Συναισθηματικό φαγητό: γιατί συμβαίνει;

Συγγραφέας Ελένη ΤσαχάκηκλείσιμοΣυγγραφέας: Ελένη Τσαχάκη Όνομα: Ελένη Τσαχάκη
Email: info@tsachaki.gr
Site: https://tsachaki.gr
Site 2: https://www.iator.gr/microsite/tsachaki

Πληροφορίες: Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Δημητρίου Γούναρη 62 & Α. Παπανδρέου άνω Γλυφάδα, Τ. 210 9610 990Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις 28 Νοεμβρίου 2022,

Σου έχει τύχει να καταναλώσεις ένα γεύμα εξαιτίας του άγχους που είχες; Από την άλλη πλευρά, σου έχει τύχει ποτέ να θέλεις να φας ένα γλυκό για να αισθανθείς καλύτερα; Σε όλους μας έχει τύχει κάποια στιγμή έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση, όμως σημασία έχει τι κάνεις τελικά με αυτή την κατάσταση. Το συναισθηματικό φαγητό, όπως συχνά το αποκαλούμε, είναι μία κατάσταση που φαίνεται ότι συχνά επηρεάζει τον τρόπο ζωής, διατροφής και ψυχολογίας των περισσότερων ατόμων.

Όμως, τι δημιουργείται τελικά; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Τι είναι το συναισθηματικό φαγητό;

Το συναισθηματικό φαγητό χαρακτηρίζεται από μία έντονη επιθυμία του ατόμου να επιλέξει ένα συγκεκριμένο είδος τροφίμου ή μία συγκεκριμένη κατηγορία τροφίμου (πχ αλμυρό), σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο.

Μάλιστα, τις περισσότερες φορές η επιλογή του τροφίμου είναι ασυνείδητα, δηλαδή χωρίς να υπάρχει η σκέψη, παρά μόνο αυτή η έντονη επιθυμία που οδηγεί σε αυτή την επιλογή.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επιλογή του τροφίμου ή της κατηγορίας του τροφίμου δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική πείνα, ή αλλιώς βιολογική πείνα. Καθώς, η συναισθηματική και η βιολογική πείνα παρουσιάζουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Πώς συνδέονται το φαγητό, τα συναισθήματα και οι ορμόνες;

Η σύνδεση του φαγητού με τα συναισθήματά μας είναι σε πολλαπλά επίπεδα. Μάλιστα, ίσως να έχεις παρατηρήσει ότι αρκετές είναι οι φορές που μετά την κατανάλωση ενός φαγητού, μπορεί να αλλάζει η συναισθηματική σου κατάσταση. Σε βιοχημικό επίπεδο, αυτό οφείλεται στη διαφορετική έκκριση ορμονών που κάνει ο οργανισμός σου, ανάλογα με τα είδη των τροφίμων.

Πάμε όμως να δούμε ποιες ορμόνες επηρεάζουν τη συναισθηματική σου κατάσταση:

Ντοπαμίνη

Η ντοπαμίνη είναι γνωστή ως νευροδιαβιβαστής της ευφορίας, καθώς είναι υπεύθυνη για τα αισθήματα της ανταμοιβής που σε παρακινεί να επαναλάβεις μία πράξη. Ταυτόχρονα, είναι η ορμόνη εκείνη που σου δημιουργεί το αίσθημα της ικανοποίησης και της απόλαυσης. Παράγεται από μία περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος.

Ένας ακόμη βασικός της ρόλος είναι η μεταφορά μηνυμάτων ικανοποίησης και επιβράβευσης. Στην κατάλληλη έκκρισή της βοηθάει:

• ο καλός και ποιοτικός ύπνος
• η άθληση και η φυσική δραστηριότητα
• οι κοινωνικές συναναστροφές
• η μουσική
• τα προβιοτικά
• τροφές που περιέχουν τυροσίνη, όπως είναι το αβοκάντο, τα αμύγδαλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, μαύρη σοκολάτα, κόκκινο κρασί.

