνοιας (60 % του συνόλου) από την οποία πάσχουν 150.000 άνθρωποι στην Ελλάδα, 6.000.000 στην Ευρώπη και 26.000.000 σ’ όλο τον κόσμο. Εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, ενώ είναι πολύ σπάνια σε ηλικίες μικρότερες των 50 ετών. Προκαλεί μία βαθμιαία εκφύλιση του εγκεφάλου και έχει σαν αποτέλεσμα την σταδιακή έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων του ατόμου στα προχωρημένα στάδια, της κινητικότητας και της καθημερινής λειτουργικότητας.

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ

Φαρμακολογία Υποδοχέων και Σχιζοφρένεια
Ντοπαμινεργικοί D2 υποδοχείς
Έχει βρεθεί ότι όλα τα αντιψυχωτικά φάρμακα, σε ποικίλους βαθμούς, ανταγωνίζονται τους υποδοχείς της ντοπαμίνης D2. Η παραδοσιακή αντιψυχωτική αποτελεσματικότητα έχει συνδεθεί με περίπου ή μεγαλύτερη από 70% κατοχή των D2 υποδοχέων μεταξύ 8 και 12 ωρών μετά από τη χορήγηση της δόσης, όπως παρουσιάζεται από μελέτες τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET). Αυτή η κατάληψη είναι οριακά υπεύθυνη για τις εξωπυραμιδικές αλλαγές και την αύξηση των επιπέδων της προλακτίνης.

ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ

Πόσο συχνή είναι η σχιζοφρένεια;
Περίπου το 1% του πληθυσμού αναπτύσσει σχιζοφρένεια κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κατά την διάρκεια ενός έτους περίπου 0,11 – 0,14 ανά 1000 άτομα θα εμφανίσουν για πρώτη φορά σχιζοφρένεια. Μια δεδομένη χρονική στιγμή, 2,5 – 5 ανά 1000 άτομα έχουν την διάγνωση της σχιζοφρένειας. Τα δεδομένα αυτά αναγόμενα στον Ελληνικό πληθυσμό σημαίνουν ότι κάθε χρόνο περιμένουμε στην Ελλάδα 1000 – 1500 περίπου άτομα να εμφανίσουν για πρώτη φορά σχιζοφρένεια, 25000 – 50000 άτομα πάσχουν από αυτή μια δεδομένη χρονική στιγμή και 100.000 περίπου Έλληνες θα αναπτύξουν σχιζοφρένεια κατά την διάρκεια

ΠΑΡΑΦΙΛΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Οι παραφιλίες, καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από παθολογική ερωτική προτίμηση, μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες : αυτές με προτίμηση παθολογικού ερωτικού στόχου, και αυτές με παθολογική ερωτική δραστηριότητα (διαδικασία). Ο διαχωρισμός αυτός, μη παραβλέποντας το γεγονός ότι οι καταστάσεις αυτές μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο, βοηθά στη διερεύνηση των σχέσεων ανάμεσα στις παραφιλίες. Στην ομάδα της παθολογικής προτίμησης σε ερωτική δραστηριότητα ανήκουν η ηδονοβλεψία, η επιδειξιμανία, η εφαψιμανία, και μία κατηγορία βιασμού που χαρακτηρίζεται από μη-σαδιστικού τύπου βιασμούς.

ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑ : Αιτιολογία – Εκτίμηση – Αντιμετώπιση

Ο όρος “παιδοφιλία” χρησιμοποιήθηκε επίσημα για πρώτη φορά στο DSM-III (American Psychiatric Association, 1980) για να περιγράψει μία ειδική κατηγορία ατόμων που κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά (child molesters), και παρουσιάζουν κάποια ειδικά χαρακτηριστικά. Τόσο το DSM-III όσο και το DSM-III-R (American Psychiatric Association, 1987), όριζαν την παιδοφιλία σαν “επαναλαμβανόμενες και επίμονες σεξουαλικές τάσεις και φαντασιώσεις που αφορούν σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά”. Σύμφωνα με το κριτήριο αυτό δεν απαιτείται σωματική

ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΦΥΛΑ

Η έρευνα έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον σχετικά με το θέμα των διαπροσωπικών αντιλήψεων στις σχέσεις. Οι τελευταίες έρευνες έχουν επικεντρωθεί στην πραγματική ομοιότητα, στην υποτιθέμενη ομοιότητα, καθώς και στην ακρίβεια της εκτίμησης των ανθρώπων ως παράγοντες πρόγνωσης για την ποιότητα του γάμου (Lavinger & Breedlove, 1996). Πιο πρόσφατες έρευνες εξέτασαν το πώς οι αποδόσεις του συντρόφου (Bradbury & Fincham, 1990) και η εξιδανίκευση του (Murray και συνεργάτες, 1996) επηρεάζουν την ικανοποίηση μέσα στη σχέση.
Ο Denny με τους συνεργάτες του το 1984, συγκρίνοντας τις προτιμήσεις των σεξουαλικών συντρόφων αντρών και γυναικών φοιτητών, βρήκαν ότι οι άντρες δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη διέγερση των γεννητικών μορίων και τη σεξουαλική πράξη, ενώ οι γυναίκες φαίνεται να προτιμούν τα προκαταρκτικά του σεξ. Η ανάγκη των γυναικών για σεξουαλική ικανοποίηση και οργασμό δεν επιτυγχάνεται πλήρως από μια συμβατική διείσδυση ( Bancroft, 2002).

Φετιχισμός

ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Ιστορία Η λέξη “fetish” προέρχεται από την Πορτογαλική fetico. Οι γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η λέξη δημιουργήθηκε μετά την ανακάλυψη από τους Πορτογάλους εξερευνητές του 15ου αιώνα καποιων ξύλινων ή πέτρινων ομοιωμάτων λατρείας ιθαγενών της Δ. Αφρικής. Το 1760 ο Γάλλος ανθρωπολόγος Charles de Brosses μελέτησε το ρόλο των ομοιωμάτων αυτών χρησιμοποιώντας τον όρο fetico. Έναν αιώνα αργότερα ο όρος fetishism χρησιμοποιήθηκε για το χαρακτηρισμό ειδικών σεξουαλικών συμπεριφορών από τους Binet (1887) και Krafft-Ebing (1886/1965).