Συγγραφέας Γκόλφω Δημητροπούλου Γράφτηκε στις ,
Η επιθυμία για μακροβιότητα συνοδεύει τον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξής του. Ο 20ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης σε όλο τον κόσμο, η οποία είναι αποτέλεσμα των καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και της προόδου της ιατρικής.
Συγγραφέας Ζωή Σαμαρά Γράφτηκε στις ,
Μεταξύ των ετών 2000 και 2030, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί και από τα 420 εκατομμύρια να φτάσει τα 973 εκατομμύρια. Συγκεκριμένα για την Ελλάδα, στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δείχνουν πως ο πληθυσμός της συνεχώς γηράσκει, καθώς ο αριθμός των ατόμων άνω των 65 ετών το έτος 2050 θα είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με εκείνο του 2011.
Πρωτεΐνη αρακά vs πρωτεΐνη ορού γάλακτος
Αρχικά, η πρωτεΐνη αποτελεί ένα από τα τρία απαραίτητα μακροθρεπτικά συστατικά για το ανθρώπινο οργανισμό. Ειδικότερα, αποτελεί κύριο δομικό συστατικό [...]
Κάπνισμα & γονιμότητα
Το αν το κάπνισμα είναι ή δεν είναι η αιτία της γυναικείας υπογονιμότητας, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε μετρήσιμο βαθμό. Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, [...]
Περιφερική Αρτηριακή Νόσος
Με τον όρο «Περιφερική αρτηριακή νόσος» (περιφερική αγγειακή νόσος / περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια) αναφερόμαστε στη στένωση ή την απόφραξη των [...]
Συγγραφέας Φίλιππος Κανούτος Γράφτηκε στις ,
Στην προχωρημένη ηλικία, η έλλειψη συγκινήσεων και ενδιαφερόντων μπορεί να αποτελούν στοιχεία ενδεικτικά διακύβευσης των εγκεφαλικών λειτουργιών και του όγκου του εγκεφάλου: οι απαθείς ηλικιωμένοι, αλλά όχι εξασθενημένοι έχουν εγκεφαλικό όγκο μικρότερο από τους μη απαθείς.
Η έρευνα έχει δείξει ότι τα ηλικιωμένα άτομα με δύο ή περισσότερα συμπτώματα απάθειας δείχνουν μία απώλεια των 3,6 ml της φαιάς εγκεφαλικής ουσίας και του 1,6 ml της λευκής ουσίας εν συγκρίσει με τα άτομα που δεν έχουν απάθεια.
Συγγραφέας Φίλιππος Κανούτος Γράφτηκε στις ,
Στο ανθρώπινο είδος η γήρανση είναι μία διαδικασία παγκόσμια και προοδευτική, που αναπτύσσεται με διαφορετική ταχύτητα όχι μόνο από άτομο σε άτομο αλλά και στο ίδιο άτομο στα διάφορα όργανα και συστήματα.
Συγγραφέας Μιχάλης Χριστοδουλίδης Γράφτηκε στις ,
Πώς μεταβάλλεται η όραση με την ηλικία;
Ακριβώς όπως οι φυσικές μας αντοχές μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, έτσι και η όραση μας παρουσιάζει άμβλυνση, κυριώς μετά την ηλικία των 60 χρόνων.
Συγγραφέας Χάρης Δημοσθενόπουλος Γράφτηκε στις ,
Μέχρι τώρα, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τα άτομα της τρίτης ηλικίας ήταν η καχεξία, η οποία εμφανίζεται στο 10-35% των χρόνια ασθενών ατόμων της τρίτης ηλικίας, και η οποία αποτελεί ένα σύνθετο μεταβολικό σύνδρομο, που σχετίζεται με νοσηρότητα, απώλεια μυϊκής μάζας και δύναμης, κούραση, ανορεξία, και απώλεια σωματικού βάρους (τουλάχιστον 5% σε διάστημα 12 μηνών ή και λιγότερο). Τα τελευταία χρόνια όμως άρχισε να γίνεται λόγος και για μια άλλη, εξίσου σημαντική, κατάσταση που ονομάζεται σαρκοπενία.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Συγγραφέας Άρης Γ. Μύρκος Γράφτηκε στις ,
Με τον όρο αποπροπόνηση διατυπώνουμε την προσωρινή η και μόνιμη μείωση, μερική ή ολική, των ανατομικών και φυσιολογικών προσαρμογών του οργανισμου μετά απο ένα συνεχόμενο προπονητικό ερέθισμα που ακολουθείτε απο μια περίοδο παύσης αυτού.