Σεροτονίνη

Η σεροτονίνη είναι γνωστή και ως «ορμόνη της χαράς» και είναι αυτός ο νευροδιαβιβαστής που βοηθάει στην ισορροπία της διάθεσης. Προσφέρει τη ψυχική μας διαύγεια, καθώς και ηρεμία.

Στην κατάλληλη έκκρισή της βοηθάει:

• η άθληση και η φυσική δραστηριότητα
• η έκθεση στο φως του ήλιου
• οι τεχνικές χαλάρωσης και ο διαλογισμός
• το μασάζ
• η ψυχοθεραπεία
• τροφές που περιέχουν τρυπτοφάνη, που αποτελεί το πρόδρομο συστατικό της σεροτονίνης. Τέτοιες τροφές είναι το κρέας, τα αβγά, το τυρί, η σόγια, ο σολωμός, η μπανάνα, τα καρύδια.
• τροφές που περιέχουν μαγνήσιο, όπως είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά

Ενδορφίνες

Οι ενδορφίνες αποτελούν τα «φυσικά παυσίπονα» που παράγει ο οργανισμός μας προκειμένου να δημιουργήσει και να αυξήσει το συναίσθημα της χαράς και την αίσθηση της ευεξίας.

Στην παραγωγή των ενδορφινών βοηθάει:

• το γέλιο
• η άθληση και η κίνηση του σώματος
• τροφές που δημιουργούν απόλαυση, όπως είναι το κακάο, η μπανάνα, οι ξηροί καρποί, κ.α.

Κορτιζόλη

Η κορτιζόλη, ή αλλιώς η «ορμόνη του στρες» είναι γνωστή ότι εκκρίνεται κυρίως σε περιόδους έντονου στρες. Και όταν αναφέρομαι σε τέτοιες περιόδους, εννοώ ακόμα και περιόδους που μπορεί να περνάς κάποια ασθένεια και όχι μόνο όταν χρειάζεται να παραδώσεις κάποιο project στο γραφείο.

Αν και σε μικρές περιόδους, η κορτιζόλη μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή ενέργειας και στην παραγωγικότητα, το πρόβλημα δημιουργείται ότι εκκρίνεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα (χρόνιο στρες).

Τα υψηλά  επίπεδα κορτιζόλης επηρεάζουν και άλλους τομείς της καθημερινότητάς σου, όπως είναι ο ύπνος, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς επηρεάζει και το αίσθημα όρεξης- κορεσμού.

Το ήξερες ότι ανάλογα με τις ορμόνες που βρίσκονται σε επάρκεια ή έλλειψη, δημιουργούνται αντίστοιχα και τα ανάλογα συναισθήματα;

Ίσως για κάποιους πιο «ρομαντικούς» αυτό να μην αρέσει, ωστόσο στην πραγματικότητα όλα μας τα συναισθήματα έχουν και μία χημική δομή για να εξυπηρετήσουν κάποιους απλούς, πρακτικούς σκοπούς.

Το σημαντικό είναι ότι αφού έχουν αυτή τη χημική δομή, μπορούμε και να «επέμβουμε», ώστε να βοηθήσεις τον εγκέφαλό σου να παραμείνει στη θετική πλευρά της ζωής!

Για ποιους λόγους τρώει κάποιος συναισθηματικά;

Οι εμπειρίες του κάθε ατόμου και ο τρόπος που ο καθένας μας αντιλαμβάνεται την πραγματικότητά του αποτελούν τα 2 βασικά χαρακτηριστικά που ο καθένας μας δημιουργεί τις διαφορετικές του συνήθειες. Έτσι, υπάρχουν πολλοί λόγοι που το κάθε άτομο τρώει συναισθηματικά και αυτός είναι και ο λόγος που …δεν υπάρχουν «μυστικά μείωσης του συναισθηματικού φαγητού».

Για το λόγο αυτό, παρακάτω θα σου το μεταφέρω με απλά λόγια, όπως το αντιλαμβάνομαι μέσα από την καθημερινή μου πρακτική, μερικούς λόγους που συχνά συναντώ στο γραφείο και «ενεργοποιούν» το συναισθηματικό φαγητό.

