Φλεβογραφία

Η φλεβογραφία είναι μια διαδικασία με ακτίνες Χ, κατά την οποία διοχετεύεται στις φλέβες μια ακπνοσκιερή ουσία η οποία τις κάνει ορατές στην ακτινογραφία. Χρησιμοποιείται για την ανίχνευση ανωμαλιών των φλεβών, όπως στένωση ή απόφραξη λόγω θρόμβων αίματος ή αγγειακών παθήσεων. Οι φλέβες που συνήθως εξετάζονται είναι οι των ποδιών. Η εξέταση DOPPLER αποκαλύπτει τους θρόμβους και τις στενώσεις, χωρίς τον κίνδυνο των ενέσεων με σκιαγραφική ουσία.

TΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙ Η ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ;

* Η αρτηριακή πίεση καταγράφεται με δύο αριθμούς, π.χ. 150/95. Ο μεγαλύτερος αριθμός είναι η «συστολική» πίεση που είναι γνωστή ως «μεγάλη » πίεση και ο μικρότερος η «διαστολική» ή «μικρή» πίεση. Συστολική είναι η πίεση που ασκείται στις αρτηρίες όταν η καρδιά συσπάται για να προωθήσει το αίμα μέσω των αρτηριών προς τα όργανα του σώματος και διαστολική όταν η καρδιά χαλαρώνει για να δεχθεί νέο αίμα.
* Η αρτηριακή πίεση μετριέται σε χιλιοστά στήλης υδραργύρου (mmHg). Γι΄αυτό από τα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα καταγράφεται π.χ. ως 140/90 mmHg (αντί για 14/9, που συνηθίζεται να αναφέρεται από το κοινό).
* Η αρτηριακή πίεση εξαρτάται από τη δύναμη με την οποία η καρδιά ωθεί το αίμα και από την αντίσταση που προβάλλουν σ’ αυτή την προ ώθηση οι μικρές αρτηρίες. Στους νέους υπερτασικούς είναι συνήθως ισχυρότερη η δύναμη ώθησης του αίματος από την καρδιά, ενώ στους μεγαλύτερους είναι αυξημένη η αντίσταση των αρτηριών στη ροή του αίματος. Στους ηλικιωμένους υπάρχει συχνά αυξημένη συστολική πίεση με φυσιολογική ή χαμηλή τη διαστολική. Η υπέρταση αυτή, που λέγεται «μεμονωμένη συστολική» υπέρταση, είναι εξίσου επικίνδυνη ή και περισσότερο επικίνδυνη από τη διαστολική υπέρταση ή τη συστολική και διαστολική υπέρταση και οφείλεται στην σκλήρυνση των τοιχωμάτων των μεγάλων αρτηριών.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΙΕΣΗ;

* Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης (2003) που έχουν υιοθετηθεί από τη Βρετανική Εταιρεία Υπέρτασης (2004) και την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Υπέρτασης (2005), η ταξινόμηση της πίεσης για τους ενηλίκους φαίνεται στον πίνακα 2. Η ταξινόμηση αυτή βασίζεται σε μετρήσεις της πίεσης σε τουλάχιστον 2 επισκέψεις σε γιατρό. Σε κάθε επίσκεψη γίνονται τουλάχιστον 2 μετρήσεις μετά από λίγα λεπτά ανάπαυση σε καθιστή θέση.
* Ας σημειωθεί ότι στις πρόσφατες Αμερικανικές Οδηγίες για την Υπέρταση (JNC-7, 2003), η συστολική πίεση 120-139 mmHg και η διαστολική 80-89 mmHg χαρακτηρίζονται ως «προϋπέρταση». Η υιοθέτηση του όρου αυτού στοχεύει στη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού και των γιατρών στα πρώιμα στάδια της υπέρτασης, με την προσδοκία ότι αυτή θα συμβάλει στην ευρύτερη εφαρμογή μη φαρμακευτικών μέσων για την πρόληψη της υπέρτασης και στη στενότερη παρακολούθηση της πίεσης ώστε, όταν χρειαστεί, να αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία.


http://www.hypertension.gr/

Κάπνισμα & γονιμότητα

Κάπνισμα & γονιμότητα

Το αν το κάπνισμα είναι ή δεν είναι η αιτία της γυναικείας υπογονιμότητας, δεν μπορεί να υπολογιστεί σε μετρήσιμο βαθμό.  Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, [...]

