Σε εξαιρετικά λεπτόσωμα άτομα μπορεί να είναι και φλέβες που βρίσκονται σε βαθύτερο σχετικά επίπεδο και έχουν προσβληθεί από την φλεβική νόσο.

Πού εντοπίζονται και από τί εξαρτάται αυτό;

Οι κιρσοί μπορεί να δημιουργηθούν σε διάφορες περιοχές των κάτω μελών, συνήθως στην πρόσθια και έσω επιφάνεια των κνημών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις προκύπτουν από την προσβολή από την Φλεβική Ανεπάρκεια είτε των ιδίων των στελεχών των σαφηνών φλεβών (της μείζονος ή και της ελάσσονος), είτε των πλευρικών τους κλάδων.

Επίσης, μπορεί να εμφανιστούν και στην έσω και πρόσθια επιφάνεια των μηρών, έχοντας σχέση με την μείζονα σαφηνή, αλλά και στην έξω ή και οπίσθια επιφάνεια αυτών ή ακόμη και στις ιγνυακές κοιλότητες, τροφοδοτούμενες είτε από άλλους μεγάλους επιπολής φλεβικούς κλάδους, όπως είναι ο πρόσθιος ή ο έξω παραπληρωματικός κλάδος της σαφηνομηριαίας συμβολής ή και η φλέβα του Giacomini ή ακόμη και από τυπικές ή άτυπες διατιτρώσες φλέβες του μηρού και της ιγνυακής κοιλότητας.

Πώς προκαλούνται οι κιρσοί;

Οι κιρσοί δημιουργούνται από την εξασθένιση τόσο του τοιχώματος, όσο και των βαλβίδων των προσβαλλόμενων φλεβών. Αυτό οδηγεί σε αδυναμία σύσπασης και διατήρησης του φυσιολογικού τους κυλινδρικού σχήματος, αλλά και σε ανεπαρκή σύγκλειση των βαλβίδων τους.

Παράλληλα, επέρχεται και αλλαγή της σύστασης και των μηχανικών ιδιοτήτων του τοιχώματος τους, με αύξηση της ελαστικότητας και της ενδοτικότητας τους, γεγονότα που δρουν συνεργικά μεταξύ τους, οδηγώντας σε στάση-λίμναση του αίματος εντός του αυλού τους και, επιπλέον, αύξηση της διαμέτρου τους, αλλά και της πίεσης του αίματος.

Έτσι, οι σχετικά μικρής διαμέτρου, σφριγηλοί, κυλινδρικοί σωλήνες που έχουν την ικανότητα να προωθούν το αίμα προς τη καρδιά χωρίς αυτό να παλινδρομεί, μετατρέπονται τελικά σε χαλαρούς, διατεταμένους και ελικωμένους κομβολογιοειδείς σχηματισμούς, οι οποίοι αποτελούν ουσιαστικά εστίες λίμνασης του αίματος, αφού αδυνατούν να το προωθήσουν επαρκώς προς την καρδιά.

Ποιοί οι βασικοί προδιαθεσικοί παράγοντες;

Η συχνότητα τους ποικίλλει στις διάφορες βιβλιογραφικές αναφορές, σίγουρα όμως είναι σαφώς συχνότεροι σε γυναίκες. Περισσότερο συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι κιρσούς εμφανίζουν το 20 με 35% των γυναικών, αλλά και το 10 με 25% των ανδρών, με μέση ηλικία εμφάνισης τοποθετούμενη συνήθως στην 4η με 5η δεκαετία της ζωής.

Επιβαρυντικοί παράγοντες, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους προκαλώντας μεταβολές που επαυξάνονται σε φαύλο κύκλο οδηγώντας σε εξαλλαγή των φυσιολογικών φλεβών σε κιρσούς, είναι:

Α. Η χρόνια αύξηση της φλεβικής πίεσης, γεγονός που αναμφίβολα σχετίζεται με την όρθια στάση των ανθρώπων

Β. Η ιδιοσυστασική προδιάθεση για εξασθένηση τόσο του τοιχώματος, όσο και των βαλβίδων τους, εξαιτίας αρκετά γνωστών πλέον γονιδιακών μεταβολών και αντίστοιχων βιοχημικών μεταβολών

Γ. Η χρόνια επίδραση διαφόρων προδιαθεσικών παραγόντων, όπως:

• Η αύξηση της ηλικίας, ιδιαίτερα μετά τα 50 με 60 έτη
• Η παρατεταμένη ορθοστασία, η καθιστική ζωή και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας εν γένει
• Το αυξημένο σωματικό βάρος ή οι αυξομειώσεις του σωματικού βάρους
• Οι πολλές  (πάνω από 2) εγκυμοσύνες ή οι εγκυμοσύνες σε μικρή ηλικία (κάτω από τα 25 έτη)
• Η χρόνια λήψη αντισυλληπτικών φαρμάκων