Καθ’ έξιν αποβολές και αποβολές 2ου τριμήνου
Συγγραφέας Θεόδωρος Λιακάκος Γράφτηκε στις ,
Τις περισσότερες φορές, μια αποβολή είναι ένα τυχαίο γεγονός χωρίς συνέπειες. Ωστόσο, σε ορισμένες γυναίκες οι αποβολές επαναλαμβάνονται. Μιλούμε για επαναλαμβανόμενες (καθ’ έξιν) αποβολές όταν έχουν σημειωθεί περισσότερες από τρεις. Σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε την αιτιολογία τους:
Αρχικά, θα πρέπει να γίνει έλεγχος του καρυότυπου των γονέων: πρόκειται για τη μελέτη των χρωμοσωμάτων. Αυτή η εξέταση γίνεται με λήψη αίματος προκειμένου να γίνει αιματολογικός έλεγχος. Ο καρυότυπος θα επιτρέψει να προσδιοριστούν ενδεχόμενες γενετικές ανωμαλίες.
Στη συνέχεια θα διερευνηθεί το ενδεχόμενο ύπαρξης σακχαρώδη διαβήτη ή κάποιας άλλης ενδοκρινολογικής διαταραχής.
Θα πρέπει να αποκλειστεί η ύπαρξη ενδεχόμενης δυσπλασίας στο επίπεδο της μήτρας ή η ύπαρξη ινομυώματος. Η εξέταση αναφοράς ήταν η υστεροσαλπιγγογραφία ενώ πλέον με την ύπαρξη του τρισδιάστατου υπερηχογραφήματος μπορούμε να έχουμε γρήγορα και ανώδυνα λεπτομερή διάγνωση. Έτσι θα αποκλειστούν συγγενείς ανωμαλίες όπως για παράδειγμα η δίκερος μήτρα και το διάφραγμα στο εσωτερικό της μήτρας.
Χάρη στην υστεροσκόπηση, μπορούμε εύκολα να διορθώσουμε τέτοιες ανωμαλίες και επίσης να αφαιρέσουμε συμφύσεις που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από προηγούμενες αποβολές.
Διενεργείται επίσης έλεγχος για πιθανές λοιμώξεις καθώς και ανοσολογικός έλεγχος. Στην περίπτωση ανοσολογικής διαταραχής, το έμβρυο «εκλαμβάνεται» από τον οργανισμό της μητέρας σαν ξένο σώμα που θα πρέπει να αποβάλει.
Ενδέχεται, επίσης, να υπάρχουν διαταραχές πήξης με συνέπεια το σχηματισμό θρόμβων αίματος στην κυκλοφορία του πλακούντα, οι οποίοι προκαλούν αποβολή.
Πρέπει να ερευνηθούν επίσης ενδεχόμενα ορμονικά προβλήματα. Αυτές οι ορμονικές δυσλειτουργίες ενδέχεται να προέρχονται από τιςωοθήκες (υπερβολική ποσότηταανδρογόνων) και από τον θυρεοειδή.
Όταν δεν μπορεί να προσδιορίστει η αιτιολογία αυτών των αποβολών, τότε μπορεί να προταθεί η αγωγή με κορτικοειδή, ασπιρίνη και αντιπηκτικά, στην επόμενη κύησης. Το κυριότερο όμως είναι να ενθαρρύνουμε και να δίνουμε κουράγιο στη γυναίκα ώστε να συνεχίζει να προσπαθεί για μια επόμενη εγκυμοσύνη.
Αποβολές 2ου τριμήνου
Μιλούμε για αποβολές 2ου τριμήνου όταν αυτές συμβαίνουν μετά από τις 14 εβδομάδες κύησης. Οι αιτίες αυτών των αποβολών συχνά διαφέρουν από τις αιτίες των αποβολών του πρώτου τριμήνου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ευθύνεται η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας. Είναι ενδεχόμενο να πρόκειται για φυσική ανεπάρκεια, η οποία σχετίζεται με τη μορφολογία του τραχήλου ή για ανεπάρκεια η οποία προκλήθηκε από προηγούμενες αποξέσεις και επέμβαση στον τράχηλο της μήτρας.
Η αποβολή του 2ου τριμήνου απαιτεί εισαγωγή σε νοσοκομείο. Το ρέζους της μητέρας αν είναι αρνητικό πρέπει γίνεται αντί-D γ-σφαιρίνη για την αποφυγή προβλημάτων ασυμβατότητας ρέζους κατά τις επόμενεςκυήσεις. Η εκβολή τουεμβρύου ή τουκυήματος μοιάζει τότε με τοκετό. Αυτή θα γίνει υπό επισκληρίδιο ή υπό γενική αναισθησία.
Στις επόμενες κυήσεις, αν ευθύνεται η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας, μπορεί να προταθεί περίδεση του τραχήλου. Στον τρίτο μήνα τη κύησης, γύρω από τον τράχηλο της μήτρας τοποθετείται ειδικό νήμα που επιτρέπει το σφίξιμο του τραχήλου και συγκρατεί το κύημα έως το τέλος της κύησης. Η περίδεση αφαιρείται τον τελευταίο μήνα της κύησης, προκειμένου η γυναίκα να μπορεί να γεννήσει φυσιολογικά.
Για τις μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες, μια αποβολή ήταν κάτι το οποίο ανήκε στη φυσική τάξη των πραγμάτων. Ακόμα και αν τους προκαλούσε θλίψη, δεν είχαν την ψευδαίσθηση που έχουμε εμείς, ότι δηλαδή μπορούμε να ελέγχουμε τη ζωή. Είναι βέβαια μια ψευδαίσθηση που αντλούμε από την πρόοδο της ιατρικής και της τεχνολογίας.
Τα τεστ εγκυμοσύνης, επιτρέπουν να γνωρίζουμε, από πολύ νωρίς μια εγκυμοσύνη και τα τελειοποιημένα υπερηχογραφήματα, επιτρέπουν στην έγκυο να βλέπει το μωρό της, από τις πρώτες μέρες της σύλληψής του.
Έτσι πλέον μια αποβολή, αν και φυσική, φαντάζει ανυπόφορη. Το οικογενειακό περιβάλλον και οι γιατροί οφείλουν να έχουν υπ’ όψη ότι προκαλεί ψυχική οδύνη την οποία δεν πρέπει να υποτιμούμε και η γυναίκα ενδέχεται να χρειαστεί ψυχολογική στήριξη.