Περιφερική Αρτηριακή Νόσος

Περιφερική Αρτηριακή Νόσος

Με τον όρο «Περιφερική αρτηριακή νόσος» (περιφερική αγγειακή νόσος / περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια) αναφερόμαστε στη στένωση ή την απόφραξη των [...]

Καινοτόµος αντικατάσταση και επιδιόρθωση της αορτικής βαλβίδας χωρίς διάνοιξη του στέρνου

Καινοτόµος αντικατάσταση και επιδιόρθωση της αορτικής βαλβίδας χωρίς διάνοιξη του στέρνου

Η σύγχρονη καρδιοχειρουργική συνδυάζει πλέον το άριστο χειρουργικό αποτέλεσµα µε την απαράµιλλη αισθητική, χωρίς τα µειονεκτήµατα της µέσης [...]

Ρινορραγία

Η ρινορραγία, η επίσταξη ή αλλιώς το «άνοιγμα της μύτης» είναι η αιμορραγία από τη μύτη. Αν η αιμορραγία ξεκινά από το χαμηλότερο σημείο του διαφράγματος ονομάζεται πρόσθια, ενώ αν ξεκινά από το πίσω μέρος της μύτης ονομάζεται οπίσθια. Η πρόσθια αιμορραγία είναι η πιο συνηθισμένη και ακίνδυνη μορφή ρινορραγίας,

Υπέρταση

Υπέρταση σημαίνει ότι η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά αυξημένη πάνω από τα φυσιολογικά όρια.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;

* Έρευνες σε διάφορες αναπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη ανάμεσά τους και στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, κ.λπ., έχουν δείξει ότι περίπου ένας στους τέσσερις ενηλίκους (25%) εμφανίζει υπέρταση. Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας τα υπερτασικά άτομα ίσως πλησιάζουν τα 2.000.000.
* Η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης αυξάνει με την ηλικία. Στους ηλικιωμένους (μετά τα 65 έτη) ένας στους δύο είναι υπερτασικός.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;

* Στη μεγάλη πλειονότητά τους (95%) οι υπερτασικοί εμφανίζουν τη λεγόμενη «ιδιοπαθή» υπέρταση. Πρόκειται για υπέρταση ουσιαστικά άγνωστης αιτίας που έχει σχέση κυρίως με την κληρονομικότητα (γονίδια) καθώς και με άλλους παράγοντες, όπως είναι η παχυσαρκία, η μακροχρόνια πρόσληψη αυξημένης ποσότητας αλατιού, η καθιστική ζωή, κλπ. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε παιδιά.
* Σε άτομα με υπερτασικούς και τους δύο γονείς η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης ξεπερνά το 70%. Σε άτομα με ένα γονιό υπερτασικό η πιθανότητα είναι περίπου 30% και σε όσους δεν έχουν υπερτασικούς γονείς περίπου 15%.
* Σε λίγες περιπτώσεις (5%) η υπέρταση οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα (δευτεροπαθής υπέρταση), το οποίο μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της υπέρτασης. Συχνότερα αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι η χρόνια νεφροπάθεια, η άπνοια κατά τον ύπνο και η στένωση των νεφρικών αρτηριών. Άλλα σπάνια αίτια είναι ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, το φαιοχρωμοκύττωμα, το σύνδρομο Cushing, η στένωση του ισθμού της αορτής, κ.α.
* Έλεγχος με ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της αιτίας της υπέρτασης χρειάζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις που επιλέγει ο γιατρός με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;

