Η κεχριμπαροθεραπεία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η κεχριμπαροθεραπεία (Ambertherapy) είναι θεραπεία ασθένειας με κεχριμπάρι, είναι η επίσημη μέθοδος κρατικής ιατρικής στη Ρωσία, πολλές κρατικές και ιδιωτικές κλινικές και σανατόρια της περιοχής Καλινινγραντ χρησιμοποιούν την κεχριμπαροθεραπεια στην πράξη. Το κρατικό ινστιτούτο «Φυσικών πόρων και κεχριμπαριού» έχει κάνει επιστημονικές μελέτες σχετικά με τις θεραπευτικές ιδιότητες του κεχριμπαριού και έχει θετικές ενδείξεις στην ιατρική του χρήση.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ
Η προέλευσή του κεχριμπάριου ( ήλεκτρων ) είναι η αρχαία ρητίνη, η οποία ευρίσκετε στη γη ή στη θάλασσα περίπου 30 εως 55 εκατομμύρια χρόνια.
Κεχριμπάρι έχει διαφορετικές χρήσεις, όπως:
γνήσιο κεχριμπάρι για τα κοσμήματα, ορυκτό και πρεσαριστό θεραπευτικό κεχριμπάρι,ακατέργαστο
κεχριμπάρι για τεχνική χρήση (για φίλτρα , βερνίκια, ηλεκτρικούς μονωτήρες)
Πώς μπορούμε να διακρίνουμε το αυθεντικό κεχριμπάρι ;
-Το κεχριμπάρι επιπλέει στο αλμυρό νερό.
-Το Κεχριμπάρι είναι ελαφρό και είναι θερμό στην αίσθηση,
-Το Κεχριμπάρι καίγετε και έχει την μυρωδιά της ρητίνης.
Στη φύση υπάρχουν περισσότερες από 250 αποχρώσεις κεχριμπαριού – από άσπρο χρώμα (το βασιλικό κεχριμπάρι, διάφανο κίτρινο έως και χρώμα κερασιού, ακόμα και μαύρο.
Από την επίδραση του οξυγόνου και του φωτός και κατά τη διάρκεια των ετών το βασιλικό κεχριμπάρι αλλάζει το χρώμα του προς το κίτρινο ή το πορτοκαλί. Αυτό το «παλαιό» κεχριμπάρι ονομάζεται καχραμάν .
Πρωταρχική θέση κατέχει το κεχριμπάρι με έντομα. Το κεχριμπάρι με έντομα συναντιέται όχι πολύ συχνά , αλλά δεν είναι και πολύ σπάνιο.
Κεχριμπάρι με κουνούπια βρίσκεται συχνότερα από το κεχριμπάρι που περιλαμβάνει αράχνες η μυρμήγκια.
Το Αυθεντικό φυσικό κεχριμπάρι μπορεί να περιέχει τις αεροφυσαλίδες και «νερό» , δεν είναι ομοιόμορφο στην πυκνότητα. Το υλικό αυτό δεν είναι πολύ ανθεκτικό και απαιτείτε προσεκτικός χειρισμός .
Πρεσαριστό κεχριμπάρι είναι το κεχριμπάρι που φτιάχνεται από την σκόνη κεχριμπαριού και από μικρές πέτρες κάτω από την πίεση και υψηλή θερμοκρασία. Αυτή τεχνολογία είναι γνωστή στην Ρωσία από τον 18ου αιώνα .Το μεγαλύτερο εργοστάσιο στον κόσμο ευρίσκετε στη Ρωσία και παράγει θαυμάσιο πεπιεσμένο κεχριμπάρι – καθαρό σαν χημική ουσία και κατάλληλο για καλλιτεχνικές δημιουργίες . Το πεπιεσμένο κεχριμπάρι έχει όλες τις ιδιότητες του φυσικού κεχριμπαριού – επιπλέει στο αλμυρό νερό, ελαφρό και θερμό στην αίσθηση, και μυρίζει ρητίνη. Το πεπιεσμένο κεχριμπάρι είναι πιο ανθεκτικό υλικό από τον ορυκτό κεχριμπάρι. Τα κομπολόγια από πρεσαριστό κεχριμπάρι φέρνουν την ηρεμία στον κάτοχο του. Υπάρχουν πίπες από την πεπιεσμένο κεχριμπάρι που φιλτράρουν τον καπνό του τσιγάρου, όπως και το φυσικό κεχριμπάρι.
