Λαπαροσκοπική Σκωληκοειδεκτομή
Συγγραφέας Μιχαήλ Ι. Βασίλογλου – Γκανής Γράφτηκε στις ,
Η σκωληκοειδής απόφυση μοιάζει με μικρό σωληνάκι , αποτελεί τμήμα του παχέος εντέρου και βρίσκεται στην αρχή του . Εντοπίζεται στο δεξιό κάτω μέρος της κοιλιακής χώρας . Είναι εμβρυικό κατάλοιπο αλλά είναι πλούσιο σε λεμφοζιδιακό ιστό και φαίνεται να παίζει ρόλο στην μικροβιακή ισορροπία του παχέος εντέρου .
Η απόφραξη της είτε απο υπερπλασία του λεμφοζιδιακού ιστού (το συνηθέστερο αίτιο στις μικρές ηλικίες) είτε απο μηχανικό αίτιο όπως κουκούτσια ,σπόρους ή κοπρόλιθους (μεγαλύτερες ηλικίες) έχει ως επακόλουθο την στάση του περιεχομένου εντός του αυλού και την φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης δίνοντας την κλινική εικόνα της οξείας σκωληκοειδίτιδος.
Η συμπτωματολογία συνήθως αρχίζει με αίσθημα δυσφορίας που εξελίσσεται σε πόνο γύρω απο την περιοχή του ομφαλού ή και του στομάχου , ο πόνος αυτό μεταναστεύει και εγκαθίσταται στην κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα (δεξιό λαγόνιο βόθρο), όπου μένει συνεχής και επιδεινούμενος. Συνοδά συμπτώματα είναι η ανορεξία ,η ναυτία, ο έμετος και ο πυρετός.
Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική και τα εργαστηριακά ευρήματα συνεπικουρούν υπέρ αυτής χωρίς όμως όταν αυτά είναι φυσιολογικά να την αποκλείουν π.χ τα 2/3 των ασθενών με οξεία σκωληκοειδίτιδα θα αναπτύξουν λευκοκυττάρωση ( ανεβασμένα λευκά).
Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι χειρουργική και μάλιστα σε επείγουσα βάση λόγω των επιπλοκών που μπορεί να παρουσιαστούν σε περίπτωση καθυστέρησης οπως το απόστημα, η ρήξη και η περιτονίτιδα.
Η προτεινόμενη τεχνική είναι η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή με το μέγαλυτερο πλεονέκτημα της μεθόδου να είναι η δυνατότητα επιμελούς διερεύνησης όλης της περιτοναικής κοιλότητας και η αντιμετώπιση τυχόν άλλου προβλήματος όπως η φλεγμονή μεκελείου, η ρήξη ωοθηκικής κύστης κ.α χωρίς τη ανάγκη επέκτασης της τομής.
Συνήθως κατα την κλασική λαπαροσκοπική τεχνική η επέμβαση γίνεται μέσω τριών μικρών οπών (διαμετρου 5 χιλιοστών) ,αφαιρείται η σκωληκοειδής απόφυση καιγίνεται έκλπυση της περιτοναικής κοιλότητας . Η διάρκεια της επέμβασης ειναι συνήθως 45-60 λεπτά και γίνεται με γενική αναισθησία. Ο ασθενής κινητοποιείται 3-4 ώρες μετά την επέμβαση και την επομένη ημέρα παίρνει εξιτήριο.