1. Άγχος – Στρες

Και είμαι σίγουρη ότι όλοι μας το έχουμε βιώσει έστω 1 φορά! Αν αισθάνεσαι συνεχώς κούραση, ένταση, στρες ή και καταπόνηση στο σώμα σου, τότε νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή να αναρωτηθείς «αν έχεις άγχος»!

Όταν κάποιος αισθάνεται συχνά στρες ή ακόμα και για αρκετά χρόνια, τότε το σώμα μας αναγνωρίζει αυτές τις συνθήκες και μπαίνει στη διαδικασία να τις αλλάξει. Ένας από τους τρόπους αυτούς είναι μέσα από το φαγητό.

Η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά μειώνει πραγματικά την αντιληπτή και βιολογική απόκριση στο άγχος, δημιουργώντας μία – στιγμιαία – καλύτερη αίσθηση. Το κλειδί όμως βρίσκεται στο «στιγμιαία»!

Η υψηλή κορτιζόλη ή η υπερβολική κούραση αυξάνει την ευαισθησία σε συγκεκριμένα σημεία στον εγκέφαλο (κέντρα ανταμοιβής), δημιουργώντας έτσι ακόμα περισσότερη την επιθυμία για φαγητό.

2. Έλλειψη ευχάριστων στιγμών

Αν πραγματικά κάτσεις λίγο και σκεφτείς, τότε δες πόσα πράγματα έχεις ήδη στη ζωή σου και αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για αυτά (σπίτι, οικογένεια, φίλους, υγεία, φαγητό). Η έλλειψη όμως τέτοιων χαρούμενων στιγμών – σαν αυτή που πήρες λίγο χρόνο και σκέφτηκες – μπορεί να οδηγήσει στην επιθυμία για «δόσεις χαράς» μέσα στη ημέρα.

Η κατανάλωση τροφίμων που είναι υψηλά σε ζάχαρη ή και σε υδατάνθρακες, παράγουν στιγμιαία ορμόνες που συνδέονται με τη ψυχολογία και τη διάθεσή μας, όπως είναι η σεροτονίνη, και έτσι ο εγκέφαλός μας μαθαίνει ότι κάθε φορά που θα θέλει αυτή τη «δόση χαράς» ξέρει από ποια τρόφιμα μπορεί να τη λάβει.

3. Προγραμματισμός από παιδική ηλικία

Η αλήθεια είναι ότι πλέον έχουμε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε ότι πολλές από τις παιδικές συνήθειες που είχαμε, δημιουργούν τις ενήλικες συνήθειές μας. Πώς συμβαίνει αυτό;

Σκέψου ότι όταν ένα μωρό κλαίει, από τις πρώτες κινήσεις που κάνει η μαμά είναι να το ταΐσει. Όταν ένα παιδί κάνει ένα εμβόλιο και φοβάται στον παιδίατρο, συχνά παρηγορείται μετά με ένα γλειφιτζούρι. Και φυσικά, οι περισσότερες από τις γιορτές και τις διακοπές μας επικεντρώνονται στο φαγητό.

Έτσι, με αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε από πολύ μικρή ηλικία ότι όλα τα συναισθήματα συνδέονται με το φαγητό ως “θεραπεία” και υποσυνείδητα μεταφέρουμε αυτό το σκεπτικό στην ενήλικη ζωή μας.

4. Συνήθεια

Πόσες φορές ήταν αυτές που περπάτησες μέχρι την πόρτα του ψυγείου από βαρεμάρα ή απλά άνοιξες τα ντουλάπια της κουζίνας χωρίς πραγματικά να αισθάνεσαι πείνα; Συχνά, υπάρχει η  τάση κάποιος να αισθάνεται κάποιο συναίσθημα εκείνη τη στιγμή και αυτό να διαστρεβλώνεται με την πείνα.

