Σκολίωση

Facebooktwitterpinterest
Σκολίωση είναι η πλάγια απόκλιση ή κύρτωση της σπονδυλικής στήλης στο κατά μέτωπο επίπεδο. Συχνά δε αυτή, συνοδεύεται  και από στροφή.
Υπάρχουν δύο τύποι σκολίωσης :
 
   ΜΗ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΣΚΟΛΙΩΣΗ ( ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ )

Σκολίωση στην οποία το κύρτωμα ΔΕΝ είναι δύσκαμπτο και διορθώνεται πλήρως με πλάγια κλίση του κορμού προς την πλευρά του κυρτού. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη στροφής και όταν εκλείψει η αιτία που την προκαλεί αποκαθίσταται πλήρως.
Είδη λειτουργικής σκολίωσης είναι :
 
1.Η αντισταθμιστική (λόγω ανισοσκελίας η οποία φαίνεται στην όρθια στάση αλλά όχι και στην καθιστή θέση)
2.Η ανταλγική (λόγω πίεσης μεσοσπονδυλίου δίσκου σε κάποια ρίζα).
3.Η στατική (λόγω κακής στάσεως η οποία σκολίωση εξαφανίζεται κατά την πρόσθια κάμψη του κορμού).
 
   ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΣΚΟΛΙΩΣΗ
Σκολίωση με το κύρτωμα δύσκαμπτο που ΔΕΝ διορθώνεται πλήρως με την πλάγια κλίση του κορμού (εδώ έχει αλλάξει η ανατομική της Σ.Σ. δηλαδή έχουμε στροφή των σπονδύλων και προβολή των πλευρών, μόνιμη).
Είδη οργανικής σκολίωσης είναι :
 
1.    Ιδιοπαθής σκολίωση
 
Η πιο συχνή (80 – 85% όλων των σκολιώσεων) ιδίως στα κορίτσια 7 προς 1 και δημιουργείται κατά την περίοδο της σκελετικής αναπτύξεως. Έτσι ανάλογα με το πότε θα εμφανιστεί, διακρίνεται σε 4 είδη:
 
1α. Νηπιακή (0 – 3 ετών) σε ποσοστό περίπου 90% έστω και χωρίς θεραπεία επανέρχεται στο φυσιολογικό (αυτοϊώμενη) , το υπόλοιπο 10% επιδεινώνεται ταχέως, με βαριά πρόγνωση. Συχνά συνυπάρχουν και άλλες συγγενείς ανωμαλίες (όπως συγγενείς καρδιοπάθειες, συγγενές εξάρθρημα του ισχίου κ.λ.π.). Η νηπιακή σκολίωση χαρακτηρίζεται από πλαγιοκεφαλία, εντοπίζεται στη Θ.Μ.Σ.Σ. με το κυρτό ΑΡ(αριστερά)  καθώς και από μεγάλη συχνότητα εμφάνισης στα αγόρια
 
 
Τα ΑΙΤΙΑ της ιδιοπαθούς σκολίωσης δεν είναι γνωστά (για αυτό ακριβώς θεωρείται και ιδιοπαθής). Πιθανόν να παίζουν ρόλο κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και άλλοι παράγοντες.
 
Τύποι κυρτωμάτων
 
Οργανικό κύρτωμα  είναι αυτό που είναι δύσκαμπτο και ΔΕΝ διορθώνεται πλήρως στις πλάγιες θέσεις.
Αντισταθμιστικό είναι αυτό που αναπτύσσεται πάνω ή κάτω από το οργανικό, με σκοπό τη διατήρηση της ευθυγραμμίσεως του σώματος ,το οποίο μπορεί μελλοντικά να γίνει και αυτό οργανικό.
 
Ονοματολογία
 
Τα κυρτώματα ονομάζονται ανάλογα με τη μοίρα της Σ.Σ. στην οποία στρέφουν το κυρτό τους π.χ.
 
1.  Δεξιό θωρακικό
το πιο σύνηθες, ταχέως επιδεινούμενο, με τη μεγαλύτερη δυσμορφία, Θ5-6 έως Θ11-12.
2.  Θωρακο-οσφυϊκό
Θ5-6 έως Ο1-2, ΔΕΝ αντισταθμίζεται πάντα ικανοποιητικά, οπότε διαταράσσει την ισορροπία και ευθυγράμμιση του σώματος.
3.  Οσφυϊκό
Θ11-12 έως Ο4-5, συνήθως ΑΡ(αριστερό), στους ενήλικες ιδίως χονδρούς, λόγω αρθρικών αλλοιώσεων, προκαλεί πόνο.
4.  Διπλό οργανικό
Δεν δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα, διότι το ένα αντισταθμίζει το άλλο.
 

