Η άσκηση βοηθά στη θεραπεία της υπέρτασης.

Facebooktwitterpinterest

Η υπέρταση είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη εμφράγματος, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και για τον αιφνίδιο θάνατο. Τα όρια των παθολογικών τιμών της πίεσης με των φυσιολογικών είναι δυσδιάκριτά, αφού οι παραπάνω επικίνδυνες καταστάσεις εμφανίζονται ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα πίεσης στο αίμα. Σε μια μετά-ανάλυση με 61 μελέτες (1 εκατομμύριο άτομα) έδειξε ότι ο καρδιαγγειακός κίνδυνος μειώνεται γραμμικά όσο μειώνεται η αρτηριακή πίεση, μέχρι τα επίπεδα των 115 mmHg για τη συστολική πίεση και των 75 mmHg. Μια μείωση κατά 20mmHg στη συστολική πίεση μειώνει 50% τον καρδιαγγειακό κίνδυνο και το ίδιο συμβαίνει όταν μειώνεται η διαστολική κατά 10mmHg. Για παράδειγμα ένα άτομο που έχει συστολικά πίεση 120 mmHg τον μισό καρδιαγγειακό κίνδυνο από κάποιο άλλο που έχει συστολική πίεση 140 mmHg. Σήμερα λέμε ότι οι πιέσεις πάνω από 140 mmHg στη συστολική και πάνω από 90 Hg στη διαστολική, χρειάζονται θεραπεία. Σύμφωνα με αυτή την οδηγία, περίπου το 20% του πληθυσμού έχει υπέρταση και θα πρέπει να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.
Η επίδραση της άσκησης στην υπέρταση.
Η ωφέλιμη επίδραση της άσκησης στην υπέρταση έχει πολύ καλά διαπιστωθεί βάση επιστημονικών μελετών. Σε μια πρόσφατη μετά- ανάλυση 72 μελετών (105 ομάδες, 3936 άτομα) παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της πίεσης, μετά από τυχαία προγράμματα άσκησης περίπου 3 mmHg στη συστολική πίεση ηρεμίας και 3.3 mmHg κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η μείωση της συστολικής πίεσης ήταν θεαματικά σε αυτούς που είχαν υψηλότερες πιέσεις. Η συστολική πίεση σε αυτούς μειώθηκε κατά 6.9 mmHg σε αντίθεση με αυτούς που αρχικά είχαν χαμηλότερη πίεση ηρεμίας και παρουσίασαν μείωση 1.9 mmHg περίπου.
Μια άλλη μετά- ανάλυση σε 54 μελέτες (2419 άτομα) βρέθηκε ότι η αερόβια άσκηση, για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, οδήγησε σε μια μείωση της συστολικής πίεσης κατά 3.84 mmHg και στη διαστολική πίεση κατά 2.58 mmHg. H ποσότητα της άσκησης είχε σημαντική επίδραση στη μείωση της πίεσης, ενώ η ένταση της άσκησης δεν είχε την ανάλογη επίδραση. Επίσης, ούτε το αρχικό βάρος, ούτε η απώλεια του βάρους είχε επίδραση στο αποτέλεσμα της άσκησης στην πίεση.
Μια άλλη μετά- ανάλυση 16 μελετών έδειξε ότι το περπάτημα μείωσε την πίεση σε άτομα που είχαν φυσιολογική πίεση κατά 3 mmHg την συστολική πίεση και 2.4 mmHg την διαστολική.
Όσον αφορά τη προπόνηση με βάρη μια μετά-ανάλυση 10 μελετών εκτίμησε την επίδραση της, για τουλάχιστον 6 εβδομάδες. Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η συστολική πίεση κατά 3 mmHg στη συστολική και στη διαστολική πίεση, τόσο στους υπερτασικούς, όσο και στους φυσιολογικούς.
Όλοι οι ασθενείς με υπέρταση είτα παίρνουν φάρμακα, είτε όχι ωφελούνται με την άσκηση. Προτείνεται πάντα η αερόβια άσκηση μέτριας έντασης. Για τα άτομα με ήπια υπέρταση είναι καλύτερο να προσπαθήσουν , χωρίς φαρμακευτική αγωγή, να ασκηθούν, να βελτιώσουν τη διατροφή τους, να μην καπνίζουν, για μια περίοδο3-6 μηνών. Στη συνέχεια αν τα αποτελέσματα αυτής της περιόδου δεν είναι ικανοποιητικά να ξεκινήσουν φαρμακευτική αγωγή.
Η πτώση της πίεσης που προκαλεί η άσκηση κρατάει περίπου για 24 ώρες, δηλαδή είναι απαραίτητη η καθημερινή άσκηση.
Πολλοί ασθενείς με υπέρταση έχουν καρδιαγγειακές επιπλοκές και σε αυτές τις περιπτώσεις η άσκηση θα πρέπει να είναι αυστηρά εξατομικευμένες. Ο στόχος είναι 30 λεπτά άσκηση, μέτριας έντασης καθημερινά. Θα μπορούσαν μια ή δυο φορές την εβδομάδα να γίνονται και ασκήσεις με βάρη.

Facebooktwitterpinterest

Στείλτε τις απορίες σας

Στείλτε τις απορίες σας στο Γιατρό - Συγγραφέα του παραπάνω άρθρου
  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.