Στην παρούσα ανασκόπηση θα παρουσιάσουμε την επίδραση της προπόνησης και αποπροπόνησης στις προσαρμογες του οργανισμου αφού πρώτα έχει προηγηθεί μια περίοδος προπόνησης με αντιστάσεις, στη τρίτη ηλικία.
Συγγραφέας Φίλιππος Κανούτος Γράφτηκε στις ,
Η βιολογική ηλικία εξαρτάται από τα σημάδια που ο χρόνος αφήνει στον οργανισμό: επομένως δεν είναι λειτουργία μόνον του χρόνου σαν φυσικό φαινόμενο, αλλά εξαρτάται και από την ικανότητα του οργανισμού να αντισταθεί.
Η προφύλαξη επέρχεται με διαφορετική ταχύτητα από είδος σε είδος και από άτομο σε άτομο.
Η βιολογική ηλικία μπορεί να υπολογισθεί μόνον με ένα «βιολογικό ρολόι» που λειτουργεί όπως μία κλεψύδρα.
Συγγραφέας Παναγιώτης Βλάμος Γράφτηκε στις ,
Την κατοχύρωση τεσσάρων εμπορικών σημάτων (trademarks) ως ερευνητικού προϊόντος έλαβε η πρωτοποριακή ολοκληρωμένη υπολογιστική μεθοδολογία “AD Blank Spot” (από το Alzheimer Disease) για τη μελέτη νευροεκφυλιστικών νόσων, που αναπτύχθηκε και εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στο Εργαστήριο Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (Bihelab) του Ιονίου Πανεπιστημίου (http://bihelab.di.ionio.gr/), στο οποίο ηγείται ο καθηγητής Παναγιώτης Βλάμος.
Συγγραφέας Ιωάννης Καραϊτιανός Γράφτηκε στις ,
Τα στατιστικά στοιχεία και οι προοπτικές μελέτες για την εξέλιξη του πληθυσμού της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης είναι δυσοίωνα και αρκετά ανησυχητικά.
Τα συστηματικά χαμηλά ποσοστά γεννήσεων και το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής μετασχηματίζουν τη σύνθεση της ηλικιακής πυραμίδας στην ΕΕ-28. Η σημαντικότερη αλλαγή θα είναι ίσως η μεγάλη μετάβαση προς έναν κατά πολύ γηραιότερο πληθυσμό, κάτι που είναι ήδη εμφανές σε αρκετά κράτη μέλη της Ε.Ε.
Συγγραφέας Δημήτριος Ν. Διαμαντάς Γράφτηκε στις ,
Φυσιολογικός εγκέφαλος στα αριστερά και με Αλτσχάιμερ στα δεξιά.
Η νόσος Αλτσχάϊμερ, ή αλλιώς γεροντική άνοια, είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας, υπεύθυνη για το 60-80% όλων των περιπτώσεων άνοιας. Πρόκειται για μια προοδευτική εκφυλιστική πάθηση του εγκεφάλου, η οποία περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1906 από τον γερμανό νευρολόγο Αλόϊς Αλτσχάϊμερ. Πλέον υπολογίζεται ότι πάσχει από τη νόσο το 8-10% των ανθρώπων πάνω από 65 ετών και το 30% των ανθρώπων πάνω από 80 ετών. Λόγω και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής υπολογίζεται ότι οι 26 περίπου εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως το 2006 θα τριπλασιαστούν έως το 2050, θα πάσχει δηλαδή το 1,2% του συνολικού πληθυσμού!
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Αγαπητοί συνάδελφοι, συνεργάτες και φίλοι,
Με ιδιαίτερη χαρά σας καλούµε να συµµετάσχετε στο 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεροντολογίας & Γηριατρικής που θα πραγµατοποιηθεί στις 29-31 Μαρτίου 2018, στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Royal Olympic.
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Σύμφωνα με τoν Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), περίπου 47 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από άνοια σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ 10 εκατομμύρια περιστατικά παρουσιάζονται κάθε χρόνο! Στην Ελλάδα ζουν 200.000 ασθενείς με άνοια, αριθμός που αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2050 λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης με τους φροντιστές να επωμίζονται ένα μεγάλο οικονομικό, κοινωνικό και ψυχολογικό φορτίο.