Αντίστοιχα, το ίδιο συμβαίνει και ότι υπάρχουν απερίσκεπτες κινήσεις, ενώ το μυαλό μας συνεχίζει να σκέφτεται. Κι αν όλο αυτό επαναλαμβάνεται μέσα στην ημέρα ή τις ημέρες που περνούν, με αυτό τον τρόπο δημιουργείται η συνήθεια.

Εξάλλου, ο όρος της «συνήθειας» εξ’ορισμού είναι κάτι που κάνουμε με συνέπεια και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι ακριβώς αυτό που κάνεις, είτε το γνωρίζεις είτε όχι!

5. Το αίσθημα της μοναξιάς

Συχνά, ακούω ότι όταν κάποιος αισθάνεται απομόνωση, μοναξιά, βαθιά θλίψη ή οποιοδήποτε άλλο «άβολο» ή «δυσάρεστο» συναίσθημα, συχνά χαλαρώνει με φαγητό. Στην πραγματικότητα, το φαγητό βρίσκεται εκεί ως «φίλος- σύντροφος» για να (σε) κάνει να νιώσει(ς) όμορφα στιγμιαία.

Σίγουρα, από μία οπτική μπορώ να δω το ρόλο του σε αυτές τις στιγμές. Όμως, τελικά, όντως βοηθάει μακροπρόθεσμα να πετύχεις τους στόχους σου και σίγουρα να έχεις μία υγιής σχέση με το φαγητό;

6. Hunger ή H-anger;

Η έλλειψη αναγνώρισης της πραγματικής πείνας, αποτελεί ένα ακόμη χαρακτηριστικό των ατόμων που αναφέρουν το συναισθηματικό φαγητό. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, όντως το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που συναντώ δε γνωρίζει ποιο είναι το αίσθημα της πείνας.

Στην πραγματική πείνα, παρουσιάζεται το χαρακτηριστικό «γουργούρισμα» στο στομάχι, ή ακόμα και μια ελαφριά ζαλάδα. Αρκετά συχνά, πιστεύουμε ότι πεινάμε όταν μπορεί απλά να υπάρχει μεγαλύτερο το αίσθημα της δίψας, της βαρεμάρας, της κούρασης ή απλά συνειδητοποιούμε ότι είναι η ώρα που «υποτίθεται πρέπει» να φάμε.

Παρόλα αυτά, το αίσθημα της πείνας μπορεί να δημιουργήσει ακόμα πιο έντονα συναισθήματα, όπως θυμό, νευρικότητα.

Θυμήσου, λοιπόν την τελευταία φορά που θύμωσες έντονα και απότομα και αναρωτήσου πόση ώρα είχες να φας ένα γεύμα; Ήταν πολλές; Ή ήταν 2-3 ώρες πριν το τελευταίο γεύμα;

Αν ήταν 2-3 ώρες πριν το γεύμα, τότε όντως ήταν θυμός. Αν όμως, ήταν απόγευμα και είχες να φας από το πρωί, τότε το πιο πιθανό ήταν να είναι πείνα.

7. Σημεία «πυροδότησης»

Πόσες φορές σου έχει τύχει να έχεις φάει, παρόλα αυτά να βλέπεις κάτι στην τηλεόραση και να το λιγουρεύεσαι; Δε σου έχει τύχει ποτέ, παρόλο που έχεις φάει το βραδινό και να ακούς από την παρέα σου «Πάμε μωρέ για ένα γλυκάκι!»;

Από τις πιο χαρακτηριστικές – δικές μου – στιγμές είναι όταν βρισκόμουν φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη και εκεί που περπάταγα στην όμορφη πλατεία Αριστοτέλους, μύριζα τα όμορφα τοπικά τσουρέκια (ονόματα δε λέμε!). Σου έχει συμβεί;

Όλα αυτά αποτελούν σημεία πυροδότησης! Οι πέντε μας αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση, αφή) βρίσκονται 24ώρες/24ωρο σε δράση και λαμβάνουν τα σήματα από το γύρω περιβάλλον. Έτσι, λοιπόν λειτουργώντας σε ένα ασυνείδητο επίπεδο, μπορούν να ενεργοποιήσουν κάποιες μικρές «άγκυρες» λιγούρας και να οδηγήσουν στο συναισθηματικό φαγητό.