Το θεραπευτικό κεχριμπάρι είναι ακατέργαστο κεχριμπάρι
Η θεραπευτική αξία του κεχριμπαριού είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια.
Ο ρώσος τσάρος Μέγας Πέτρος ήταν κάτοχος του 1 Κεχριμπαρένιου δωματίου. Το 1716 ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρίντριχ χάρισε το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο στον Πέτρο Πρώτο , για να επισημάνει την ειρήνη μεταξύ της Ρωσίας και της Πρωσίας . το Δωμάτιο το τοποθέτησαν στα Χειμερινά Ανάκτορα του Μουσείου (Ερμιτάζ) στην Αγία Πετρούπολη. Ο Μέγας Πέτρος θαύμαζε την ιαματική δύναμη του κεχριμπαριού, θεωρούσε το κεχριμπάρι ως προϊόν της αγάπης και της ψυχικής αρμονίας. Το 1755 η κόρη του – τσαρίνα Ελισάβετ διέταξε να μεταφερθεί το αριστουργηματικό Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο στο Παλάτι της Αικατερίνης στο Τσάρσκοε Σελό. Το εμβαδόν του ήταν 180 τ.μ, ενώ οι τοίχοι του είχαν εγκόλληση με 6000 κιλά κεχριμπαριού και άλλους ημιπολύτιμους λίθους. Η Τσαρίνα Ελισάβετ χρησιμοποιούσε το δωμάτιο ως προσωπικό μέρος για την χαλάρωση και για το ανέβασμα της διάθεσης.
H τσαρίνα της Ρωσίας Αικατερίνη η Μεγάλη επισήμαινε την αυξημένη διανοητική ικανότητα εντός του Δωματίου.
Τον 20 αιώνα οι Ρώσοι επιστήμονες – ιατροί Ρ. Ραπίεφ και Ν. Μόσκοφ έδωσαν επιστημονική εξήγηση για την θεραπευτική δράση του κεχριμπαριού.
Το 2005 η γιατρός από την Ρωσία Αλεξάνδρα Νοβοτσίδου έφερε το Βαλτικό Κεχριμπάρι – τον εθνικό θησαυρό της Ρωσίας στην καρδιά της Ελληνικής πρωτεύουσας . Έχτισε ένα κεχριμπαρένιο δωμάτιο λιθοκόλλητο με γνήσιο ακατέργαστο κεχριμπάρι 30 εκατομμυρίων ετών .
Το Κεχριμπάρι (Ήλεκτρoν) ανάλογο με φυσικές και χημικές ιδιότητες του έχει αντιβακτηριακή δράση, προστατεύει από μαγνητικές ανωμαλίες, εκκρίνει ιόντα και φιτοντσίδες, ο αέρας του δωματίου είναι ιδιαίτερα υγιεινός και επακόλουθα βελτιώνεται ο ύπνος, η διάθεση, η ανοσοποιητική άμυνα του οργανισμού, η γενική κατάσταση ανθρώπων με διαταραχές κυκλοφορικού συστήματος, υπέρταση , νευροφυτική δυστονία με υπόταση , με κιρσούς κάτω άκρων, άσθμα, χρόνια βρογχίτιδα , αμυγδαλίτιδα, αρθροπάθειες, θυρεοειδίτιδα, κατάθλιψη , σύνδρομο χρόνιας κούρασης , νοσήματα του προστάτη, σεξουαλικές διαταραχές , γυναικολογικές ασθένειες και μαστοπάθειες, καρκινοπάθειες, μετά εγχειρίσεις, και πολλά άλλα .
