Πολιομυελίτιδα
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Λοίμωξη οξεία,ιογενής.
Ο άνθρωπος, σαν η μόνη φυσική αποθήκη του ιού, μεταδίδει τη μόλυνση διαμέσου της στοματικής οδού και των κοπράνων, προπάντων στην περίπτωση στενής επαφής σε πολυάνθρωπο περιβάλλον.
Ο χρόνος επώασης είναι περίπου δέκα με είκοσι ημέρες και είναι πιο μεταδοτική στο τέλος της επώασης και την πρώτη εβδομάδα της νόσησης. Σε πρώτη φάση, ο ιός πολλαπλασιάζεται στο γαστρεντερικό σωλήνα και εάν η απάντηση του οργανισμού είναι ανεπαρκής, ο ιός εισχωρεί στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αρχικά εμφανίζονται πυρετός, βήχας, ερυθρότητα του λαιμού, πόνοι στις αρθρώσεις, μερικές φορές μπορεί να υπάρχει εμετός και διάρροια. Χωρίς να ελατωθεί ο πυρετός ή στο 50% των περιπτώσεων μετά από ένα μικρό χρονικό διάλειμμα, στο οποίο δεν εμφανίζονται συμπτώματα, παρουσιάζονται πόνοι στα άκρα, ακαμψία του αυχένα και άλλα συμπτώματα (συμπτώματα μηνιγγίτιδας). Η μόλυνση της πολιομυελίτιδας μπορεί να σταματήσει σ’ οποιδήποτε στάδιο. Μόνο στο 0,5% των περιπτώσεων εμφανίζονται χαλαρές παραλύσεις, που πιο συχνά προσβάλλουν τα κάτω άκρα, τα άνω άκρα και τον κορμό.
Υπάρχουν μοορφές που δεν προκαλούν συμπτώματα και που ονομάζονται «αφανείς» (90-95%) μορφές που λέγονται «εκτρωτικές» που ,παρουσιάζουν μόνο τα πρώτα σσυμπτώματα της αρρώστιας (4-8%) τύποι πολιομυελίτιδας που προκαλούν συμπτώματα μηνιγγίτιδας (1%). Σε πάρα πολύ μικρό ποσοστό εμφανίζονται οι παραλύσεις.
Για την παράλυση, η επαναφορά διευκολύνεται από ειδικές ασκήσεις αποκατάστασης, αλλά πάνω απ’ όλα από την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και την ελπίδα μιας επιστροφής σε φυσιολογική κατάσταση. Επομένως, η θεραπεία του ασθενή πρέπει να αφήνεται σε ομάδα ειδικευμένων που εργάζονται σε συνεργασία προπάντων μ’ ένα φυσιοθεραπευτή.