 

Γενικά όσο νωρίτερα εμφανίζεται το κύρτωμα, τόσο χειρότερη πρόγνωση έχει. Κύρτωμα μικρότερο των 40 μοιρών στην εφηβεία παραμένει σταθερό συνήθως κατά την ενηλικίωση. Κύρτωμα μεγαλύτερο των 60 μοιρών επιδεινώνεται και κατά την ενηλικίωση. Κύρτωμα περίπου 10 – 30 μοιρών πριν την έναρξη της περιόδου, επιδεινώνεται σε περιπτώσεις 50%, ενώ μετά την έναρξη της περιόδου σε ποσοστό 15%.
 
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
 
Προληπτικήπαιδιά 8 – 14 ετών, υποβάλλονται μια φορά ετησίως σε test επικύψεως που αν είναι θετικό, τότε κάνουμε πλήρη έλεγχο. Αν η σκολίωση είναι ίση ή μικρότερη των 20 μοιρών, τότε συνίσταται παρακολούθηση ανά 4 – 6 μήνες.
Συντηρητικήαν η σκολίωση είναι 20 – 40 μοίρες και η ηλικία του ασθενούς μικρότερη των 15 ετών, εφαρμόζεται ορθοπαιδικός κηδεμόνας (Milwaukee ή Boston ή Cheneau), με σκοπό την αναχαίτιση της περαιτέρω επιδείνωσης και ίσως και την ελάττωση της αρχικής παραμορφώσεως. Πρέπει να φοριούνται 23 ώρες ημερησίως  και μέχρι πέρατος της σκελετικής αναπτύξεως. Παράλληλα ο ασθενής διδάσκεται να κάνει ασκήσεις για να βελτιώσει τη στάση του, να ενισχύσει μύες και να αυξήσει τη κινητικότητα της Σ.Σ.
ΧειρουργικήΓια σκολίωση μεγαλύτερη των 40 – 50 μοιρών και ηλικίας μεγαλύτερης των 12 ετών.
(Και εδώ στη μετεγχειρητική περίοδο θα χρειασθούν κηδεμόνες).
 

 

 

2.    Συγγενής σκολίωση

 

Οφείλεται σε διαταραχές κατά την ανάπτυξη της εμβρυϊκής ζωής στην σπονδυλική στήλη (οστικές ανωμαλίες όπως π.χ.: ημισπόνδυλος, απουσία μεσοσπονδυλίου δίσκου κ.α.),που συνήθως συνοδεύεται και από άλλες συγγενείς ανωμαλίες όπως συγγενείς ανωμαλία ουροποιητικού ή συγγενείς καρδιοπάθεια, ανωμαλίες νωτιαίου μυελού κ.α.

Πρόγνωση :

   25% ΔΕΝ χειροτερεύουν.

   25% έχουν μικρή χειροτέρευση 5 έως 30 μοίρες.

   50% έχουν ραγδαία χειροτέρευση 30+ μοίρες.

 

Ανά εξάμηνο είναι απαραίτητος ο έλεγχος σε τέτοια παιδιά, έτσι ώστε αν σε ένα έτος το κύρτωμα αυξηθεί περισσότερο από 5 μοίρες, τούτο σημαίνει επιδείνωση.

Οι κηδεμόνες εδώ έχουν περιορισμένη ένδειξη και εφαρμόζονται κυρίως :

Α / Αν το κύρτωμα είναι μακρύ – εύκαμπτο, για να κερδίσουμε χρόνο και να αποφευχθεί εκτεταμένη σπονδυλοδεσία που θα διακόψει την ανάπτυξη του παιδιού.

Β/ Σε συγγενείς ανωμαλίες της Α.Μ.Σ.Σ. ή Α.Θ.Μ.Σ.Σ. με κλίση της κεφαλής αντιαισθητική.

Γ/ Αν υπάρχει συγγενείς καρδιοπάθεια που εμποδίζει τη χειρουργική επέμβαση.

 

 

 

3.    Δευτεροπαθής σκολίωση

 

Οφείλεται σε ήδη υπάρχουσα πρωτοπαθή νόσο (δηλαδή ήδη υπάρχει ένα υπόστρωμα παραλυτικό).

   Πολυομυελίτις (παράλυση μυών κορμού ετερόπλευρα)

   Παθήσεις νευρικού συστήματος : νευροϊνομάτωση, εγκεφαλική παράλυση

   Ανισοσκελία

   Παθήσεις μυϊκές (μυϊκή δυστροφία)

 

Εδώ οι κηδεμόνες ελάχιστα προσφέρουν και αν χρησιμοποιηθούν σκοπός τους είναι ή να κερδηθεί χρόνος ή σαν συμπληρωματική υποστήριξη μετεγχειρητικά.

http://www.inbalance.gr/

Facebooktwitterpinterest

Στείλτε τις απορίες σας

Στείλτε τις απορίες σας στο Γιατρό - Συγγραφέα του παραπάνω άρθρου
  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.