Σε μια συνεδρια των 30 μόλις λεπτών θα γεμίσετε ενέργεια αντίστοιχη μιας 3ωρης βόλτας στο δάσος. Ενώ η ρεφλεξοθεραπεία και μασάζ με κεχριμπάρι θα καλυτερεύσουν την υγεία σας και θα σας ανεβάσουν την διάθεση!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
«To Κεχριμπάρι (ήλεκτρο) είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια.
Οι πρωτόγονοι άνθρωποι το γνώριζαν και το χρησιμοποιούσαν. Αρχικά το Κεχριμπάρι ήταν αντικείμενο ανταλλαγής στο εμπόριο και την τέχνη. Το χρησιμοποιούσαν για την δημιουργία κοσμημάτων και φυλακτών. Οι άνθρωποι σωστά υπέθεταν ότι το κεχριμπάρι είναι ο χυμός των δέντρων. Με το όνομα «πέτρα – αλατυρ», «λατυρ – πέτρα» αυτό τραγουδιέται στα ρωσικά παραμύθια και στις αρχαίες ιστορίες. Οι ρωσικοί μύθοι κάνουν λόγο για το νησί Buyan όπου είναι αλατυρ – πέτρα, το οποίο θεραπεύει όλες τις ασθένειες και δίνει την αθανασία. Αυτή η πέτρα έχει ισχυρή και ατελείωτη δύναμη. Οι μελέτες των επιστημόνων πιστοποιούν ότι αυτό το νησί είναι ένα νησί στη θάλασσα της Βαλτικής, το οποίο στην αρχαιότητα λεγόταν Ruyan. Μέχρι το τέλος του 13ου αιώνα εκεί έμενε η φυλή των βαλτικών Σλάβων. Το φωτοστέφανο του μυστικισμού περιέβαλε το νησί, πράγματι σε αυτό βρέθηκε το κύριο άδυτο των σλάβων – «κεχριμπάρι». Το κεχριμπάρι, που υπήρχε στη βαλτική περιοχή θεωρείτε μαγικό, ικανό να χαρίζει υγεία και επιτυχία. Κατά τη διάρκεια πολλών χρόνων οι επιστήμονες παρουσίαζαν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το κεχριμπάρι, όμως το ίδιο το κεχριμπάρι μαρτυρούσε την προέλευση του με τα απολιθώματα ζώων και φυτών τα οποία βρίσκονται στο εσωτερικό του και μαρτυρούν την ηλικία 20-55 εκατομμύρια ετών.
Οι επιστημονικές μελέτες κατά τον 19ον – 20ον αιώνων έδειξαν ότι το κεχριμπάρι διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια του απολίθωσης της ρητίνης με συνέπεια την πολυσυμπύκνωση των οργανικών οξέων και των τερπενίων. Ο όρος απολίθωσης είναι η οξείδωση στο χώμα των «κεχριμπαρένιων δασών», στα οποία τα πεύκα συνθέτουν κατά 70%. Έτσι, επειδή το κεχριμπάριείναι το προϊόν φυτικής προέλευσης, η κεχριμπαροθεραπεία, μπορεί να θεωρείται είδος φυτοθεραπείας.
Το κεχριμπαρι αποτελείται από 24 χημικά στοιχεία,
περιέχει: succinic acid (ηλεκτρονικό οξύ , succinite HOOCCH 2 CH 2 COOH,) (περίπου 4%), άλας του καλίου, ασβέστιο, νάτριο, σίδηρος (1%), πετώντας τερπένια, τα διαλυτά οργανικά οξέα, αδιάλυτες πολυεστέρες. Η διαφάνεια του κεχριμπαριού εξαρτάται από την παρουσία των αεροφυσαλίδων. Στα ημιδιάφανα κομμάτια του κεχριμπαριού τα φιαλίδια καταλαμβάνουν το 30% του όγκου του κομματιού, ενώ στις αδιάφανες πέτρες φιαλίδια συνθέτουν το 50% του όγκου. Το ελεύθερο κεχριμπαρικό οξύ υπάρχει περισσότερο στο άσπρο κεχριμπάρι, είναι απολύτως κρίσιμο σημείο για την κατανόηση ενός από τους μηχανισμούς της θεραπευτικής δράσης κεχριμπαριού . Ένα άλλο χρήσιμο στοιχείο για την κατανόηση των μηχανισμών της θεραπευτικής δράσης κεχριμπαριού είναι η παρουσία στις κεχριμπαρένιες πέτρες των παραμαγνητικών κέντρων.
