Η καρδιά του αθλητή
Συγγραφέας Άρης Γ. Μύρκος Γράφτηκε στις ,
Σχετικά με την καρδιά του αθλητή αντοχής έχουν γίνει αρκετές επιστημονικές και κλινικές μελέτες οι οποίες εξατάζουν τις μεταβολές αυτής, σαν απάντηση στην παρατεταμένη αερόβια άσκηση. Σε μία συστηματική ανασκόπηση από 31 έρευνες, εξέτασαν 413 αθλητές αντοχής μεγάλων αποστάσεων, μεταξύ αυτών και elite Ελλήνων μαραθωνοδρόμων (Deligiannis et al 1995).
Γίνεται φανερό ότι η καρδιά των αθλητών αντοχής προσαρμόζεται αυξάνοντας τόσο την τελοδιαστολική διάμετρο όσο και το πάχος του τοιχόματος της αριστερής κοιλίας. Η εσωτερική διάμετρος της αριστερής κοιλίας αυξάνεται λόγω των μεγάλων φορτίσεων όγκου αίματος που δέχεται και που μπορεί να ξεπεράσει κατα τη μέγιστη προσπάθεια τα 40 λίτρα το λεπτό!!!.
Η καρδιά όμως των αθλητών αντοχής δέχεται και σχετικά υψηλές φορτίσεις πίεσεις όπω προκύπτει από την αύξηση της συστολικής πίεση κατα την άσκηση που μπορεί να φτάσει ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ και τα 175mmHg ενώ η διαστολική παραμένει αμετάβλητη ( Palatini et al 1987).
Οι παραπάνω προσαρμογές οδηγούν σε αθλητική βραδυκαρδία ΜΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ και είναι αποτέλεσμα του μεγαλύτερου όγκου παλμού, δηλαδή της συνολικής ποσότητας αίματος που απομακρύνει η καρδιά προς τους ιστούς σε κάθε χτύπο της.
Έτσι, αυτόματα οι ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού για αιμάτωση και οξυγόνωση των μυών κατα την ηρεμία και κατα την υπομέγιστη άσκηση καλύπτονται με μικρότερη καρδιακή συχνότητα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τους χαμηλούς παλμούς ηρεμίας (δείκτης καλής υγείας και αερόβιας ικανότητας) αλλά και τη μικρότερη καρδιακή συχνότητα κατα την άσκηση.
Να γυμνάζεσθαι για να είστε υγιής!
Άρης Γ. Μύρκος
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Τ.Ε.Φ.Α.Α.,