* Στη μεγάλη πλειονότητά τους (95%) οι υπερτασικοί εμφανίζουν τη λεγόμενη «ιδιοπαθή» υπέρταση. Πρόκειται για υπέρταση ουσιαστικά άγνωστης αιτίας που έχει σχέση κυρίως με την κληρονομικότητα (γονίδια) καθώς και με άλλους παράγοντες, όπως είναι η παχυσαρκία, η μακροχρόνια πρόσληψη αυξημένης ποσότητας αλατιού, η καθιστική ζωή, κλπ. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε παιδιά.
* Σε άτομα με υπερτασικούς και τους δύο γονείς η πιθανότητα εμφάνισης υπέρτασης ξεπερνά το 70%. Σε άτομα με ένα γονιό υπερτασικό η πιθανότητα είναι περίπου 30% και σε όσους δεν έχουν υπερτασικούς γονείς περίπου 15%.
* Σε λίγες περιπτώσεις (5%) η υπέρταση οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα (δευτεροπαθής υπέρταση), το οποίο μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της υπέρτασης. Συχνότερα αίτια δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι η χρόνια νεφροπάθεια, η άπνοια κατά τον ύπνο και η στένωση των νεφρικών αρτηριών. Άλλα σπάνια αίτια είναι ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός, το φαιοχρωμοκύττωμα, το σύνδρομο Cushing, η στένωση του ισθμού της αορτής, κ.α.
* Έλεγχος με ειδικές εξετάσεις για τη διάγνωση της αιτίας της υπέρτασης χρειάζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις που επιλέγει ο γιατρός με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.
ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ;

* Ουσιαστικά, η ίαση της υπέρτασης δεν είναι δυνατή. Με άλλα λόγια, ένας υπερτασικός δεν μπορεί «να γίνει καλά», όπως ένας άρρωστος με πνευμονία. Είναι, όμως, δυνατό η πίεση να ελαττωθεί στα φυσιολογικά επίπεδα, κυρίως με τακτική και συνεχή λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων, καθώς και με άλλα μέσα, όπως η μείωση του σωματικού βάρους, του αλατιού στο φαγητό, κ.λπ.

http://www.hypertension.gr/

ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

* Οι εξής πέντε κατηγορίες φαρμάκων θεωρούνται θεραπεία πρώτης επιλογής για την υπέρταση:
1. Διουρητικά
2. Βήτα-αποκλειστές
3. Ανταγωνιστές ασβεστίου
4. Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης
5. Ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης

* Άλλα φάρμακα για την υπέρταση που χρησιμοποιούνται όταν τα φάρμακα πρώτης γραμμής δεν επαρκούν για τη ρύθμιση της πίεσης ή δεν είναι καλά ανεκτά είναι τα εξής:
1. Άλφα-1-αποκλειστές
2. Άλφα-2-αγωνιστές και Ι1-ανταγωνιστές
3. Αμέσως δρώντα αγγειοδιασταλτικά

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό τοίχωμα των μεγάλων αρτηριών του σώματος που μεταφέρουν το αίμα από την καρδιά σε όλα τα όργανα του σώματος.

Προθρομβίνη

ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΘΡΟΜΒΙΝΗΣ

Πρόκειται για μέτρηση ορισμένων παραγόντων πήξης του αίματος που δημιουργούνται στο ήπαρ από τη βιταμίνη Κ, η οποία κυρίως υπάρχει στα ψάρια, στο ήπαρ και στα πράσινα, φυλλώδη λαχανικά.

Βλεννόρροια

Τι είναι;
Η βλεννόρροια (συνώνυμο: γονόρροια) είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που οφείλεται στη μόλυνση από ένα μικρόβιο, τη Neisseria gonorrheae.
Πού εντοπίζεται;

Το μικρόβιο αυτό προσβάλλει την ουρήθρα ή λιγότερο συχνά τον φάρυγγα ή το ορθό έντερο. Εκτός από αυτά τα σημεία όπου συνήθως εντοπίζεται η βλεννόρροια, η επαφή του μικροβίου με τα μάτια είναι δυνατόν να προκαλέσει έντονη επιπεφυκίτιδα. Αυτή είναι συχνότερη σε νεογνά που γεννήθηκαν με κολπικό τοκετό από μητέρες που έπασχαν από βλεννόρροια.