 8. Ύπνος

Έχεις παρατηρήσει ότι κάθε φορά που δε κοιμάσαι καλά, καταναλώνεις περισσότερο φαγητό σε σχέση με το σύνηθες; Αυτό συμβαίνει, καθώς έχει αποδειχθεί σε μελέτες ότι ένας ύπνος χωρίς ποιότητα και κατάλληλη διάρκεια, επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα αυτο – ελέγχου. Με αυτό τον τρόπο,  αυξάνεται η πιθανότητα κατανάλωσης φαγητού συναισθηματικά, λόγω της έκκρισης κορτιζόλης.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτες, τα άτομα που τείνουν να έχουν έναν μη ποιοτικό ύπνο, φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη επιθυμία για τρόφιμα που είναι με έντονη γεύση και με υψηλή ποσότητα θερμίδων, όπως είναι τα γλυκά, αλμυρά και αμυλώδη τρόφιμα. Συνεπώς, αν θέλεις να βρεις τη λύση σου στο συναισθηματικό φαγητό, ίσως αξίζει να παρατηρήσεις και την ποιότητα του ύπνου σου.

Με λίγα λόγια…

Το συναισθηματικό φαγητό λοιπόν μπορεί να έχει πολλούς λόγους που μπορεί να ξεκινήσει να εμφανίζεται. Ενδεχομένως, με κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ταυτιστείς, ενώ με κάποιες άλλες όχι.

Θυμήσου ότι κάθε συνήθεια έχει θετική πρόθεση!

Σημασία, λοιπόν έχει να μπορείς να αντιληφθείς πότε συμβαίνει και για ποιο λόγο γίνεται.

Πώς ξεχωρίζουμε τη συναισθηματική πείνα από τη βιολογική πείνα;

Θυμήσου ότι το σώμα μας μας «μιλάει» και καθημερινά μας δείχνει σημάδια για το τι χρειάζεται. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ακόμα ένας τρόπος που το σώμα μας μιλάει. Όμως τελικά, τι κάνουμε; Το ακούμε;

Έτσι ακριβώς, συμβαίνει και με την πείνα!

Στον παρακάτω πίνακα μπορείς να δεις τα χαρακτηριστικά που συχνά το σώμα παρουσιάζει, ώστε να μπορέσεις να ξεχωρίσεις και το δικό σου είδος πείνας.

Τι έχει να σου πει το συναισθηματικό φαγητό;

Είναι γνωστό ότι το αίσθημα της πείνας μπορεί να αποτελεί «αγγελιαφόρος» μια ανάγκης, είτε σωματικής είτε συναισθηματικής. Ωστόσο, είναι σημαντικό να παρατηρούμε τη σχέση που έχουμε με το φαγητό, καθώς αποτελεί συχνά μια πολύ ισχυρή αντανάκλαση της σχέσης που έχουμε με τον εαυτό μας, και πιο συγκεκριμένα με το συναίσθημα μας.

Ακόμα λοιπόν, κι αν αναγνώρισες ότι ενδεχομένως κάποιες φορές το συναισθηματικό φαγητό κάνει την εμφάνισή του, παρακάτω μπορείς να βρεις κάποιες ερωτήσεις που θα σε βοηθήσουν.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα αναγνωρίσεις ότι τρέφεσαι συναισθηματικά, κάνε μία παύση, συντονίσου με το σώμα σου και αναρωτήσου:

• Πεινάω;

Αν ναι, τότε απόλαυσε το φαγητό σου!

Αν όχι, τότε ψάξε λίγο πιο βαθιά, ρωτώντας σε:

• «Τι νιώθω τώρα;»
• «Που στο σώμα μου, το νιώθω;»
• «Τι έχω πραγματικά ανάγκη;»

Απόφυγε να δώσεις την εξήγηση στην απάντηση που θα σου έρθει ή ακόμα και να την κρίνεις. Βλέπεις, αυτό είναι δουλειά του μυαλού και αυτός είναι ο ρόλος του.