Από τον 6ου αιώνα ήταν γνωστή η δυνατότητα του ήλεκτρου να ηλεκτρίζεται με την τριβή και για να προσελκύει τα διαφορετικά μικρά και ελαφριά αντικείμενα. Αυτό είναι επίσης μια από τις σημαντικές ιδιότητες κεχριμπαριού, η οποία, έγινε η βάση της χρήσης του για θεραπευτικούς λόγους. Η καύση ήλεκτρου δημιουργεί τους ατμούς με την ευωδιαστή μυρωδιά. Οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν αυτούς τους ευωδιαστούς ατμούς για το ευώδες κάπνισμα στους ναούς και τις εκκλησίες.
Το ενδιαφέρον για τον ήλεκτρο υπάρχει από τα παλιά χρόνια και όχι μόνο για την ομορφιά του, αλλά και για τις ιατρικές ιδιότητές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας άνθρωποι χρησιμοποίησαν το ήλεκτρο για θεραπευτικούς σκοπούς. Χρησιμοποίησαν κεχριμπάρι ως φυλαχτό, ως σκόνη για εσωτερική χρήση, ως αλοιφή, οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν το ήλεκτρο και κάνοντας κεχριμπαρένια κλύσματα .
Οι αρχαίοι έλληνες θεωρούνται πρωτοπόροι της κεχριμπαροθεραπείας . Έλληνες εκτίμησαν ιδιαίτερα το ήλεκτρο για τις δύο ιδιότητές του – προστασία από βασκανία και ιατρική δράση . Είναι γνωστό ότι έλληνες γιατροί συνιστούσαν το κεχπιμπαρι για όλες τις ασθένειες: όπως ίκτερο, ελονοσία, δηλητηριάσεις, οι ασθένειες των ματιών, θυρεοειδής αδένας, τις καταρροϊκοί ασθένειες και ακόμα και όγκους . Οι γυναίκες θεώρησαν ότι το κεχριμπάρι ταιριαστά σκιάζει την ομορφιά του δέρματος, και καθιστά το δέρμα καθαρό και υγιή . Το καπνό του καψίματος κεχριμπαριού χρησιμοποίησαν για την ευτυχία στο γάμο και για νεογνά. Σημειωτέων, ότι στις εκκλησίες, όπου χρησιμοποίησαν ως θυμίαμα τον καπνό του κεχριμπαριού οι άνθρωποι δεν είχαν άσθμα, βήχα, καταρροϊκές ασθένειες. Οι ενοχλητικές μύγες δεν πετούσαν μέσα στο ναό λόγω της απολυμαντικής δράσης του κεχριμπαρένιου καπνού. Οι πρώτες πληροφορίες για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού βρέθηκαν στο 37ου τόμο «φυσικής ιστορίας των πολύτιμων λίθων» (Plinij 23-79έτη. Μ.Χ.). Για την θεραπευτική αξία του ήλεκτρου έγραψε Klavdiy Galenus, ο διάσημος ρωμαϊκός γιατρός και φυσιοδίφης, που έζησε στο 2 αιώνα M.X. Η μεσαιωνική ιατρική, που κληρονομεί την εμπειρία των προηγούμενων γενεών, χρησιμοποίησε στην πράξη τις ίδιες μεθόδους κεχριμπαροθεραπείας και διεύρυνε της εφαρμογής θεραπευτικού κεχριμπαριού . Στη γνωστή πραγματεία Biruni (973-1048 έτη.) γράφτηκε ότι ο λόγος για την προτίμηση του ήλεκτρου είναι το γεγονός ότι το κεχριμπάρι προστατεύει από το κακό μάτι. Στην διάρκεια των αιώνων οι άνθρωποι πίστευαν ότι δεν υπάρχει γιατρειά για την βασκανία «εκτός από το κεχριμπάρι». Σε έγγραφα του γνωστού δομινικανού Μονάχου Αλβέρτου (1193-1280 Μ.Χ.) περιγράφονται θεραπευτικές και μαγικές ιδιότητες κεχριμπαριού. Οι πολλές γνώσεις για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού υπήρξαν στις χώρες της αραβικής ανατολής και στην κεντρική Ασία. Στις εργασιες του Αλ-Ραζι (864-925 Υ.) και Ιβν-Σινα (980-1037 Υ.) περιγράφονται οι θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού. Ο Αυιτσενα δίνει τις πολυάριθμες συνταγές της εφαρμογής κεχριμπαριού σε πολλές ασθένειες. Avicenna θεώρησε ότι οι κεχριμπάρι θεραπεύει «καυτούς όγκους» (φλεγμονές, ακμή), σταματάει αιμορραγία. Γιατροί εφαρμόζουν κεχριμπάρι σε διάφορα όργανα του σώματος (μύτη, μάτια, κοιλιά, μήτρα, πνεύμονες , αιμορροΐδες). Φτιάχνουν σταγόνες από κεχριμπάρι για θεραπεία διακοπή της καρδιάς, για ίκτερο, πόνοι στο συκώτι. Σαν μέρος των σύνθετων συνταγών, χρησιμοποιείται για την θεραπεία των δοντιών, του τραχώματος των ματιών, της αιμορραγίες, αρρώστιες του στομαχιού, των τραυματισμών, αιματηρή διάρροια, έλκη, ουραιμία,οι ρωγμές στα πόδια. Ο Avicenna πρότεινε να χρησιμοποιήσει σκόνη κεχριμπαριού με το βρασμένο γάλα, και να σκορπίσει σκόνη επίσης στο σώμα του ασθενή . Ο Avicenna προτείνει συνταγές από κεχριμπαρι με τις διαφορετικές φυτικές ουσίες ως μέλι, άργιλος , χυμός , κρασί, γάλα, κ.λπ.
Από τον 16ου αιώνα στη λογοτεχνία υπάρχουν πολλές αναφορές για τις θεραπευτικές ιδιότητες κεχριμπαριού. Οι γιατροί Aurifaber και Hebel ισχυριζόντουσαν ότι σκόνη για εσωτερική χρήση ασκεί εξαιρετικά ευνοϊκή επιρροή του οργανισμού . Ιδιαίτερα πρότειναν το λευκό κεχριμπάρι . Aurifaber στην εργασία του περιγράφεται 46 συνταγές της χρήσης του ήλεκτρου στην ιατρική.
Ο 17ος και 18ος αιώνας είναι μια περίοδος θριάμβου της κεχριμπαροθεραπείας . Σε αυτήν την εποχή άρχισαν να χρησιμοποιούν κεχριμπάρι για την κατασκευή των ιατρικών αντικειμένων.
Σε 19ου αιώνα συνθετικά φάρμακα αχρήστεψαν όχι μόνο το κεχριμπάρι σαν φάρμακο, αλλά και πολλές άλλες παραδοσιακές μεθόδους θεραπείες με χλόες, μέλι, άργιλο και άλλα. Και μόνο στο δεύτερο-μισό του 20ου αιώνα οι επιστήμονες άρχισαν πάλι να μελετάνε την χημική σύνθεση και τις φυσικές ιδιότητες κεχριμπαριού.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Το «Εργοστάσιο του κεχριμπαριού» στην περιοχή Kaliningrad (Ρωσία) (όπου οι παγκόσμια παραγωγή του κεχριμπαριού περιλαμβάνει το 80%), άρχισαν παραγωγή καινούριων προϊόντων από κεχριμπάρι ως λάδι από κεχριμπάρι, βερνίκι, ηλεκτρονικό οξύ και τα άλατά του. Οι ρωσικοί επιστήμονες μελέτησαν προσεκτικά το μηχανισμό της δράσης και τις θεραπευτικές ιδιότητες του κεχριμπαρικόυ οξέος ( succinate, succinic acid)
Το succinate (εμπορικές φαρμακευτικές ονομασίες «Succinic acid», «Yantavit», «Mitomin», «Enerlit», και άλλο) αυξάνει τη διανοητική και σωματική δραστηριότητα, αφαιρεί τον πονοκέφαλο κατά τη διάρκεια της διαταραχής της εγκεφαλικής κυκλοφορίας αίματος, αυξάνει την ενέργεια, μειώνει τη δηλητηρίαση του αλκοολισμού, είναι θεραπεία ενάντια στην ισχαιμία, επιβραδύνει τη γήρανση του οργανισμού. Μειώνει το περιεχόμενο της χοληστερίνη, λιπαρά οξέα, κετονικά σώματα στο αίμα στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη, η ανάγκη οργανισμού σε ινσουλίνη και άλλα αντιδιαβητικά φάρμακα μειώνεται. Το Succinic acid με τη γλυκόζη βοηθά τον αθλητή να προσαρμοστεί στο φορτίο, μειώνει πόνους στους μυς. Οι γιατροί χρησιμοποιούν succinate με την ιατρική χολή για τη θεραπεία των όγκων.
Ο ρώσος γιατρός, Π.Goncharov, ιδρυτής της κεχριμπαροθεραπείας, δημιούργησε τη μέθοδο θεραπείας με τους δίσκους από κεχριμπάρι, οι οποίοι τοποθετούνται στο σώμα του ασθενή και την μέθοδο του μασάζ των ενεργών κέντρων στο δέρμα από τις κεχριμπαρένιες πέτρες. Τα «κεχριμπαρένια δωμάτια» υπάρχουν στα ρωσικά σανατόρια που θεραπευτικό περπάτημα στο κεχριμπαρένιο πάτωμα χρησιμοποιείται ως μέθοδος κεχριμπαροθεραπείας, τα πρόσθετα κεχριμπαρένια παπλώματα χρησιμοποιούνται για την κεχριμπαροθεραπεία
Μια από γνωστές θεραπευτικές μεθόδους είναι «λουτρό από κεχριμπάρι» (Γ.Μπομπκοβ, Β.Ουδαλοβ 1999ετ.)
Ο ασθενής μπαίνει στο«κεχριμπαρένιο λουτρό», που θερμαίνεται σε 37 βαθμούς, για 15-20 λεπτά. Το «κεχριμπαρένιο λουτρό» αποτελείται από το μαρμάρινο δοχείο , τοποθετημένο πάνω σε θερμάστρα, μέσα στο οποίο βρίσκονται κομμάτια κεχριμπαριού, το συνολικό βάρους των οποίων μπορεί να φτάνει έως και 40κιλα.
Οι συντάκτες θεραπεύουν επιτυχώς τους ασθενείς με τις καρδιακές παθήσεις, κιρσώδης ασθένεια, με τις ασθένειες στις αρθρώσεις, της σπονδυλικής στήλης, πνεύμονες, επίσης με βρογχικό άσθμα, ασθένειες των οργάνων του γαστροεντερικού σωλήνα, χολολιθίαση, με κίρρωση, ηπατίτιδα και γυναικολογικές ασθένειες, νευρώσεις, με τραυματισμό του κεντρικού και περιφερειακού νευρικού συστήματος, μύωμα, κυτταρίτιδα. Οι συντάκτες εξηγούν των μηχανισμό της θεραπευτικής δράσης από τη δραστηριότητα των γρήγορων ηλεκτρονίων, τα οποία έρχονται από ζεστό κεχριμπάρι στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι ειδικοί του βελονισμού αρχίζουν να χρησιμοποιούν κεχριμπαρένιες βελόνες για μασάζ βιολογικών σημείων του σώμα του ασθενή.
Το μασάζ επιφάνειας από την σκόνη κεχριμπαριού βοηθάει υπέροχα και στις οξείες εμπρηστικές ασθένειες του δέρματος (ακμή , πληγές, κ.λπ.) και στη στηθάγχη, στην πνευμονία, κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, σαλπιγγίτιδα και πολλές άλλες ασθένειες, ως τραυματισμοί, εγκαύματα, κτλ.
Μεγάλο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη μέθοδο θεραπείας παθολογικών καταστάσεων, εφαρμόζοντας την πέτρα κεχριμπαριού πάνω στη πληγή (σημείο που πονά), η μέθοδος αυτή εφευρέθηκε από τον Δρ. Κλιούγιεβ και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1996.
Εκ νέου αναβιώνουν ορισμένοι τρόποι θεραπείας από ήλεκτρο, βασισμένοι στις «μαγικές» του ιδιότητες.
Σύμφωνα με την άποψη των σύγχρονων βιοενεργο-θεραπευτών, οι κεχριμπαρένιες πίνακες και τα φυλαχτά από κεχριμπάρι εξουδετερώνουν την αρνητική ενέργεια κτηρίων, προστατεύουν από μαγνητικές ανωμαλίες.
Ο ρώσος αστρολόγος Νικολάγιεβ ξεχώρισε το ήλεκτρο ως αποτελεσματικότερο θεραπευτικό υλικό ανάμεσα σε 60 διαφορετικούς πολύτιμους λίθους, μέταλλα και μεταλλεύματα.
Θεραπευτική χρήση του ήλεκτρου είναι απεριόριστη κάτι το οποίο διαφαίνεται από ιστορικές και σύγχρονες σχετικές περιγραφές.
Η ουσία της θεραπευτικής δράσεις του ήλεκτρου βρίσκεται στη δυνατότητά του να μεταδίδει την ενεργεία του στον άνθρωπο, ενέργεια εκατομμυρίων ετών.
Εν τέλει η θεραπευτική του δράση εμφανίζεται σε:
– βελτίωση κυκλοφορίας του αίματος , ενδυνάμωση των τοιχωμάτων των αγγείων, αποβολή από τον οργανισμό ταξικών ουσιών.
– βελτίωση του μεταβολισμού των ιστών, όπως και η οξυγόνωση του οργανισμού
– βελτίωση της λειτουργίας του ορμονικού και του νευρικού συστήματος
– αύξηση λειτουργίας των ορμονικών αντιδράσεων του οργανισμού, τονωτική δράση, ενδυνάμωση του οργανισμού.
Μπορούμε να ταξινομήσουμε τις θεραπευτικές μεθόδους από ήλεκτρο στις εξής κατηγορίες:
Λήψη δια στόματος σε μορφή:
– σκόνης
– διαλύματος
– οξέως από ήλεκτρο και τα άλατά του
Εισαγωγή στο έντερο (κλύσματα)
Εισπνοή καπνού κατά τη καύση ήλεκτρου
εξωτερική χρήση σε μορφή:
– αλοιφής
– λαδιών
– σκόνης
– μασάζ με χρήση γυαλισμένου κομματιού κεχριμπαριού
– βελονοθεραπεία με βελόνες με επικάλυψη κεχριμπαριού
– εφαρμογή των κομματιών ήλεκτρου συνηθισμένης θερμοκρασίας δωματίου ή ανεβάζοντας τη θερμοκρασία του έως 37-38 βαθμούς Κελσίου
-περπάτημα πάνω σε χαλίκια ήλεκτρου
-χρήση ορυκτές πέτρες, κοσμημάτων, φυλαχτών από κεχριμπάρι
πηγη:
amberthrapy.gr
