Internet και εφηβεία

Facebooktwitterpinterest
«Υποσχέθηκα ότι δεν θα ξενυχτήσω, μόνο λίγο να μιλήσω στο chat σε δυο φίλους. Όταν κοίταξα την ώρα τα μάτια μου πονούσαν. Κόντευε ξημερώματα. Κοιμήθηκα για λίγο, αλλά τελικά όταν σηκώθηκα να πάω σχολείο, είχα χάσει την πρώτη ώρα. Νύσταζα και η διάθεσή μου δεν ήταν καλή. ?νοιξα το facebook και είδα ότι μια φίλη,  έκανε μια περίεργη ανάρτηση στο προφίλ μου. Το μυαλό μου ήταν συνέχεια εκεί και προσπαθούσα να σκεφτώ τι να κρυβόταν πίσω από αυτό.

Δεν μπορούσα να παρακολουθήσω κάτι άλλο Όταν σχόλασα είπα ψέματα ότι θα πήγαινα σε έναν συμμαθητή μου να διαβάσω, και κατευθύνθηκα στο κοντινό internet καφέ. Ξεχάστηκα και όταν επέστρεψα σπίτι η μητέρα μου γκρίνιαζε. Δεν έφαγα γιατί ήθελα να διαβάσω, αλλά μόλις κλείστηκα στο δωμάτιό μου, άνοιξα ξανά τον υπολογιστή για να παίξω ένα παιχνίδι και να χαλαρώσω. Δεν κατάλαβα πότε νύχτωσε.» μαρτυρία εφήβου.

Είναι γεγονός πως στις μέρες μας ο υπολογιστής είναι το εργαλείο για την δουλειά σου, την ενημέρωση και την επαφή με φίλους, αλλά ταυτόχρονα είναι ένας χώρος που μπορεί να σε φέρει σε ψυχικό αδιέξοδο. Η διαχωριστική γραμμή δεν είναι ευδιάκριτη. Οι ειδικοί σου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
Το πρώτο ερώτημα είναι πόσες ώρες περνάς μπροστά στον υπολογιστή; Ο υπολογιστής είναι το εργαλείο για τις ασκήσεις του σχολείου σου, για να παίζεις παιχνίδια αλλά και για κοινωνική δικτύωση. Πολλές φορές ατροφεί η άμεση επαφή με τους φίλους και τους συμμαθητές και μαθαίνεις να σχετίζεσαι μέσα από μηνύματα και posts. ?λλες φορές προσπαθείς να αναλύσεις τα διάφορα αδιευκρίνιστα μηνύματα και μετράς τα likes με αγωνία. Στην αρχή αυτή η επαφή δημιουργεί ένα συναίσθημα ευφορίας και γλυκιάς προσμονής, αλλά σταδιακά γίνεται εθιστική. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις, αλλά αν έχεις παρατηρήσει ένα από τα παρακάτω συμπτώματα θα πρέπει να αναρωτηθείς ποια είναι η σχέση σου με το internet.
• Διατροφικές διαταραχές.
• Διαταραχές του ύπνου και αλλαγή των συνηθειών ύπνου.
• Μυοσκελετικές παθήσεις .
• Μειωμένη αθλητική δραστηριότητα ή έλλειψη ενδιαφερόντων και χόμπι.
• Ξηρά μάτια – μυωπία.
• Ημικρανίες.
• Παραμέληση προσωπικής υγιεινής.
Ταυτόχρονα παρατηρούνται συμπτώματα ψυχικής προσκόλλησης, όπως:
·         Συμπτώματα Συνδρόμου Απόσυρσης (ψυχοκινητική διέγερση, εκούσια ή ακούσια κίνηση δακτυλογράφησης των δακτύλων του χεριού, άγχος, έμμονη σκέψη για το Internet, όνειρα για το Internet).
·         Θυμός όταν οι γονείς παρεμβαίνουν
·         Θλίψη όταν δεν υπάρχει πρόσβαση στον υπολογιστή.
·         Οι σχολικές επιδόσεις μειώνονται
·         Μεγαλύτερη προσοχή στα likes και στους διαδικτυακούς φίλους παρά στην πραγματική ζωή.
·         Και τέλος η συνεχής προβολή με αυταρέσκεια και αποπλάνηση, αφού οι συμμετέχοντες προσπαθούν να παρουσιάσουν ή να πλασάρουν ένα φανταστικό και ναρκισσιστικό εαυτό.
Που βρίσκεται η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι η προβληματική χρήση του διαδικτύου καταργεί τα όρια εαυτού, δημιουργεί συναισθηματικά αδιέξοδα και ενισχύει την επιθετικότητα.
Και αν πιστεύεις ότι δεν ανήκεις σε σ’ αυτή την ομάδα προσπάθησε να κλείσεις το internet για μια βδομάδα. Πώς θα ήταν τότε η εφηβεία σου; Ποιες σκέψεις και συμπεριφορές θα είχες; Ποιους φίλους; Ποια παιχνίδια;
Το διαδίκτυο διευκολύνει, ενημερώνει, μας πληροφορεί άμεσα για ότι συμβαίνει στον κόσμο. Η χρήση του στηρίζεται σε αυτή την θετική πλευρά και φυσικά στη σύγχρονη εποχή για πολλούς αποτελεί ψυχαγωγία, επικοινωνία και χαλάρωση. Είναι ένα τμήμα της κουλτούρας των εφήβων. Από την άλλη μην ξεχνάς τις ιδιότητες της ηλικίας σου. Είσαι σε μια ηλικία που μπορείς να δημιουργήσεις, να εξελιχθείς και να παράγεις. Να χτίσεις το μέλλον σου. Να αγαπήσεις, να αγγίξεις και να εμπιστευτείς την άμεση επαφή. Η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων ενεργοποιεί «στοιχεία και ιδιότητες», που κανένα πλήκτρο και καμία οθόνη δεν μπορεί να αναδείξει.
Αυτό λοιπόν που μπορείς να κάνεις είναι αρχικά να σκεφτείς τον τρόπο με τον οποίο θέλεις να εξελιχθείς. Να φροντίσεις την κοινωνική σου ζωή, τα ενδιαφέροντα σου και την σχολική σου επίδοση και να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο με χρονικό όριο. Αν αυτό θεωρείς ότι είναι δύσκολο μίλησε με τους γονείς σου ζητώντας τους να σε βοηθήσουν. Και φυσικά μίλησε με τους φίλους σου, αναζητώντας μαζί τους αμεσότερη επικοινωνία, ώστε να μην νιώθεις μόνος όταν κλείνει το chat. Μην ξεχνάς ότι η ζωή δεν είναι σε μια οθόνη, η ζωή είναι εκεί έξω και σε περιμένει.
 
Facebooktwitterpinterest

Στείλτε τις απορίες σας

Στείλτε τις απορίες σας στο Γιατρό - Συγγραφέα του παραπάνω άρθρου
  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.