Πορφυρίνες

Οι πορφυρινουρίες είναι μια ομάδα σπανίων παθήσεων που οφείλονται σε συγγενή σφάλματα μεταβολισμού, οπότε δε γίνεται σωστά ο βιοχημικός σχηματισμός της αιμοσφαιρίνης. Οι πορφυρίνες είναι χημικές ουσίες που παράγονται στον οργανισμό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Η μέτρηση των επιπέδων των πορφυρινών στα ούρα βοηθάει στη διάγνωση της πορφυρινουρίας.

ΧΡΟΝΙΑ ΦΛΕΒΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ (ΚΙΡΣΟΙ- ΕΥΡΥΑΓΓΕΙΕΣ- ΠΟΔΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΑ) : ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ

51% όσων υποφέρουν συστηματικά και 60% όσων υποφέρουν περιστασιακά από πόδια πονεμένα, κουρασμένα και με αίσθημα βάρους, δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά όλο το χρόνο.
Την συνέχιση της λήψης των ειδικών σκευασμάτων για την αντιμετώπιση της Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας και κατά τη διάρκεια του χειμώνα καταδεικνύουν τα αποτελέσματα μελετών σχετικά με την αντιμετώπιση της Χ.Φ.Α.

Χοληστερόλη

Η χοληστερόλη είναι σημαντικό λιπώδες συστατικό των μεμβρανών όλων των κυττάρων, το οποίο παράγεται κυρίως από το ήπαρ.
Ωστόσο, η ύπαρξη υψηλών επιπέδων χοληστερόλης συνιστά έναν από τους βασικούς προδιαθεσιακούς παράγοντες για εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.

ΙΝΩΔΟΛΥΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΩΓΑ

Είναι τεμάχια πρωτεΐνης τα οποία απελευθερώνονται στο αίμα, μετά το σχηματισμό θρόμβου, με τον οποίο πωματίζεται κάποιο τραυματισμένο αιμοφόρο αγγείο. Τα παράγωγα αυτά εμποδίζουν το σχηματισμό αφύσικων θρόμβων, οι οποίοι μπορούν να παρακωλύουν την κυκλοφορία του αίματος. Το τεστ γίνεται για να διαπιστωθεί αν τα υψηλά επίπεδά τους είναι υπαίτια για τη μη πήξη του αίματος, πράγμα που οδηγεί σε παρατεταμένη ή μεγάλη αιμορραγία. Τα επίπεδα ανέρχονται και σε περίπτωση ενός ειδικού συνδρόμου (λέγεται διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη), κατά το οποίο η πήξη του αίματος εντός των μικρών αιμοφόρων αγγείων γίνεται -σε όλο το σώμα- κατά μη φυσιολογικό τρόπο.

Σιδηροπενική αναιμία

Η σιδηροπενική αναιμία είναι μια μορφή αναιμίας που προκύπτει όταν ο οργανισμός παρουσιάζει έλλειψη σε σίδηρο. Η ανεπάρκεια του σιδήρου διαταράσσει τη λειτουργία της αιμοσφαιρίνης, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς. Η σιδηροπενική αναιμία είναι η συνηθέστερη μορφή αναιμίας στον κόσμο και εμφανίζεται κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, εξαιτίας των εντερικών παρασιτικών μολύνσεων και της πτωχής σε σίδηρο διατροφής.

Στεφανιαία νόσος

Η στεφανιαία νόσος είναι αποτέλεσμα της αρτηριοσκλήρωσης, δηλαδή της στένωσης και της σκλήρυνσης των στεφανιαίων αρτηριών. Με απλά λόγια, οι στεφανιαίες αρτηρίες φράζουν και κατά συνέπεια δυσχεραίνουν τη μεταφορά του αίματος στην καρδιά, προκαλώντας βλάβη του μυοκαρδίου. Πρόκειται για την πιο συχνή πάθηση της καρδιάς, η οποία αναμένεται να εξελιχθεί σε «επιδημία» μέχρι το 2020, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, και να αποτελέσει την κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας σε όλο τον κόσμο.