Το ανοσοποιητικό σύστημα μας προστατεύει από ξένες βλαβερές πρωτεΐνες αναπτύσσοντας μια διαδικασία εξαφάνισής τους. Η αλλεργία είναι βασικά μια «λαθεμένου τύπου ανοσοποίηση»,

όπου μία φυσιολογικά αβλαβής ουσία θεωρείται από τον οργανισμό απειλητική – ένα αλλεργιογόνο- και δέχεται επίθεση από τα συστήματα ανοσοποιητικής άμυνας του οργανισμού. Σε μια αληθινή αλλεργική αντίδραση, το ανοσοποιητικό σύστημα απαντά με το να παράγει αντισώματα (πρωτεΐνες που ενώνονται με το αλλεργιογόνο για να το απενεργοποιήσουν και να το απομακρύνουν από το σώμα). Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αντισωμάτων, αλλά αυτό που είναι υπεύθυνο για την πρόκληση της τροφικής αλλεργίας είναι το IgE (ανοσοσφαιρίνη E). Το αντίσωμα IgE προσκολλάται στα αλλεργιογόνα , προκαλώντας αλλεργική αντίδραση.

Κατά τη διάρκεια μιας αλλεργικής αντίδρασης, το IgE προκαλεί την απελευθέρωση στο αίμα μορίων που δρουν ως σινιάλο, γεγονός που τελικά ενεργοποιεί την έναρξη των συμπτωμάτων που είναι κοινά στις τροφικές αλλεργίες. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν δερματικό ερύθημα, φαγούρα στη μύτη και τα μάτια, φτάρνισμα, δύσπνοια, βήχα, φαγούρα στα χείλια και το στόμα, ναυτία, κράμπες, πρήξιμο, έμετο και διάρροια. Ευτυχώς, οι περισσότερες αλλεργικές αντιδράσεις στο φαγητό είναι σχετικά ήπιες, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να αποβούν μοιραίες.

Αλλεργία ή δυσανεξία;

Πολλοί άνθρωποι ονομάζουν την οποιαδήποτε δυσάρεστη αντίδραση στα διάφορα τρόφιμα “αλλεργία”, αλλά ,σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί απλά να είναι μια δυσανεξία ή/και απέχθεια. Οι πραγματικές αλλεργικές αντιδράσεις λαμβάνουν χώρα αμέσως μετά το φαγητό και εμπλέκουν το ανοσοποιητικό σύστημα με την απελευθέρωση του IgE. Τα συμπτώματα της δυσανεξίας στα διάφορα τρόφιμα συνήθως εκδηλώνονται πολύ αργότερα, δεν περιλαμβάνουν ανοσολογική απόκριση και τις περισσότερες φορές εκδηλώνονται ως πρήξιμο, διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Ένα παράδειγμα δυσανεξίας στα τρόφιμα είναι η δυσανεξία στη λακτόζη. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έλλειψη του πεπτικού ενζύμου λακτάση, που διασπά το ζάχαρο του γάλακτος, τη λακτόζη. Συνεπώς, η λακτόζη περνά αδιάσπαστη στο παχύ έντερο, όπου και ζυμώνεται από τα βακτήρια του έντερου, προκαλώντας φούσκωμα (μετεωρισμό), πόνο και διάρροια.

Σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία για την τροφική αλλεργία. Η μοναδική διαθέσιμη επιλογή είναι η αποφυγή κατανάλωσης τροφίμων που περιέχουν αλλεργιογόνα από τα άτομα που έχουν εκδηλώσει τροφική αλλεργία.

Πηγή: European Food Information Council

http://www.capitalhealth.gr/