Πονάνε τα οστά του παιδιού μου. Πρέπει ν’ ανησυχώ;
Συγγραφέας Ζίαντ Μπάχας Γράφτηκε στις ,
Τρόποι αντιμετώπισης
Ένα ποσοστό 15-30% των παιδιών από 2 έως 12 ετών -με τα κορίτσια να «υπερέχουν» ελαφρώς έναντι των αγοριών- παραπονιούνται συχνά για πόνους στα κόκαλα.
Στην πλειοψηφία τους αυτοί οι πόνοι δεν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα (πυρετός, φλεγμονή, πόνοι στο λαιμό ή στην κοιλιά) και κατατάσσονται στην κατηγορία των πόνων ανάπτυξης. Λίγες είναι οι περιπτώσεις όπου οι πόνοι στα οστά έχουν παθολογικό αίτιο και ακόμη λιγότερες αυτές όπου οι πόνοι είναι σύμπτωμα σοβαρών παθήσεων.
Σύμφωνα με τους ορθοπεδικούς, υπάρχει σαφής συσχέτιση των πόνων στα κόκαλα με το ρυθμό ανάπτυξης σε ύψος των παιδιών. Γι’ αυτό και οι πόνοι στα κόκαλα είναι συχνότεροι μέχρι την ηλικία των 6 ετών, την ηλικία δηλαδή κατά την οποία τα παιδιά ψηλώνουν με ταχύτερο ρυθμό. Επίσης, οι πόνοι ανάπτυξης σχετίζονται με την έντονη φυσική δραστηριότητα ή την άσκηση.
Πώς θα είμαστε βέβαιοι ότι είναι πόνοι ανάπτυξης; Aν το παιδί διαμαρτύρεται συχνά για διάχυτους πόνους στο σκελετό, στη μέση ή στα πόδια, καλό είναι να επισκεφθούμε τον ορθοπεδικό μας, ο οποίος θα πάρει το ιστορικό και θα εξετάσει το παιδί, ώστε να αποκλείσει την ύπαρξη παθολογικού αιτίου, που προκαλεί τους πόνους.
Συμπτώματα που μας “χτυπάνε” το καμπανάκι για έλεγχο
Aν το παιδί παραπονιέται συχνά για πόνους στο σκελετό, κυρίως στα πόδια ή στη μέση. Aν το παιδί αλλάξει συμπεριφορά. Ανάλογα δηλαδή με την ηλικία του, μπορεί να γκρινιάζει, να μειωθεί η όρεξή του, να κοιμάται περισσότερες ή λιγότερες ώρες.
Aν το παιδί αλλάξει συνήθειες ως προς το παιχνίδι του, προτιμάει παιχνίδια που απαιτούν λιγότερη κίνηση ή δεν συμμετέχει σε ομαδικά παιχνίδια, ενώ πριν το έκανε με ευχαρίστηση. Aν ξαφνικά αρχίσει να κουτσαίνει. Aν δεν μπορεί να πατήσει το πόδι του. Aν δυσκολεύεται να καθίσει. Aν εμφανίζει πρήξιμο ή κοκκινίλα κοντά στις αρθρώσεις.
Όσον αφορά μωρά μικρότερα του ενός έτους, πόνοι στα κόκαλα εμφανίζονται σπάνια και μόνο σε σοβαρές καταστάσεις, αφού σε αυτή την ηλικία δεν υπάρχουν οι πόνοι ανάπτυξης. Oι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις είναι όταν υπάρχουν φλεγμονές στα οστά ή κακώσεις (μαιευτικά κατάγματα, τραυματισμός στο σπίτι ή κακοποίηση).
Τα χαρακτηριστικά των πόνων της ανάπτυξης
Τα παιδιά παραπονιούνται για πόνο συνήθως το απόγευμα και το βράδυ ή ξυπνάνε τη νύχτα. Εμφανίζονται συχνά, για μεγάλα ή μικρότερα χρονικά διαστήματα, χωρίς όμως να έχουν περιοδικότητα στην εμφάνισή τους. Oι πόνοι της ανάπτυξης μπορεί να κρατήσουν μερικές εβδομάδες ή και χρόνια, χωρίς όμως να είναι καθημερινοί ή τακτικοί. Δεν περιορίζουν τη δραστηριότητα των παιδιών, το παιχνίδι ή την άθλησή τους. Υποχωρούν εύκολα με ελαφρύ μασάζ, ζεστά επιθέματα ή ένα ζεστό μπάνιο. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται ένα ελαφρύ παυσίπονο, που ανακουφίζει αποτελεσματικά το παιδί. Είναι πόνοι συγκεχυμένοι και διάχυτοι, που δεν εντοπίζονται σε συγκεκριμένο σημείο των άκρων ή της σπονδυλικής στήλης.
Πολλές φορές σχετίζονται με τις δραστηριότητες του παιδιού. Mια μέρα ή ένα διάστημα όπου το παιδί κουράζεται σωματικά ή είναι πιο δραστήριο, μπορεί να παραπονεθεί για πόνο, κυρίως στα άκρα.
Υπάρχει πρόληψη ;
Oι πόνοι της ανάπτυξης είναι μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας της ανάπτυξης του παιδιού, και γι’ αυτό δεν μπορεί να υπάρξει πρόληψη. Ένα είδος όμως γενικότερης πρόληψης για την καλή υγεία του παιδιού είναι η ενθάρρυνσή του για φυσική δραστηριότητα, που το βοηθάει να αναπτύξει γερό και υγιές σώμα, αλλά λειτουργεί και ως τρόπος ψυχικής εκτόνωσης.
Πόνοι από παθολογικά αίτια
Oι πόνοι που οφείλονται σε παθολογικές καταστάσεις ή τραυματισμούς μπορεί να έχουν αρκετές αιτίες. Tα πιο συνηθισμένα παθολογικά αίτια είναι φλεγμονές στα κόκαλα ή στις αρθρώσεις, τραυματισμοί, θλάσεις, κατάγματα ή διαστρέμματα. Ένα πολύ μικρό ποσοστό των παθολογικών πόνων οφείλεται σε σοβαρές παθήσεις, όπως λευχαιμία, όγκοι καλοήθεις ή κακοήθεις και παθήσεις του αίματος.
Μια επίσκεψη στον ορθοπεδικό θα δείξει και την λύση του προβλήματος.
Σύμφωνα με τους ορθοπεδικούς, υπάρχει σαφής συσχέτιση των πόνων στα κόκαλα με το ρυθμό ανάπτυξης σε ύψος των παιδιών. Γι’ αυτό και οι πόνοι στα κόκαλα είναι συχνότεροι μέχρι την ηλικία των 6 ετών.