Ξέρεις, πολύ συχνά ακούω μέσα στο γραφείο, να μου λένε ότι αφού έφαγα τη σοκολάτα-τα πατατάκια- το παγωτό, αναζήτησα την πραγματική αιτία. Κι όμως!

Συχνά ξεχνάμε ότι:

Πάντα μπορούμε να ψάξουμε την πραγματική αιτία, ακόμα και όταν συμπεριφορικά δεν έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Όπως είναι για παράδειγμα να φας, ενώ δεν πεινάς. Και ξέρεις γιατί;

Γιατί ακριβώς εκεί είναι το σημείο κλειδί της αλλαγής της «στρατηγικής» που ακολουθεί κατ’ εξακολούθηση ο εγκέφαλος.

Θέλεις να καταναλώσεις το συναισθηματικό φαγητό;

Κι αν ακόμα, μετά την παύση και τη σύνδεση συνεχίζεις να θέλεις να καταναλώσεις το γεύμα σου συναισθηματικά…τότε αφέσου!

Ακόμα και μετά από την πράξη αυτή, μπορείς να συντονιστείς με εσένα και να διαπιστώσεις τι πραγματικά έχει συμβεί. Για παράδειγμα πως ότι μπορείς να νιώθεις ηρεμία και ενδεχομένως τρώγοντας εξέφρασες την ανησυχία ή κάλυψες το φόβο σου.

Θυμήσου ότι η απάντηση στο ερώτημα για το συναισθηματικό φαγητό είναι μοναδική και εντελώς προσωπική!

Η μικρή αυτή ενδοσκόπηση στο συναίσθημα και στο σώμα – όπως αυτή που γίνεται στο coaching – μπορεί να φανερώσει πολλά και μάλιστα, ανακουφιστικά τα πραγματικά συναισθήματα και τις ανάγκες που έρχεται με «την ανάγκη για φαγητό».

Μα το πιο σημαντικό σε όλη αυτή την ενδοσκόπηση είναι ότι κάπως έτσι μπορείς να απελευθερώσεις  την ανάγκη σου να ελέγξεις το φαγητό και να καλωσορίσεις την ανάγκη για σύνδεση με το συναίσθημα, να το βιώσεις και φυσικά, να το εκφράσεις.

Το φαγητό είναι σύνδεση και επικοινωνία, με εσένα και με τους άλλους. Συνδέει τόσο τα άτομα μεταξύ τους, όσο και το ίδιο το άτομο με τα αληθινά του συναισθήματα και τις πυρηνικές του ανάγκες.

Τι να κρατήσεις;

Σίγουρα μπορώ να συνεχίσω και να αναφέρω ακόμα περισσότερους λόγους που κάποιος τρώει συναισθηματικά. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το φαγητό προσφέρει θρεπτικά συστατικά, γεύση και ενέργεια. Ακόμα, περισσότερο το φαγητό μπορεί να είναι απόλαυση!

Πέρα από όλα αυτά, όμως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, και ο κόσμος του ακόμα πιο ιδιαίτερος! Ακόμα κι αν κάτι δε γνώριζες σχετικά με το συναισθηματικό φαγητό, τώρα πιστεύω ότι ενδεχομένως να ταυτίστηκες με κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω και να παρατηρήσεις για το αν τρως συναισθηματικά. Σημασία όμως έχει και πως τελικά σταματάει… Έτσι δεν είναι;

Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλές συμβουλές και tips διατροφής που μπορείς να αναζητήσεις. Αυτό όμως που θα έχει πραγματικά αποτέλεσμα είναι η δική σου απάντηση σε αυτό… Χρειάζεται λίγο χρόνο και πειραματισμό, μέχρι τελικά να καταλάβεις ποιο είναι αυτό που πραγματικά μπορείς να βάλεις σε δράση και να το αλλάξεις!

Ελένη Τσαχάκη,
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος