Χειρουργικές παθήσεις δέρματος: Κυτταρίτις – Ερυσίπελας
Συγγραφέας Γεώργιος Μητρόπαπας Γράφτηκε στις ,
Τι είναι η κυτταρίτιδα;
Πρόκειται για λοίμωξη της κατώτερης στιβάδας του δέρματος, του χορίου, και των μαλακών ιστών, του υποδορίου λίπους, ακριβώς κάτω από το δέρμα. Πρακτικά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε θέση, συνήθως όμως προσβάλλονται τα κάτω άκρα.
Τι είναι το ερυσίπελας;
Είναι μία λοίμωξη της ανώτερης στιβάδας του δέρματος. Συνήθως είναι δύσκολη η διάκριση της προσβεβλημένης στιβάδας και πρακτικά κυτταρίτιδα κι ερυσίπελας εκλαμβάνονται ως μία νοσολογική οντότητα, που επιδέχεται την αυτή θεραπεία.
Ποια είναι η αιτία της λοίμωξης;
Ενοχοποιούνται διάφοροι μικροοργανισμοί, οι οποίοι φυτοζωούν χωρίς να προκαλούν λοίμωξη στην επιφάνεια του δέρματος. Καθ’ υπεροχήν το βακτηριακό αίτιο είναι ο στρεπτόκοκκος, συνήθως δε κάποια λύση της συνέχειας του δέρματος (αμυχές, έλκη, ένεση, κ.α.) διευκολύνει την είσοδό του στα ενδότερα στρώματα του δέρματος. Άλλοτε πάλι δεν ανευρίσκεται εμφανής πύλη εισόδου μικροβίων.
Ποιες ομάδες ατόμων θεωρούνται ευπαθείς στη λοίμωξη;
Δυνητικά μπορεί να προσβληθεί οποιοσδήποτε, ωστόσο περισσότερο ευπαθείς θεωρούνται:
-
- Πάσχοντες από το “πόδι του αθλητή”
-
- Πάσχοντες από πρήξιμο ποικίλλης αιτιολογίας των ποδιών
-
- Υπέρβαροι και παχύσαρκοι
-
- Άτομα που έχουν προσβληθεί και κατά το παρελθόν από τη λοίμωξη
-
- Άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως άτομα που λαμβάνουν κορτικοειδή ή χημειοθεραπεία
-
- Πάσχοντες από όχι καλά ρυθμιζόμενο σακχαρώδη διαβήτη
Τι ακριβώς είναι το πόδι του αθλητή;
Συνήθως τα πόδια των αθλητών πάσχουν από μια ήπια χρόνια επιδερμική μυκητίαση, εντοπιζόμενη κατά πλειοψηφία στις μεσοδακτύλιες πτυχές. Ο προκαλούμενος κνησμός επιφέρει μικρορήξεις στην επιφάνεια του δέρματος, βοηθώντας έτσι την εισβολή των βακτηρίων και την ανάπτυξη λοίμωξης συνηθέστερα στην κνήμη, χωρίς εμφανή νόσο στα δάκτυλα. Κατά κανόνα η επερχόμενη λοίμωξη θεραπεύεται γρήγορα, χωρίς να υποπέσει στην αντίληψη του γιατρού η νόσος του “αθλητικού ποδιού”, με αποτέλεσμα γρήγορα να υποτροπιάσει.
Τι συμπτώματα προκαλεί η λοίμωξη;
Συνηθέστερα προσβάλλονται τα πόδια, χωρίς να αποκλείονται και άλλες εντοπίσεις. Η προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος είναι θερμή, πρησμένη, εξέρυθρη κι επώδυνη, προσδίδοντας συνήθως χαρακτηριστική όψη. Οι γειτονικοί λεμφαδένες (στη βουβωνική χώρα) μπορεί να είναι πρησμένοι κι επώδυνοι προσπαθώντας να πολεμήσουν και να περιορίσουν τη λοίμωξη στο πόδι. Τέλος μπορεί να υπάρχει πυρετός και κακοδιαθεσία, συμπτώματα που μπορεί να προηγούνται της εμφάνισης του εξανθήματος.
Ποια η φυσική εξέλιξη της λοίμωξης;
Η λοίμωξη συνήθως είναι ήπια, αυτοπεριοριζόμενη κι εύκολα θεραπεύσιμη. Σε ορισμένες περιπτώσεις ωστόσο μπορεί να καταστεί ιδιαίτερα επικίνδυνη και να επιπλακεί με:
-
- Σηψαιμία
-
- Ανάπτυξη αποστήματος
-
- Προσβολή των υποκείμενων μυών κι οστών
-
- Εγκεφαλική προσβολή επί εντόπισης περί τους οφθαλμούς
-
- Μόνιμη λεμφική βλάβη και οιδήματα των άκρων
Ποια είναι η προτεινόμενη θεραπεία;
Αντιβιοτική αγωγή
Συνήθως με την έναρξη αντιβιοτικής αγωγής από το στόμα αρχίζει η βελτίωση της κλινικής εικόνας. Σπάνια επί ανθεκτικών βακτηριακών στελεχών απαιτείται τροποποίηση της αρχικής αγωγής. Επί σοβαρών μορφών, όπως είναι η κυτταρίτιδα του κόγχου, μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία για ενδοφλέβια χορήγηση των αντιβιοτικών.
Ανάρροπη θέση του ποδιού
Βοηθάει στην αποσυμφόρηση του οιδήματος του ποδιού και συνεπώς καταπραΰνει και τον πόνο. Συνιστάται μέχρι την πλήρη αποδρομή της λοίμωξης. Θα πρέπει ασφαλώς να γίνεται με τέτοια τρόπο, ώστε όλο το πόδι να διατηρείται σε θέση υψηλότερη από τη λεκάνη, χωρίς να συμπιέζεται η γάμπα.
Μην ξεχνάτε!
-
- τη θεραπεία του αθλητικού ποδιού
-
- τη λήψη αναλγητικών επί πόνου ή πυρετού
-
- την τοπική επάλειψη με ενυδατικές αλοιφές
Τι άλλο να προσέχω;
Η διάγνωση πάντα πρέπει να γίνεται από ειδικό γιατρό. Σπάνια συγχέεται με σοβαρότερες κλινικές οντότητες, απειλητικές ακόμη και για τη ζωή (necrotizing fasciitis, γάγγραινα Fournier), οι οποίες εξελίσσονται ραγδαία κι απαιτούν άμεση χειρουργική παρέμβαση. Τέτοιες οντότητες οφείλονται επίσης σε εισβολή βακτηρίων, η σύγχρονη όμως απελευθέρωση από αυτά τοξινών μπορεί να προκαλέσει, πλην της νέκρωσης των ιστών, ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων.
Ευαισθητοποιηθείτε όταν:
-
- υπάρχει πόνος ή κακουχία που δε συμβαδίζει με τη βαρύτητα της τοπικής νόσου
-
- ταχεία επιδείνωση των συμπτωμάτων
-
- το δέρμα λαμβάνει όψη μωβ ή μαύρη
